Η αλήθεια για τη μονη μαχη τής Αμφιλοχίας
Απο τόν κ. Σπ. Γκότση
Μέ πολύ ενδιαφέρον παρακολούθησα την ανταλλαγή απόψεων, μεταξϋ τών κ. Ιωάννη Βουλτεψη καί Θεμη Μαρίνου στην Εφημερί¬δα σας, απο 28)7 - 30.8.84, για τη μάχη τής Αμφιλοχιας. Είμαι γιος τού φονευθέντος από τόν ΕΛΑΣ. ανθ)στού τής Χωροφυλα¬κής Γκότση Δημητρίου, στή μάχη της Αμφιλοχίας τήν 13,7.1944, τήν οποία καί έζησα,
Απορω μέ τους ισχυρισμούς του κ. Βουλτεψη. πού ως δημοσιογρά¬φος θα πρέπει νά ερευνά σέ βά¬θος καί ν αποκαθιστά τήν ιστορι¬κή αλήθεια καί όχι νά επιρρίπτει τήν ευθύνη στή «μία πλευρα>> μό¬νον, γιά τό -λάθη- τής άλλης πλευράς, τό οποίο σήμερα δημοσί¬ως μια μεγάλη μερίδα της έχει αναγνωρισει-
Η μάχη τής Αμφιλοχίας κυριο σκοπο είχε τήν <<εκπόρθηση τού κάστρου>> τοϋ οπλαρχηγού τοϋ ΕΔΕΣ κ. Στ. Χούτα καί τήν εξόντωση τών εκεί διαμενόντων στε¬λεχών του, ως καί τό φρόνημα τών κατοίκων, πράγμα ποϋ σχεδόν τό επέτυχαν. Ποιο νόημα ή σκοπό είχε ο φόνος ή τό καψιμο γερόν¬των γονέων '(Συνελλήνων στε¬λεχών τοϋ ΕΔΕΣ; (Τσιρογιαννη Ελισσάβετ. 80 ετών, Τριανταφϋλλη Αγγελική, 80 ετών. Φλώρου Δημητρίου, 80 ετών -καί άλλων νεωτέρων). Ποια «εθνικη αντισταση» εξυπηρετούσε ο εμπρησμός τών οικιών τών αγωνιστών του ΕΔΕΣ;
Στό περιφραγμένο με μανδρότοιχο -σπίτι τοϋ κ. Χούτα που δια¬μέναμε (για νά μή τό καψουν οι Ιταλοί όταν ως οπλαρχηγός έφυ¬γε στο βουνό), από τίς πρώτες ώ¬ρες τής μάχης είχον τοποθετηθεί δυο ένοπλοι του ΕΛΑΣ, για νά μάς Επιτηρούν, Αυτό ανησύχησε τή μητέρα μου, ή οποία περί τήν 10.00" ώρα τής 13,7.44, μοζι μέ τό δύο αδέλφία μου, με οδήγησε κρυφα σέ παρακείμενο φιλικο σπίτι, όπου καί κρυφτήκαμε. Την επομένη,-γειτόνισσα μάς πληροφό ρησε, οτι τις μεσημβρινές ώρες ένοπλοι εισήλθαν στό σπιτι και οργισμένοι πού δέν μας ευρήκαν ρωτούσαν πού είμεθα, διότι είχαν εντολή να μή γλυτώσει η οικογένεια τοϋ Διοικητοΰ. Μέ αυτά τα απλά λόγια σας γνωρϊζω, ότι εί¬μεθα σημερα στή Ζωή. Τόν κ.Βουλτεψη ερωτώ, τί είδους εθνι¬κή υπηρεσία θά προσέφερε ο ΕΛΑΣ, άν είχε φονεύσει καί ε¬μάς; Τό σπϊτι μας γιατί τό λεηλάτησαν καί μείναμε μόνο μέ τό θερινό πουκάμισακια πού φορού σαμε;
Ο πατέρας μου μέ τους τέσσαρες χωροφυλακές πού εφόνευσαν, δέν αποτελούσαν «μιά από τις τελευταϊες γερμανικές αντιστασεις»
τοϋ κ, Βουλτεψη, διότι όλα τά κεντρικά κτίρια τής παράλιας, όπου είχαν καταφύγει οι Γερμανοί, δέν κατελήφθησαν από τόν ΕΛΑΣ, Δεδομένου, ότι η Υποδιεύ¬θυνση ήταν στό χώρο τής παρα¬λίας, στον περι τήν 13η, ώρα ενεπρήσθη, μπορούσαν μέ πλήρη ασφαλεια οι εν συνεχεία φονευ¬θέντες να μεταβούν στούς Γερ¬μανούς καί νά σωθούν. Δέν τό έεπραξαν όμως, σκριβώς για να μή χαρακτηρισθούν συνεργάτες τών Γερμανών, αλλα απεκρύβησαν σέ παρακείμενη οικία, όπου συνελήφθησαν μετά προδοσία καί εκτελέ¬σθηκαν. Για τό γεγονός αυτο υπάρχει η μαρτυρία διασωθέντος χωροφύλακος. Αυτά για τις δή¬θεν προσκλήσεις τών ανταρτών να παραδοθούν <<γιά νά μή χυθεί ελληνικό αίμα>>. Καί φέρω σέ γνώ¬ση του κ. Βουλτεψη, ότι καί τό έμβρυο τής φονευθείσης εγκύου συζύγου του χωροφύλακος, Μαρίας Μακρυμανωλάκη, εξήγαγον μέ λόγχη καί τό γεννητικό όργανο τοϋ πατέρα μου απέκοψαν.
Νά γνωρίσω καί κάτι σημαντικό στόν κ. Βουλτεψη. Κανείς άνδρας,έστω καί αριστερός, δέν συνελή¬φθη απο τή χωροφυλακή καί δεν παρεδόθη στούς Γερμανούς. Α¬πεναντίας, υπάρχουν μάρτυρες,πού οσάκις οι Γερμανοί Ζητούσαν τή συνδρομή της για τη συλληψή
των ο πατερας μου κρυφά τους ειδοποιούσε, μέ αποτελεσμα
να διασωθούν
Στό σύγγραμμα του καθηγήτου τοϋ Πανεπιστημίου Αθηνών Απ. Δασκαλάκη <<Ιστορία τής Χωροφυλακής» πολλά έκ τών ανωτέρω περιγράφονται.
Αυτά γιά τήν ιστορικη αποκατασταση των θυσιασθέντων αν¬δρών τής Χωροφυλακής, στην α¬νωτέρω μάχη. Γιά τά υπόλοιπα δέν ενδιαφέρομαι, και ουδόλως μέ απασχολούν οι σκοπιμότητες.
ΣΠΥΡΙΔΩΝ Δ ΓΚΟΤΣΗΣ
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1984