Απλώς μια τελευταία κουβέντα. Βρέθηκα σε ευρωπαϊκό παιχνίδι της Ρεάλ. Πρωταθλητριών για την ακρίβεια. Το γήπεδο φυσικά τίγκα. Σε ώρα ποδοσφαιρικού αγώνα, επίσης ευρωπαϊκού, επίσης της Ρεάλ. Όταν ρώτησα τους φίλους πως γίνεται να είναι γεμάτα και τα δύο γήπεδα, μου απάντησαν πως το κοινό στο οποίο απευθύνονται οι δύο ομάδες είναι διαφορετικό. Το ένα μπασκετικό καθαρά, το άλλο ποδοσφαιρικό καθαρά. Στην Ελλάδα το κοινό είναι το ίδιο και αυξομειώνεται ανάλογα με τις διεθνείς επιτυχίες. Μετά από καιρό θυμήθηκα την κουβέντα μου με τους Ισπανούς, με αφορμή κάτι γριές που μου μιλούσαν για το λαό στο βόλεϋ. Τη στιγμή που η ποδοσφαιρική τους άλλαζε ΑΦΜ και ονομασίες σαν τα πουκάμισα.
Μακάρι να φτάσει και η Ελλάδα να αποκτήσει αμιγώς μπασκετικό κοινό.
Που τον θυμήθηκες τον Κορομηλά ρε φίλε;