Εργασία στο εξωτερικό vs. μένουμε Ελλάδα

[tony1]

εσυ νομιζεις οτι αν πας εξω θα σε περιμένουν λεφτοδεντρα,και μουνάρες στο αεροδρομιο να σου κάνουν πίπες? "καλως το μπουμπουκι μας κιετσι?" εγω θα σου δωσω ενα παραδειγμα...τυχαιο παράδειγμα οχι οτι ειναι καρφακι. Ο σαντ μαν οπου και να τον πας,σαντ μαν θα ειναι. (να το θυμάσαι αυτο)

Λεφτά σίγουρα έχει

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Φιλιππινες που δεν θα πάω το έβαλα για δοκιμή στο badoo θα γάμουσα αβερτα

και γω θα γαμαω οπου και να παω πολυ περισσότερο απο την ελλαδα...και οχι μονο εγω,αλλα και ο οποιοσδηποτε.Και τι να λεει? ωραια θα γαμάω...αλλα αρνητικα δεν εχει η καθε χωρα? η και θετικα

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Λεφτά σίγουρα έχει

οπου βλεπεις πολλα λεφτα,ολα ειναι αναλογικα και με τον τροπο ζωης.Να ρωτα και τους παραπάνω να σου πουν τα ξερουν καλυτερα απο μενα.

 

[tony1]

οπου βλεπεις πολλα λεφτα,ολα ειναι αναλογικα και με τον τροπο ζωης.Να ρωτα και τους παραπάνω να σου πουν τα ξερουν καλυτερα απο μενα.

Εγώ τα έχω υπολογίσει . Ένα παράδειγμα είναι το εξής

TAX FREE Monthly salary from 11,000 to 12,000 QAR depending on qualifications and experience Visa and Medical Check Fees: VISA fees and Medical check done in the country are paid for by the school for Employee only Dependent School Fees: 100% discount for tuition fees for 1 child attending same school as employee Housing: 1-2 bedroom accommodation depending on family status or Housing Allowance Utilities: Paid by school - QAR 300 for Singles and QAR 500 for family status Air Fare: Annual air fare is covered for employee and one dependent (Spouse or child) Medical Insurance: Medical insurance is covered for employee and one dependent

Η ανάρτηση συγχωνεύτηκε αυτόματα: 10 Ιουν 2022

Καθαρά κέρδη 6+ χιλιάρικα τον χρονο

 

[Kalogero]

Εγκατάσταση kalogero στη Γαλλία.

Πριν φύγω ήξερα μία κοπέλλα, ας την πούμε Λίτσα, που είχαμε φασωθεί μια φορά κι έδειχνε ότι γούσταρε. Της είχα πει για το σχέδιο μου για Γαλλία 2-3 χρόνια πριν έρθω και μου είχε πει ότι το σκεφτόταν κι αυτή, αλλά νόμιζα ότι δεν με πίστευε και πήγαινε με τα νερά μου για να κάνουμε σχέση. Επειδή την είχα δεδομένη την αμέλησα τελείως κι ασχολούμουν με άλλες. Όμως έλεγε αλήθεια, έφυγε ένα χρόνο πριν από μένα και βρήκε δουλειά σε κάτι με τηλεπικοινωνίες στο Παρίσι.
Πριν φύγω την παίρνω τηλέφωνο και δίνουμε ραντεβού κάπου μιάμιση ώρα μετά την προσγείωση.

Είχα έρθει με πολλά όνειρα. Πάω στο ραντεβού με τις δύο βαλίτσες, γιατί σίγουρα θα με προσκαλούσε σπίτι της, θα έμενα κάποιες μέρες να γυρίσουμε το Παρίσι και θα γινόταν σίγουρα και φάση, αφού με γούσταρε. Είχα ετοιμάσει κι επιχειρηματολογία να την πείσω να έρθει στο Νότο, γιατί στο Παρίσι βρέχει συνέχεια, σαπίζουν τα κόκαλά σου από την υγρασία του Σηκουάνα, ο Νότος είναι σαν την Ελλάδα και τα σχετικά.

Μόνο που τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι. Μετά από μια ώρα που τα λέγαμε, σηκώνεται και μου λέει «χάρηκα πολύ που σε είδα, αλλά με περιμένει ο φίλος μου. Για κάτω, θα φύγεις από το σταθμό Gare de Lyon. Πες σε έναν ταξιτζή να σε πάει σε ένα ξενοδοχείο εκεί για να είσαι κοντά». Άλλαξα χίλια χρώματα και προσπάθησα να κρατηθώ όρθιος.

Με το που φεύγει, έρχεται σαν σίφουνας ένας σερβιτόρος, μαζεύει τα φλυτζάνια (το δικό μου είχε μέσα ακόμα λίγο καφέ) και με ρωτάει αν ήθελα να παραγγείλω έναν δεύτερο καφέ. Τα πήρα στο κρανίο, μου ήρθε να του ρίξω μπουνιά, αλλά συγκρατήθηκα γιατί ήμουν σε ξένη χώρα.

Σωριάζομαι παρακάτω σε ένα παγκάκι και μένω καμμιά ώρα, γιατί ήμουν σαν ράκος.
Παίρνω έναν ταξιτζή και σε λίγο φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Μου ζητάει 60 φράγκα (περίπου 3000 δρχ) και σαλτάρω γιατί η απόσταση μου φάνηκε πολύ μικρή. Το κοντέρ έγραφε όμως τόσο και είπα να μην πω τίποτα.

Μου δίνει ο ρεσεψιονίστ ένα δωμάτιο σε έναν όροφο 3ο ή 4ο και δεν είχε ασανσέρ. Ταλαιπωρία με τις βαλίτσες. Ξεκλειδώνω και σπρώχνω να ανοίξω, αλλά τίποτα. Ξαναδοκιμάζω πάλι τίποτα. Ξανακατεβαίνω με τις βαλίτσες στη ρεσεψιόν, γιατί φοβόμουν να τις αφήσω μόνες, βλέποντας να ανεβοκατέβαιναν κάτι περίεργοι τύποι. Ανεβαίνουμε πάλι με τον ρεσεψιονίστ, τραβάει την πόρτα κι ανοίγει. Δηλαδή αντί να σπρώξω έπρεπε να τραβήξω. Μου λέει κάτι με αξάν, αλλά δεν κατάλαβα. Σκέφτηκα ότι μπορεί και να με πρόσβαλε και πήγα κάτι να πω, αλλά δεν έβρισκα τα γαλλικά.

Το σούρουπο βγαίνω βόλτα και περπάτησα ίσα με δύο ώρες, περισσότερο για να μου φύγει το άγχος. Ένιωθα μία απέραντη μοναξιά. Αφού δικό μου άτομο (η Λίτσα ήταν το δικό μου άτομο) μου φέρθηκε έτσι, ήμουν πια μόνος μέσα σε τόσους ξένους ανθρώπους. Άκουγα γαλλικά γύρω μου και από την θολούρα μου δεν καταλάβαινα τίποτα. Ένα ατελείωτο γλουγλού. Πάω να πάρω ένα σάντουιτς να φάω και δεν έβγαιναν οι λέξεις, μόνο κάτι ήχοι. Έδειξα τι ήθελα και έτσι συνεννοηθήκαμε. Εκεί με έπιασε απελπισία.

Πέρασα ένα μελαγχολικό βράδυ κι αναρωτιόμουν: θα έρθει άραγε ποτέ η στιγμή να γίνω κι εγώ ένα μέλος αυτού του λαού; Να αισθάνομαι άνετα σαν να είναι συμπατριώτες μου; Ελλάδα δεν επρόκειτο να γυρίσω με τίποτα. Η απογοήτευση ήταν μεγάλη, το μέλλον ζοφερό κι επιπλέον τα είχα πουλήσει όλα ακριβώς για να μην γυρίσω.

Εκεί πήρα την απόφαση ότι για να τα καταφέρω θα έπρεπε να γίνω γαλλότερος των γάλλων, όπως λέμε βασιλικότερος του βασιλέως. Το πρώτο πράγμα που έκανα για να γαλλοποιηθώ ήταν να ακούω κάθε πρωί πριν φύγω για δουλειά την Μασσαλιώτιδα.
Ψευδαίσθηση μεν, αλλά νόμιζα ότι κάνω μία προσπάθεια ένταξης και κάποια στιγμή θα κατόρθωνα να αισθανθώ γάλλος.
Το άλλο ήταν να αποφασίσω να τους ξεπεράσω σε θέματα επαγγελματικά, γιατί καταλάβαινα ότι τα οικονομικά είναι η βάση για να ριζώσεις.

Κάποια στιγμή έφτασα να συμβουλεύω φίλους γάλλους για το τι και πώς θα κάνουν σε θέματα με το κράτος και την καθημερινότητα και να συμμετέχω σε όλες τις συζητήσεις τους ξεπερνώντας τους μάλιστα και σε γνώσεις για την ίδια τους την ιστορία.
Εκεί είπα: επιτέλους τα κατάφερα.

 

[Kalogero]

...αλλα αρνητικα δεν εχει η καθε χωρα? η και θετικα

Έχει ζέστη το καλοκαίρι που θα τη γλιτώνει. Το πρόβλημα είναι η σαρία, που βέβαια για ξένους δεν εφαρμόζεται με την ίδια σκληρότητα, αλλά σίγουρα το υψηλό πρόστιμο, το μαστίγωμα και η φυλάκιση είναι ποινές και για στους ξένους. Το να λες δεν κάνω μαλακίες εύκολα λέγεται, αλλά αν έχεις εκρηκτικό χαρακτήρα, κάποια στιγμή θα την πατήσεις. Πχ το να βρίσεις μια μουσουλμάνα είναι 80 χτυπήματα με μαστίγιο.

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Έχει ζέστη το καλοκαίρι που θα τη γλιτώνει. Το πρόβλημα είναι η σαρία, που βέβαια για ξένους δεν εφαρμόζεται με την ίδια σκληρότητα, αλλά σίγουρα το υψηλό πρόστιμο, το μαστίγωμα και η φυλάκιση είναι ποινές και για στους ξένους. Το να λες δεν κάνω μαλακίες εύκολα λέγεται, αλλά αν έχεις εκρηκτικό χαρακτήρα, κάποια στιγμή θα την πατήσεις. Πχ το να βρίσεις μια μουσουλμάνα είναι 80 χτυπήματα με μαστίγιο.

Τα παθη του Χριστού τον βλέπω να περνάει

 

[Kalogero]

Τα παθη του Χριστού τον βλέπω να περνάει

Πληροφοριακά, η σταύρωση που συμπεριλαμβάνεται στις ποινές της σαρία, ισχύει τυπικά στο dubai, αλλά δεν εφαρμόζεται πια. Ο λιθοβολισμός και ο ακρωτηριασμός εφαρμόζονται ακόμα στους ντόπιους, χωρίς να αποκλείεται για τους ξένους σε σπάνιες περιπτώσεις (ειδεχθή εγκλήματα).

Στην Υεμένη η σταύρωση εφαρμόζεται, αλλά σπάνια.

 

[Kalogero]

έχεις φλομώσει σε φούμαρα όλο τα νήματα. με γυναίκα ποτέ πηγές τελευταία φορά πυρφόρε;

Βλακουράκια, κοίτα εδώ να ξεστραβωθείς. Είναι η πιο άμεσα διαθέσιμη πηγή:

United Arab Emirates - Wikipedia

en.wikipedia.org

 

[Kostas(3)]

Μια χαρά μπορείς να παίζεις το πουλί σου Ελλάδα και μετά να πας γερμανιαρα σε οιαδήποτε ηλικία.. εγώ είμαι πολ.μηχανικος και μέχρι τα 40 έπαιζα σε κρατικό δίαιτες θέσεις Ελλάδα όπου και δεν έκανα τίποτα.. εδώ και 5 χρόνια μπιν ιχ ιν ντοιτσλαντ μπεσαφτιγκτ

Φιλε μου,κανω Γερμανικα μολις ενα μηνα και θα σου πω ενα πραγμα μιας και φαινεσαι Γερμανοφωνος .ΠΟΤΕ δεν ξεκιναει προταση στα Γερμανικα με ρημα,το ρημα σε μια προταση μπαινει ΠΑΝΤΑ δευτερο ο κοσμος να γυρισει αναποδα.Οποτε ή μας δουλευεις ή εισαι σας τους αλβανους:ενα μπυρα και μια γυρο

 

[Kalogero]

Δεν πας να φας τον αμπακο τωρα; είναι η ώρα σου

Τώρα που έμεινες άφραγκος, μην ξεγελαστείς και πας σε κάνα ντουμπάι, γιατί με τη μαλακία που σε δέρνει, ξέρεις τι σε περιμένει...

 

[Kalogero]

Φιλε μου,κανω Γερμανικα μολις ενα μηνα και θα σου πω ενα πραγμα μιας και φαινεσαι Γερμανοφωνος .ΠΟΤΕ δεν ξεκιναει προταση στα Γερμανικα με ρημα,το ρημα σε μια προταση μπαινει ΠΑΝΤΑ δευτερο ο κοσμος να γυρισει αναποδα.Οποτε ή μας δουλευεις ή εισαι σας τους αλβανους:ενα μπυρα και μια γυρο

Με το «εδώ και πέντε χρόνια» που προηγείται και κολλάει νοηματικά μου φαίνεται σωστό. Απλά με μισά ελληνικά μισά γερμανικά που έγραψε φαίνεται περίεργο.

 

[pitas00]

Με το «εδώ και πέντε χρόνια» που προηγείται και κολλάει νοηματικά μου φαίνεται σωστό. Απλά με μισά ελληνικά μισά γερμανικά που έγραψε φαίνεται περίεργο.

Tekamolo .. prota mpainei to Zeitraum

 

[Kostas(3)]

Με το «εδώ και πέντε χρόνια» που προηγείται και κολλάει νοηματικά μου φαίνεται σωστό. Απλά με μισά ελληνικά μισά γερμανικά που έγραψε φαίνεται περίεργο.

Απλα τα Γερμανικα δεν ειναι Αγγλικα.Ενα λαθος να κανεις,χαλαει ολο το νοημα και δεν θα σε καταλαβει κανενας.

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

Εγκατάσταση kalogero στη Γαλλία.

Πριν φύγω ήξερα μία κοπέλλα, ας την πούμε Λίτσα, που είχαμε φασωθεί μια φορά κι έδειχνε ότι γούσταρε. Της είχα πει για το σχέδιο μου για Γαλλία 2-3 χρόνια πριν έρθω και μου είχε πει ότι το σκεφτόταν κι αυτή, αλλά νόμιζα ότι δεν με πίστευε και πήγαινε με τα νερά μου για να κάνουμε σχέση. Επειδή την είχα δεδομένη την αμέλησα τελείως κι ασχολούμουν με άλλες. Όμως έλεγε αλήθεια, έφυγε ένα χρόνο πριν από μένα και βρήκε δουλειά σε κάτι με τηλεπικοινωνίες στο Παρίσι.
Πριν φύγω την παίρνω τηλέφωνο και δίνουμε ραντεβού κάπου μιάμιση ώρα μετά την προσγείωση.

Είχα έρθει με πολλά όνειρα. Πάω στο ραντεβού με τις δύο βαλίτσες, γιατί σίγουρα θα με προσκαλούσε σπίτι της, θα έμενα κάποιες μέρες να γυρίσουμε το Παρίσι και θα γινόταν σίγουρα και φάση, αφού με γούσταρε. Είχα ετοιμάσει κι επιχειρηματολογία να την πείσω να έρθει στο Νότο, γιατί στο Παρίσι βρέχει συνέχεια, σαπίζουν τα κόκαλά σου από την υγρασία του Σηκουάνα, ο Νότος είναι σαν την Ελλάδα και τα σχετικά.

Μόνο που τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι. Μετά από μια ώρα που τα λέγαμε, σηκώνεται και μου λέει «χάρηκα πολύ που σε είδα, αλλά με περιμένει ο φίλος μου. Για κάτω, θα φύγεις από το σταθμό Gare de Lyon. Πες σε έναν ταξιτζή να σε πάει σε ένα ξενοδοχείο εκεί για να είσαι κοντά». Άλλαξα χίλια χρώματα και προσπάθησα να κρατηθώ όρθιος.

Με το που φεύγει, έρχεται σαν σίφουνας ένας σερβιτόρος, μαζεύει τα φλυτζάνια (το δικό μου είχε μέσα ακόμα λίγο καφέ) και με ρωτάει αν ήθελα να παραγγείλω έναν δεύτερο καφέ. Τα πήρα στο κρανίο, μου ήρθε να του ρίξω μπουνιά, αλλά συγκρατήθηκα γιατί ήμουν σε ξένη χώρα.

Σωριάζομαι παρακάτω σε ένα παγκάκι και μένω καμμιά ώρα, γιατί ήμουν σαν ράκος.
Παίρνω έναν ταξιτζή και σε λίγο φτάνουμε στο ξενοδοχείο. Μου ζητάει 60 φράγκα (περίπου 3000 δρχ) και σαλτάρω γιατί η απόσταση μου φάνηκε πολύ μικρή. Το κοντέρ έγραφε όμως τόσο και είπα να μην πω τίποτα.

Μου δίνει ο ρεσεψιονίστ ένα δωμάτιο σε έναν όροφο 3ο ή 4ο και δεν είχε ασανσέρ. Ταλαιπωρία με τις βαλίτσες. Ξεκλειδώνω και σπρώχνω να ανοίξω, αλλά τίποτα. Ξαναδοκιμάζω πάλι τίποτα. Ξανακατεβαίνω με τις βαλίτσες στη ρεσεψιόν, γιατί φοβόμουν να τις αφήσω μόνες, βλέποντας να ανεβοκατέβαιναν κάτι περίεργοι τύποι. Ανεβαίνουμε πάλι με τον ρεσεψιονίστ, τραβάει την πόρτα κι ανοίγει. Δηλαδή αντί να σπρώξω έπρεπε να τραβήξω. Μου λέει κάτι με αξάν, αλλά δεν κατάλαβα. Σκέφτηκα ότι μπορεί και να με πρόσβαλε και πήγα κάτι να πω, αλλά δεν έβρισκα τα γαλλικά.

Το σούρουπο βγαίνω βόλτα και περπάτησα ίσα με δύο ώρες, περισσότερο για να μου φύγει το άγχος. Ένιωθα μία απέραντη μοναξιά. Αφού δικό μου άτομο (η Λίτσα ήταν το δικό μου άτομο) μου φέρθηκε έτσι, ήμουν πια μόνος μέσα σε τόσους ξένους ανθρώπους. Άκουγα γαλλικά γύρω μου και από την θολούρα μου δεν καταλάβαινα τίποτα. Ένα ατελείωτο γλουγλού. Πάω να πάρω ένα σάντουιτς να φάω και δεν έβγαιναν οι λέξεις, μόνο κάτι ήχοι. Έδειξα τι ήθελα και έτσι συνεννοηθήκαμε. Εκεί με έπιασε απελπισία.

Πέρασα ένα μελαγχολικό βράδυ κι αναρωτιόμουν: θα έρθει άραγε ποτέ η στιγμή να γίνω κι εγώ ένα μέλος αυτού του λαού; Να αισθάνομαι άνετα σαν να είναι συμπατριώτες μου; Ελλάδα δεν επρόκειτο να γυρίσω με τίποτα. Η απογοήτευση ήταν μεγάλη, το μέλλον ζοφερό κι επιπλέον τα είχα πουλήσει όλα ακριβώς για να μην γυρίσω.

Εκεί πήρα την απόφαση ότι για να τα καταφέρω θα έπρεπε να γίνω γαλλότερος των γάλλων, όπως λέμε βασιλικότερος του βασιλέως. Το πρώτο πράγμα που έκανα για να γαλλοποιηθώ ήταν να ακούω κάθε πρωί πριν φύγω για δουλειά την Μασσαλιώτιδα.
Ψευδαίσθηση μεν, αλλά νόμιζα ότι κάνω μία προσπάθεια ένταξης και κάποια στιγμή θα κατόρθωνα να αισθανθώ γάλλος.
Το άλλο ήταν να αποφασίσω να τους ξεπεράσω σε θέματα επαγγελματικά, γιατί καταλάβαινα ότι τα οικονομικά είναι η βάση για να ριζώσεις.

Κάποια στιγμή έφτασα να συμβουλεύω φίλους γάλλους για το τι και πώς θα κάνουν σε θέματα με το κράτος και την καθημερινότητα και να συμμετέχω σε όλες τις συζητήσεις τους ξεπερνώντας τους μάλιστα και σε γνώσεις για την ίδια τους την ιστορία.
Εκεί είπα: επιτέλους τα κατάφερα.

τη λιτσα τη γαμησες?

 

[pitas00]

Απλα τα Γερμανικα δεν ειναι Αγγλικα.Ενα λαθος να κανεις,χαλαει ολο το νοημα και δεν θα σε καταλαβει κανενας.

Ρε φίλε 1 μήνα κάνεις γερμανικά και έχεις και άποψη.. άσε να περάσουν κάνα 5αρι χρόνια και μετά ίσως και να μπορέσεις να κάνεις μια βασική συνομιλία όχι τίποτα kompliziert εννοείται

 

[Διαγραμμένο μέλος 210424]

εγω φιλε @Kalogero οπου και να παω θα θελω να αισθάνομαι Ελληνας.Γιατι μπορει να ειναι ενα μπουρδελο και μισο αλλα ειμαι περηφανος για την καταγωγη μου.Δεν εχω μεινει εξωτερικο μονιμα περα απο τη κυπρο ( 6 μηνες το μεγαλυτερο χρονικο διάστημα) μετα ακομα και εκει,αρχιζα να αισθάνομαι ξενος...εκανα μια δουλεια που εβγαζα πολυ καλα λεφτα (δεν θα πω τι,και δεν εχει καμια σχεση με ταξι) παρολα αυτα αισθανομουν ξενος...ως που εφυγα..Καπου ειχε πει ο νιτσε νομιζω..ισως και να το διατυπωσω λαθος αλλα δεν θυμαμαι ακριβως τα λογια του.¨δεν χρειάζεται να γυρισεις ολο το κοσμο για να δεις οτι ο ουρανος ειναι γαλάζιος".Ο καθενας φευγει για τον λογο του αλλα το 90% μαλλον για τα λεφτα...θα ηθελα να κανω ομως μια ερωτηση σε ολους οσους αφησαν οικογενεια,φιλους,παιδικα χρονια πισω ./για τα λεφτα/...Αν επερναν 10 χιλ το μηνα ο καθένας..ακομα αραγε θα ηθελαν να φυγουν?

 

[Kalogero]

τη λιτσα τη γαμησες?

Όχι. Θεωρώντας την δεδομένη όταν ήμασταν στην Ελλάδα, κυνηγούσα άλλες γκόμενες και λογικά δεν θα έπρεπε να εκπλήσσομαι για τις συνέπειες όταν την συνάντησα στο Παρίσι. Δεν είχα όμως πιστέψει ότι θα ερχόταν Γαλλία. Αν είχα πειστεί, εννοείται ότι θα την κυνηγούσα από Ελλάδα κιόλας, αφού είχαμε προορισμό την ίδια χώρα.

Απλά με το ποστ αυτό ήθελα να πω ότι ήρθα με μια αφέλεια στην αρχή, είχα μία δύσκολη πρώτη μέρα που με ταρακούνησε κι έτσι άρχισα να σκέφτομαι πιο ώριμα την κατάσταση, αφού στόχος μου ήταν να ενταχθώ στη γαλλική κοινωνία.

 

[Διαγραμμένο μέλος 192601]

Όχι. Θεωρώντας την δεδομένη όταν ήμασταν στην Ελλάδα, κυνηγούσα άλλες γκόμενες και λογικά δεν θα έπρεπε να εκπλήσσομαι για τις συνέπειες όταν την συνάντησα στο Παρίσι. Δεν είχα όμως πιστέψει ότι θα ερχόταν Γαλλία. Αν είχα πειστεί, εννοείται ότι θα την κυνηγούσα από Ελλάδα κιόλας, αφού είχαμε προορισμό την ίδια χώρα.

Απλά με το ποστ αυτό ήθελα να πω ότι ήρθα με μια αφέλεια στην αρχή, είχα μία δύσκολη πρώτη μέρα που με ταρακούνησε κι έτσι άρχισα να σκέφτομαι πιο ώριμα την κατάσταση, αφού στόχος μου ήταν να ενταχθώ στη γαλλική κοινωνία.

Σορρυ μαν, εισαι εξυπνος ανθρωπος. Πηγες σε μια αλλη χωρα και ησουν σχεδον σιγουρος πως καποια θα σε φιλοξενουσε χωρις να στο εχει δηλωσει ρητα, παροτι κλεισατε ραντεβου να βρεθειτε μολις προσγειωθεις; Δεν ειναι αυτονοητο να σου πει η αλλη απ το τηλεφωνο η το τσατ οτι θα μεινεις σε αυτην και μην κλεισεις κανα χοτελ, κλπ;

 

[Kalogero]

Σορρυ μαν, εισαι εξυπνος ανθρωπος. Πηγες σε μια αλλη χωρα και ησουν σχεδον σιγουρος πως καποια θα σε φιλοξενουσε χωρις να στο εχει δηλωσει ρητα, παροτι κλεισατε ραντεβου να βρεθειτε μολις προσγειωθεις; Δεν ειναι αυτονοητο να σου πει η αλλη απ το τηλεφωνο η το τσατ οτι θα μεινεις σε αυτην και μην κλεισεις κανα χοτελ, κλπ;

Ήταν βιαστική στο τηλέφωνο την προηγούμενη, γιατί έφευγε για δουλειά ή τέλος πάντων κάτι που δεν θυμάμαι και μου λέει «θα μιλήσουμε για όλα αύριο». Είχαμε πολύ καλές σχέσεις πάντα, απλά στην Ελλάδα αυτή το πήγαινε στο ερωτικό, αλλά εγώ έκανα το χαζό πώς δεν καταλάβαινα κλπ. Βγαίναμε με παρέες, αλλά την είχα αμελήσει σαν γκόμενα.

Μου είχε περάσει φευγαλαία και η ιδέα ότι μπορεί κάτι να πήγαινε στραβά, αλλά είχα σκεφτεί γιατί να ψάχνω ξενοδοχείο, αφού κατά πάσα πιθανότητα θα με προσκαλέσει;
Εντάξει αφέλεια το παραδέχομαι. Γενικά ήμουν κάπως χύμα στην αρχή και μετά έστρωσα.