... πώς ρυθμιζετε τις εξοδους σας??
Εστω, πχ, οτι θελετε να πατε σ' ενα live, ή σε ενα μπαρακι που ομως πεφτει λιγο μακρια απο την περιοχη σας.
Πατε μονοι? Ή χιλιοπαρακαλατε καποιον φιλο και ΑΝ...
Προσωπικα, ποτε δεν ειχα γκομενα. Αλλα στ' αρχιδια μου για τα συναισθηματικα κλπ. Ελαχιστες γκομενες θα μπορουσαν να με καταλαβουν, ενω και το γαμησι το βρισκω ανα πασα στιγμη απο 10 ευρω. Εν ολιγοις, ειναι σπανιες οι φορες που μου κακοφαινεται η ελλειψη γκομενας.
ΩΣΤΟΣΟ, εχω παρατηρησει πως ειναι ολο και πιο δυσκολο να βρω ατομα που θα ακολουθησουν το προγραμμα μου, σε ψυχαγωγικες επιλογες. Οι περισσοτερι φιλοι ειναι δεσμευμενοι, αλλοι ειναι στο εξωτερικο, αλλοι υπηρετουν... αλλα και μεταξυ των διαθεσιμων, δεν ειναι ευκολο να κανονισω κατι (αλλος βαριεται, αλλος δεν εχει λεφτα κλπ).
Ετσι, πολλες φορες παω μονος μου. Και δεν το μετανιωνω, αν το προγραμμα ειναι καλο.
Αλλα, ορισμενες φορες, αυτο με κανει να νιωθω αμηχανα.
Πχ, σημερα ειχα αποφασισει να βρεθω σ' ενα live μονος, γτ οι φιλοι μου με εγραψαν.
Οταν εφτασα δεν ειχε ακομα ξεκινησει, οποτε αποφασισα να κανω μια βολτα (η εν λογω περιοχη εχει πολυ κλασσικες διαδρομες για ποδαροδρομο). Σε ΑΠΕΙΡΑ σημεια της βολτας μου ηταν ακροβολισμενα ζευγαρακια που χαμουρευονταν κι εγω φαινομουν σαν ηδονοβλεψιας που περνουσα απο κει. Μετα, πηγα στο μαγαζι, οπου τυγχανει να ξερω το μεγαλυτερο μερος του crew, κι ενιωθα ασχημα γτ δεν ηταν η πρωτη φορα που πηγαινα μονος, αρα αυτο με παγιωνει ως weirdo.
Overall: Ελαχιστο ψυχικο - συναισθηματικο προβλημα απο την ελλειψη γκομενας. Αρκετα μεγαλο κοινωνικο.
Εσεις τι κανετε?
σε ποια αλλη ευρωπαικη χωρα πολιτες θα πετανε πετρες σε διαδηλωτες μαζι με τα ματ.
