Ιπτάμενος
Μέλος
- Εγγρ.
- 27 Ιουλ 2007
- Μηνύματα
- 1.584
- Κριτικές
- 2
- Like
- 4
- Πόντοι
- 16
Ειχα βγει που λες πριν 2-3 βδομαδες με μια γκομενα. Ωραιο παιδι. Οταν τελειωσε το 2ο μπουκαλι κρασι που λες μου αρχισε να μου λεει ποσο πιεσμενη ηταν, και οι καριολες οι τραπεζες που χρωσταει 40 χιλιαρικα σε πιστωτικες και καμια 15ρια σε δανεια και τα λοιπα. Και στο τσακ ημουν να τη ρωτησω ... οι τραπεζες σου φταινε που εβγαζες 5 και ξοδευες 15? Αλλα δε το πα γιατι λεω σιγα μη μου κατσει μετα αν τη κραξω. Απλα στη συνεχεια οποτε μου πε να ξαναβγουμε κλπ το απεφυγα και πλεον ουτε της απανταω στο τηλεφωνο.
Εχει βαθεια νοηματα αυτη η ιστορια, δε στη λεω για να μου πεις μπραβο για τη γκομενα.
Ομως δεν ειναι η αναλογία με το δανεισμό μιας χώρας και ειδικά της Ελλάδας οπως στο παράδειγμα της χρεωμένης γκόμενας. ΤΟ πράγμα ειναι πολύ πιο περίπλοκο και δόλιο. Ναι μεν λόγω πάθους των διευθαρμένων πολιτικών για εύκολο χρήμα και άλλες καταστάσεςι υπερχρεωθήκαμε, αλλα....
οι δανειστές φέρνουν εκει το πράγμα που ουτε πίσω μπορείς να κάνεις ούτε μπροστά. Κλειδώνει το πράμα απο 15 μεριές και μπορούμε μόνο να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε ες αεί. Αυτό σημαίνει δέσμευση του πλούτου και των ερχόμενων γενεών για τουλάχιστο 350 με 400 χρόνια μετ ασημερινά δεδομένα. Ε αυτά τα δεσμά φυσικά και μόνο βίαια μορούν να σπάσουν.
ΤΗς γκόμενας πράγματι δε της έφταιγαν οι τράπεζες, μόνη της έφταιγε για το πάθημα της.
Η Ελλάδα δε φταίει μόνο αυτή για το πάθημα της. Φταίνε και πολλές άλλες πλευρές με δόλο και στρατηγικό σχέδιο.