Δεν το έχουν όλοι εύκολο να δικτυώνονται αμέσως.Εδώ ακόμα και στην Ελλάδα δυσκολευόμαστε να δικτυωθούμε,ειδικά όσοι είμαστε 30+.Φαντάσου στο εξωτερικό δηλαδή με άλλη γλώσσα,με άλλα ήθη κι έθιμα,με ρατσισμό/καχυποψία των ντόπιων κλπ
Άσε ρε φίλε. Στα 40 χρόνια που δουλεύω έχω περάσει και έχω ζήσει σε καμία δεκαριά χώρες (Ελβετία, Νότια Αφρική, Νιγηρία, Ναμίμπια, Καμερούν, Αγγλία , Λουξεμβούργο κα αναφέρω χώρες που έχω δουλέψει πάνω από ένα εξαμηνο) ... Είμαι κοντά στα 62 μου και το 2013 ξαναέφυγα από την Ελλάδα για Αγγλία μετά Λουξεμβούργο επέστρεψα στην Αγγλία και τώρα θα πάω από Σεπτέμβρη στο Βέλγιο για έναν χρόνο (μάλλον ο τελευταιος γιατί μετά σκέφτομαι να κρεμάσω το λαπτοπ).
Σε όλες τις χώρες έκανα παρέες από τις πρώτες βδομάδες και με τους περισσότερους από δαύτους διατηρώ ακόμη επαφές. Μέχρι και στο Λουξεμβούργο στο οποίο οι κάτοικοι είναι οι πιο νεροβραστοι της Ευρώπης έκανα παρέες και κάθε ΣΚ έβγαινα με αυτούς και περνούσαμε μέγκλα
Φυσικά θα πρέπει να προσαρμοστείς στον τρόπο ζωής και διασκέδασης κάθε τόπου και να μην απαιτείς να ζούνε στους ρυθμούς που ζεις στην Ελλάδα. Για παράδειγμα ο μέσος χρόνος που χρειάζεται για μετακίνηση κάποιος εργαζόμενος στο Λουξεμβούργο είναι δύο ώρες την μέρα οπότε μην περιμένεις από τον γείτονα να σε καλέσει για ποτά στο σπίτι του καθημερινές γιατί πολύ απλά οι ώρες δεν φτάνουν και όσες του περισσεύουν θέλει να παίξει με τα παιδιά του να δει και να πηδηξει την γυναίκα του και να ξεκουραστεί. Οπότε μοιραία η ζωή είναι ΣΚ μόνον και αυτό μέχρι τις μια μιάμιση το βράδυ και αν. Εε λοιπόν πρέπει να προσαρμοστείς και να μάθεις να ζεις ετσι