Συνέχεια από τα posts #378, #384 & #394
Η πρώτη διερευνητική γνωριμία με το χώρο, έγινε πλέον. Εγώ και το μέλος (και άξιος συναγωνιστής) ADMIRAL AS, διαλέγουμε έναν άνετο καναπέ για να ξεκουράσουμε τις ψυχές μας και το μυαλό μας από αυτά τα απίστευτα που αντικρύζουν τα μάτια μας..... Αλλά φεύ!!! Οι σειρήνες (γιατί σχεδόν για τέτοια ονειρικά πλάσματα σας μιλάω) έρχονται η μία μετά την άλλη (ή και δύο-δύο μερικές φορές) με μοναδικό σκοπό να μας πλανέψουν και να μας κάνουν να αφεθούμε στα τολμηρά τους χάδια και στις αχαλίνωτες φαντασιώσεις μας που μπορούν να τις κάνουν με μιά τους κίνηση πραγματικότητα........
Δεν είσαι υποχρεωμένος να διαλέξεις την πρώτη κοπέλα που θα θελήσει να σου χαρίσει έναντι αντιτίμου τα κάλλη και θέλγητρά της. Μπορείς να την κρατήσεις για λίγα λεπτά δίπλα σου, και να εξερευνήσεις με τα μάτια σου, αλλά και με τα δάκτυλά σου την όμορφη πλευρά της ζωής που σου δείχνει, προτρέποντάς σε με το προκλητικό της χαμόγελο να παραδοθείς στα λάγνα φιλιά της και στις κολασμένες ορέξεις της. Εσύ, σαν ο βασιλιάς του χώρου, μπορείς να αποπέμψεις ευγενικά την όποια κοπέλα δεν σε ενδιαφέρει, να μείνεις για λίγο μόνος, να καλέσεις κάποια άλλη κοντά σου, ή απλά να περιμένεις να έλθει η επόμενη, πάντα με πλατύ χαμόγελο και σχεδόν ανύπαρκτα ρούχα κοντά σου.
Φίλοι μου, είναι αυτός ο Παράδεισος....? Για κάποιον που έχει συνηθίσει την καχεξία της Ελλάδας, την φτώχεια σε επίπεδο επιλογών της Ψωροκώσταινας, σίγουρα, είναι ο Παράδεισος! Βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε, πως όπου κι αν βρίσκεται κάποιος, πάντα υπάρχουν έστω και μικρές κακοτοπιές..... Από τις τόσες κοπέλες που θα προσφέρουν τα κάλλη τους, ίσως μία ή δύο είναι κάπως δύστροπες ή δύσκολες στη συμπεριφορά τους. Οχι όμως στο βαθμό που συναντάμε εδώ στη χώρα μας κάποιες φορές. Σίγουρα χρειάζεται να αποσαφηνίζονται οι προσφερόμενες υπηρεσίες πρίν από την έναρξη της συνεύρεσης, και το τι μπορεί να κάνει για σένα η καλλίγραμμη ύπαρξη που έχεις δίπλα σου. Αν προτιμήσεις να διπλασιάσεις την απόλαυση (επιλέγοντας δύο κοπέλες ταυτόχρονα, είτε μόνος, είτε με κάποιο φίλο σου που σε συνοδεύει) η συμφωνία εκ των προτέρων για το τι μπορεί να προσφέρει και στους δυό σας η κάθε κορασίδα καθώς και το τελικό ποσό σε αντάλλαγμα για την απόλαυση που θα σας προσφερθεί, είναι μία σημαντική προϋπόθεση για την ολοκληρωτική ευχαρίστηση.
Η ώρα περνάει ευχάριστα. Εγώ και ο ADMIRAL AS αναλογιζόμαστε πως πρώτη φορά στη ζωή μας, βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να μας παρακαλάνε 35 ημίγυμνες γυναίκες να τις γαμήσουμε!!! Είναι όνειρο....? Δεν μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Γιατί είναι αδύνατον δύο άνθρωποι να βλέπουν το ίδιο όνειρο ταυτόχρονα. Αποφασίσουμε να χωρίσουμε, μιάς και ο συναγωνιστής, επιλέγει την πρώτη κοπέλα της βραδιάς που θα του χαρίσει τη γλύκα του κορμιού της. Εγώ απομένω να τον κοιτάζω, καθώς χάνεται μέσα στην αγκαλιά της προς το τρίτο επίπεδο που βρίσκονται τα δωμάτια.
Δεν είμαι μόνος, παρ'όλα αυτά. Δεκάδες δροσερές υπάρξεις, λικνίζονται δίλα μου, στους ήχους της μουσικής, και με προκαλούν να τις δοκιμάσω όλες. Αποφασίζω να σπαταλήσω λίγο χρόνο στο πρώτο επίπεδο, σε μία από τις δύο αίθουσες που χρησιμοποιούνται ως μικροί κινηματογράφοι αισθησιακών ταινιών. Διαβαίνοντας το κατώφλι του, στον ένα καναπέ βρίσκεται ένας πελάτης του Αρτεμις, ο οποίος δεν αρέσκεται μόνο να παρακολουθεί την καταιγιστική εξέλιξη της ταινίας, αλλά αφήνεται ταυτόχρονα στις επιδέξιες γλώσσες δύο διψασμένων κορασίδων πριν να επέλθει η ολοκληρωτική έκρηξη των αισθήσεων. Επιλέγω για να καθήσω, κάποιον από τους πίσω καναπέδες. Λίγα λεπτά μόνο περνούν και καταφθάνει δίπλα μου μία Γερμανιδούλα που με ρωτάει με πονηρό χαμόγελο αν θέλω να δούμε μαζί την ταινία. Το χαμόγελό της και τα χρυσαφένια της μαλλιά υπόσχονται το μέλλον ακόμη πιό ενδιαφέρον (και υγρό) από την ταινία. Σιγά-σιγά, ξεθαρρεύει, γίνεται προκλητική, στο μισοσκόταδο που κυριαρχεί, με τρώει όχι μόνο με τα μάτια της, αλλά και με τη γλώσσα της..... Ταυτόχρονα, άλλοι πελάτες, μόνοι ή με αγκαλιά μία ή δύο γυναίκες, περνάνε από την αίθουσα, για να διαπιστώσουν τι είναι πιό ενδιαφέρον: η υπόθεση της ταινίας, ή όσα διαδραματίζονται στους καναπέδες.....? Με ρωτάει αν θέλω να συνεχίσει εκεί που είμαστε, ή αν επιθυμώ, να αποσυρθούμε στην ελάχιστη ιδιωτικότητα που προσφέρουν μικρά δωματιάκια, στην ίδια κινηματογραφική αίθουσα, όπου εκτός των κραυγών πόθου των πρωταγωνιστών, ακούς και τα ζευγάρια που βρίσκονται στα διπλανά δωματιάκια (και σε ακούν κι αυτά). Επιλέγω το δεύτερο και σε δευτερόλεπτα βρίσκομαι σε μία ερωτική παραζάλη...... Ακού κραυγές πάθους από παντού, και νιώθω να βυθίζομαι σε ένα πέλαγος ψυχικής ευεξίας, που προκαλείται από την έντονη ένωση των δύο σωμάτων μας.
Φίλοι μου, δεν σκοπεύω να σας κουράσω με περισσότερα.....
Η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ πλούσια, αλλά δυστυχώς σε αυτή την περίπτωση, αδυνατεί να αποτυπώσει τα συναισθήματα που αποκομίζει όποιος επισκεφθεί αυτόν τον επίγειο Παράδεισο.
Τα όνειρα, όσο ευχάριστα κι αν είναι κάποτε τελειώνουν. Κι εγώ, αρκετές ημέρες μετά την επιστροφή μου από τη Γερμανία, αναρωτιέμαι, αν όλα αυτά που έζησα, ήταν αληθινά, αν όντως συνέβησαν σε μένα, ή αν ήταν ένα όμορφο όνειρο που θα ήθελα κάποια στιγμή της ζωής μου να ζήσω. Κάπου μέσα μου, νομίζω ότι τα έζησα..... κάποιο άλλο κομμάτι μου, προσπαθεί να με πείσει ότι τα φαντάστηκα, και ότι έτσι θα έπρεπε να είναι η καθημερινότητα του Ελληνικού αγοραίου έρωτα. Το μόνο σίγουρο είναι, ότι τόσο όμορφα όνειρα, πρέπει ο άνθρωπος να επιδιώκει να τα ζεί πάνω από μία φορές........!