στο ιεκ ειχαμε κανει και αναλυση/σχεδιασμο εργων πληροφορικης και αυτο μου εδωσε καλη οπτικη ολοκληρου του lifecycle ενος εργου, απο τη μελετη σκοπιμοτητας μεχρι τη συντηρηση. Μας ειχαν πει τοτε θα μπορουσαμε να δουλεψουμε σαν βοηθοι αναλυτη. Ξερω τις τεχνικες προγραμματιμου για να ειναι ευαναγνωστος ο κωδικας και επαναχρησιμοποιησιμος. Ξερω τη φιλοσοφια του αμυντικου προγραμματισμου για να προλαμβανονται τα bugs, exception handling... Στον αντικειμενοστραφη προγραμματισμο ειχα μαθει να εφραμοζω καποθα design patterns που αντιμετωπιζαν προβληματα πιυ ειχαν οι γλωσσες τις εποχης. Μετα βγηκαν τα framework που απλοποιουσαν τη διαδικαδια. Και με rational rose ειχα δουλεψει σε κατι ομαδικες εργασιες. Γενικα μπορω αναλογα τη φιλοσοφια της γλωσσας και του προτζεκτ να προσαρμοσω το στυλ προγραμματισμου. Στο τελος βεβαια δεν ηταν αρκετα αυτα. Ισως δε μας επαιρναν σοβαρα και λογω ηλικιας. Ουτε οι συμμαθητες μου που συνεργαζομασταν βρηκαν δουλεια στο αντικειμενο. Ο ενας ξαναεδωσε πανελληνιες και περασε σε αλλο κλαδο σπουδων, ο αλλος μπηκε στο λιμενικο.
Εμενα ευτυχως με εσωσε ο παππους μου που μου κληρονομησε το σπιτι στο χωριο παρακαμπτοντας τον πατερα μου ο οποιος θα το ειχε εξαφανισει. Ετσι μπορεσα και εζησα καποισ πραγματα παραπανω απο το
Μεταξουργειο. Να σαι καλα ρε παππουλη εκει πανω!
Θα μου πειτε γιατι δεν ανοιξα μια επιχειρηση στον τουρισμο; Δεν ειναι τοσο ευκολο. Σε πολεμανε οι ντοπιοι μεχρι και οι συγγενεις. Κανα μεροκαματο μαυρο δινουν, αλλα δουλεια μονιμη να βαλεις κεφαλαιο στην ακρη οχι. Ενας ξαδερφος μου τελειωσε μαγειρας και πηγε σε αλλο νησι να δουλεψει.
