Είναι ο Κομμουνισμός αντιγραφή του Χριστιανισμού;
- Μέλος που άνοιξε το νήμα theodo
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 2K
- Εμφανίσεις 47K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
kartakhs
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 13.044
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Ένας από τούς πολλούς αναχρονισμούς τής «θεόπνευστης» Βίβλου. Ο Θεός αναλαμβάνει να απελευθερώσει τον «περιούσιο» λαό του από τούς Αιγύπτιους και να τούς οδηγήσει στην «Γη τής Επαγγελίας», την Χαναάν. Αν οι αδαείς συγγραφείς τής Παλαιάς Διαθήκης, γνώριζαν πως στην εποχή που τοποθετείται η υποτιθέμενη «Έξοδος», η Χαναάν ανήκε στους...Αιγύπτιους, πιθανότατα θα γελούσαν κι αυτοί οι ίδιοι με τα γραπτά τους.
«Και ο Μωυσής έβοσκε τα πρόβατα τού Ιοθόρ, του πεθερού του, ιερέα τής Μαδιάμ… Και…ο Θεός φώναξε σ’ αυτόν…και τού είπε: “Εγώ είμαι ο Θεός τού πατέρα σου, ο Θεός τού Αβραάμ, ο Θεός τού Ισαάκ, και ο Θεός τού Ιακώβ… Είδα, είδα την ταλαιπωρία τού λαού μου, που είναι στην Αίγυπτο, και άκουσα την κραυγή τους εξαιτίας των εργοδιωκτών τους• επειδή, γνώρισα την οδύνη τους• και κατέβηκα για να τους ελευθερώσω, από το χέρι των Αιγυπτίων, και να τους ανεβάσω από τη γη εκείνη, σε γη καλή και ευρύχωρη, σε γη που ρέει γάλα και μέλι, στον τόπο των Χαναναίων…”»
(Έξοδος, 3: 1-8).
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Assassination of William McKinley Motive "To advance ....anarchism"
Leon Czolgosz shoots President McKinley with a concealed revolver. Clipping of a wash drawing by T. Dart Walker.
Location
Temple of Music, on grounds of Pan-American Exposition, Buffalo, New York
Date September 6, 1901 4:07 pm
Target William McKinley (died September 14, 1901 of his wounds)
Weapon(s) .32 caliber Iver Johnson revolver
Perpetrator
Leon Czolgosz (executed by electrocution October 29, 1901)
The 25th President of the United States, William McKinley, was shot and fatally wounded on September 6, 1901, inside the Temple of Music on the grounds of the Pan-American Exposition in Buffalo, New York. McKinley was shaking hands with the public when he was shot by Leon Czolgosz, an anarchist. The President died on September 14 from gangrene caused by the bullet wounds.
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Η ευκαιρία της Χρυσής Αυγής για τη δημοκρατία
Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Οσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στην Χρυσή Αυγή - και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει -και μάλιστα την ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη- ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς: αυτό το καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης, που όλοι το φοβούνται και κανείς δεν το αγγίζει· αυτό που σήμερα αποτελεί το βασικό εμπόδιο στη μετάβαση της χώρας από την εποχή των σοβιέτ με αστακομακαρονάδα (ελληνικό μοντέλο του σοσιαλισμού...) στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Η ανοχή της πολιτικής βίας, εφόσον ασκείται στο όνομα των ιδανικών της Αριστεράς από οιονδήποτε αυτόκλητο φορέα τους, είναι πια φαινόμενο τόσο σύνηθες στην κοινωνική και πολιτική ζωή ώστε σχεδόν δεν το προσέχουμε. Η κατάλυση της έννομης τάξης έχει φθάσει να θεωρείται στοιχείο της ελληνικής «ιδιαιτερότητας», όπως προτιμούμε να λέμε τη γραφικότητά μας. Σας θυμίζω σχετικώς μόνον μια σκηνή από την ιδιόμορφη αθηναϊκή καθημερινότητα - σκηνή την οποία όλοι έχουμε δει να εκτυλίσσεται μπροστά μας ξανά και ξανά: την τελετουργία της θραύσης των μαρμάρων, παρουσία της απαθούς Αστυνομίας, σε κάθε συλλαλητήριο που γίνεται με τη συμμετοχή αναρχικών κουκουλοφόρων.
Με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου τα τελευταία χρόνια, αλλά και χάρη στα αγαθά της παγκοσμιοποίησης, σχεδόν οι πάντες έχουμε πια διαμορφώσει εικόνα της ζωής στις αναπτυγμένες, ευνομούμενες ευρωπαϊκές χώρες, με τις οποίες μας κολακεύει τόσο πολύ να συγκρινόμαστε (και, φυσικά, να βρίσκουμε πάντα ότι εμείς υπερτερούμε...) Ας προσπαθήσουμε, παρακαλώ, να μεταθέσουμε στην εικόνα αυτή, που έχουμε αποκτήσει με τα ταξίδια στο εξωτερικό, τη σχεδόν «φυσιολογική» σκηνή της θραύσης των μαρμάρων και τότε θα καταλάβουμε πόσο βαθιά παράλογη είναι όχι τόσο η ασυδοσία των ακραίων εκφάνσεων της Αριστεράς (αυτοί βρίσκουν και τα κάνουν, σε τελευταία ανάλυση...), μα προπαντός η ανοχή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας στις μορφές της βίας που επιλέγει κάθε φορά.
Ανεχόμαστε στελέχη ή ακόμη και βουλευτές του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ να υπερασπίζονται καταλήψεις πανεπιστημιακών κτιρίων από λαθρομετανάστες, να εμποδίζουν τη λειτουργία επιχειρήσεων που υφίστανται νομίμως (π.χ., το χρυσωρυχείο στην Χαλκιδική), να επιβάλουν με το ξύλο την υποχρέωση της απεργίας σε ανθρώπους που θέλουν να δουλέψουν. Επιτέλους, ας παραδεχθούμε ότι κάτι έχει πάει πολύ στραβά σε τούτη τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια της Μεταπολίτευσης! Ας το παραδεχθούν, μάλλον, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του αστικού κόσμου που τόσα χρόνια κάνουν τις κότες μπροστά στο φαινόμενο -πλην ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων, όπως των Ν. Δένδια και Φ. Σαχινίδη- γιατί εμείς οι άλλοι το έχουμε καταλάβει προ πολλού. (Για ποιον λόγο νομίζετε εξαφανίσθηκε από την πολιτική εκείνος ο ανεκδιήγητος Παπουτσής;)
Και αν ώς τώρα ήταν ο φόβος που συγκρατούσε τους πολιτικούς, ας είναι καλά τα «λεβεντόπαιδα με τις μαύρες μπλούζες» και τα καμώματά τους, που δίνουν την ευκαιρία στον αστικό πολιτικό κόσμο να υπερβεί το δέος της εξ αριστερών «ιεράς αγανακτήσεως» και να αποδείξει ότι η δημοκρατία μπορεί να υπερισχύσει εκείνων που επιβάλλουν τη βία, είτε μαύρη είτε κόκκινη. Το έδειξαν τα γεγονότα στο πανηγύρι του Μεσολογγίου, ώστε να το μπορούν πια να το δουν καθαρά όσοι μέχρι πρότινος αναπαύονταν στις βολικές βεβαιότητες της Μεταπολίτευσης: το χρώμα της βίας δεν κάνει καμία διαφορά ως προς την ουσία της. Εξ ου και η υστερία με την οποία Δ. Παπαδημούλης και Ζ. Κωνσταντοπούλου αντέδρασαν στον εύστοχο συσχετισμό ακροδεξιάς και ακροαριστερής βίας που τόλμησε ο Φ. Σαχινίδης από το βήμα της Βουλής. (Παρεμπιπτόντως, η φουκαριάρα η Σ. Σακοράφα, που κάθεται συνήθως μπροστά από την κ. Κωνσταντοπούλου στα έδρανα της Βουλής, πρέπει να έχει πλέον κουφαθεί από τις τσιρίδες της Ερινύας του ΣΥΡΙΖΑ...)
Αν ο Σαμαράς εννοεί αυτά που έλεγε προεκλογικά, αν ο Βενιζέλος καταλαβαίνει ότι μόνον ως αστική σοσιαλδημοκρατία μπορεί να έχει μέλλον το ΠΑΣΟΚ και αν ο Κουβέλης πιστεύει στη διαφορά της δημοκρατικής Αριστεράς από την Αριστερά της βίας, ιδού η ευκαιρία κύριοι! Η Χρυσή Αυγή, χωρίς να το καταλαβαίνει, ανοίγει τον δρόμο για την επιβολή της νομιμότητας προς κάθε πλευρά: κουκουέδες, συριζαίους, χρυσαυγίτες - όλοι τους βλάπτουν τη δημοκρατία εξίσου.
Πρόκειται για ευκαιρία, την οποία η κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει, διότι είναι, τρόπον τινά, αναγκαστική. Αν την αφήσει ανεκμετάλλευτη, όχι μόνον θα έχει στερηθεί το κέρδος που μπορεί να αποκομίσει, αλλά η απραξία θα της επιφέρει ένα σοβαρό κόστος. Αν, δηλαδή, διαχωρίσει την καλή βία της άκρας Αριστεράς από την κακή της άκρας Δεξιάς, ενισχύει την οιονεί νομιμοποίηση της πρώτης και καλλιεργεί το έδαφος για την περαιτέρω εξάπλωση της δεύτερης. Ας μην κρυβόμαστε πια πίσω από το δάκτυλο της πολιτικής ευπρέπειας και ας κοιτάξουμε πού έχουμε φθάσει: στις παρέες σας, εκεί όπου μιλάτε ελεύθερα, πόσοι είναι εκείνοι που ευχαριστήθηκαν την προεκλογική μπούφλα που έφαγε η Λιάνα Κανέλλη από τον Ηλ. Κασιδιάρη, αλλά ντρέπονται ή φοβούνται να το πουν παραέξω; Η διαφοροποίηση αριστερής και δεξιάς βίας υπέρ της πρώτης θα τους κάνει να ξεπεράσουν την ντροπή ή τον φόβο που τώρα τους συγκρατεί. Εξάλλου, το διδάσκει και η Ιστορία: στη Γερμανία της Βαϊμάρης, τα Τάγματα Εφόδου του Ρεμ δεν ήλθαν μόνα τους, επειδή τα γέννησε η κρίση· ήλθαν παρέα με τις στρατιωτικοποιημένες μονάδες των κομμουνιστών. Τα δε Τάγματα Ασφαλείας στην Αργολίδα οι κάτοικοι τα υποδέχονταν με ζητωκραυγές, μετά το κύμα τρομοκρατίας που εξαπέλυσε ο ΕΛΑΣ το καλοκαίρι του 1943.
Αν λοιπόν η κυβέρνηση αδρανήσει μπροστά στην ευκαιρία που της προσφέρεται τώρα από τη Χρυσή Αυγή, τότε κατρακυλάει στον δρόμο που χάραξε ο Πάκης, τον Δεκέμβριο του 2008. Γι’ αυτό, άλλωστε, τον χειροκροτούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, αλλά φοβάμαι ότι ο ίδιος δεν το αντελήφθη. Εκτός, βέβαια, αν ως Καλαματιανός διανοούμενος που βλέπει βαθιά στο μέλλον (το δικό του μέλλον), προετοιμάζεται για να γίνει κάποτε βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, όχι στο κοντινό μέλλον· μιλούμε για μετά από τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά χρόνια, όταν ο Μανώλης Γλέζος θα έχει αρχίσει να κουράζεται...
Tου Στεφανου Κασιματη / kassimatis@kathimerini.gr
Οσοι πιστεύουμε στην δημοκρατία οφείλουμε ένα μεγάλο «ευχαριστώ» στην Χρυσή Αυγή - και σοβαρολογώ απολύτως. Της το οφείλουμε για την ευκαιρία που μας προσφέρει -και μάλιστα την ώρα που την έχουμε μεγαλύτερη ανάγκη- ώστε να διορθώσουμε λάθη δεκαετιών και να κάνουμε μια νέα αρχή στην πολιτική ζωή. Είναι η ευκαιρία που δίνεται στη νομιμότητα να αναμετρηθεί, επιτέλους, με την οιονεί νομιμοποιημένη βία της Αριστεράς: αυτό το καρκίνωμα της Μεταπολίτευσης, που όλοι το φοβούνται και κανείς δεν το αγγίζει· αυτό που σήμερα αποτελεί το βασικό εμπόδιο στη μετάβαση της χώρας από την εποχή των σοβιέτ με αστακομακαρονάδα (ελληνικό μοντέλο του σοσιαλισμού...) στη σύγχρονη πραγματικότητα.
Η ανοχή της πολιτικής βίας, εφόσον ασκείται στο όνομα των ιδανικών της Αριστεράς από οιονδήποτε αυτόκλητο φορέα τους, είναι πια φαινόμενο τόσο σύνηθες στην κοινωνική και πολιτική ζωή ώστε σχεδόν δεν το προσέχουμε. Η κατάλυση της έννομης τάξης έχει φθάσει να θεωρείται στοιχείο της ελληνικής «ιδιαιτερότητας», όπως προτιμούμε να λέμε τη γραφικότητά μας. Σας θυμίζω σχετικώς μόνον μια σκηνή από την ιδιόμορφη αθηναϊκή καθημερινότητα - σκηνή την οποία όλοι έχουμε δει να εκτυλίσσεται μπροστά μας ξανά και ξανά: την τελετουργία της θραύσης των μαρμάρων, παρουσία της απαθούς Αστυνομίας, σε κάθε συλλαλητήριο που γίνεται με τη συμμετοχή αναρχικών κουκουλοφόρων.
Με την άνοδο του βιοτικού επιπέδου τα τελευταία χρόνια, αλλά και χάρη στα αγαθά της παγκοσμιοποίησης, σχεδόν οι πάντες έχουμε πια διαμορφώσει εικόνα της ζωής στις αναπτυγμένες, ευνομούμενες ευρωπαϊκές χώρες, με τις οποίες μας κολακεύει τόσο πολύ να συγκρινόμαστε (και, φυσικά, να βρίσκουμε πάντα ότι εμείς υπερτερούμε...) Ας προσπαθήσουμε, παρακαλώ, να μεταθέσουμε στην εικόνα αυτή, που έχουμε αποκτήσει με τα ταξίδια στο εξωτερικό, τη σχεδόν «φυσιολογική» σκηνή της θραύσης των μαρμάρων και τότε θα καταλάβουμε πόσο βαθιά παράλογη είναι όχι τόσο η ασυδοσία των ακραίων εκφάνσεων της Αριστεράς (αυτοί βρίσκουν και τα κάνουν, σε τελευταία ανάλυση...), μα προπαντός η ανοχή του συντριπτικά μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας στις μορφές της βίας που επιλέγει κάθε φορά.
Ανεχόμαστε στελέχη ή ακόμη και βουλευτές του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ να υπερασπίζονται καταλήψεις πανεπιστημιακών κτιρίων από λαθρομετανάστες, να εμποδίζουν τη λειτουργία επιχειρήσεων που υφίστανται νομίμως (π.χ., το χρυσωρυχείο στην Χαλκιδική), να επιβάλουν με το ξύλο την υποχρέωση της απεργίας σε ανθρώπους που θέλουν να δουλέψουν. Επιτέλους, ας παραδεχθούμε ότι κάτι έχει πάει πολύ στραβά σε τούτη τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια της Μεταπολίτευσης! Ας το παραδεχθούν, μάλλον, οι πολιτικοί εκπρόσωποι του αστικού κόσμου που τόσα χρόνια κάνουν τις κότες μπροστά στο φαινόμενο -πλην ελαχίστων τιμητικών εξαιρέσεων, όπως των Ν. Δένδια και Φ. Σαχινίδη- γιατί εμείς οι άλλοι το έχουμε καταλάβει προ πολλού. (Για ποιον λόγο νομίζετε εξαφανίσθηκε από την πολιτική εκείνος ο ανεκδιήγητος Παπουτσής;)
Και αν ώς τώρα ήταν ο φόβος που συγκρατούσε τους πολιτικούς, ας είναι καλά τα «λεβεντόπαιδα με τις μαύρες μπλούζες» και τα καμώματά τους, που δίνουν την ευκαιρία στον αστικό πολιτικό κόσμο να υπερβεί το δέος της εξ αριστερών «ιεράς αγανακτήσεως» και να αποδείξει ότι η δημοκρατία μπορεί να υπερισχύσει εκείνων που επιβάλλουν τη βία, είτε μαύρη είτε κόκκινη. Το έδειξαν τα γεγονότα στο πανηγύρι του Μεσολογγίου, ώστε να το μπορούν πια να το δουν καθαρά όσοι μέχρι πρότινος αναπαύονταν στις βολικές βεβαιότητες της Μεταπολίτευσης: το χρώμα της βίας δεν κάνει καμία διαφορά ως προς την ουσία της. Εξ ου και η υστερία με την οποία Δ. Παπαδημούλης και Ζ. Κωνσταντοπούλου αντέδρασαν στον εύστοχο συσχετισμό ακροδεξιάς και ακροαριστερής βίας που τόλμησε ο Φ. Σαχινίδης από το βήμα της Βουλής. (Παρεμπιπτόντως, η φουκαριάρα η Σ. Σακοράφα, που κάθεται συνήθως μπροστά από την κ. Κωνσταντοπούλου στα έδρανα της Βουλής, πρέπει να έχει πλέον κουφαθεί από τις τσιρίδες της Ερινύας του ΣΥΡΙΖΑ...)
Αν ο Σαμαράς εννοεί αυτά που έλεγε προεκλογικά, αν ο Βενιζέλος καταλαβαίνει ότι μόνον ως αστική σοσιαλδημοκρατία μπορεί να έχει μέλλον το ΠΑΣΟΚ και αν ο Κουβέλης πιστεύει στη διαφορά της δημοκρατικής Αριστεράς από την Αριστερά της βίας, ιδού η ευκαιρία κύριοι! Η Χρυσή Αυγή, χωρίς να το καταλαβαίνει, ανοίγει τον δρόμο για την επιβολή της νομιμότητας προς κάθε πλευρά: κουκουέδες, συριζαίους, χρυσαυγίτες - όλοι τους βλάπτουν τη δημοκρατία εξίσου.
Πρόκειται για ευκαιρία, την οποία η κυβέρνηση πρέπει να αξιοποιήσει, διότι είναι, τρόπον τινά, αναγκαστική. Αν την αφήσει ανεκμετάλλευτη, όχι μόνον θα έχει στερηθεί το κέρδος που μπορεί να αποκομίσει, αλλά η απραξία θα της επιφέρει ένα σοβαρό κόστος. Αν, δηλαδή, διαχωρίσει την καλή βία της άκρας Αριστεράς από την κακή της άκρας Δεξιάς, ενισχύει την οιονεί νομιμοποίηση της πρώτης και καλλιεργεί το έδαφος για την περαιτέρω εξάπλωση της δεύτερης. Ας μην κρυβόμαστε πια πίσω από το δάκτυλο της πολιτικής ευπρέπειας και ας κοιτάξουμε πού έχουμε φθάσει: στις παρέες σας, εκεί όπου μιλάτε ελεύθερα, πόσοι είναι εκείνοι που ευχαριστήθηκαν την προεκλογική μπούφλα που έφαγε η Λιάνα Κανέλλη από τον Ηλ. Κασιδιάρη, αλλά ντρέπονται ή φοβούνται να το πουν παραέξω; Η διαφοροποίηση αριστερής και δεξιάς βίας υπέρ της πρώτης θα τους κάνει να ξεπεράσουν την ντροπή ή τον φόβο που τώρα τους συγκρατεί. Εξάλλου, το διδάσκει και η Ιστορία: στη Γερμανία της Βαϊμάρης, τα Τάγματα Εφόδου του Ρεμ δεν ήλθαν μόνα τους, επειδή τα γέννησε η κρίση· ήλθαν παρέα με τις στρατιωτικοποιημένες μονάδες των κομμουνιστών. Τα δε Τάγματα Ασφαλείας στην Αργολίδα οι κάτοικοι τα υποδέχονταν με ζητωκραυγές, μετά το κύμα τρομοκρατίας που εξαπέλυσε ο ΕΛΑΣ το καλοκαίρι του 1943.
Αν λοιπόν η κυβέρνηση αδρανήσει μπροστά στην ευκαιρία που της προσφέρεται τώρα από τη Χρυσή Αυγή, τότε κατρακυλάει στον δρόμο που χάραξε ο Πάκης, τον Δεκέμβριο του 2008. Γι’ αυτό, άλλωστε, τον χειροκροτούσε ο ΣΥΡΙΖΑ στη Βουλή, αλλά φοβάμαι ότι ο ίδιος δεν το αντελήφθη. Εκτός, βέβαια, αν ως Καλαματιανός διανοούμενος που βλέπει βαθιά στο μέλλον (το δικό του μέλλον), προετοιμάζεται για να γίνει κάποτε βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Φυσικά, όχι στο κοντινό μέλλον· μιλούμε για μετά από τουλάχιστον καμιά δεκαπενταριά χρόνια, όταν ο Μανώλης Γλέζος θα έχει αρχίσει να κουράζεται...
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Ελευθερία της έκφρασης
Μεγάλη κατάκτηση της Δημοκρατίας είναι το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης χωρίς να φοβάται κανείς για τη σωματική του ακεραιότητα ή ο,τιδήποτε άλλο.
Η κατάκτηση αυτή δεν ίσχυε για πολλά χρόνια στα πανεπιστήμια και σε άλλους χώρους, όπου με τον «τσαμπουκά» και τη βία ή την απειλή βίας κάποιοι επέβαλαν τις απόψεις τους.
Μεγάλη κατάκτηση της Δημοκρατίας είναι το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης χωρίς να φοβάται κανείς για τη σωματική του ακεραιότητα ή ο,τιδήποτε άλλο.
Η κατάκτηση αυτή δεν ίσχυε για πολλά χρόνια στα πανεπιστήμια και σε άλλους χώρους, όπου με τον «τσαμπουκά» και τη βία ή την απειλή βίας κάποιοι επέβαλαν τις απόψεις τους.
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Πλήρωμα ιπταμένου δίσκου δέχθηκε επίθεση από συμμορία με μαύρες μπλούζες.
Τα 666 μέλη του πληρώματος σοβαρά τραυματισμένα και κακοποιημένα δήλωσαν πως προσγειώθηκαν αναγκαστικά μετά από μηχανική βλάβη στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα.
Η συμμορία με μαύρες μπλούζες διέλυσαν επίσης τους πάγκους των εξωγήινων στους οποίους πωλούσαν χωρίς άδεια μεταχειρισμένα ανταλλακτικά ιπταμένων δίσκων.
Σε αντίδραση για την απαράδεκτη αυτή ενέργεια πραγματοποιείται ήδη διαδήλωση διαμαρτυρίας από φιλήσυχα μέλη από τα αστρικά συστήματα Zeta Reticuli , Beta Reticuli, και Alfa Reticuli. Και ήδη συγκρούονται με μέλη της ομάδος Epsilon (E).
Η κυβέρνηση θορυβημένη από την επικίνδυνη εξέλιξη των γεγονότων δήλωσε «Το ποτήρι ξεχείλισε. Δεν θα αφήσουμε την συμμορία με τις μαύρες μπλούζες να βάζει σε κίνδυνο την Γαλαξιακή συμμαχία».
[red] ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΙΑ ΑΝΑΛΟΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΕ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜΕ.[/red]
xilnik
Πορνορεπόρτερ
- Εγγρ.
- 31 Οκτ 2007
- Μηνύματα
- 4.192
- Κριτικές
- 210
- Like
- 2.899
- Πόντοι
- 13.165
Απο τα ωραιοτερα βιντεο που εχω δει,καλημερα και συνεχισε!
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Θα συνεχίσω εις πείσμα των οπαδών της "πρωτοπορείας για τον μεσαίωνα".
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Ο μυστικός κόσερ φόρος
ΑΝΤΡΕΑΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ “Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ”
http://[URL unfurl="true"]www.perizitito.gr/images/T/b46829.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.andreastsakalis.com/imgs/insidepgs/andreaspic.jpg[/img[/URL]]
«Τί είναι πάλι αυτός ο μυστικός κόσερ φόρος; » ρώτησε ο Γκας με ενδιαφέρον.
«Είναι η μεγαλύτερη εβραϊκή απάτη στην Αμερική. Στα ράφια οποιουδήποτε σούπερ μάρκετ είναι στοιβαγμένα χιλιάδες τυποποιημένα προϊόντα μ' ένα μικρούτσικο "Κ" ή "U" τυπωμένο πάνω στην ετικέτα τους. Αυτό το σύμβολο πληροφορεί τους Ορθόδοξους Εβραίους ότι το συγκεκριμένο προϊόν παρασκευάστηκε σύμφωνα με τους εβραϊκούς κανονισμούς διατροφής, όπως είναι καταχωρισμένοι στο Ταλμούδ, την πραγματική "βίβλο" των Εβραίων. Οι αμερικανικές εταιρείες τροφίμων (και σήμερα όχι πια μόνο τροφίμων) αναγκάζονται να πληρώνουν εκατομμύρια δολάρια στις διάφορες εβραϊκές οργανώσεις μόνο για ένα 10-20% Ορθόδοξους Εβραίους της εβραϊκής κοινότητας που θα αγοράσουν τα προϊόντα τους. Τα διακόσια πενήντα εκατομμύρια Αμερικανών δηλαδή αναγκάζονται να πληρώνουν αυτόν τον "κόσερ φόρο" (που είναι φυσικά μέσα στην τιμή των προϊόντων που αγοράζουν) για χάρη του κάτω του ενός στα εκατό του πληθυσμού της χώρας».
«Αυτό είναι ενδιαφέρον!» αναφώνησε ο Γκας.
«Είναι σκανδαλώδες! »συνέχισε η Κέρεν. «Και πιο σκανδαλώδες είναι που κανείς δεν κάνει τίποτα. Αυτή η συνωμοσία σιωπής λέει πολλά ».
«Πάρα πολλά», είπε ο Γκας και σκέφτηκε τη δική του θεωρία περί φοβίας. «Και τι θα πει "κόσερ"; » ρώτησε για να γίνει κουβέντα.
«Η λέξη "κόσερ" σημαίνει "κατάλληλο να φαγωθεί", βρώσιμο. Οι Ορθόδοξοι Εβραίοι δεν επιτρέπεται να τρώνε κρέας που προέρχεται από ζώα που δεν έχουν διαιρεμένη την οπλή τους και δεν είναι μηρυκαστικά. Το γουρούνι για παράδειγμα
27
δεν είναι κόσερ, γιατί ενώ έχει σχισμή στην οπλή του δεν είναι μηρυκαστικό. Το κρέας του λαγού δεν είναι κόσερ, γιατί ενώ ο λαγός είναι ζώο μηρυκαστικό δεν είναι δίχηλο. Οι Εβραίοι δε συγχωρούνται να φάνε οποιοδήποτε γαλακτοκομικό προϊόν μαζί με κρέας στο ίδιο γεύμα. Αν φάνε κρέας σ' ένα γεύμα πρέπει να περιμένουν έξι ώρες για να φάνε κάτι γαλακτοκομικό. Όλ' αυτά βέβαια είναι ανόητες δεισιδαιμονίες και δεν έχουν να κάνουν απολύτως τίποτα με τη βελτίωση της ποιότητας οποιασδήποτε τροφής. Αθόρυβα και ύπουλα, το εμφυές αυτό σχέδιο της "υποχρεωτικής" κόσερ ετικέτας έχει αποβεί σήμερα σε επιχείρηση πολλών εκατομμυρίων δολαρίων ».
«Δηλαδή εδώ υπάρχει μια κατάφωρη εξαπάτηση του αμερικανικού λαού. Θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τις κόσερ δραστηριότητες στις αντιαμερικανικές ενέργειες... Διάβρωση εθνικής ομοψυχίας... Περιτομή στηνπόσθη της αμερικανικής πολυφωνικής ύπαρξης...» είπε ο Γκας λογοπαικτώντας.
«Κοίτα να δεις », συνέχισε σοβαρά η Κέρεν, «αν κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν, βλέπουμε πως η ειδική κόσερ έγκριση από τους ραβίνους χρειαζόταν μόνο στο εβραϊκό τελετουργικό σφάξιμο των ζώων. Δηλαδή το σφάξιμο χωρίς αναισθητοποίηση ενός βοδιού έπρεπε να γίνει από έναν εγκριμένο "σφαγέα". Χρειαζόταν να κοπεί ο λαιμός με ειδική μέθοδο, αρχίζοντας από το ένα αφτί προς το άλλο. Η επιβραδυντική αιμορραγία μ' αυτόν το φρικτό τρόπο γινόταν για να αντλήσει η καρδιά του ζώου όλο το αίμα προτού πεθάνει. Οι Εβραίοι δεν επιτρέπεται να τρώνε οποιοδήποτε κρέας που έχει μείνει μέσα του αίμα. Αυτό το εβραϊκό τελετουργικό σφάξιμο των ζώων αποδοκιμάστηκε από ανθρωπιστικές οργανώσεις παντού και σε μερικές χώρες στο παρελθόν η σκληρότητα αυτή απέναντι στα ζώα θεωρήθηκε μάλιστα και αντισυνταγματική. Η ιδέα της εφαρμογής κόσερ κανονισμών
28
ΑΝΤΡΕΑΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ
σε μη-κρεάτινα προϊόντα ανήκει στο Γιόσεφ Τζάκοπς. Όλα άρχισαν το 1919 στη Ν. Υόρκη όταν ο τύπος αυτός πούλησε μια διαφημιστική ιδέα σε μερικούς Εβραίους ιδιοκτήτες εταιριών τροφίμων. Αν θέλαν να τυπώσουν ένα "Κ" στις ετικέτες για τα κόσερ τρόφιμα τους, αυτός θα τα διαφήμιζε στα εβραϊκά έντυπα και στο Yiddish radio stasion.. Κανένα από τα προϊόντα δεν ελεγχόταν από τους ραβίνους. Όλη η ιστορία άρχισε σαν ένα καθαρά διαφημιστικό εγχείρημα. Έτσι ιδρύθηκε η "Joseph Jacobs organizasion Inc." Οι δουλειές πήγαιναν μια χαρά, αλλά ο δαιμόνιος Ιακώβ που δεν ήταν ραβίνος, είδε το πλεονέκτημα της σύνδεσης του κόσερ συμβόλου του με την εβραϊκή θρησκεία και το 1925 σχημάτισε μια νέα ομάδα με μερικούς ραβίνους και την ονόμασε "Comitee For the Furtherance of Torah Observance". Λίγα χρόνια αργότερα άλλοι ορθόδοξοι ραβίνοι κατάλαβαν πως εδώ υπάρχουν λεφτά με το τσουβάλι και με ηγεσία τη "Union of Orthodox Jewish Congregations", τη μεγαλύτερη εβραϊκή οργάνωση, άρχισαν να χρησιμοποιούν το δικό τους "U", έμβλημα. Σήμερα αυτές οι δυο ομάδες ελέγχουν το 95% σχεδόν από τις κόσερ μπίζνες. Χορηγούν το πιστοποιητικό για τη χρήση του συμβόλου κάθε εξάμηνο σε οποιαδήποτε εταιρεία πληρώνει τη συμφωνημένη αμοιβή και τηρεί φυσικά τους όρους του μυστικού συμβολαίου. Ετσι φτάσαμε σήμερα να βλέπουμε στα σούπερ μάρκετ από κόσερ απορρυπαντικά μέχρι τρόφιμα με κόσερ ένζυμα. Μόνο κόσερ χαρτί τουαλέτας δεν είδα ακόμα».
«Αυτό είναι τρομερό! » φώναξε με αγανάχτηση ο Γκας. «Εδώ πρόκειται περί κοσερκρατίας. Υπάρχουν σχετικά αριθμοί;»
«Μια στιγμή », είπε η Κέρεν, πήγε ως το γραφείο της, έψαξε σ' ένα φάκελο, έβγαλε κάποιο έγγραφο και κρατώντας το στο χέρι συνέχισε: «Το 1960 υπήρχαν 225 μόνο επιχειρήσεις με το κόσερ έμβλημα. Το 1966 γίναν 475 και 800 το 1975.
Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ
29
Σήμερα πάνω από 20.000 προϊόντα πληρώνουν στις ραβινικές οργανώσεις υπέρογκα ποσά για τη "Σφραγίδα της κόσερ έγκρισης". Πολλαπλασιάζονται σαν τις κατσαρίδες. Όλοι αναγκάζονται να γίνουν κόσερ για να μπουν στη μεγάλη αγορά που την ελέγχουν οι Εβραίοι. Τις προάλλες πήγα να κάνω υγειονομικό έλεγχο σε μια εταιρεία που παράγει μια σπέσιαλ μαγιονέζα ειδικά για ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Αποφάσισαν κι αυτοί τελευταία να γίνουν κόσερ. Όλα τα αγορασμένα υλικά ήταν κόσερ εκτός από το λάδι που ήταν εισαγόμενο από την Ισπανία. Ο ραβίνος ελεγκτής απαίτησε να 'ναι και το λάδι κόσερ. Τηλεφώνησαν λοιπόν στη Μαδρίτη, η εταιρεία εκεί βρήκε άρον άρον κάποιο ραβίνο, βάπτισε μια ποσότητα λαδιού κόσερ και το έστειλε. Η εδώ ραβινική επιτροπή όμως δεν το ενέκρινε. Έπρεπε να 'ναι από δικό της ραβίνο. Αναγκάστηκε η εταιρεία μαγιονέζας να στείλει από δω με δικά της έξοδα ένα ραβίνο για να τακτοποιήσει στη Μαδρίτη την εκκρεμότητα, να γίνει δηλαδή η εταιρεία λαδιού έκτακτο κοσερικό μέλος. Κι αυτό το ταξιδάκι θα γίνεται επ' αόριστον δυο φορές το χρόνο ».
«Αυτό είναι εξωφρενικό! » αναφώνησε ο Γκας. «Κράτος εν κράτει δηλαδή ».
«Απλώς ζήτημα εμπορικής αποκλειστικότητας», είπε η Κέρεν.
«Και τι παραπάνω έχουν τα κόσερ προϊόντα; » ρώτησε ο Γκας που άρχισε τώρα να τον κεντρίζει η περιέργεια γι αυτόν το μάρκετινγκ γρίφο.
«Τα κόσερ τρόφιμα δεν είναι γευστικότερα ή υγιεινότερα. Δεν έχουν λιγότερη σαλμονέλα. Μπορείς να φας ένα κοτόπουλο μιας συνηθισμένης φάρμας με τιμή έκπτωσης 49 σέντς το πάουντ και να δοκιμάσεις κατόπι ένα κόσερ κοτόπουλο που πουλιέται 1.49 δολ. το πάουντ και να μην υπάρχει καμιά διαφορά. Όπως καταλαβαίνεις, υπάρχουν εδώ πολλά λεφτά για να βασίζεται η θρησκεία στη λογική. Δε θα υπήρχε καμιά αντίρρηση αν η μικρή ορθόδοξη εβραϊκή κοινότητα παρήγαγε τα δικά της κόσερ προϊόντα και πλήρωνε γι' αυτά όπως έκανε πριν αρχίσουν οι κόσερ μπίζνες το 1919 να προορίζονται για το γενικό καταναλωτικό κοινό. Σήμερα το κόσερ σήμα είναι ένα εφτασφράγιστο μυστικό που οι περισσότεροι από τους αμερικανούς καταναλωτές αγνοούν. Οι ίδιες οι βιομηχανίες έχουν μπλεχτεί σε μια συνωμοσία σιωπής αποφεύγοντας να δώσουν μια εξήγηση στο κοινό. Απλώς αναγγελουν μόνο ποια προϊόντα τους είναι κόσερ στα εβραϊκά έντυπα και ποτέ στον καθημερινό τύπο ή στην τηλεόραση. Το κόσερ μάρκετινγκ φυσικά φρόντισε να πληροφορήσει τους περίεργους καταναλωτές ότι το κόσερ είναι κάτι σα σφραγίδα γνησιότητας, ότι υποδείχνει ένα προϊόν υγιεινότερο και καλύτερης ποιότητας ».
«Καθαρή απάτη δηλαδή. Όπως μου τα λές κάποια μέρα θα δούμε αυτό το σύμβολο "Κ" στην κωλότσεπη του μπλου τζιν ή στη φόδρα του σακακιού μας».
«Δεν είναι καθόλου απίθανο. Το κόσερ μπορεί να γίνει εθνικό έμβλημα, ακόμα και πολιτικό κόμμα», είπε με σιγουριά η Κέρεν.
ΑΝΤΡΕΑΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ “Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ”
http://[URL unfurl="true"]www.perizitito.gr/images/T/b46829.jpg[/img[/URL]]
[img]http://[URL unfurl="true"]www.andreastsakalis.com/imgs/insidepgs/andreaspic.jpg[/img[/URL]]
«Τί είναι πάλι αυτός ο μυστικός κόσερ φόρος; » ρώτησε ο Γκας με ενδιαφέρον.
«Είναι η μεγαλύτερη εβραϊκή απάτη στην Αμερική. Στα ράφια οποιουδήποτε σούπερ μάρκετ είναι στοιβαγμένα χιλιάδες τυποποιημένα προϊόντα μ' ένα μικρούτσικο "Κ" ή "U" τυπωμένο πάνω στην ετικέτα τους. Αυτό το σύμβολο πληροφορεί τους Ορθόδοξους Εβραίους ότι το συγκεκριμένο προϊόν παρασκευάστηκε σύμφωνα με τους εβραϊκούς κανονισμούς διατροφής, όπως είναι καταχωρισμένοι στο Ταλμούδ, την πραγματική "βίβλο" των Εβραίων. Οι αμερικανικές εταιρείες τροφίμων (και σήμερα όχι πια μόνο τροφίμων) αναγκάζονται να πληρώνουν εκατομμύρια δολάρια στις διάφορες εβραϊκές οργανώσεις μόνο για ένα 10-20% Ορθόδοξους Εβραίους της εβραϊκής κοινότητας που θα αγοράσουν τα προϊόντα τους. Τα διακόσια πενήντα εκατομμύρια Αμερικανών δηλαδή αναγκάζονται να πληρώνουν αυτόν τον "κόσερ φόρο" (που είναι φυσικά μέσα στην τιμή των προϊόντων που αγοράζουν) για χάρη του κάτω του ενός στα εκατό του πληθυσμού της χώρας».
«Αυτό είναι ενδιαφέρον!» αναφώνησε ο Γκας.
«Είναι σκανδαλώδες! »συνέχισε η Κέρεν. «Και πιο σκανδαλώδες είναι που κανείς δεν κάνει τίποτα. Αυτή η συνωμοσία σιωπής λέει πολλά ».
«Πάρα πολλά», είπε ο Γκας και σκέφτηκε τη δική του θεωρία περί φοβίας. «Και τι θα πει "κόσερ"; » ρώτησε για να γίνει κουβέντα.
«Η λέξη "κόσερ" σημαίνει "κατάλληλο να φαγωθεί", βρώσιμο. Οι Ορθόδοξοι Εβραίοι δεν επιτρέπεται να τρώνε κρέας που προέρχεται από ζώα που δεν έχουν διαιρεμένη την οπλή τους και δεν είναι μηρυκαστικά. Το γουρούνι για παράδειγμα
27
δεν είναι κόσερ, γιατί ενώ έχει σχισμή στην οπλή του δεν είναι μηρυκαστικό. Το κρέας του λαγού δεν είναι κόσερ, γιατί ενώ ο λαγός είναι ζώο μηρυκαστικό δεν είναι δίχηλο. Οι Εβραίοι δε συγχωρούνται να φάνε οποιοδήποτε γαλακτοκομικό προϊόν μαζί με κρέας στο ίδιο γεύμα. Αν φάνε κρέας σ' ένα γεύμα πρέπει να περιμένουν έξι ώρες για να φάνε κάτι γαλακτοκομικό. Όλ' αυτά βέβαια είναι ανόητες δεισιδαιμονίες και δεν έχουν να κάνουν απολύτως τίποτα με τη βελτίωση της ποιότητας οποιασδήποτε τροφής. Αθόρυβα και ύπουλα, το εμφυές αυτό σχέδιο της "υποχρεωτικής" κόσερ ετικέτας έχει αποβεί σήμερα σε επιχείρηση πολλών εκατομμυρίων δολαρίων ».
«Δηλαδή εδώ υπάρχει μια κατάφωρη εξαπάτηση του αμερικανικού λαού. Θα μπορούσαμε να κατατάξουμε τις κόσερ δραστηριότητες στις αντιαμερικανικές ενέργειες... Διάβρωση εθνικής ομοψυχίας... Περιτομή στηνπόσθη της αμερικανικής πολυφωνικής ύπαρξης...» είπε ο Γκας λογοπαικτώντας.
«Κοίτα να δεις », συνέχισε σοβαρά η Κέρεν, «αν κάνουμε μια αναδρομή στο παρελθόν, βλέπουμε πως η ειδική κόσερ έγκριση από τους ραβίνους χρειαζόταν μόνο στο εβραϊκό τελετουργικό σφάξιμο των ζώων. Δηλαδή το σφάξιμο χωρίς αναισθητοποίηση ενός βοδιού έπρεπε να γίνει από έναν εγκριμένο "σφαγέα". Χρειαζόταν να κοπεί ο λαιμός με ειδική μέθοδο, αρχίζοντας από το ένα αφτί προς το άλλο. Η επιβραδυντική αιμορραγία μ' αυτόν το φρικτό τρόπο γινόταν για να αντλήσει η καρδιά του ζώου όλο το αίμα προτού πεθάνει. Οι Εβραίοι δεν επιτρέπεται να τρώνε οποιοδήποτε κρέας που έχει μείνει μέσα του αίμα. Αυτό το εβραϊκό τελετουργικό σφάξιμο των ζώων αποδοκιμάστηκε από ανθρωπιστικές οργανώσεις παντού και σε μερικές χώρες στο παρελθόν η σκληρότητα αυτή απέναντι στα ζώα θεωρήθηκε μάλιστα και αντισυνταγματική. Η ιδέα της εφαρμογής κόσερ κανονισμών
28
ΑΝΤΡΕΑΣ ΤΣΑΚΑΛΗΣ
σε μη-κρεάτινα προϊόντα ανήκει στο Γιόσεφ Τζάκοπς. Όλα άρχισαν το 1919 στη Ν. Υόρκη όταν ο τύπος αυτός πούλησε μια διαφημιστική ιδέα σε μερικούς Εβραίους ιδιοκτήτες εταιριών τροφίμων. Αν θέλαν να τυπώσουν ένα "Κ" στις ετικέτες για τα κόσερ τρόφιμα τους, αυτός θα τα διαφήμιζε στα εβραϊκά έντυπα και στο Yiddish radio stasion.. Κανένα από τα προϊόντα δεν ελεγχόταν από τους ραβίνους. Όλη η ιστορία άρχισε σαν ένα καθαρά διαφημιστικό εγχείρημα. Έτσι ιδρύθηκε η "Joseph Jacobs organizasion Inc." Οι δουλειές πήγαιναν μια χαρά, αλλά ο δαιμόνιος Ιακώβ που δεν ήταν ραβίνος, είδε το πλεονέκτημα της σύνδεσης του κόσερ συμβόλου του με την εβραϊκή θρησκεία και το 1925 σχημάτισε μια νέα ομάδα με μερικούς ραβίνους και την ονόμασε "Comitee For the Furtherance of Torah Observance". Λίγα χρόνια αργότερα άλλοι ορθόδοξοι ραβίνοι κατάλαβαν πως εδώ υπάρχουν λεφτά με το τσουβάλι και με ηγεσία τη "Union of Orthodox Jewish Congregations", τη μεγαλύτερη εβραϊκή οργάνωση, άρχισαν να χρησιμοποιούν το δικό τους "U", έμβλημα. Σήμερα αυτές οι δυο ομάδες ελέγχουν το 95% σχεδόν από τις κόσερ μπίζνες. Χορηγούν το πιστοποιητικό για τη χρήση του συμβόλου κάθε εξάμηνο σε οποιαδήποτε εταιρεία πληρώνει τη συμφωνημένη αμοιβή και τηρεί φυσικά τους όρους του μυστικού συμβολαίου. Ετσι φτάσαμε σήμερα να βλέπουμε στα σούπερ μάρκετ από κόσερ απορρυπαντικά μέχρι τρόφιμα με κόσερ ένζυμα. Μόνο κόσερ χαρτί τουαλέτας δεν είδα ακόμα».
«Αυτό είναι τρομερό! » φώναξε με αγανάχτηση ο Γκας. «Εδώ πρόκειται περί κοσερκρατίας. Υπάρχουν σχετικά αριθμοί;»
«Μια στιγμή », είπε η Κέρεν, πήγε ως το γραφείο της, έψαξε σ' ένα φάκελο, έβγαλε κάποιο έγγραφο και κρατώντας το στο χέρι συνέχισε: «Το 1960 υπήρχαν 225 μόνο επιχειρήσεις με το κόσερ έμβλημα. Το 1966 γίναν 475 και 800 το 1975.
Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ
29
Σήμερα πάνω από 20.000 προϊόντα πληρώνουν στις ραβινικές οργανώσεις υπέρογκα ποσά για τη "Σφραγίδα της κόσερ έγκρισης". Πολλαπλασιάζονται σαν τις κατσαρίδες. Όλοι αναγκάζονται να γίνουν κόσερ για να μπουν στη μεγάλη αγορά που την ελέγχουν οι Εβραίοι. Τις προάλλες πήγα να κάνω υγειονομικό έλεγχο σε μια εταιρεία που παράγει μια σπέσιαλ μαγιονέζα ειδικά για ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Αποφάσισαν κι αυτοί τελευταία να γίνουν κόσερ. Όλα τα αγορασμένα υλικά ήταν κόσερ εκτός από το λάδι που ήταν εισαγόμενο από την Ισπανία. Ο ραβίνος ελεγκτής απαίτησε να 'ναι και το λάδι κόσερ. Τηλεφώνησαν λοιπόν στη Μαδρίτη, η εταιρεία εκεί βρήκε άρον άρον κάποιο ραβίνο, βάπτισε μια ποσότητα λαδιού κόσερ και το έστειλε. Η εδώ ραβινική επιτροπή όμως δεν το ενέκρινε. Έπρεπε να 'ναι από δικό της ραβίνο. Αναγκάστηκε η εταιρεία μαγιονέζας να στείλει από δω με δικά της έξοδα ένα ραβίνο για να τακτοποιήσει στη Μαδρίτη την εκκρεμότητα, να γίνει δηλαδή η εταιρεία λαδιού έκτακτο κοσερικό μέλος. Κι αυτό το ταξιδάκι θα γίνεται επ' αόριστον δυο φορές το χρόνο ».
«Αυτό είναι εξωφρενικό! » αναφώνησε ο Γκας. «Κράτος εν κράτει δηλαδή ».
«Απλώς ζήτημα εμπορικής αποκλειστικότητας», είπε η Κέρεν.
«Και τι παραπάνω έχουν τα κόσερ προϊόντα; » ρώτησε ο Γκας που άρχισε τώρα να τον κεντρίζει η περιέργεια γι αυτόν το μάρκετινγκ γρίφο.
«Τα κόσερ τρόφιμα δεν είναι γευστικότερα ή υγιεινότερα. Δεν έχουν λιγότερη σαλμονέλα. Μπορείς να φας ένα κοτόπουλο μιας συνηθισμένης φάρμας με τιμή έκπτωσης 49 σέντς το πάουντ και να δοκιμάσεις κατόπι ένα κόσερ κοτόπουλο που πουλιέται 1.49 δολ. το πάουντ και να μην υπάρχει καμιά διαφορά. Όπως καταλαβαίνεις, υπάρχουν εδώ πολλά λεφτά για να βασίζεται η θρησκεία στη λογική. Δε θα υπήρχε καμιά αντίρρηση αν η μικρή ορθόδοξη εβραϊκή κοινότητα παρήγαγε τα δικά της κόσερ προϊόντα και πλήρωνε γι' αυτά όπως έκανε πριν αρχίσουν οι κόσερ μπίζνες το 1919 να προορίζονται για το γενικό καταναλωτικό κοινό. Σήμερα το κόσερ σήμα είναι ένα εφτασφράγιστο μυστικό που οι περισσότεροι από τους αμερικανούς καταναλωτές αγνοούν. Οι ίδιες οι βιομηχανίες έχουν μπλεχτεί σε μια συνωμοσία σιωπής αποφεύγοντας να δώσουν μια εξήγηση στο κοινό. Απλώς αναγγελουν μόνο ποια προϊόντα τους είναι κόσερ στα εβραϊκά έντυπα και ποτέ στον καθημερινό τύπο ή στην τηλεόραση. Το κόσερ μάρκετινγκ φυσικά φρόντισε να πληροφορήσει τους περίεργους καταναλωτές ότι το κόσερ είναι κάτι σα σφραγίδα γνησιότητας, ότι υποδείχνει ένα προϊόν υγιεινότερο και καλύτερης ποιότητας ».
«Καθαρή απάτη δηλαδή. Όπως μου τα λές κάποια μέρα θα δούμε αυτό το σύμβολο "Κ" στην κωλότσεπη του μπλου τζιν ή στη φόδρα του σακακιού μας».
«Δεν είναι καθόλου απίθανο. Το κόσερ μπορεί να γίνει εθνικό έμβλημα, ακόμα και πολιτικό κόμμα», είπε με σιγουριά η Κέρεν.
kosnik26
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Σεπ 2009
- Μηνύματα
- 49.260
- Like
- 20
- Πόντοι
- 366
Χρυσαυγίτης είσαι?
Πλήρωμα ιπταμένου δίσκου δέχθηκε επίθεση από συμμορία με μαύρες μπλούζες.
Τα 666 μέλη του πληρώματος σοβαρά τραυματισμένα και κακοποιημένα δήλωσαν πως προσγειώθηκαν αναγκαστικά μετά από μηχανική βλάβη στην πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα.
Η συμμορία με μαύρες μπλούζες διέλυσαν επίσης τους πάγκους των εξωγήινων στους οποίους πωλούσαν χωρίς άδεια μεταχειρισμένα ανταλλακτικά ιπταμένων δίσκων.
Σε αντίδραση για την απαράδεκτη αυτή ενέργεια πραγματοποιείται ήδη διαδήλωση διαμαρτυρίας από φιλήσυχα μέλη από τα αστρικά συστήματα Zeta Reticuli , Beta Reticuli, και Alfa Reticuli. Και ήδη συγκρούονται με μέλη της ομάδος Epsilon (E).
Η κυβέρνηση θορυβημένη από την επικίνδυνη εξέλιξη των γεγονότων δήλωσε «Το ποτήρι ξεχείλισε. Δεν θα αφήσουμε την συμμορία με τις μαύρες μπλούζες να βάζει σε κίνδυνο την Γαλαξιακή συμμαχία».
[red] ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΜΙΑ ΑΝΑΛΟΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΕ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΜΜΕ.[/red]
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Χρυσαυγίτης είσαι?
Ο Κεμάλ ήταν Χρυσαυγίτης.
ΑΛΗΘΕΙΑΣ! Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΧΡΥΣΑΥΓΗ!
Καταρρίπτουμε τον τουρκικό μύθο
Η Ζαγάλισα αποκαλύπτει σήμερα μετά από προσεκτική επιτόπια έρευνα πολλών μηνών, ότι ο ισχυρισμός της γέννησης του Μουσταφά Κεμάλ (Ατατούρκ) στη Θεσσαλονίκη είναι ένα μεγάλο και ωραίο ΠΑΡΑΜΥΘΙ, για να κοροϊδεύουν οι Τούρκοι τους εαυτούς τους, αλλά και πολλούς μουσουλμάνους από τη Θράκη. Μάλιστα, τα τελευταία χρόνια προσπαθώντας να τονώσουν το εθνικό φρόνημα, έχει δοθεί «γραμμή», ώστε οποιοδήποτε τουριστικό γκρουπ «Τούρκων» της Ελληνικής Θράκης αποτελούμενο από πολιτιστικούς συλλόγους και κυρίως δημοτικά σχολεία, επισκέπτεται τη Θεσσαλονίκη, να πηγαίνει συμβολικά πρώτα στο …σπίτι του Κεμάλ και μετά οπουδήποτε αλλού. Για τον τουρκικό εθνικισμό το ιστορικότερο αξιοθέατο της Θεσσαλονίκης είναι το …σπίτι του Μουσταφά Κεμάλ!
Σε πολλά φύλλα των τουρκόφωνων εφημερίδων καταχωρούνται όλο και πιο συχνά φωτογραφίες από συλλόγους και μειονοτικά σχολεία της Θράκης τα οποία επισκέπτονται το …σπίτι του μεγάλου ηγέτη! Έχει γίνει πλέον της μόδας για κάθε «Τούρκο» της Θράκης! Μόνο που το προσκύνημα είναι σε μαϊμού μέρος…
Ο Κεμάλ, δεν γεννήθηκε στην κοσμοπολίτικη Θεσσαλονίκη της εποχής εκείνης (δεν ήταν «πρωτευουσιάνος» όπως θέλει να τον παρουσιάζει ο Τουρκικός εθνικισμός), αλλά σε ένα μικρό χωριουδάκι έξω από τον Λαγκαδά, την Χρυσαυγή,
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
Λάθος.
Πρώτα το...
και μετά την Αγια Σοφία, απόδειξη της υψηλής αρχιτεκτονικής των ΕΛΛΗΝΩΝ...
![URL]]](http://[URL unfurl="true"]www.e-yliko.gr/htmls/istoria/icons/files/images/ByzNaodomia/naodom4basiltrul/basiltrulicons/hagiaSofiaRestoration.jpg[/img[/URL]]){kind=icon}
voltaire45
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 1 Δεκ 2005
- Μηνύματα
- 18.212
- Κριτικές
- 1
- Like
- 1.906
- Πόντοι
- 366
Τι ειναι αυτα ρε;
Ενα καρο ανοησιες.
Κομενα και ραμενα αποκομματα εκτος των αρχικων τους συμφραζομενων.
OP
OP
theodo
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Ιουλ 2011
- Μηνύματα
- 1.419
- Like
- 0
- Πόντοι
- 16
kartakhs
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 21 Δεκ 2008
- Μηνύματα
- 13.044
- Like
- 2
- Πόντοι
- 166