Ἡ ὥρα τῆς Ἐθνικῆς Διαφωτίσεως
ΦΥΛΕΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Διατὶ νὰ μὴν καταργήσωμεν τὰ σύνορα; Διατὶ νὰ μὴν δεχόμεθα τοὺς πάντας εἰς τὴν Ἑλλάδαν; Ἡ εἰσδοχὴ ξένων ὀφελεῖ τὴν διάδοσιν τῶν ἰδεῶν καὶ προάγει τὸν πολιτισμόν. Οἱ Ἕλληνες εἶναι ὀπισθοδρομικοί, γηραιοὶ καὶ βαρετοί. Οἱ ξένοι, ἰδιᾳ οἱ προερχόμενοι ἐκ τοῦ γ’ κόσμου εἶναι ἐνδιαφέροντες, πολύχρωμοι καὶ χαρούμενοι.
Τοιαῦται καὶ παρόμοιαι προτάσεις ἀκούονται καθημερινῶς καὶ συνεχῶς. Ἡ τηλοψία, ἰδίᾳ ἐν τοῖς διαῦλοις τοῦ ἐξωτερικοῦ, δίδει τὴν ἐντύπωσιν ὅτι τὰ πάντα συμβαίνουσι ἐκτὸς Εὐρώπης καὶ μελαμψὰ πρόσωπα ἐπιφανῶν παραγόντων τῆς πολιτικῆς καὶ τοῦ πολιτισμοῦ ἐμφανίζονται ἀλληλοδιαδόχως καὶ ἀκαταπαύστως ὑμνοῦντα τὰς ἀρετὰς τοῦ ἀνθρώπου της Ἀφρικῆς καὶ τῆς ἀραβικῆς χερσονήσου καὶ ἐπιδεικνύονται τὰς γνώσεις καὶ τὴν ίσχὐν των. Οἱ ἐκκωφαντικοὶ ἦχοι τῆς συγχρόνου μουσικῆς ἐμπεριέχουσι - ὅταν κατορθώνῃ τις μετὰ δυσχερείας νὰ τοὺς ἀποκρυπτογραφήσῃ, ὁσονδήποτε καλὴν γνώσιν τῆς Ἀγγλικῆς καὶ ἄν διαθέτῃ - ἀπειλὰς μαύρων κατὰ τῶν ἐχθρῶν των καὶ διακηρύξεις περὶ τῆς παντοδυναμίας τῆς συμμορίας εἰς ἧν ἀνήκει ὁ ἀοιδός. Νέοι ἄνθρωποι περιφέρονται μετὰ περισκελίδων τοποθετημένων λίαν χαμηλά, μετὰ ὑποκαμίσων ὑπερμεγεθῶν καὶ πιλίσκων ἱππέων τοποθετημένων μετὰ τοῦ γείσου πρὸς τὰ ὁπίσω, σείοντες τοὺς ὤμους καὶ κινώντων τας χείρας εἰς τὸν ἀέραν μιμούμενοι τοὺς μαύρους τῶν ΗΠΑ. Σχεδὸν εἰς κάθε ὁδὸν τοῦ κέντρου τῶν Ἀθηνῶν καὶ ἑτέρων Ἑλληνικῶν πόλεων θορυβώδεις ἀσιάται καὶ θηριώδεις ἀφρικανοὶ πωλοῦσι διάφορα εἴδη ἀδιαφοροῦντες παντελῶς διὰ τὴν νομιμότηταν τῶν συναλλαγῶν ἤ διὰ τὴν ὑπ΄ αὐτῶν προκαλουμένην παρεμπόδισιν τῆς κυκλοφορίας. Ἀληθῶς φαίνεται ὅτι ὁ συγχρωτισμὸς τῶν ἀνθρωπίνων φυλῶν εἶναι ἀναπόδραστος πραγματικότης καὶ ἄτεγκτος ῥοπὴ τῆς ἱστορίας.
Ὅταν δὲ ὁ ταλαίπωρος Ἕλλην ἐπιστρέφει ἐκ τῆς ὁλοένα κοπιωδεστέρας ἐργασίας του εἰς τὴν ὁλοέναν πτωχωτέραν καθισταμένην οἰκίαν του διὰ νὰ ἀντιμετωπίσῃ τὰς νέας ὁλοὲν βαρυτέρας καθισταμένους φορολογικὰς ἀπαιτήσεις τοῦ κράτους αἰσθάνεται ὅτι θὰ πρέπῃ νὰ ἐντρέπεται διὰ τὴν κυριεύουσαν αὐτὸν ἀγανάκτησιν κατὰ τῆς καταλήψεως τῆς χώρας του ὑπὸ τῶν ἀλλοδαπῶν διότι, ὡς θὰ ἔδεε νὰ ᾖ προφανές, ἡ μίξις των φυλῶν εἶναι κάτι ὑπέροχον.
Τὸ θέμα εἶναι ὅτι ὁπωσδήποτε ἀγανακτεῖ. Διαισθάνεται ὅτι ἡ χῶρα του διαρπάσσεται. Ἀλλὰ δὲν ἡμπορεῖ νὰ ἐκφράσῃ τὴν ἀντίθεσὶν του ἐπακριβῶς διότι ἐλλείπουσι βασικαὶ γνώσεις εἰς ἅς ἡ πρόσβασις πρακτικῶς ἀπηγορεύθη ἀπὸ τοῦ 1945 καὶ ἐντεῦθεν.
Βασικῶς ἐλλείπει ἡ συνειδητοποίησις τῆς ἀνομοιότητος τῶν ἀνθρωπίνων φυλῶν καὶ τῆς ἐξ αὐτῆς συνεπαγομένης ἀνισότητος αὐτῶν.
Δὲν προτιθέμεθα ἐδῶ νὰ ἀναλύσωμεν, οὔτε κὰν νὰ σκιαγραφήσωμεν τὰς ἀρχὰς τῆς ἀνθρωπολογίας, ἐπιστήμης ἀσχολουμένης μὲ τὴν μελέτην τοῦ ἀνθρώπου ἐκ βιολογικῆς ἀπόψεως. Εἶναι διαθέσιμα ἅρτια συγγράμματα δι΄ οἱονδήποτε ἔχει χρόνον νὰ ἀφιερώσῃ. Ἐκεῖ ἐμφαίνεται κατὰ τρόπον μὴ ἐπιδεχόμενον ἀμφισβήτισιν ἡ πραγματικότης τῆς διαιρέσεως τῆς ἀνθρωπότητος εἰς φυλάς διαφέρουσας εἰς πολὺ μεγάλον βαθμὸν κατὰ τὰ σωματικὰ ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰ πνευματικὰ καὶ ψυχικὰ χαρακτηριστικά. Καὶ ἐπειδὴ τοσαῦται διαφοραὶ θέτουσι ὑπὸ ἀμφισβήτησιν τὸν μύθον τῆς ἰσότητος ἡ ἀριστερὰ ὠργάνωσεν τὴν ἀντίδρασὶν της διὰ τῆς ἐφευρέσεως καὶ ὑποστηρίξεως τῆς ψευδοεπιστήμης τῆς «κοινωνικῆς ἀνθρωπολογίας» ἡ ὁποία, ὡς μὴ λαμβάνουσα ὑπ΄ ὄψιν τὰ ἀντικειμενικὰ δεδομένα τῆς βιολογίας, προβαίνει ἐλευθέρως εἰς τὴν ἐξαγωγὴν ὁποιονδήποτε συμπερασμάτων εὐνοοῦσι τὴν διάδοσιν σοσιαλιστικῶν (κοινωνιστικῶν) καὶ κομμουνιστικῶν (κοινοτιστικῶν) ἰδεῶν.
Σκοπὸς τοῦ σημειώματος αὐτοῦ εἶναι ἡ πρόκλησις τοῦ ἐνδιαφέροντος τῶν ἀναγνωστῶν, ἰδίᾳ τῶν νεωτέρων ἐξ αὐτῶν, ὥστε νὰ ἀρχίσωσι ἀμφισβητοῦντες τὰ μυθεύματα περὶ φυλετικῆς ἰσότητος τὰ ὁποῖα δέχονται σχεδὸν ἐκ τοῦ λίκνου των. Οἱ ἔχοντες γνώσεις ἀνθρωπολογίας θὰ πρέπῃ νὰ παριδῶσι τὴν αὐθαίρετον ὁρολογίαν σκοποῦσαν εἰς τὴν καλυτέραν ἀφομοίωσιν τῶν ἐννοιῶν καὶ τὴν ἁπλοποιημένην διαίρεσιν των.
Ἡ ἀπαρχὴ τῆς φυλετικῆς συνειδητοποιήσεως ἑνὸς ἑκάστου προκαλεῖται ἐξ ἐξωτερικῶν ἐρεθισμάτων, ἀνταποκρίνεται ὅμως πρὸς ἐσωτερικὴν ἀνάγκην. Εἴμεθα Ἕλληνες. Ἡ καταγωγὴ μας ἀνάγεται εἰς τὴν ἀπωτάτην ἀρχαιότηταν καὶ δὲν προσδιορίζεται οὔτε ἐκ τῆς κοινῆς παιδείας – ὡς οἱ διαστρεβλωταὶ τῶν ῥητῶν τοῦ Ἰσοκράτους θὰ ἤθελον – οὔτε ἐκ τῆς κοινῆς γλώσσης, ὁσονδήποτε ἀξιοθαύμαστος καὶ ἄν ᾖ αὐτή. Εἴμεθα Ἕλληνες διότι αὐτὴ αὔτη εἶναι ἡ σύστασις τῆς βιολογικῆς μας ὑπάρξεως, οὐσιαστικῶς ἀμετἀβλητος ἀπὸ τὴν ἐποχὴν κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Σοφοκλῆς ἔθετεν τὸ ἐρώτημα τῆς πρωτοκαθεδρίας τοῦ θείου ἔναντι τοῦ ἀνθρωπίνου νόμου, μίαν χιλιετίαν περίπου πρὸ τῆς ἀποκτήσεως συστήματος γραφῆς ὑφ΄ ἑτέρων εὐρωπαϊκῶν λαῶν.
Κατὰ τὴν διάρκειαν τῆς μακραιώνου πορείας ἡμῶν διήλθομεν ἐκ πολλῶν στενωπῶν ἀλλὰ καὶ ἀπηλαύσαμεν πολλὰς εὐτυχεὶς περιόδους. Σήμερον, παρὰ τὰς δυσμενεὶς περιστάσεις, καὶ τὴν συνεχιζομένην τάσιν ἀφελληνίσεως τῆς πατρίδος μας διὰ τῆς παντοιοτρόπου διευκολύνσεως ἐγκαταστάσεως ἀλλοφύλων εἰς αὐτήν, ἔχομεν λόγους νὰ ἐλπίζομεν εἰς τὴν συνέχισιν τῆς φυλετικῆς μας ζωτικότητος καὶ εἰς τὴν ἐξακολούθησιν τῆς ἱστορικῆς μας πορείας.
Βλέποντες τὰ πράγματα πλέον εὐρέως, διαπιστοῦμεν ὅτι ὡς Ἕλληνες ἀνήκομεν εἰς τὴν ὁμοφυλίαν τῶν εὐρωπαϊκῶν ἤ λευκῶν ἠ ἀρίων (ὅρος χρησιμοποιηθεὶς πολὺ πρὸ τῆς ἐμφανίσεως τοῦ ἐθνικοσοσιαλισμοῦ εἰς τὸ προσκήνιον) λαῶν ἥτις ἀποτελεῖ σημαντικὸν τμῆμα τοῦ παγκοσμίου πληθυσμοῦ ὄχι τόσον εἰς πληθυσμιακὸν μέγεθος ὅσον εἰς τὴν συμβολὴν της εἰς τὴν ἀνέλιξιν τοῦ πνευματικοῦ καὶ τοῦ τεχνικοῦ πολιτισμοῦ. Ἡ λευκὴ ὁμοφυλία νοηματοδότησεν τὴν ὕπαρξιν τοῦ ἀνθρώπου διὰ τῶν ἐπιτευγμάτων της. Ἀπὸ μακροῦ χρόνου ἐγκαθίδρυσεν τὴν μορφὴν τῆς κοινωνικῆς συμβιώσεως ὡς σήμερον τὴν γνωρίζομεν. Ἡ πόλις ἀντιδιεστάλη πρὸς τὸ ὕπαιθρον, ἡ μονογαμία καὶ ἡ οἰκογένεια ἀντικατέστησαν τὸν παγγενετησιασμὸν καὶ τὴν συλλογικὴν συμβίωσιν καὶ ἡ ἀτομικὴ ἰδιοκτησία ἐπεβλήθη τῆς κοινοκτημοσύνης. Τοιουτοτρόπως ἐτέθησαν αἱ βάσεις διὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τῶν φρικτῶν δεσμῶν τοῦ φόβου καὶ τῆς ψυχικῆς ἀγριότητος καὶ τῷ ἐπετράπη ἡ ἀνύψωσις του πρὸς ἀνώτερα ἐπίπεδα πνευματικῆς ἐξελίξεως. Περὶ τὸ τέλος τῆς ἀρχαιότητος ἡ ἐπιβολὴ τοῦ Χριστιανισμοῦ ἔδωσεν εἰς ἕναν κόσμον κεκμηκότα μεν ἐκ τῆς ἠθικῆς ἀποχαλινώσεως ἀλλὰ διαθέτοντα ἀλωβήτους τὰς ψυχικὰς του δυνάμεις νέαν ὤθησιν εἰς τὴν πορείαν του ἐξοπλίζοντα αὐτὸν διὰ τῶν ἀπαραιτήτων ἠθικῶν ἀρχῶν ὥστε νὰ ἐπανεύρῃ τὴν ζωτικὴν του ὁρμὴν πρὸς νέας ἐπιτεύξεις.
Συμβαδίζων καὶ ἀποτελῶν προσάρτημα τοῦ πνευματικοῦ πολιτισμοῦ τοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου, ὁ τεχνικὸς – ὑλικὸς πολιτισμὸς διεσφάλισεν βαθμιαίως εἰς πάντας συνθήκας διαβιώσεως αἱ ὁποῖαι πρὸ 1.000 ἐτῶν περιωρίζοντο μόνον διὰ βασιλείς. Ὁ ἄνθρωπος τῆς σήμερον δὲν ἀγωνιᾷ διὰ τὴν ἔλλειψιν ἄρτου, τῶν συγχρόνων μεθόδων γεωργικῆς καλλιεργείας καὶ βιομηχανικῆς παραγωγῆς τροφίμων ἐξαφανισάντων πρακτικῶς τὴν τόσον συχνῶς ἐμφανιζομένην εἰς τὸ παρελθὸν σιτοδείαν. Δὲν ἐκτίθεται εἰς τὸ καῦμα τοῦ ἡλίου καὶ δὲν ὑποφέρει ἐκ τοῦ δριμέως ψύχους, διαθέτων ἄνετον θερμαινομένην καὶ ψυχομένην οἰκίαν καὶ κατάλληλον εὐκόλως ἀποκτουμένη διὰ τῶν εἰσοδημάτων του ἐνδυμασίαν. Δὲν ἀποθνήσκει ἐκ τῆς παραμικρᾶς ἀσθενείας, ἔχων πρόσβασιν εἰς εὐθυνὰ καὶ ἀποτελεσματικὰ φάρμακα.
Ὁ τεχνικὸς – ὑλικὸς πολιτισμὸς ἐπέτυχεν τὰ προπεριγραφέντα θαυμαστὰ διὰ τῆς χειραφετήσεως τοῦ ἐρευνητικοῦ πνεύματος τοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου ἐκ τῆς παντοδυναμίας τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας, ἀποτέλεσμα τῆς μεγάλης ἀνελίξεως τοῦ πνευματικοῦ πολιτισμοῦ. Ὁ ἴδιος ὁ τεχνικὸς – ὑλικὸς πολιτισμὸς εἶναι προϊὸν ἐμπειρισμοῦ καὶ δὲν δύναται νὰ ἐξαχθῇ ἐκ πρώτων ἀρχῶν, πολὺ δὲ ὀλιγώτερον νὰ δημιουργήσῃ ὁ ἴδιος σύστημα ἀρχῶν κατανοήσεως τοῦ κόσμου καὶ τοῦ ἀνθρώπου.
Εὐνόητον τυγχάνει ὅτι τὰ ἀγαθὰ τοῦ τεχνικοῦ – ὑλικοῦ πολιτισμοῦ τοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου δὲν προορίζονται πρὸς κατανάλωσιν μόνον ἐντὸς τῆς ὁμοφυλίας του ἀλλὰ διαχέονται εἰς ὅλον τὸν κόσμον. Ἕτεροι λαοὶ τινες, ὡς οἱ Σίναι καὶ οἱ Ἰάπωνες, ἀποδεικνύονται ἰδιαιτέρως ἐπιδέξιοι εἰς τὴν πρόσληψιν αὐτῶν ἐνῶ ἄλλοι, ὡς οἱ λαοὶ τῆς μαύρης Ἀφρικῆς, οὐδεμίαν δεξιότητα παρουσιάζουσι, ζῶντες ἀθλίως καὶ ἀνθυγιεινῶς δεκαετίας μετὰ τὴν ἀποχώρησιν τῶν λευκῶν ἀποίκων οἱ ὁποῖοι ὑποτίθεται ἦσαν ὁ λόγος τῆς ἀνεχείας ἐξ ἦς ὑπέφερον.
Ἀτυχῶς, παρὰ τὰ ἀξεπέραστα ἐπιτεύγματα τῆς, ἡ λευκὴ φυλὴ ἕπεσεν συχνάκις θύμα τῆς αὐτοκαταστροφικῆς τάσεως ἡ ὁποία ἐνυπάρχει ἐντὸς της κατὰ τρόπον ἀνάλογον μὲ ἄνθρωπον εὐφυὴν καὶ πεπαιδευμένον ὁ ὁποῖος πολλάς φοράς καταστρέφεται ἀφ΄ ἑαυτοῦ. Δὲν ἀναφερόμεθα ἐδῶ εἰς τὴν ἐγγενὴν ἀγριότητα καὶ τὰ χθαμαλὰ ἔνστικτα τὰ ὁποῖα ἐνυπάρχουσι εἰς κάθε ἄνθρωπον, χαλιναγωγηθέντα ὅμως καὶ ἐμποδιζόμενα εἰς τὴν κοινωνικὴν των ἐκδήλωσιν διὰ τῆς προόδου τοῦ πολιτισμοῦ τοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου. Ἀναφερόμεθα εἰς ἐκδηλώσεις πρωτοφανοῦς βαρβαρότητος ὡς ἡ γαλλικὴ καὶ ἡ κομμουνιστικὴ ἐπανάστασις. Διὰ τῆς πρώτης ἠρημώθη ἡ Εὐρώπη ἐπὶ δεκαετίας ἐκ τῶν συνεχῶν πολέμων καὶ κατεστράφη, ὁμοῦ μετὰ τοῦ συνόλου τοῦ οἰκονομικοῦ βίου, καὶ ὁ βίος ἑκατομμυρίων ἀνθρώπων οἵτινες ὅταν δὲν ἐφονεύοντο εἰς τοὺς πολέμους τοῦ «μεγάλου» Ναπολέοντος ἀπέθνησκον ἐκ πείνης. Διὰ τῆς δευτέρας ἀπηλευθερώθησαν αἱ δυνάμεις τῆς κολάσεως ἐπὶ τῆς δυστυχοῦς ἀνθρωπότητος καὶ προεκάλεσαν καταστροφὰς ὑπερβαίνουσας ἴσως τὸ σύνολον τῶν προκληθεισῶν μέχρι τότε εἰς τὴν ἀνθρωπίνην ἱστορίαν. Κύριος πρόξενος τοῦ Β΄ παγκοσμίου πολέμου, καταστρέψας ὁλοσχερῶς τὴν Ρωσσίαν καὶ εἰς μεγάλον βαθμὸν ἑτέρας χώρας (ἐν οἷς καὶ ἡ Ἑλλὰς), ὁ κομμουνισμὸς ὑπεχώρησεν μερικῶς μόνον συνεπείᾳ τῆς ἰσχύος τῶν ΗΠΑ, ἀκμαίας καὶ ἰσχυρὰς τὸ πάλαι καὶ ὄχι ὅπως σήμερον ἐξασθενημένης λόγῳ τῶν φυλετικῶν ἐπιμειξιῶν.
Σήμερον ἡ λευκὴ φυλὴ ἐπιδεικνύει σημεῖα μεγάλης παρακμῆς, ἐπιτρέπουσα, ἀν μὴ ένθαρρύνουσα τὴν ἀνάμειξιν μετ΄ ἄλλων φυλῶν εἰς αὐτὸν τοῦτον τὸ κέντρον τῆς Εὐρώπης. Αἱ παραδοσιακαὶ ἀξίαι τῆς ἐργατικότητος, τῆς αὐταρκείας, τῆς συγκεκρατημένης ἐκδηλώσεως τῶν συναισθημάτων ἔδωσαν τὴν θέσιν των εἰς ὀκνηροὺς λήπτας κρατικῶν ἐπιδομἀτων (τὰ ὁποῖα ποτὲ δὲν ἐξαρκοῦσι, ὅθεν ἡ φορολόγησις αὐξάνεται μέχρι δημεύσεως – καὶ παύσεως τῆς φορολογητέας δραστηριότητος), εἰς ἄφρονας δανειζομένους καὶ μηδέποτε ἀποπληρώνοντας καὶ εἱς ὁρδὰς μαύρων καὶ ἀράβων ἐκφραζόντων θορυβωδῶς τὴν διαμαρτυρία των κατὰ τοῦ «ῥατσισμοῦ» ὁποιανδήποτε ὥρα τοῦ ἡμερονυκτίου. Ἐπικεφαλῆς τῆς διπλωματίας τῆς Γερμανίας, τοῦ ἰσχυρωτέρου κράτους τῆς Εύρώπης, εἶναι εἷς ἀηδὴς ὁμοφυλόφιλος. Εἰς μεγάλας περιοχὰς τῶν εὐρωπαϊκῶν πρωτευουσῶν ἄραβες καὶ μαῦροι ἀπαγορεύουσι τὴν εἴσοδον εἰς τοὺς λευκοὺς καὶ ἐπιδίδονται ἀνενόχλητοι εἰς ἐμπόριον ναρκωτικῶν, λαθρεμπόριον καὶ παντοειδεὶς ἑτέρας ἐγκληματικὰς ἐνεργείας γνωρίζοντες ὅτι ἡ πιθανότης συλλήψεως καὶ τιμωρίας των εἶναι ἐλαχίστη. Περιηγηταὶ ἤ ἐμπορικοὶ ἀντιπρόσωποι ἀντιμετωπίζουσι πλειάδαν προβλημάτων κατὰ τὰ ταξείδιὰ των μεταξὺ εὐρωπαϊκῶν χωρῶν, ὑφισταμένοι ἐξευτελιστικὴν σωματικὴν ἔρευναν καὶ ἐνδελεχὴν ἔλεγχον τῶν ταξειδιωτικῶν των ἐγγράφων ἀλλὰ θηριώδεις ἀφρικανοὶ ἐκ Νιγηρίας καὶ λοιπῶν χωρῶν – ὑπονόμων εἰσέρχονται εἰς τὰς εὐρωπαϊκὰς χώρας ἀπροσκόπτως συνοδευομένοι ὑπὸ δωδεκάδος συζύγων καὶ τέκνων των. Ἡ εἰκὼν εἶναι λίαν ἀπογοητευτικὴ καὶ ἡ Ἑλλὰς συγκαταλέγεται εἰς τὰς χώρας ὅπου τὰ συναφὴ προβλήματα εἶναι πλέον ἔντονα.
Ἡ ἀντίδρασις εἰς τὴν κατάστασιν αὐτὴ ὑπάρχει βεβαίως, καὶ ἑνίοτε ἐκφράζεται ἐντόνως, εἶναι ὅμως λίαν ἀμφίβολον ἐὰν θὰ ἐπιτύχῃ ἀνατροπὴν τῆς κρατούσης καταστάσεως προτοῦ τὰ δημογραφικὰ δεδομένα κάμουν τὴν πλάστιγγα νὰ κλίνῃ ὁριστικῶς πρὸς τὴν κατεύθυνσιν τῆς ἐξαφανίσεως τῆς λευκῆς φυλῆς καὶ τῆς ὑποκαταστάσεως ἐν τῇ Εὐρώπῃ δι΄ ἀράβων καὶ μαύρων. Δὲν εἴμεθα θιασῶται τῶν θεωριῶν συνωμοσίας, εἶναι ὅμως ἀναπόφευκτον νὰ παρατηρήσωμεν ὅτι ἡ ἐξαφάνισις τῆς λευκῆς φυλῆς ἐν Εὐρώπῃ ἦτο διακεκηρυγμένος στόχος τοῦ «πνευματικοῦ πατρός» τῆς εὐρωπαϊκῆς ἑνώσεως, τοῦ πολῦ von Coudenhove – Kalergi (αὐστροϊαπωνικῆς καταγωγῆς, ἐὰν εἶναι δυνατὸν νὰ ὁμιλήσωμεν περὶ καταγωγῆς καὶ ἀφοσιώσεως διὰ ἀνθρώπους τοιούτου εἴδους) ὅστις τῷ 1925 ἀπεριφράστως διεκήρυττε ὅτι «Ἡ εὐρασιατικὴ - νεγροειδὴς φυλὴ τοῦ μέλλοντος, ὁμοία τῇ ἐμφανίσει μετὰ τῶν ἀρχαίων Αἰγυπτίων, θὰ ἀντικαταστήσῃ τὴν ποικιλίαν τῶν φυλῶν διὰ τῆς ποικιλίας τῶν ἀτόμων» (Praktischer Idealismus, Wien/Leipzig 1925). Ἡ ἀντίδρασις δὲν ἡμπορεῖ νὰ ᾖ ἔργον ἀέργων ἐντρυφούντων εἰς τὰς λεπτομερείας τῆς φιλοσοφίας καὶ τῆς κοινωνιολογίας ἐκ τῆς ἀνέσεως τοῦ γραφείου των ἀλλὰ πρέπει νὰ ἀναληφθῇ ἐκ τοῦ δεινῶς χειμαζομένου οἰκονομικῶς πληθυσμοῦ ὁ ὁποῖος κατόπιν συντόμου διαφωτίσεως θὰ ἀναλάβῃ τὸν ἀγώναν τῆς φυλετικῆς ἐπιβιώσεως. Διὰ τοὺς σκοποὺς αὐτῆς τῆς διαφωτίσεως ἀπαιτεῖται μόνον μία σχηματικὴ ἐπισήμανσις εὐκόλως διαπιστουμένων πραγματικοτήτων περὶ τῶν ἑτέρων φυλῶν.
Ἡ μαύρη φυλή ἀποτελεῖ τὴν πλέον πρωτόγονον ἀνθρωπίνην φυλήν. Ἐπὶ χιλιετίας ζῶσα ἔν Ἀφρικῇ πρὸ τῆς ἐλεύσεως τοῦ λευκοῦ ἀνθρώπου οὐδὲ δεῖγμα πολιτισμοῦ ἐπέδειξεν. Δὲν ἀνέπτυξεν γραφήν, οὔτε τέχνην πέραν εὐαρίθμων χονδροειδῶν γλυπτῶν. Δὲν ἐπιδεικνύεται ἴχνος συναισθήματος, εἰς τὴν τέχνην αὐτὴν, ἀλλὰ οὔτε καὶ εἰς τὸν βίον, μεταξὺ ἀνδρὸς καὶ γυναικός. Οἱ μαῦροι εἶναι βίαιοι, ὀκνηροί, θορυβώδεις καὶ ἀδιάφοροι πρὸς τὴν ζωὴν τῶν ἄλλων ἀνθρώπων καὶ τὴν ἰδικὴν των. Ἡ Ἀφρικὴ παρέχει ἀφθόνους πλουτοπαραγωγικὰς πηγὰς εἰς τὸ ἔδαφος καὶ τὸ ὑπέδαφὸς της τὰς ὁποίας οὐδέποτε ἐξεμεταλλεύθησαν. Αἱ ἐπιδόσεις τους εἰς τὸν ἀθλητισμόν, διὰ τῆς ὑπερμέτρου προβολῆς των, χρησιμεύουσι ὡς ἀπειλὴ ἔναντι οἱουδήποτε ἤθελεν ἐναντιωθῇ πρὸς τὴν συνεχὴν εἰσδοχὴν των ἐν Εὐρώπῃ.
Οἱ ἄραβες, μολονότι δὲν ἀποτελοῦσι αὐθύπαρκτον ὁμοφυλίαν, ἐμφανίζονται ἀπὸ μακροῦ χρόνου ὡς κεχωρισμένη πολιτιστικὴ ὁμὰς εἰς διαρκὴν σύγκρουσιν μετὰ τῶν λευκῶν, καὶ ἰδιαιτέρως τῶν Ἑλλήνων. Τὰ περὶ ἀνεπτυγμένου πολιτισμοῦ των εἶναι ἐν πολλοῖς μυθεύματα. Εἶναι βίαιοι, ὕπουλοι καὶ ὀκνηροί. Θεωροῦσι καθήκον των τὴν ἐξαπάτησιν τῶν ἀλλοφύλων. Οἱ πλεῖστοι ἀσπάζονται τὸν Ἰσλαμισμὸν καὶ κύριοι ἐχθροὶ των εἶναι οἱ Χριστιανοί των ὁποίων τὴν ἐξόντωσιν ἐπιδοκιμάζει καὶ ἀνταμείβει ἡ θρησκεία των. Ἰσχυροποιηθέντες λόγῳ τῆς ἐξαγορᾶς τῶν ἰθυνόντων τάξεὼν των ἐκ τῶν πετρελαϊκῶν ἐπιχειρήσεων πρὸς ἐξασφάλισιν τῆς ἀπροσκόπτου ῥοῆς τοῦ πετρελαίου πρὸς τὴν Δύσιν, προβάλλουσι ἑαυτοὺς ὡς παράγοντα ἰσχύος χωρὶς νὰ ὧσιν τίποτε περισσότερον ἀπὸ ἄγριοι.
Οἱ ἑβραῖοι εἶναι ἰδιαιτέρα περίπτωσις λαοῦ μὴ Εὐρωπαϊκῆς καταγωγῆς ἐπιτυγχάνοντος ἀξιοσημειώτους κατακτήσεις, κυρίως εἰς τὸν ὑλικὸν πολιτισμόν. Ἐκμεταλλευόμενοι πλήρως τὸν διωγμὸν των κατὰ τὴν περίοδον τοῦ ἐθνικοσοσιαλισμοῦ ἐπέτυχαν πλεῖστα ὀφέλη. Ἐπολέμησαν γενναίως κατὰ τῶν Ἀράβων ἐν Μέσῃ Ἀνατολῇ, εἶναι ὅμως δημογραφικῶς ἀποδυναμωμένοι.
Δι ὑμᾶς τοὺς Ἕλληνας χρήζουν μνημονεύσεως καὶ 2 ἕτεροι λαοί:
Οἱ Τοῦρκοι εἶναι ἴσως ἡ τιμωρία ἥτις ἐπεφυλάχθη εἰς τὸν Ἑλληνικὸν λαὸν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ διὰ τὰ ἁμαρτήματὰ του. Εἴμεθα καταδικασμένοι νὰ γειτνιάζομεν μὲ αὐτὸν τὸν ἀπολίτιστον καὶ βίαιον λαὸν διὰ πολλοὺς αἰώνας ἀκόμη. Τὰ ἐπ΄ ἐσχάτων διατυμπανιζόμενα ἐπιτεύγματὰ των εἰς τὴν οἰκονομίαν εἶναι μυθεύματα. Ὁ Τοῦρκος ὑπακούει μόνον εἰς τὴν ὠμὴν βίαν καὶ δὲν διαθέτει ἀντίληψιν τῆς δικαιοσύνης. Καθίσταται ὅμως λίαν δουλοπρεπὴς ἔναντι τῆς ἰσχύος.
Οἱ ἀθίγγανοι παρασιτοῦσι ἐν τῆ Ἑλληνικῇ κοινωνίᾳ (ὡς καὶ ἐν ἄλλαις κοινωνίαις) μὴ δυνάμενοι νὰ πραγματοποιήσωσι τὴν μετάβασιν ἐκ τοῦ νομαδικοῦ εἰς τὸν οἰκιακὸν βίον. Ἀποφεύγουσι πάσαν κοπιώδην ἐργασίαν, καταγινόμενοι εἰς ψευδοεμπόριον καὶ κλοπάς. Δυνατὸν νὰ καταστῶσι ἐξαιρετικῶς βίαιοι, πλὴν εἰς περίπτωσιν ἀντιδράσεως κάμπτονται ταχέως. Εἶναι ἀληθὴς μάστιγξ τοῦ ἀγροτικοῦ κόσμου.
Ἡ ἐπίγνωσις της καταστάσεως καὶ ἡ συνειδητοποίησις τῶν φυλετικῶν βάσεων τοῦ πολιτισμοῦ εἶναι ἀπαραίτητος προϋπόθεσις ὥστε ἡ ἐπ΄ ἐσχάτων ἐντόνως ἐκδηλωθεῖσα ἀντίδρασις κατὰ τῆς ἀντικαταστάσεως τῶν Ἑλλήνων δι΄ ἑτέρων πληθυσμῶν ἐν Ἑλλάδι νὰ ἔχῃ διάρκειαν καὶ ἀποτέλεσμα.
