trixotos kavliaris
Μέλος
- Εγγρ.
- 6 Νοε 2006
- Μηνύματα
- 1.129
- Like
- 2
- Πόντοι
- 16
Αγαπητοί φίλοι,
ανοίγω αυτό το θέμα με αφορμή ορισμένα δημοσιεύματα σχετικά με τον γνωστό Βρετανό ιστορικό D. Irving. ( Η Δίκη της Νυρεμβέργης )
Παραθέτω το σχετικό link:
www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=686449]http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=686449[/url]
Διαβάζοντας τα δημοσιεύματα αναρωτιέται κανείς αν μετά απο πάνω μισό αιώνα απο τη λήξη του Β Παγκοσμίου η Ευρώπη έχει κατορθώσει να επουλώσει τις πληγές της απο τον Β Παγκόσμιο και φυσικά αν είναι σε θέση πλέον να δεχτεί μία αντίθετη άποψη σχετικά με το λεγόμενο " Ολοκαύτωμα ", με τη διεξαγωγή μιάς δίκαιης δίκης στη Νυρεμβέργη, αν υπάρχει συλλογική ευθύνη ενός Έθνους για τα εγκλήματα πολέμου, που σημειωτέον διαπράττονται και απο τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές και όχι μόνο απο τη πλευρά του ηττημένου. ( Ειλικρινά αναρωτιέται κανείς πως θα ήταν σήμερα η Ευρώπη αν είχε επικρατήσει η πλευρά των ηττημένων ).
Πιστεύω οτι δίκες όπως αυτή του Ίρβινγκ είναι δίκες παρωδία, με σκοπό να φιμώσουν την αντίθετη άποψη.
Υπάρχει λόγος, ώστε η σημερινή, " δημοκρατική " Ευρωπαϊκή Ένωση να φοβάται την αντίθετη άποψη και μάλιστα με τέτοιο ζήλο;
Είναι δίκαιο να φιμώνεται ο σύγχρονος ιστορικός, που καθήκον του προς την επιστήμη είναι η αποκατάσταση της αλήθειας;
Φυσικά και ο ερευνητής έχει το δικαίωμα να εκτιμά λάθος τα γεγονότα. Αρκεί βέβαια να έχει το θάρρος και να το παραδέχεται.
Προσωπικά πιστεύω οτι η Ευρώπη δε χρειάζεται να φοβάται φαντάσμστα αναβίωσης του παρελθόντος της όσο τον ίδιο της τον εαυτό.
Όσο δεν είναι σε θέση να δεχτεί την αντίθετη άποψη, σημαίνει οτι δεν έχει μάθει απο τα λάθη της και το πιο πιθανό είναι να τα επαναλάβει, φυσικά με άλλη μορφή.
Φιλικά.
ανοίγω αυτό το θέμα με αφορμή ορισμένα δημοσιεύματα σχετικά με τον γνωστό Βρετανό ιστορικό D. Irving. ( Η Δίκη της Νυρεμβέργης )
Παραθέτω το σχετικό link:
www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=686449]http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=686449[/url]
Διαβάζοντας τα δημοσιεύματα αναρωτιέται κανείς αν μετά απο πάνω μισό αιώνα απο τη λήξη του Β Παγκοσμίου η Ευρώπη έχει κατορθώσει να επουλώσει τις πληγές της απο τον Β Παγκόσμιο και φυσικά αν είναι σε θέση πλέον να δεχτεί μία αντίθετη άποψη σχετικά με το λεγόμενο " Ολοκαύτωμα ", με τη διεξαγωγή μιάς δίκαιης δίκης στη Νυρεμβέργη, αν υπάρχει συλλογική ευθύνη ενός Έθνους για τα εγκλήματα πολέμου, που σημειωτέον διαπράττονται και απο τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές και όχι μόνο απο τη πλευρά του ηττημένου. ( Ειλικρινά αναρωτιέται κανείς πως θα ήταν σήμερα η Ευρώπη αν είχε επικρατήσει η πλευρά των ηττημένων ).
Πιστεύω οτι δίκες όπως αυτή του Ίρβινγκ είναι δίκες παρωδία, με σκοπό να φιμώσουν την αντίθετη άποψη.
Υπάρχει λόγος, ώστε η σημερινή, " δημοκρατική " Ευρωπαϊκή Ένωση να φοβάται την αντίθετη άποψη και μάλιστα με τέτοιο ζήλο;
Είναι δίκαιο να φιμώνεται ο σύγχρονος ιστορικός, που καθήκον του προς την επιστήμη είναι η αποκατάσταση της αλήθειας;
Φυσικά και ο ερευνητής έχει το δικαίωμα να εκτιμά λάθος τα γεγονότα. Αρκεί βέβαια να έχει το θάρρος και να το παραδέχεται.
Προσωπικά πιστεύω οτι η Ευρώπη δε χρειάζεται να φοβάται φαντάσμστα αναβίωσης του παρελθόντος της όσο τον ίδιο της τον εαυτό.
Όσο δεν είναι σε θέση να δεχτεί την αντίθετη άποψη, σημαίνει οτι δεν έχει μάθει απο τα λάθη της και το πιο πιθανό είναι να τα επαναλάβει, φυσικά με άλλη μορφή.
Φιλικά.
