τοτε να πληρωσουν και ολες οι τραπεζες φορους για τα υποθηκευμενα ακινητα που ανα πασα στιγμη μπορει να το παρει εαν δεν πληρωσει ο "ενοικιαστης"....αφου τα θες ολα δικαια...ή οταν η τραπεζα παιρνει ενα ακινητο με κατασχεση να επιστρεφει τους φορους που πληρωσε ο ιδιοκτητης.....!!!!
Τα προσημειωμενα (οχι υποθηκευμενα) ακινητα που εχουν αγορασθεί με δανειο των τραπεζων, δεν ειναι ιδιοκτησια της τραπεζας. Ιδιοκτησια του δανειοληπτη ειναι. Εκει πραγματι θα μπορουσαμε να συζητησουμε εαν θα μπορουσε να υπαρξει μια διαφορετικη μεταχειριση στην φορολογηση, με το επιχειρημα οτι ειναι μια κυριότητα "στον αερα".
Αν και μαλλον μια τετοια διαφορετικη αντιμετωπιση ισως αντιμετωπιζε προβλημα συνταγματικοτητας, λογω παραβιασης της αρχης της ισοτητας. Ο αλλος θα πει "εγω αγορασα με μετρητα, γιατι φορολογουμαι παραπανω απο αυτον που πηρε με δανειο που μπορει να μην το ξεπληρωσει και ποτέ, ενω διατηρει την κυριοτητα"?
Οσον αφορα το δευτερο, οι τραπεζες πλεον ΔΕΝ χτυπανε ακινητα στους πλειστηριασμους.
Και φυσικα καμια νομικη κατασκευη δεν μπορει να υπαρξει, ωστε να πληρωνει προηγουμενους φορους εαν παρει το ακινητο.
Εξαλλου η φορολογηση ακινητου ειναι "φορος διακατοχης" και αφορά τη διατηρηση της κυριότητας για το συγκεκριμενο χρονικο διαστημα. Εφοσον λοιπον ησουν κυριος τοτε και διατηρησες την κυριοτητα, δεν υπαρχει και λογος να σου επιστραφει ο φορος επειδη εχασες το ακινητο. Εξαλλου με αυτη τη λογικη ολοι θα αφηναν απληρωτα τα δανεια, για να παρουν τα σπιτια οι τραπεζες και να παρουν και δωρακι φορους καμιας δεκαετιας.
Οπερ παραλογον.