Έλα πες μου,δεν μπορώ τα ναζάκια...
Ούτε εγώ τα περιττά...
Έλα πες μου,δεν μπορώ τα ναζάκια...
Οκ. Κι εσύ βρες μου ένα σύγχρονο ελληνικό κείμενο που να υμνείται η μίζα.Πολλάκις έχω ζητήσει να αναφερθεί ένα αρχαίο κείμενο που υμνείται η ομοφυλοφιλία...
Οκ. Κι εσύ βρες μου ένα σύγχρονο ελληνικό κείμενο που να υμνείται η μίζα.
Εδώ θα βρεις πολλά: όχι μόνο ένα.Οκ. Κι εσύ βρες μου ένα σύγχρονο ελληνικό κείμενο που να υμνείται η μίζα.
Μήπως εσύ είσαι παραπάνω ξεφτίλα από εμένα;δεν κάνανε καλλή δουλειά από ότι φαίνεται
Επειδή δεν μου επιτρέπεται να σου απαντώσω εν θερμώ, προς το παρόν θα γράψω:
ΡΕ ΣΚΩΛΗΚΑ ΣΕΣΗΠΟΤΑ, ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΟ ΗΞΒΞΒΚΞΒ@@@ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΠΟΥ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΕΣΦΑΞΑΝ ΤΟΥΣ ΠΡΟΓΟΝΟΥΣ ΣΟΥ!
Ή ΜΗΠΩΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΣΟΥ;
ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΛΟΥΝ;
ΤΕΤΟΙΑ ΞΕΦΤΥΛΑ ΕΙΣΑΙ ΡΕ ΑΓΡΑΜΜΑΤΟ ΑΣΠΟΝΔΥΛΟ ΜΑΛΑΚΙΟ;
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΥΡΙΟ.
Ομολογώ πάντως
ότι για μένα
εξατάζοντας αντικειμενικά τα πράγματα
και χωρις να είμαι ούτε έλλην το θρήσκευμα
ούτε φανατικός χριστιανός
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΟΝΥΔΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ :
1)Να διαφημίζει ότι ο θεός της
επέλεξε για "περιούσιο λαό"
ένα λαό κτηνοβατών, σκηνιτών , περιπλανώμενων γιδοβοσκών,
φιλοχρήματων , τοκογλύφων και ΗΛΙΘΙΩΝ
οι οποίοι δαπάνησαν 30 χρόνια για να εξέλθουν από μία έρημο
ασήμαντης εκτάσεως , προφανώς επειδή δεν είχαν ούτε στοιχειώδη
προσανατολισμό και έκαναν συνεχώς κύκλους.
2)Θέλει να φορτώσει ενοχές κάθε άνθρωπο
επειδή ένας δήθεν πρόγονος (αδάμ)
σοδόμισε μία δήθεν πρόγονο (εύα).
3)Δίνει ευχές σε νεόνυμφους άνδρες
να αγαπούν τη γυναίκα τους
όπως αγαπουσε τη δική του (Σάρα) ένας νταβατζής (Αβραάμ)
ο οποίος την εξέδιδε και έπαιρνε το μεροκαματο.
Περίεργο... Μόνο ένας στους τρεις το 1912 (δηλαδή όταν η μακεδονία επέστρεφε σε ελληνικά χέρια) ; Τόσο λίγοι "ντόπιοι"; Και τα άλλα 2/3 τί μιλούσαν; Καμια ινκανική διάλεκτο;
Και 130.000-150.000 σλαβόφωνοι σε τρεις νομούς με τί συνολικο πληθυσμό άραγε; 80% σλαβόφωνοι;
Και μεγάλο μέρος της β. ελλάδας; Περίεργο, 1500 ψηφοφόρους μετά βίας έχει το ουράνιο τόξο και αυτούς στη φλώρινα...
Πάμε πάλι...Στη μακεδονία πριν το 1912 ζούσαν έλληνες, τουρκοι και βούλγαροι και προφανώς αρκετοί μιλούσαν βουλγάρικα σε διάφορες διαλέκτους...
Σλαβόφωνοι έλληνες όπως και ελληνόφωνοι σλάβοι ασφαλώς και υπηρξαν...
Με τις οριστικές διευθετήσεις των συνόρων και τις ανταλλαγές πληθυσμών (και με τη βουλγαρία) οι σλαβόφωνοι περιορίστηκαν σιγά - σιγά στους ηλικιωμένους, όπως περίπου έγινε και με τα αρβανίτικα...
Απλό...
μακεδόνικα, ή ντόπια ή σλαβομακεδόνικα
МАКЕДОНСКИ
η απαγορευμένη γλώσσα
Περίπου ένας στους τρεις κατοίκους της ελληνικής Μακεδονίας είχε το 1912 ως μητρική του γλώσσα τα σλαβομακεδονικά. Το 1965, υπηρεσιακές εκθέσεις εκτιμούσαν σε 130-150.000 τους σλαβόφωνους κατοίκους τριών μονάχα νομών (Φλώρινας, Καστοριάς και Πέλλας). Στις αρχές του 21ου αιώνα, τα "ντόπικα" εξακολουθούν να μιλιούνται σε μεγάλο μέρος της Βόρειας Ελλάδας. Η εξάλειψη αυτής της σλαβογλωσσίας θεωρήθηκε ευθύς εξαρχής -και παρέμεινε ώς τις μέρες μας- ο μείζων "εθνικός στόχος" στην περιοχή. Για την επίτευξή του στρατεύτηκε όλος ο κρατικός μηχανισμός, από την κορυφή της διοικητικής ιεραρχίας μέχρι τον απλό χωροφύλακα ή δάσκαλο. Αντίθετα απ'' ό,τι ισχυρίζεται η κυρίαρχη ιστοριογραφία, η περίοδος της μεταξικής δικτατορίας δεν αποτέλεσε τη μοναδική εποχή δίωξης του "τρισκατάρατου ξενικού ιδιώματος", αλλά την κορύφωση μιας πολιτικής που κράτησε δεκαετίες. Η απαγορευμένη γλώσσα παρακολουθεί αυτή την πολιτική καταστολής, τρομοκράτησης, χλευασμού και "εθνικής" κινδυνολογίας στη διαχρονική της εξέλιξη, από τις αρχές του 20ού αιώνα έως σήμερα. Για τη συγγραφή της χρησιμοποιήθηκε ένας μεγάλος αριθμός από αδημοσίευτα ντοκουμέντα, πολλά από τα οποία έρχονται στο φως για πρώτη φορά. Οκτώ χρόνια μετά την αρχική έκδοσή του από τις εκδόσεις Μαύρη Λίστα, το βιβλίο του Τάσου Κωστόπουλου "Η απαγορευμένη γλώσσα. Κρατική καταστολή των σλαβικών διαλέκτων στην ελληνική Μακεδονία" κυκλοφορεί ξανά, σε 4η έκδοση, από τις εκδόσεις Βιβλιόραμα. Αντικείμενό του είναι οι κρατικοί και παρακρατικοί σχεδιασμοί ενός ολόκληρου αιώνα για την εξάλειψη του "τρισκατάρατου ξενικού ιδιώματος" των σλαβόφωνων κατοίκων της Βόρειας Ελλάδας, αλλά και η πολιτική διατεταγμένης σιωπής που επιβλήθηκε όσον αφορά το συγκεκριμένο "πρόβλημα" κατά τις μεταπολεμικές δεκαετίες. Εκτός από την προϋπάρχουσα ελληνική και ξένη βιβλιογραφία, για τη συγγραφή του βιβλίου χρησιμοποιήθηκε μεγάλος αριθμός από αδημοσίευτα υπηρεσιακά ντοκουμέντα από διάφορα αρχεία και τη δημοσιογραφική έρευνα του συγγραφέα. ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου ("Τα στοιχεία του ''προβλήματος''") καταπιάνεται με τα μεγέθη της σλαβόφωνης πληθυσμιακής ομάδας της ελληνικής Μακεδονίας πριν από τους Βαλκανικούς πολέμους και μετά τις ανταλλαγές πληθυσμών της δεκαετίας του ''20. Στη συνέχεια παρουσιάζεται συνοπτικά η διεθνής και εγχώρια επιστημονική συζήτηση για τα χαρακτηριστικά, την αυτοτέλεια και την ονομασία της σλαβομακεδονικής γλώσσας. Το δεύτερο κεφάλαιο ("Σλαβογλωσσία και εθνικά κόμματα") ασχολείται με τη γλωσσική διάσταση της εθνικής διαμάχης στον ευρύτερο μακεδονικό χώρο πριν από τους Βαλκανικούς πολέμους. Ακολουθούν: * Η καταγραφή της εθνικιστικής κινδυνολογίας περί "επικινδυνότητας" της σλαβοφωνίας στις παραμεθόριες ελληνικές επαρχίες, με έμφαση στις σχετικές επιδόσεις των αθηναϊκών ΜΜΕ και την αντανάκλασή τους στις τοπικές κοινωνίες (Κεφάλαιο 3ο, "''Καρκίνωμα δια την Ελλάδα''") * Η σκιαγράφηση των κυβερνητικών προσπαθειών της τριετίας 1924-1926 για τακτοποίηση του μειονοτικού ζητήματος σε διακρατική βάση υπό την αιγίδα της Κοινωνίας των Εθνών (Κεφάλαιο 4ο, "Το Πρωτόκολλο της Γενεύης και το Abecedar") * Η περιγραφή των ποικίλων εκδοχών της αφομοιωτικής πολιτικής που υιοθέτησαν οι κρατικές υπηρεσίες και τα εθνικιστικά σωματεία στα χρόνια του Μεσοπολέμου (κεφάλαιο 5ο, "Η ''ήπια'' αφομοίωση"). Η μεταξική πολιτική της γενικευμένης καταστολής της σλαβοφωνίας και οι περιπέτειες της δεκαετίας του ''40, με κατάληξη την ατελή εθνοκάθαρση του 1945-49, είναι το αντικείμενο του έκτου και του εβδόμου κεφαλαίου ("Η τρομοκρατία του ''Νέου Κράτους''" και "Το ''ιδίωμα'' στα χρόνια της θύελλας"). Τα επόμενα δυο κεφάλαια ("Το ''ανύπαρκτο'' ζήτημα" και "Ελλάς Ελληνοφώνων Χριστιανών") αποκαλύπτουν -με τη βοήθεια υπηρεσιακών εγγράφων- ότι, παρά την επίσημη πολιτική της σιωπής, στην πράξη η αφομοιωτική εξόρμηση κλιμακώθηκε μετά τον πόλεμο. Εκτενής αναφορά γίνεται στις δημόσιες ορκομωσίες ολόκληρων ν χωριών ότι δεν πρόκειται να ξαναμιλήσουν τη μητρική τους γλώσσα (1959), στην αφειδή διάθεση μυστικών κονδυλίων προς κάθε λογής "εθνικούς συλλόγους" ή υπηρεσίες που είχαν επιφορτιστεί με την καταπολέμηση του "ιδιώματος", και στους υπηρεσιακούς σχεδιασμούς της χούντας για περιορισμό της σλαβογλωσσίας "εις το ελάχιστον εντός 5 ετών". Ας σημειωθεί εδώ ότι υπηρεσιακές εκθέσεις εκτιμούσαν το 1965 τους σλαβόφωνους Μακεδόνες τριών μονάχα νομών (Φλώρινας, Καστοριάς και Πέλλας) σε 130-150.000. Οι εξελίξεις μετά το 1974 καλύπτονται από το δέκατο κι ενδέκατο κεφάλαιο, που τιτλοφορούνται "Η αργόσυρτη Μεταπολίτευση" και "Τον καιρό των συλλαλητηρίων". Ιδιαίτεραη προσπάθεια καταβάλλεται για την περιγραφή των ενδοϋπηρεσιακών ζυμώσεων που οδήγησαν στην ανολοκλήρωτη (και σε μεγάλο βαθμό ανομολόγητη) αλλαγή πολιτικής του ελληνικού κράτους μετά το 1995, κάτω απ'' τη διπλή πίεση του νέου μεταψυχροπολεμικού διεθνούς κλίματος και της εμφάνισης ενός μειοψηφικού αλλά υπαρκτού μειονοτικού κινήματος στο εσωτερικό των σλαβόφωνων κοινοτήτων της Βόρειας Ελλάδας. Το δωδέκατο κεφάλαιο ("Τα ''εθνικώς ύποπτα'' πανηγύρια") καταπιάνεται τέλος με μια επιμέρους αλλά κρίσιμη διάσταση του ζητήματος: την εχθρική αντιμετώπιση του σλαβομακεδονικού λαϊκού πολιτισμού, και συγκεκριμένα της τοπικής μουσικοχορευτικής παράδοσης, από τα διοικητικά όργανα και τους ιδεολογικούς μηχανισμούς του ελληνικού κράτους. Η Απαγορευμένη Γλώσσα κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το Μάρτιο του 2000, την επαύριο της εθνικιστικής υστερίας των μεγάλων συλλαλητηρίων για το "σκοπιανό". Η υποδοχή της υπήρξε εξαιρετικά θετική και τρεις διαδοχικές εκδόσεις εξαντλήθηκαν μέσα σε μια τετραετία. Εξαίρεση αποτέλεσε η καμπάνια του περιοδικού "Πολιτικά Θέματα", που με πρωτοσέλιδο αφιέρωμά του (14.7.2000) και σειρά άρθρων του επιχείρησε να αναδείξει σε πολιτικό σκάνδαλο την "υποκλοπή" από το συγγραφέα του πλούσιου αρχειακού υλικού πάνω στο οποίο βασίστηκε το βιβλίο. Τα σχετικά δημοσιεύματα έφτασαν να κάνουν λόγο για "τριψήφιο αριθμό εγγράφων ''Ειδικής Χρήσεως'' (αυτά που στα αρχεία των διαφόρων χωρών τα ''μπλοκάρουν'' για πολλά χρόνια, αφού περιέχουν πολύ ευαίσθητα θέματα της πολιτικής τους)", παραδεχόμενα ταυτόχρονα ότι "είναι τόσο εμπεριστατωμένη η εργασία αυτή ώστε, εάν δεν είχε προκλητικό ανθελληνικό περιεχόμενο και κακόβουλες τοποθετήσεις, θα μπορούσε να συστηθεί για Βραβείο Ακαδημίας"! Πρωταγωνιστής της εκστρατείας κατά του βιβλίου ήταν ο συνεργάτης του περιοδικού, πρόεδρος της "Εταιρείας Μελέτης Ελληνικής Ιστορίας" και πάλαι ποτέ υπουργός Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Ν.Δ., Γεράσιμος Αποστολάτος. Το ζήτημα έφερε στη Βουλή ο τότε βουλευτής της Ν.Δ. (και νυν Υπουργός Δικαιοσύνης) Σωτήρης Χατζηγάκης, με ειδική ερώτησή του (3844/14.10.2000) στην οποία -υιοθετώντας ακόμη και τις διατυπώσεις του αρχικού δημοσιεύματος των "Πολιτικών Θεμάτων"- ζητούσε να πληροφορηθεί "εάν επιβεβαιώνεται το περιεχόμενο του συγκεκριμένου δημοσιεύματος περί της διαρροής 350 απορρήτων εγγράφων της εξωτερικής μας πολιτικής προς τα γραφεία ανθρώπων, οι οποίοι επιδιώκουν να πλήξουν τη χώρα και τα εθνικά μας συμφέροντα", "με ποιον τρόπο" αποκτήθηκαν "αυτά τα έγγραφα από τις ίδιες τις υπηρεσίες του Υπουργείου και πότε" και "τι έπραξε η ηγεσία του ΥΠΕΞ για την επιστροφή τους [sic] στα αρχεία του Υπουργείου και τον καταμερισμό ευθυνών στους υπεύθυνους". Την απάντηση στο βουλευτή της Ν.Δ. έδωσε ο τότε υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου, επαναφέροντας το υποτιθέμενο "σκάνδαλο" στις πραγματικές του διαστάσεις (30.11.2000). Η επανακυκλοφορία του βιβλίου κρίθηκε επιβεβλημένη, σε μια συγκυρία κατά την οποία το Μακεδονικό επανέρχεται στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής της χώρας και τα παλιότερα σλαβοφοβικά και σλαβοφάγα ιδεολογήματα της παραδοσιακής εθνικοφροσύνης ξανακάνουν την εμφάνισή τους στο δημόσιο λόγο. Η διαλεύκανση των "λευκών σελίδων" της πρόσφατης ιστορίας μας συνιστά άλλωστε απαραίτητη προϋπόθεση για οποιαδήποτε εποικοδομητική συζήτηση πάνω στα λεγόμενα "εθνικά μας θέματα" - με πρώτο και καλύτερο το ζήτημα που, από "ανύπαρκτο", αναγορεύτηκε εν μία νυκτί σε επίκεντρο της εσωτερικής κι εξωτερικής πολιτικής του τόπου.
Οκ. Κι εσύ βρες μου ένα σύγχρονο ελληνικό κείμενο που να υμνείται η μίζα.
ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ!
Μια γλώσσα εξαλείφεται και λόγω της ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ!!!
τα υπογραμμισμένα που ξεχνάς - κόβεις....
ΠΑΜΕ ΠΑΛΙ!
βλάκα με πατέντα πες σε έναν από αυτούς του σλαβοκαριόληδες να διαβάσουν τι γράφει από κάτω.
και μην μου πεις δεν μπορεί... γιατί αυτή είναι μια μακεδονική επιγραφή.
Σε πρόλαβα τύπε.
Εδώ θα βρεις πολλά: όχι μόνο ένα.
Ιδρυτική Διακήρυξη Βασικών Αρχών και ΣτόχωνΣε πρόλαβα τύπε.
και αυτοί που προυπήρχαν τι έγιναν; χάσανε τα δικαιώματά τους επειδή ήρθαν οι νυν;πάμε πάλι!
οι νυν μακεδόνες είναι σλάβοι και δεν έχουν γλωσσική ή εθνική σχέση με τους αρχαίους μακεδόνες...
τάδε έφη ο τελευταίος σοβαρός πρόεδος της Δημ. της Μακεδονίας, σ. ΚΊΡΟ ΓΚΛΙΓΚΟΡΟΦ...
μετά ανέλαβαν οι αμερικανοσπουδαγμένοι γιάπηδες...
Ιδρυτική Διακήρυξη Βασικών Αρχών και Στόχων
3 Σεπτέμβρη 1974
Η τραγωδία της Κύπρου καθώς και οι κίνδυνοι που έχουν προκύψει για το έθνος, τόσο από την αδίστακτη επεκτατική πολιτική του Πενταγώνου στα πλαίσια του ΝΑΤΟ όσο και από την προσπάθεια της αμερικανοκίνητης χούντας να μετατραπούν οι ένοπλες δυνάμεις μας αποκλειστικά σε όργανο αστυνόμευσης του Ελληνικού χώρου, κυριαρχούν στη σκέψη κάθε Έλληνα. Όμως η ενότητα του Λαού στην απόφασή του να αντιμετωπίσει ανυποχώρητα τον εξωτερικό κίνδυνο και κάθε επιβουλή ενάντια στην ακεραιότητα της εθνικής μας παρουσίας, δε δικαιώνει την απραξία της κυβέρνησης σε τρεις κρίσιμους τομείς: την τιμωρία των ενόχων της επταετίας, της σφαγής του Πολυτεχνείου και της Κυπριακής τραγωδίας, την κάθαρση του κρατικού μηχανισμού και την πλέρια αποκατάσταση των θυμάτων της κατοχής. Είναι βαθιά η ανησυχία του Ελληνικού λαού, γιατί οι επαγγελίες της κυβέρνησης για την αποκατάσταση ομαλής πολιτικής ζωής θα αποτελέσουν λόγια κενά περιεχομένου αν δε συνοδευτούν το γρηγορότερο δυνατό από την τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Λέγεται ότι δεν ήρθε η ώρα. Ότι τώρα προέχει το εθνικό θέμα. Μα το επιχείρημα δεν ευσταθεί. Πως είναι δυνατό να παραμένουν σε θέσεις κρίσιμες για το έθνος εκείνοι που ευθύνονται για την εθνική συμφορά; Ακριβώς γιατί η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε αποφασιστική καμπή, ακριβώς για αυτό το λόγο, πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος στην τιμωρία, την κάθαρση και την αποκατάσταση. Για να προστατέψουμε το έθνος, για να ανοίξουμε το δρόμο που οδηγεί στην αδέσμευτη λαϊκή κυριαρχία και τη δημοκρατία.
Σ' αυτά τα πλαίσια πρέπει να ερμηνευτεί και η δικιά μας απόφαση να προχωρήσουμε σήμερα σε μια πολιτική πράξη, στη διακήρυξη των βασικών αρχών και στόχων ενός νέου πολιτικού Κινήματος, του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος. Μόνο με την ενεργό πολιτική παρουσία των πολιτών, απ άκρου εις άκρο της Ελλάδας, θα εξασφαλιστούν τόσο η εθνική μας ανεξαρτησία όσο και η λαϊκή κυριαρχία. Ήρθε η ώρα να περάσουμε από την παθητική αναμονή στην ενεργό λαϊκή παρουσία για τη διαμόρφωση του μέλλοντος της χώρας μας.
Η ρίζα της συμφοράς βρίσκεται στην εξάρτηση της Πατρίδας μας. Τα επτά μεσαιωνικά χρόνια που πέρασαν με τη στυγνή στρατιωτική δικτατορία και η τραγωδία της Κύπρου δεν αποτελούν παρά μια ιδιαίτερα σκληρή έκφραση της εξάρτησης της Ελλάδας από το ιμπεριαλιστικό κατεστημένο των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ. Μεταβλήθηκε η Ελλάδα σε προχωρημένο πυρηνικό φυλάκιο του Πενταγώνου, για να εξυπηρετηθούν πιο αποτελεσματικά τα στρατιωτικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων μονοπωλίων. Διαβρώθηκε ο κρατικός μηχανισμός, οι ένοπλες δυνάμεις, τα κόμματα, ο συνδικαλισμός, η πολιτική ηγεσία του τόπου έτσι, ώστε να καταστεί δυνατή η επιβολή ξενοκίνητης στρατιωτικής δικτατορίας, όταν αυτό κρίθηκε πως συνέφερε την Ουάσιγκτον. Επιβλήθηκε η στρατιωτική δικτατορία για να ανακοπεί η πορεία του Λαού μας προς τη λαϊκή κυριαρχία και την εθνική ανεξαρτησία. Προκλήθηκε το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και ακολούθησε η βάναυση τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για να διχοτομηθεί η μεγαλόνησος και να αποτελέσει τελικά ένα νέο στρατιωτικό ορμητήριο των Η.Π.Α. και του ΝΑΤΟ στην ανατολική Μεσόγειο.
Μεταβλήθηκε η πατρίδα μας σε ξέφραγο αμπέλι, για να διαβρωθεί η οικονομία μας από τις πολυεθνικές επιχειρήσεις των Η.Π.Α. και της Δύσης, με τη συνεργασία πάντα του ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου. Για να μαραθεί η ελληνική ύπαιθρος, για να μην αποδίδει ο ιδρώτας του αγρότη, για να συνεχιστεί η μετανάστευση, η προσφορά φτηνής εργασίας στην πρωτεύουσα, μα και στην ξενιτιά, την Ευρώπη, την Αυστραλία, τον Καναδά.
Η πορεία προς την υποτέλεια, την υπονόμευση των εθνικών μας συμφερόντων, τη διάβρωση της λαϊκής κυριαρχίας, τον οικονομικό μαρασμό και την εκμετάλλευση του Έλληνα εργαζόμενου πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα πρέπει να προχωρήσουμε με θάρρος και αποφασιστικότητα στη θεμελίωση μιας νέας Ελλάδας.
Ανακοινώνουμε σήμερα την εκκίνηση ενός νέου πολιτικού Κινήματος που πιστεύουμε ότι εκφράζει τους πόθους και τις ανάγκες του απλού Έλληνα, ενός Κινήματος που να ανήκει στον αγρότη, τον εργάτη, το βιοτέχνη, το μισθωτό, τον υπάλληλο, στη θαρραλέα και φωτισμένη νεολαία μας. Τους καλούμε να πυκνώσουν τις τάξεις του. Να στελεχώσουν και να συμμετάσχουν στην κατεύθυνση ενός Κινήματος που θα προωθήσει ταυτόχρονα την εθνική μας ανεξαρτησία, τη λαϊκή κυριαρχία, την κοινωνική απελευθέρωση και τη δημοκρατία σ' όλες τις φάσεις της δημόσιας ζωής.
Βασικός κυριαρχικός στόχος του Κινήματος είναι η δημιουργία πολιτείας απαλλαγμένης από ξένο έλεγχο ή επεμβάσεις, πολιτείας απαλλαγμένης από έλεγχο ή επιρροή της οικονομικής ολιγαρχίας, πολιτείας ταγμένης στην προστασία του Έθνους και στην υπηρεσία του Λαού. Η εθνική ανεξαρτησία είναι αναπόσπαστα δεμένη με τη λαϊκή κυριαρχία, με τη δημοκρατία σε κάθε φάση της ζωής του τόπου, με την ενεργό συμμετοχή του πολίτη σ' όλες τις αποφάσεις που τον αφορούν. Μα είναι ταυτόχρονα συνυφασμένη με την απαλλαγή της οικονομίας μας από τον έλεγχο του ξένου μονοπωλιακού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου που διαμορφώνει την οικονομική, την κοινωνική, την πολιτική και την πολιτιστική μας πορεία, σύμφωνα με τα συμφέροντα όχι του Λαού αλλά της οικονομικής ολιγαρχίας. Και βέβαια πρέπει η Ελλάδα να αποχωρήσει και από το στρατιωτικό και από το πολιτικό ΝΑΤΟ. Και βέβαια πρέπει να ακυρωθούν όλες οι διμερείς συμφωνίες που έχουν επιτρέψει στο Πεντάγωνο να μετατρέψει την Ελλάδα σε ορμητήριο για την προώθηση της επεκτατικής του πολιτικής. Μα πίσω από το ΝΑΤΟ, πίσω από τις αμερικάνικες βάσεις είναι οι μονοπωλιακές πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα ντόπια υποκατάστατά τους. Για αυτό η κοινωνική απελευθέρωση, ο σοσιαλιστικός μετασχηματισμός, αποτελεί το θεμέλιο λίθο του Κινήματός μας. Για να απολαμβάνει ο αγρότης το προϊόν του ιδρώτα του και της γης του, για να απολαμβάνει ο εργάτης, ο βιοτέχνης, ο μισθωτός, ο υπάλληλος, ο απλός Έλληνας, το προϊόν του μόχθου του. Για να καταπολεμηθεί αποτελεσματικά η εντυπωσιακή εισοδηματική ανισότητα ανάμεσα σε γεωγραφικές περιφέρειες και κοινωνικά στρώματα που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη Ελλάδα. Για να πάψει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Για να συμμετέχει ενεργά ο Λαός στον προγραμματισμό της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτιστικής πορείας της Χώρας. Για να εξασφαλιστεί η εργασία και η κατοικία σε όλους τους Έλληνες. Για να καταργηθούν τα προνόμια των λίγων στην ιατρική, νοσοκομειακή και φαρμακευτική περίθαλψη. Για να προστατευτούν η μητέρα, το παιδί, τα γερατειά. Για να κατοχυρωθεί η κοινωνική και η οικονομική ισότητα των δύο φύλων. Για να ελευθερωθεί η σκέψη και να γίνει η παιδεία κτήμα όλων των Ελλήνων.
Η σημερινή διακήρυξη των αρχών του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος αποτελεί εκκίνηση για την ίδρυση, στελέχωση και θεμελίωση ενός Κινήματος που θέλουμε να αποτελέσει το φορέα όλων των γνήσια προοδευτικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας. Κάνουμε έκκληση αυτές οι δυνάμεις ενωμένες να προχωρήσουν στον αγώνα. Θεμελιακή αρχή του Κινήματος είναι η απόλυτα κατοχυρωμένη δημοκρατική διαδικασία από τη βάση μέχρι την ηγεσία με απόλυτη ισοτιμία όλων των μελών που θα το στελεχώσουν. Και το πρόγραμμα και το οργανωτικό σχήμα θα συναποφασιστούν στην πορεία με την ισότιμη συμμετοχή όλων των μελών του πρώτου συνεδρίου που γρήγορα θα συγκληθεί. Και αυτό στα πλαίσια μιας κατοχυρωμένης δημοκρατικής διαδικασίας.
Έχει ο Λαός μας πικρή πείρα από τους κομματικούς σχηματισμούς του παρελθόντος που στηρίζονταν στη φεουδαρχική σχέση ανάμεσα σε ηγέτες και βουλευτές, ανάμεσα σε βουλευτές και κομματάρχες, ανάμεσα σε κομματάρχες και ψηφοφόρους. Από κομματικούς μηχανισμούς που είχαν αντικαταστήσει τις αρχές, το πρόγραμμα και τις δημοκρατικές διαδικασίες με το ρουσφέτι και το παρασκήνιο. Καθολικό είναι το αίτημα για πολιτικούς οργανισμούς αρχών, που να τους διακρίνει η ελεύθερη δημοκρατική έκφραση της βάσης, για να δεσμεύεται η ηγεσία στις πολιτικές αποφάσεις και για να υπάρχει συνέπεια και συνέχεια.
Η σημερινή διακήρυξή μας είναι μια διακήρυξη που είμαστε βέβαιοι ότι αντικατοπτρίζει το πιστεύω, τους πόθους, τις απαιτήσεις, το όραμα του Ελληνικού λαού. Έχει σκοπό να παρακινήσει συζήτηση και προβληματισμό σε εθνικό επίπεδο. Η σημερινή μας διακήρυξη αποτελεί την πυξίδα που θα καθοδηγεί την πορεία μας προς μια νέα, αναγεννημένη, ανθρώπινη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, μια Ελλάδα που να ανήκει στους Έλληνες.
Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα είναι πολιτικό Κίνημα που αγωνίζεται για τους ακόλουθους στόχους:
ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ
ΛΑΪΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ
ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ
Ο αγώνας του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος για την εθνική μας αναγέννηση, για μια σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα, στηρίζεται στην αρχή πως η εθνική μας ανεξαρτησία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της λαϊκής κυριαρχίας, πως η λαϊκή κυριαρχία αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της κοινωνικής απελευθέρωσης, πως η κοινωνική απελευθέρωση αποτελεί προϋπόθεση για την πραγμάτωση της πολιτικής δημοκρατίας.
Για το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα το στρατιωτικό καθεστώς της χούντας, που επιβλήθηκε με το πραξικόπημα της 21 Απρίλη 1967, δεν ήταν παρά μια ιδιαίτερη στυγνή μορφή αποικιοποίησης της Ελλάδας από το Πεντάγωνο και το ΝΑΤΟ, με τη συνεργασία του εξαρτημένου δυτικοευρωπαϊκού και ντόπιου μεταπρατικού κεφαλαίου. Ως στόχο είχε την εξυπηρέτηση των στρατηγικών και οικονομικών επιδιώξεων του αμερικάνικου κεφαλαίου στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου. Για αυτό ο αγώνας του Λαού μας αποβλέπει πρώτιστα στην οριστική εξάλειψη των αιτίων που οδήγησαν στη στυγνή δικτατορία της επταετίας. Κι αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να δικαιωθεί αν δεν υπάρξει:
α) Τιμωρία των ενόχων και των βασανιστών της χουντικής επταετίας και των υπεύθυνων της προδοσίας της Κύπρου.
β) Πλήρης αποκατάσταση των θυμάτων της δικτατορίας.
γ) Άμεση ακύρωση όλων των ανελεύθερων και καταπιεστικών έκτακτων μέτρων της χουντικής επταετίας, καθώς και των παρόμοιων νομοθετημάτων των προδικτατορικών κυβερνήσεων.
δ) Εξασφάλιση της ελεύθερης επιστροφής των πολιτικών προσφύγων στην πατρίδα.
ε) Εξυγίανση όλου του κρατικού μηχανισμού.
στ) Εξάλειψη του παρακράτους και του κομματικού κράτους.
ζ) Άμεση ένταξη των ενόπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας στην υπηρεσία του Έθνους και του Λαού και υποβολή τους σε αποτελεσματικό, πλήρη και συνεχή έλεγχο από τη νόμιμα εκλεγμένη πολιτική ηγεσία.
Για την εξάλειψη του συστήματος που οδήγησε στην ιμπεριαλιστική κατοχή της πατρίδας μας και των συνθηκών που το δημιούργησαν, το διατηρούν και το προστατεύουν, για τη θεμελίωση μιας γνήσιας, αβασίλευτης, αναγεννημένης και σοσιαλιστικής Ελληνικής Δημοκρατίας, το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα θέτει ως προϋπόθεση την επίτευξη των ακόλουθων συγκεκριμένων στόχων:
1. Κάθε εξουσία πηγάζει από το Λαό, εκφράζει το Λαό και υπηρετεί το Λαό. Η κοινωνική, οικονομική και πολιτική δομή της δύναμης στη χώρα μας διαρθρώνεται με τρόπο που να αποκλείει την παραβίαση της λαϊκής θέλησης με οποιοδήποτε τρόπο.
2. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα άμυνας κάθε πολίτη σε κάθε προσπάθεια κατάλυσης της νόμιμης εξουσίας, κατάργησης του Συντάγματος και υποδούλωσης του Λαού μας.
3. Για τα βασικά δικαιώματα του πολίτη ισχύει ο χάρτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Η ελευθερία γνώμης και έκφρασης, η ελευθερία οργάνωσης για την επίτευξη συλλογικών σκοπών στα πλαίσια του Συντάγματος, το απαραβίαστο των δικαιωμάτων του ατόμου, όχι μόνο κατοχυρώνονται συνταγματικά αλλά και προστατεύονται αποτελεσματικά από τη Δικαιοσύνη που είναι ανεξάρτητη. Η Ελληνική ιθαγένεια δεν αφαιρείται.
4. Εξασφαλίζεται η συνταγματικά κατοχυρωμένη κοινωνική και οικονομική ισότητα των δύο φύλων.
5. Εξασφαλίζεται με γνήσιες δημοκρατικές διαδικασίες η άμεση και ενεργός συμμετοχή όλων των πολιτών στην πολιτική ζωή του τόπου.
6. Κατοχυρώνεται συνταγματικά το δικαίωμα εργασίας για όλους τους πολίτες, άντρες και γυναίκες.
7. Ο συνδικαλισμός αποδεσμεύεται από την εξάρτηση της οικονομικής ολιγαρχίας και από την κηδεμονία του κράτους, κατοχυρώνεται ως ελεύθερο και αυτόνομο κίνημα και τίθεται στην υπηρεσία των συμφερόντων του εργαζομένου Λαού.
8. Διαχωρίζεται οριστικά η εκκλησία από το κράτος και κοινωνικοποιείται η μοναστηριακή περιουσία.
9. Η Ελλάδα αποσυνδέεται από τους στρατιωτικούς, πολιτικούς και οικονομικούς συνασπισμούς, που υπονομεύουν την εθνική μας ανεξαρτησία και το κυριαρχικό δικαίωμα του Ελληνικού λαού να προγραμματίζει αυτός την κοινωνική, οικονομική, πολιτική και πολιτιστική πορεία της χώρας.
10. Η Ελλάδα ακολουθεί δυναμική ανεξάρτητη εξωτερική πολιτική με στόχους: την εγγύηση της εδαφικής ακεραιότητας, την κατοχύρωση της αδέσμευτης λαϊκής κυριαρχίας και την καλύτερη δυνατή πραγμάτωση των επιδιώξεων του Ελληνικού Λαού. Ως χώρα που είναι ταυτόχρονα στην Ευρώπη, τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο κάνει την παρουσία της αισθητή και στους τρεις αυτούς χώρους. Η αποπυρηνικοποίηση του μεσογειακού και βαλκανικού χώρου, η ουδετεροποίηση της Μεσογείου από τους στρατιωτικούς συνασπισμούς, η σύσφιγξη των οικονομικών και πολιτιστικών σχέσεων με τους λαούς όλης της Ευρώπης και της Μεσογείου, ως προσφορά και στη διεθνή ειρήνη, η συναδέλφωση των λαών και η δομή όλων των χωρών σε μια πανανθρώπινη και πανελεύθερη Κοινότητα με ίση μεταχείριση και ίσα δικαιώματα όλων των ανθρώπων, αποτελούν μόνιμες επιδιώξεις της.
11. Ακυρώνονται οι διεθνείς συμβάσεις και συμφωνίες που έχουν οδηγήσει την Ελλάδα σε οικονομική, πολιτική και στρατιωτική εξάρτηση από τα μονοπωλιακά συγκροτήματα της Δύσης και ιδιαίτερα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.
12. Επιδιώκεται η κοινωνική απελευθέρωση του εργαζόμενου Ελληνικού Λαού, που μακροπρόθεσμα ταυτίζεται με το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Αυτή η πορεία προϋποθέτει για το σήμερα ορατό μέλλον:
α. Την κοινωνικοποίηση του χρηματοδοτικού συστήματος στο σύνολό του, των βασικών μονάδων παραγωγής, καθώς και του μεγάλου εισαγωγικού και εξαγωγικού εμπορίου. Ταυτόχρονα προωθείται συστηματικά η ένταξη των αγροτικών επιχειρήσεων σε συνεταιρισμούς νέας μορφής, με δραστηριότητα που θα επεκτείνεται στην προμήθεια πρώτων υλών και στην επεξεργασία, συσκευασία και διάθεση των προϊόντων τους. Οι οργανισμοί αυτοί θα καταργήσουν το μεσάζοντα που εκμεταλλεύεται το προϊόν του ιδρώτα και της γης του αγρότη. Στη βιοτεχνία προωθείται επίσης η συνεταιριστική εκμετάλλευση.
β. Τον περιφερειακά αποκεντρωμένο κοινωνικό προγραμματισμό της οικονομίας που συνδυάζεται με τον έλεγχο των παραγωγικών μονάδων από τους εργαζόμενους (δηλαδή με την αυτοδιαχείριση) και από τους αρμόδιους κοινωνικούς φορείς. Αρμόδιος κοινωνικός φορέας είναι το κράτος, η περιφέρεια, ο δήμος ή η κοινότητα, ανάλογα με το μέγεθος, τον τύπο και τη σημασία της παραγωγικής μονάδας.
γ. Τη διοικητική αποκέντρωση με ενίσχυση της τοπικής αυτοδιοίκησης.
δ. Το συστηματικό και προοδευτικό κλείσιμο του ανοίγματος ανάμεσα στα κατώτερα και τα ανώτερα εισοδήματα κατά περιφέρεια και επάγγελμα.
ε. Μια οικιστική και πολεοδομική πολιτική που να εξασφαλίζει πολιτισμένη κατοικία σε κάθε Ελληνική οικογένεια.
στ. Μια καινούργια παιδεία για να καταργηθούν οι φραγμοί που εμποδίζουν το πλάτεμα της γνώσης και να δημιουργηθούν ελεύθερα σκεπτόμενοι και κοινωνικά υπεύθυνοι πολίτες. Η παιδεία είναι ευθύνη του κοινωνικού συνόλου. Η ιδιωτική εκπαίδευση καταργείται. Η δωρεάν και υποχρεωτική παιδεία εξασφαλίζεται ανεξαίρετα για όλους τους Έλληνες, θεσπίζεται εκπαιδευτική πολιτική που να εξασφαλίζει την πλατιά συμμετοχή όλων των λαϊκών στρωμάτων, καθώς και τη συμμετοχή των σπουδαστών στον προγραμματισμό της παιδείας και στη διοίκηση των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
ζ. Την κοινωνικοποίηση της υγείας, που συνεπάγεται τη δωρεάν ιατρική, φαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, την προληπτική υγιεινή για όλους τους Έλληνες, την κατάργηση των ιδιωτικών κλινικών και όλων των προνομίων στην παροχή ιατρικών και νοσοκομειακών υπηρεσιών.
η. Ένα σύστημα κοινωνικής ασφάλισης για υγεία, ατυχήματα, γερατειά και ανεργία, που να επεκταθεί σε όλους τους Έλληνες.
θ. Την προστασία της μητέρας και του παιδιού.
ι. Την προστασία του περιβάλλοντος, τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής σε συνδυασμό με την αξιοποίηση των εθνικών λαϊκών παραδόσεων και τη συμμετοχή ολόκληρου του Λαού στην πολιτιστική εξέλιξη.
Οι οικονομικές, πολιτικές, κοινωνικές και πολιτιστικές επιδιώξεις του εργαζόμενου Ελληνικού λαού εργατών, αγροτών, μισθωτών, υπαλλήλων, νεολαίας, μικροεπαγγελματιών και βιοτεχνών η θεμελίωση μιας κοινωνίας χωρίς αλλοτρίωση και γραφειοκρατία, θα πραγματοποιηθούν με τη συνεχή λαϊκή επαγρύπνηση, έλεγχο και κινητοποίηση.
Το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα καλεί τον Ελληνικό Λαό να οργανωθεί στις τάξεις του, σε οργανώσεις βάσης, να συμμετάσχει άμεσα στην παραπέρα διαμόρφωση του προγράμματός του, στη λήψη όλων των αποφάσεων και στην ανάδειξη των στελεχών του σε όλα τα επίπεδα. Έτσι θα συνεχίσουμε με νέα ένταση και αποφασιστικότητα τον αγώνα για μια ανεξάρτητη, σοσιαλιστική και δημοκρατική Ελλάδα.
πασοκ ρε μουτρο
και αυτοί που προυπήρχαν τι έγιναν; χάσανε τα δικαιώματά τους επειδή ήρθαν οι νυν;
καπηλευόμαστε την κληρονομιά χωρίς φόβο και πάθος, μόνο και μόνο για να αποκτήσουμε εδαφική κυριαρχία σε κάποια περιοχή.
από τον λιθοξόου θα βάλεις τίποτα;
Tί δεν θα μας κατακτήσουνε;;; :oκοίτα, όπως πάει η ελλάς σε λίγο θα ρθουν να αγοράσουν φτηνά κι αυτοί...
ψάξε αλλού τους "εχθρούς" σου...
Tί δεν θα μας κατακτήσουνε;;; :o
Όχι ρε πούστη,τζάμπα ακόνισα το σπαθί του παπού μου από τον πόλεμο. >