Πες μας καμια ιστορια
Την εποχή εκείνη τα πράγματα ήταν αρκετά διαφορετικά. Στο Κίεβο υπήρχε ένα "σημείο συνάντησης" ας το πούμε, έξω από τον Ζωολογικό Κήπο που ήταν κοντά στο Πολυτεχνείο. Εκεί βόλταραν όλες οι ενδιαφερόμενες για δυτικά προϊόντα φοιτήτριες, αλλά και μη φοιτήτριες. Όταν έβλεπες λοιπόν κάποια που σε ενδιέφερε, έβγαζες διακριτικά από το σακ βουαγιάζ που κρατούσες μια τσάντα που είχε επάνω το λογότυπο της Levis ή της Lee, και όλα τα υπόλοιπα έπαιρναν τον δρόμο τους. Μεγάλο πρόβλημα η γλώσσα συνεννόησης, αλλά συνήθως οι κοπελιές ήταν πολύ ικανές στην γλώσσα του σώματος. Πρόβλημα επίσης τα "υποτιμητικά-επικριτικά" βλέμματα ορισμένων σοβιετικών που ήταν ταγμένοι στο κόμμα, καθώς και η αστυνομία στην οποία έπρεπε να έχεις το νου σου, γιατί ήταν υποψιασμένοι για το τι συνέβαινε, και που μετά από τους ελέγχους διαβατηρίων και αδειών, σε παρακολουθούσε μέχρι να αποχωρήσεις. Θετικό της κατάστασης ήταν το ότι, αν είχες δυο τρία παντελόνια ακόμα σε διάφορα νούμερα, δεν χρειαζόταν να ψάξεις κάποιες που να τους κάνουν και να σπάς το κεφάλι σου. Η πρώτη έφερνε από μόνη της φίλες της σε αυτά τα νούμέρα.