Αν το ερώτημα πάντα είναι το:
Tι μπορώ να κάνω ΕΣΥ/ΕΓΩ για να βελτιώσω τόσο εμένα όσο και το περιβάλλον μου.
Δεν μπορείς να κανεις τίποτα,
το οικονομικό, πολιτικο, θρησκευτικό, κοινωνικό, θεσμικό σύστημα που ουσιαστικά κυβερνά τη χώρα είναι μπετόν.
Μια ελπίδα θα ηταν η παιδεία αλλά κι αυτή κρατικοδιαιτη οπότε, Γιάννης κερνάειΓιάνης πίνει.
Να σκεφτείτε πως ουτε οι λεγόμενοι αριστεροί πολιτικοί μας δεν εμπιστευονται το δημόσιο σχολείο, ουτε οι δημοσιογράφοι των κρατικοδιαιτων ιδιωτικών ΜΜΕ δεν στελνουν τα παιδια τους στο δημόσιο σχολείο.
Ζούμε σε μια χώρα καπιταλιστική με νόμισμα το ευρώ αλλά η δομή της είναι κρατικοδιαιτη και ελεγχόμενη απο τις κρατικές επιδοτήσεις και επιδόματα.
Δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα και για ενα αλλο λογο,
οι ξένες κυβερνήσεις που για τα δικα τους συμφέροντα αδιαφορούν και ουσιαστικά πριμοδοτούν το παρόν πολιτικό κατεστημένο, δεν θελουν με τιποτα να αλλάξει πορεια η χώρα.
Παραδειγμα ο ρόλος του ΔΝΤ στα χρόνια της κρίσης, ήταν απαραδεκτος!
Αντί να επιδιώξουν αλλαγές βελτιώσεις και εξομείωση της λειτουργίας του κράτους με καποιο πετυχημένο μοντέλο, π.χ το Αμερικάνικο, το Γερμανικό, το Ελβετικό,
χρονοτριβουσαν σε ακριβα ταξείδια και πομπώδεις διακυρήξεις, με αποτέλεσμα το τέλμα.
Οσοι καταλαβαν τι γίνεται έφυγαν και καλά έκαναν, διότι η αυτοκτονία είναι αμαρτημα!
Και επιμένω,
μονη ελπίδα για να αλλαξει κατι και σε εμας είναι ο πρόεδρος Τράμπ.
Εάν καθαρίσει πρώτα τη χώρα του απο τοξικές νομοθεσίες και αναπνευσει η Αμερ. οικονομία,
αν καθαρίσει το Αμερ. Δημόσιο απο στρατιές δημοσιουπάλληλων,
μετά μπορεί να ανασανουμε κι εμείς.
Τα υπόλοιπα ασφαλώς είναι προφάσεις εν αμαρτίαις.