Εχει να κανει σε πολυ μεγαλο μερος και με το αντικειμενο σου. Οποιος κατεφυγε σε βορειες χωρες τυπου Σκανδιναβια με πτυχιο ή ακομα καλυτερα Masters στο τεχνολογικο κομματι(συστηματα, υπολογιστες, γεωφυσικη, ΙΤ κλπ) οχι απλα βρηκε ανετη δουλεια με καλα λεφτα αλλα κατα 99% δε θα χρειαστει να μαθει και ποτε τη γλωσσα, καθως στις μεγαλες εταιρειες και τα πανεπιστημια ειναι ολοι ξενοι.
Για ανθρωπους του θεωρητικου κλαδου ειναι μπαστουνια. Οτι και αν επαγγελεσαι(δασκαλος, κοιν. λειτουργος, καθηγητης) πρεπει οχι απλως να μαθεις fluent τη γλωσσα αλλα να αναπτυξεις και κυκλο ωστε να εμπιστευτουν να σε προσλαβουν καπου. Και το να κανεις κυκλο εξω φανταζει βουνο, ειδικα βορεια. Τεσσερις ωρες να στεκεσαι σε μια ουρα, μια καλημερα να πεις σε αγνωστο η σε γειτονα σε περνανε για κριπουλο.
Αν συζηταμε βεβαια για ανειδικευτες εργασιες ή χειρωνακτικες εχει ψωμι. Φτανει να αντεχεις το κλιμα και τις συγκυριες. Ειναι πολυ δυσκολο να κανεις φιλιες. Οπως επισης υψηλος μισθος δε σημαινει απαραιτητα και ιδιες τιμες στα αγαθα με την Ελλαδα.
