- Εγγρ.
- 20 Ιαν 2006
- Μηνύματα
- 20.664
- Κριτικές
- 148
- Λύσεις
- 5
- Like
- 9.265
- Πόντοι
- 17.085
Όντως ναι. Κάτι έγινε εν πάση περιπτώσει στην πορεία και έγιναν εντελώς ζώα.
Ποιος το λεει αυτο? Το σηριαλ με τον Σουλειμαν?
Όντως ναι. Κάτι έγινε εν πάση περιπτώσει στην πορεία και έγιναν εντελώς ζώα.
Μπα νομίζω η ίδια η θρησκεία τους είναι προβληματική. Δεν υπάρχει για παράδειγμα διάκριση μεταξύ κοσμικής και θρησκευτικής εξουσίας πράγμα που οδηγεί μαθηματικά σε αθλιότητες.
Ο Θωμάς Ακινάτης ήταν Δύση. Τί σχέση είχε με Ισλάμ; Είναι ακριβώς οι φιλοσοφικές/θεολογικές ζυμώσεις που έγιναν στη Δύση και ουδέποτε στην Ανατολή.
Μπορεί να χρησιμοποίησε (ειλικρινά δεν το ξέρω και δεν έχει και πολύ νόημα να το ψάξω-δεν αλλάζει τπτ). Σημασία έχει πού έγιναν αυτές οι ζυμώσεις οι τόσο σημαντικές στην ιστορία του πνεύματος και ποιόν πολιτισμό χαρακτήρισαν. Τον Δυτικό.
Τωρα, πώς γινεται ο επηρεαζων να ηταν τοσο θετικος, αλλά η δικη του περιοχη να εμεινε τοσο πισω, ειναι ενα θεμα.
Οί Άραβες ήταν τό Ισλάμ. Μάλλον εννοείς τού Μογγόλους πού τούς κατέκτησαν καί εξισλαμίστηκαν.
Σωστά όλα και γνωστά. Σχέση με Ακινάτη δε βλέπω, αλλά και πάλι όπως είπα δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία.
Η προοδος των λαων ειχε ξεκινησει και ειχε φτασει στην ακμη της πολυ πριν το Ισλαμ , βλεπε ολους τους λαους της αρχαιας Μεσης Ανατολης - Βαβυλωνιους , Περσες , Αιγυπτιους , Μεσοποταμιους...
Σωστά όλα και γνωστά. Σχέση με Ακινάτη δε βλέπω, αλλά και πάλι όπως είπα δεν έχει και τόση μεγάλη σημασία.
Μάλλον προσπαθεί να καταδειξει την συγγένεια-επηρεασμό -συνέχεια των συμφυρμών του Αβερρόη, με τους συμφυρμούς των Ακινάτη, Χομπς & Βέμπερ.
Ρε σεις δεν εχει καμια σημασια το ιστορικο υποβαθρο της καθε θρησκειας. Το ζητουμενο ειναι τι προκυπτει πρακτικα στο καθε κρατος / εθνος και πως ζουν οι πολιτες της εκαστοτε θρησκειας Σημερα.
Παρτε και μια φωτο Οντοπικ.
Σού βρήκα ένα απόσπασμα από τό φόρουμ τού ΕΑΠ (Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο) πού τό συνοψίζει ωραία.
"Είδαμε πως οι φιλόσοφοι και θεολόγοι μέχρι το 12ο αι. μάθαιναν τον Αριστοτέλη μέσα από λατινικές μεταφράσεις αραβικών σχολίων, κυρίως του Αβερρόη.
Ο Θωμάς προσπαθεί να βρει συμβιβαστική λύση μεταξύ του σεβασμού στον Αβερρόη και την αφοσίωσή του στον πάπα, που ήθελε να αναδειχθεί η λατινική θεολογία ανώτερη από την αραβική. Ο Θωμάς προσπαθεί να απομακρυνθεί από το δόγμα της διπλής αλήθειας του Αβερρόη και να προσεγγίσει το χριστιανικό που λέει πως η τέλεια αλήθεια βρίσκεται μόνο στη θεολογία. Άρα, η άποψη του Ακινάτη μπορεί να θεωρηθεί μια από τις βασικές και ευρηματικές λατινικές σχολαστικές εκδόσεις του αβερροϊκού δόγματος περί της διπλής αλήθειας."