Τα πλυντήρια τρέχουν στα στενά της Λευκωσίας
ξεπλένουν τις φανέλες των φαντάρων
και σλιπ γεμάτα ονειρώξεις.
Τα στελέχη φαλιρίζουν με την κρίση
οι πολίτες φαλιρίζουνε σαν τα στελέχη
οι κομμουνιστές φταίνε για όλα
κι ενόσω μύριζε ο διπλανός ιδρώτα και ανάσα
δανεική από γυναίκα σε μπορντέλο
οι λιμουζίνες τρέχανε στη λεωφόρο Γρίβα
τη νύχτα πριν τις παρελάσεις των σχολείων
όπου στα χέρια των εφήβων έβλεπες μαιάνδρους.
Έπεφτε του θαλαμοφύλακα το χρέος
να σκεπάζει τους στρατιώτες όταν
στα όνειρά τους πολεμούσαν τα σεντόνια.
Φύλαγε τον οπλοβαστό μετρούσε
και το σίδερο κρατούσε μια γεύση
όπως το σκίσιμο στο δάχτυλο που χώνουμε στο
στόμα.
Σκισμένη εξάρτηση και τα κλειδιά
κουδούνιζαν στο μάγκικο παιχνίδι.
Ήτανε σίγουρα μονάχος.
Διαβάστε περισσότερα:
Καφενείο Σπιτφάιρ