Προσωπικά ομολογω οτι προβληματιστηκα πολυ με αυτον τον μικρο διαλογο.
- Εγω περασα απο αυτην την πυλη το 1973.
- Εχουμε 2017, αλλάξανε τα πραγματα.
Πήγε λοιπον ενας εξηνταπενταρης, να την πει σε εναν νεαρο. Ετσι απλα και σκετα. Να του πει "εγω πριν 45 χρονια ημουν εδω". Δηλαδη πρεπει να με σεβαστεις, εμεις τοτε καναμε αγωνα, εσυ αμαυρωνεις τον αγωνα μας. Με ολη την αλαζονεια που χαρακτηριζει καποιον, που εκανε κατι, καπου, καποτε και θελει να το εξαργυρωνει εφ' όρου ζωης.
Ολοι ξερετε τι γνωμη εχω για τους αναρχικούς. Αλλά η απαντηση του νεαρου αναρχικου ειναι πραγματικα γροθια στο στομαχι. Με φωνη εκνευριστικά σίγουρη, με λόγο γρήγορο και νεανικο, που "τρωει" και καποιες συλλαβες, σαν να τις φτυνει.
"Εχουμε 2017".
Σαν να του λεει, μας πρηξατε τ αρχιδια με το 1973. Και τι κάνατε απο τότε? Κι εσεις το 1973, οταν μπηκατε, οι εφημεριδες γραφανε το ιδιο: "Αναρχικοι κατελαβαν το πολυτεχνειο". Πλεον κι εσυ, εξηνταπενταρη, δεν εισαι ο καταληψιας του Πολυτεχνειου. Εισαι ενας απο αυτους που εκραζαν, οπως τοτε, το 1973, εσενα τον ιδιο. Ως πότε θα εξαργυρωνεις το 1973? Τι ηρθες τωρα να μας πεις?
"Εχουν αλλαξει τα πραγματα". Δηλαδη πλεον εισαι εσυ αυτος που εισαι απ εξω και θελεις να μπεις να βγαλεις τον καταληψια. Πηρες τον ρολο των "αλλων". Φυγε...
