Την αλλη την παροιμια που λεει φτηνος στ αλευρι κι ακριβος στη σταχτη την ξέρεις?
Σε αυτή την παραλλαγή, πρώτη φορά την ακούω, διότι την ξέρω ως "ακριβός στα πίτουρα, φθηνός στ' αλεύρι"
(ως προιόν και υποπροιόν του ίδιου πράγματος). Εσύ άραγε, με τη στάχτη, υπονοείς ότι είναι "άνθρακες ο θησαυρός";
Επειδή, η σοφία του λαού, είναι ένα νόμισμα με δύο όψεις, υπάρχει και μια άλλη παροιμία που λέει:
"τα σκουπίδια σου, ο θησαυρός μου". Συμπληρωματικά, υπάρχει άλλη μια παροιμία που λέει "εγώ με τον παρά μου, γαμώ και την κυρά μου"
και μια ακόμα που προσθετει "άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας". Οπότε σχετικά είναι όλα σε τούτη τη ζωή,
εκτός από τα προσωπικά γούστα και την προσωπική καύλα του καθενός (που μπορεί να πληρώνει όσο-όσο, για να την ικανοποιήσει) και γι' αυτό
λέμε και το άλλο γνωστό: "περί ορέξεως" κλπ.. By the way, ο φίλος Βρετανός, έχει γευτεί το έδεσμα των 280 και έτσι έχει δικαίωμα
να μιλάει και να κρίνει, αν πήρε σκουπίδια ή θησαυρό, αλεύρι ή στάχτη, "γουρούνι στο σακί" ή "αραβικό άτι". Εσύ όμως, ως τι κρίνεις το φαγητό του άλλου, και με ποιά κριτήρια; Γι' αυτό σου ανέφερα, "από πίτα που δεν τρώς..." κλπ..
