pussy wagon
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 13 Οκτ 2010
- Μηνύματα
- 28.766
- Κριτικές
- 18
- Like
- 5.571
- Πόντοι
- 1.796
ρε τυπε στο ξαναπα με το ντοροθυ μου θυμιζεις τον χαικαλη απο το safe sex που εκανε τηλ σεξ με την κυρια που του συστηνοτανε ως ντοροθυ 
Ετεροφυλική Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου!!!
- Μέλος που άνοιξε το νήμα podhlaths
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 641
- Εμφανίσεις 227K
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 1 άτομα (0 μέλη και 1 επισκέπτες)
Ετεροφυλικές ερωτικές ιστορίες.
ANTONISBASILEIOU
Μέλος
- Εγγρ.
- 3 Νοε 2015
- Μηνύματα
- 409
- Κριτικές
- 6
- Like
- 20
- Πόντοι
- 1
Όταν φθάσεις στο επεισόδιο 20 στείλε τα στο Ε . Ίσως γίνει σήριαλ
pavlaras111
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Ιαν 2012
- Μηνύματα
- 411
- Like
- 20
- Πόντοι
- 1
τύπε συνέχισε ακάθεκτος ...
μαρέσει η ιστορία ...
σχόλια θα έχει στο τέλος ...
μαρέσει η ιστορία ...
σχόλια θα έχει στο τέλος ...
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
=======19======
-Μπορώ να μαθω μηπως τώρα τι γιορτάζουμε? Είπα και κοίταξα όλο νόημα την Έλενα.
-Γιορτάζουμε ότι η Έλενα θα το γιορτάσει απόψε είπε η Μαρία. Και άρχισε να γελάει.
Ήμουν πολυ κουμπωμένος και ο μόνος που δεν γέλασε. Παρόλα αυτά πλεον ήμουν σίγουρος ότι η Έλενα ψηνόταν άγρια. Όσες προσπάθειες και να έκανα για να το παίξω άνετος, δεν απέδωσαν. όλα αυτά ήταν πρωτόγνωρα για μένα. Μπουζούκια,παρέες, αλκοολ, λυσσασμένη πενηντάρα. Θα τα καταφέρω σκέφτηκα και άρχισα να κατεβάζω το ένα ουίσκι μετα το άλλο, ενω η Έλενα δεν με άφηνε σε ησυχία όλο το βραδυ. Συνέχεια όταν μου μιλούσε στο αυτί το έκανε αισθησιακα αφήνωντας την ανασα της να μου προκαλέσει αυτή την γλυκιά ανατριχίλα σε όλο το σώμα. Ενω αντι να βάζω εγώ το χέρι μου στην μπουτάρα της,το έκανε αυτή. Ενω με τα νύχια της μου έγδερνε απαλά το μοναδιkό σημείο που εξείχε δέρμα απο ένα πελώριο σκίσιμο που είχε το τζιν μου στο μπούτι.
Παρόλο που είχα τρελές καύλες όλο το βράδυ,κάτι με άγχωνε. Εδώ δεν είχε καμία σχεση με την Ντόροθυ. Δεν ήθελα να καταλάβει την απειρία μου.
Μια στιγμή σηκώθηκε και η Έλενα και η Μαρία και πήγαν τουαλέτα.
-Τι κοιμάσαι ρε Μαλάκα μου λέει πο Κώστας?
- Τι κάνω?
- Όρμα, μόνο που δεν σε βίασε η άλλη και εσυ στον κόσμο σου.
-Εδω μέσα? μας κοιτάνε όλοι?
- Γιατι σε ξέρουν?
Δείξε της λίγο ότι γουστάρεις!! και θα περάσεις καλά μετά.
Αυτές γυρίσαν απο το μπανιο πιο ξαναμμένες απο ότι φύγαν και μόλις γυρίσαν ανεβήκαν αμέσως πάνω στο τραπέζι.
Εγω με τον Κώστα απο κάτω βαράγαμε παλαμάκια.
Δεν πέρασε πολυ ώρα και ήρθε και το δευτερο μπουκάλι.
Απο ένα σημείο και μετά με τραβάει ο Κωστας και μου λέει μην πιεις άλλο. Κάνε χώρο για την μπύρα μετά. Και να ήθελα να κάνω διαφορετικά, ό τρόπος που με κόιταξε δεν μου άφηνε πολλά περιθώρια.
Δεν πρέπει να τον εκθεσω σκέφτηκα και απο εκείνη τη στιγμή και στο εξής έκανα ότι πίνω. Ενω δεν είχα ξαναχορέψει ποτέ μου τσιφτετέλι και τέτοια, αλλά κατάλαβα ότι απο εκείνο το βράδυ το έχω και μάλιστα άσχημα.
Γύρω στις 6 το πρωί είμασταν απο τις λίγες παρέες που είχαν μείνει στο μαγαζί και παρόλο ένας τραγουδιστάκος που βγήκε στο τέλος με ένα σκαμπό και ξεκίνησε να λέει τα πονιάρικα του εμείς το χαβά μας. Τον διακόπταμε συνέχεια απο τα γέλια μας.
Λίγο το ποτό, λίγο η κάβλα είχα γίνει πιο διαχυτικός.
ΤΟ ξημέρωμα μας βρήκε να αποχωρούμε αγκαλιά εγώ με την Έλενα και ο κώστας με την δικιά του. Υποβασταζόμενοι ο ένας στον άλλο και παραπατώντας μπήκαμε στο αυτοκίνητο της Έλενας. Μικρέ τώρα έχει φαί.
-Αν με αφήσει ο Γυμναστής μου να φάω τέτοια ώρα τότε πάμε.
- Σημερα δεν έχεις γυμναστη έχεις γυμναστρια και πιστεψε με θα τα κάψεις όλα είπε η Μαρία απο πίσω.
Ναι ε? είπα και κόιταξα την Έλενα όλο νόημα. Γύρισε και μου έριξε ένα γλωσσοφιλο που ένοιωσα ότι ηδη έχω κάψει αυτά που προκειται να φάω.
Δεν πέρασαν 5 λέπτα και είμασταν στον Βρώμικο της Μαβίλλη. Αφού φάγαμε μπήκαμε πάλι στο αυτοκίνητο.
-Κώστα που έχεις παρκάρει είπε η Έλενα.
- Έξω απο το μαγαζι αφησε μας.
Και αφου αφήσαμε Κώστα και Μαρία,μείναμε οι δυο μας.
Λοιπον μικρέ δεν νομίζω να νύσταξες?
σα να ξύπνησα τώτρα είπα.
χαχαχαχα. Που μένεις στην πλ. Κωλονακίου.
σε 2 λέπτα είχαμε φτασει ήδη εκεί.
-Εδώ είμαστε μικρέ.
-Χάρηκα.
-τι θα φυγεις?
-τι προτείνεις?
- δεν έρχεσαι σπιτι μου μέχρι να νυστάξω.
- λες?
και πριν απαντήσω άρχισε να με φιλά. φτανοντας σιγά σιγά στο λαιμό μου και ναοιγοντας μου το πουκάμισο.
Δεν το λέω απλά είμαι σιγουρος.
και αμέσως έκανε μια γύρα για να βρει να παρκάρει….
-Μπορώ να μαθω μηπως τώρα τι γιορτάζουμε? Είπα και κοίταξα όλο νόημα την Έλενα.
-Γιορτάζουμε ότι η Έλενα θα το γιορτάσει απόψε είπε η Μαρία. Και άρχισε να γελάει.
Ήμουν πολυ κουμπωμένος και ο μόνος που δεν γέλασε. Παρόλα αυτά πλεον ήμουν σίγουρος ότι η Έλενα ψηνόταν άγρια. Όσες προσπάθειες και να έκανα για να το παίξω άνετος, δεν απέδωσαν. όλα αυτά ήταν πρωτόγνωρα για μένα. Μπουζούκια,παρέες, αλκοολ, λυσσασμένη πενηντάρα. Θα τα καταφέρω σκέφτηκα και άρχισα να κατεβάζω το ένα ουίσκι μετα το άλλο, ενω η Έλενα δεν με άφηνε σε ησυχία όλο το βραδυ. Συνέχεια όταν μου μιλούσε στο αυτί το έκανε αισθησιακα αφήνωντας την ανασα της να μου προκαλέσει αυτή την γλυκιά ανατριχίλα σε όλο το σώμα. Ενω αντι να βάζω εγώ το χέρι μου στην μπουτάρα της,το έκανε αυτή. Ενω με τα νύχια της μου έγδερνε απαλά το μοναδιkό σημείο που εξείχε δέρμα απο ένα πελώριο σκίσιμο που είχε το τζιν μου στο μπούτι.
Παρόλο που είχα τρελές καύλες όλο το βράδυ,κάτι με άγχωνε. Εδώ δεν είχε καμία σχεση με την Ντόροθυ. Δεν ήθελα να καταλάβει την απειρία μου.
Μια στιγμή σηκώθηκε και η Έλενα και η Μαρία και πήγαν τουαλέτα.
-Τι κοιμάσαι ρε Μαλάκα μου λέει πο Κώστας?
- Τι κάνω?
- Όρμα, μόνο που δεν σε βίασε η άλλη και εσυ στον κόσμο σου.
-Εδω μέσα? μας κοιτάνε όλοι?
- Γιατι σε ξέρουν?
Δείξε της λίγο ότι γουστάρεις!! και θα περάσεις καλά μετά.
Αυτές γυρίσαν απο το μπανιο πιο ξαναμμένες απο ότι φύγαν και μόλις γυρίσαν ανεβήκαν αμέσως πάνω στο τραπέζι.
Εγω με τον Κώστα απο κάτω βαράγαμε παλαμάκια.
Δεν πέρασε πολυ ώρα και ήρθε και το δευτερο μπουκάλι.
Απο ένα σημείο και μετά με τραβάει ο Κωστας και μου λέει μην πιεις άλλο. Κάνε χώρο για την μπύρα μετά. Και να ήθελα να κάνω διαφορετικά, ό τρόπος που με κόιταξε δεν μου άφηνε πολλά περιθώρια.
Δεν πρέπει να τον εκθεσω σκέφτηκα και απο εκείνη τη στιγμή και στο εξής έκανα ότι πίνω. Ενω δεν είχα ξαναχορέψει ποτέ μου τσιφτετέλι και τέτοια, αλλά κατάλαβα ότι απο εκείνο το βράδυ το έχω και μάλιστα άσχημα.
Γύρω στις 6 το πρωί είμασταν απο τις λίγες παρέες που είχαν μείνει στο μαγαζί και παρόλο ένας τραγουδιστάκος που βγήκε στο τέλος με ένα σκαμπό και ξεκίνησε να λέει τα πονιάρικα του εμείς το χαβά μας. Τον διακόπταμε συνέχεια απο τα γέλια μας.
Λίγο το ποτό, λίγο η κάβλα είχα γίνει πιο διαχυτικός.
ΤΟ ξημέρωμα μας βρήκε να αποχωρούμε αγκαλιά εγώ με την Έλενα και ο κώστας με την δικιά του. Υποβασταζόμενοι ο ένας στον άλλο και παραπατώντας μπήκαμε στο αυτοκίνητο της Έλενας. Μικρέ τώρα έχει φαί.
-Αν με αφήσει ο Γυμναστής μου να φάω τέτοια ώρα τότε πάμε.
- Σημερα δεν έχεις γυμναστη έχεις γυμναστρια και πιστεψε με θα τα κάψεις όλα είπε η Μαρία απο πίσω.
Ναι ε? είπα και κόιταξα την Έλενα όλο νόημα. Γύρισε και μου έριξε ένα γλωσσοφιλο που ένοιωσα ότι ηδη έχω κάψει αυτά που προκειται να φάω.
Δεν πέρασαν 5 λέπτα και είμασταν στον Βρώμικο της Μαβίλλη. Αφού φάγαμε μπήκαμε πάλι στο αυτοκίνητο.
-Κώστα που έχεις παρκάρει είπε η Έλενα.
- Έξω απο το μαγαζι αφησε μας.
Και αφου αφήσαμε Κώστα και Μαρία,μείναμε οι δυο μας.
Λοιπον μικρέ δεν νομίζω να νύσταξες?
σα να ξύπνησα τώτρα είπα.
χαχαχαχα. Που μένεις στην πλ. Κωλονακίου.
σε 2 λέπτα είχαμε φτασει ήδη εκεί.
-Εδώ είμαστε μικρέ.
-Χάρηκα.
-τι θα φυγεις?
-τι προτείνεις?
- δεν έρχεσαι σπιτι μου μέχρι να νυστάξω.
- λες?
και πριν απαντήσω άρχισε να με φιλά. φτανοντας σιγά σιγά στο λαιμό μου και ναοιγοντας μου το πουκάμισο.
Δεν το λέω απλά είμαι σιγουρος.
και αμέσως έκανε μια γύρα για να βρει να παρκάρει….
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
Εχουν περασει και τόσα χρόνια. Δεν τα θυμάμαι και ακριβώς. Παπακαλιάτης πες με Φώσκολο μην με πεις.
pavlaras111
Μέλος
- Εγγρ.
- 29 Ιαν 2012
- Μηνύματα
- 411
- Like
- 20
- Πόντοι
- 1
Ωραιος τύπε , συνέχισε , θυμηθηκα ττα νιάτα μου ..
ασε που ψιλοκαύλωσα κιόλας ...
ασε που ψιλοκαύλωσα κιόλας ...
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
======20======
Αφού κάναμε 2 - 3 γύρες στα τριγύρω στενά δεν βρήκαμε τίποτα. Και να είχε καμια θεσούλα το θηρίο που οδηγούσε η Έλενα σίγουρα δεν θα χωρούσε.
-Θα το βάλω σε πάρκινγκ να ξεμπερδευουμε είπε! Να έχω και το κεφαλι μου σίγουρο. Ποιος τον ακούει τον άντρα μου αν το χτυπήσω ψιθύρισε!!!!
Έκανα ότι δεν ακουσα, αλλά δεν ήξερα ότι ήταν Παντρεμένη. Ούτε ο Κώστας ούτε η Μάρια είχαν αναφέρει κάτι. Με έπιασε ένας φόβος και το στομάχι μου δέθηκε κόμπος. Σε καμία περίπτωση δεν θα με χαρακτήριζες συνεσταλμένο ή πουριτανό, αλλά αυτό κάπως με ξένισε. Μπορεί να έφταιγε και σε αυτό ο πάτερας μου και το ακουσμα και μόνο της απιστίας μου προκαλούσε εναν αποτροπιασμό.
Αν και εκείνη τη στιγμή αυτό που με ξάφνιασε ήταν η συμπεριφορά της.
Είχα βάλει πολλές φορές τον εαυτό μου στη θέση ενός παρανομου έρωτα αλλα αυτό ήταν κατι διαφορετικό. Πριν λίγες ώρες μας είδε ένα ολοκληρο μαγαζί, η κυρία αυτή συμπεριφερόταν σαν να ήταν ελευθερη και ελευθέρων ηθών.
Τεσπα σκέφτηκα δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να είμαι στη θέση του αντρας της σκέφτηκα και άνοιξα την πόρτα να κατεβω, αφού είχαμε ήδη παρκάρει σε ένα ιδιωτικό πάρκινγκ όχι και πολυ κοντα στο σπίτι.
Στην διαδρομή για το σπίτι περάσαμε διαμέσω της πλατειας Κολονακιου. Και παρόλο που η ώρα είχε φτάσει σχεδόν 8 το πρωί ο φίλος μου ο ζητιάνος ήταν ακόμα εκεί, στο ίδιο παγκακι, ως συνήθως. Κάτι έτρωγε και δίπλα του είχε και έναν καφέ. Με είδε απο Μακριά να πλησιάζω και με κοιτούσε με ένα περιεργο βλεμμα.
Μακάρι να μην με χαιρετίσει σκεφτηκα, αντε να εξηγώ, ενώ η Έλενα για να καταφερει να περπατησει με τα τακουνια αναμεσα στο λιθοστρωτο δρομακι της πλατειας με είχε πιασει αγκαζέ και ακουμπούσε το κεφαλι της στον ώμο μου.
Πλησιάζοντας στον ζητιάνο του έκλεισα το ματι, ενω απο το βλέμμα του κοιτώντας μια εμένα μια την Ελενα ήταν σα να τον ακουγα να λέει:
“Το ήξερα ότι είσαι Ζιγκολό”
Ευτυχώς δεν είπε τίποτα. Και πριν προλάβω να ηρεμήσω αγχωθηκα στην ιδέα ότι θα είναι στην Πόρτα η θυρωρός, η γνωστή του Πατέρα μου.
Φτάσαμε στην πολυκατοικια και αγχωμένος κοιτούσα στον πάγκο που κάθεται συνήθως. Αλλά δεν την είδα και αμέσως συνηδειτοποίησα ότι ήταν Σάββατο πρωί.
Πάντα είχα αυτό το πρόβλημα όταν ξενυχτούσα και ειδικότερα όταν επινα λίγο, έχανα τις μέρες. Αν και όταν βρήκα δουλεια αργοτερα κατάλαβα ότι η απραξια μου έφταιγε που μου φαινόταν όλες οι μέρες το ίδιο και όχι το ξενύχτι.
Η Έλενα δεν μιλούσε ιδιαίτερα. Τα είχε αφήσει όλα πάνω μου. Με ακολουθούσε πειθήνεια μέχρι που μπήκαμε στο διαμέρισμα. Εγω στάθηκα πίσω απο την πόρτα ακροβατώντας στο ένα πόδι προσπαθώντας να βγάλω το παπουτσι μου. Το στενο τζιν με δυσκόλευε και παραπάτoυσα χοροπηδώντας λίγο μέχρι να τα βγάλω. Πάντα όταν έμπαινα σπίτι πετούσα τα παπούτσια πίσω απο την πόρτα. Καθόλη την διάρκεια η Έλενα έχει σταθεί στη μέση του δωματίου και κοιτούσε τριγύρω κανοντας μια σβούρα γύρω απο τον εαυτό της.
Αμέσως εγώ με μιά κίνηση πήδηξα και κάθισα στον δερματινο καναπέ μου χαζευοντας απο πίσω τα ομορφά της πόδια. Δεν άντεχα άλλο ήδη όλο το βράδυ με έφτανε συνέχεια στα όρια.Σε εκείνες τις ηλικιες δεν θέλεις και πολυ να εκραγείς.
Δεν έρχεσαι εδω να κάτσεις? τι κοιτάς?
ωραίο σπίτι..
Ευχαριστώ, του πατέρα μου είναι..
τι εννοείς του πατερα σου? Η μητέρα σου?
Έχουν χωρίσει!!!
Συγγνωμη δεν ήθελα να…
Δεν πειράζειέλα εδώ.
Αμέσως με πλησίασε αργά, σταθηκε ακριβως μπροστά μου κοιτώντας με στα ματια, με ένα έντονα λάγνο βλεμμα, ενω ταυτόχρονα εβγαλε τα τακούνια που φορούσε. Αμέσως κατεβηκε πάνω απο 15 ποντους, αλλα το ύψος της ήταν το τελευταιο που με αφορούσε εκεινη τη στιγμή. Ενω συνέχισε να με κοιτά έβγαλε το μπλουζάκι με το μέγαλο ντεκολτέ και έμεινε μόνο με το σουτιέν της. Το μπλουζακι εκσφενδονιστηκε στην απέναντι πολυθρόνα. Και ενω έχω μείνει να κοιτάω σαν μαλάκας με μια περίτεχνγη κίνηση ανοιξε το πόδι της και πέρασε το λυγισμένο γόνατο της πάνω απο τα πόδια μου και κάθισε πάνω μου. Αυτο το λίγο ανοιγμα των ποδιών της ήταν ικανό να σηκώσει την στενή μαυρη φούστα της ψηλά αποκαλύπτοντας την μισή κωλάρα της.
Και ενω συνεχίσε να με κοιτάει κατευθείαν μεσα στα μάτια έχει φτάσει το προσωπο της σε απόσταση αναπνοής απο το δικό μου.
Εγω δεν κινούμαι και δεν κάνω τίποτα. Ήταν τόσα πολλά τα ερεθίσματα που δεν ήξερα πως να αντιδράσω.
Αμέσως σταυρώνει τα χεριά της πίσω απο τον λαιμό μου και μου λεει μικρέ σε γουστάρω τρελά και πριν μιλήσω αρχίζει να με φιλά με πάθος. Η γλωσσα της έφτανε βαθιά στο στόμα μου ενω με δαγκωνε ελαφρώς στα χειλη.
Άρχισα σιγα σιγα να λύνομαι και άμεσως χούφτωσα τον κώλο της. Τα κωλομέρια της ήταν αρκετα σφιχτά για την ηλικια της,ενώ με την αφή και έχοντας κλειστά τα μάτια προσπάθησα να συμπληρώσω και να ολοκληρώσω την εικόνα που είχα φτιαξει με την φαντασια μου κοιτώντας την κωλάρα της όλο το βράδυ να χορευει πάνω στο τραπέζι.
Ήδη είχα αρχισει να υποφέρω απο το στενό τζιν. Προσπαθησα να σηκωθώ χωρίς να σταματησω να την φιλάω και αμέσως έμπλεξε τα πόδια της γύρω απο την μέση μου ενω τα χερια της δεθηκαν πιο σφιχτα πίσω απο τον λαιμό μου. Αμέσως έκανα περιστροφή και την έριξα πάνω στον καναπε πέφτοντας πάνω της απαλά. Η μαύρη φουστα είχε φτάσει στη μέση αποκαλύπτοντας το μαυρο στρινγκ που φορούσε. Ξεκίνησα να ξεκουμπώνω το πουκαμισο μου ενω αυτή φαινόταν πως κοιτούσε σαν λυσσασμένη το σώμα μου που σιγα σιγα αποκαλύπτονταν.Πέταξα μακριά το πουκάμισο και ανοιξα τη ζώνη απο τζιν μαζι με 2-3 κουμπιά και αμέσως όρμηξα πάνω της γλύφωντας τον λαιμό της. Το αρωμα της ήταν πιο έντονο απο ποτέ….
Αφού κάναμε 2 - 3 γύρες στα τριγύρω στενά δεν βρήκαμε τίποτα. Και να είχε καμια θεσούλα το θηρίο που οδηγούσε η Έλενα σίγουρα δεν θα χωρούσε.
-Θα το βάλω σε πάρκινγκ να ξεμπερδευουμε είπε! Να έχω και το κεφαλι μου σίγουρο. Ποιος τον ακούει τον άντρα μου αν το χτυπήσω ψιθύρισε!!!!
Έκανα ότι δεν ακουσα, αλλά δεν ήξερα ότι ήταν Παντρεμένη. Ούτε ο Κώστας ούτε η Μάρια είχαν αναφέρει κάτι. Με έπιασε ένας φόβος και το στομάχι μου δέθηκε κόμπος. Σε καμία περίπτωση δεν θα με χαρακτήριζες συνεσταλμένο ή πουριτανό, αλλά αυτό κάπως με ξένισε. Μπορεί να έφταιγε και σε αυτό ο πάτερας μου και το ακουσμα και μόνο της απιστίας μου προκαλούσε εναν αποτροπιασμό.
Αν και εκείνη τη στιγμή αυτό που με ξάφνιασε ήταν η συμπεριφορά της.
Είχα βάλει πολλές φορές τον εαυτό μου στη θέση ενός παρανομου έρωτα αλλα αυτό ήταν κατι διαφορετικό. Πριν λίγες ώρες μας είδε ένα ολοκληρο μαγαζί, η κυρία αυτή συμπεριφερόταν σαν να ήταν ελευθερη και ελευθέρων ηθών.
Τεσπα σκέφτηκα δεν θα ήθελα σε καμία περίπτωση να είμαι στη θέση του αντρας της σκέφτηκα και άνοιξα την πόρτα να κατεβω, αφού είχαμε ήδη παρκάρει σε ένα ιδιωτικό πάρκινγκ όχι και πολυ κοντα στο σπίτι.
Στην διαδρομή για το σπίτι περάσαμε διαμέσω της πλατειας Κολονακιου. Και παρόλο που η ώρα είχε φτάσει σχεδόν 8 το πρωί ο φίλος μου ο ζητιάνος ήταν ακόμα εκεί, στο ίδιο παγκακι, ως συνήθως. Κάτι έτρωγε και δίπλα του είχε και έναν καφέ. Με είδε απο Μακριά να πλησιάζω και με κοιτούσε με ένα περιεργο βλεμμα.
Μακάρι να μην με χαιρετίσει σκεφτηκα, αντε να εξηγώ, ενώ η Έλενα για να καταφερει να περπατησει με τα τακουνια αναμεσα στο λιθοστρωτο δρομακι της πλατειας με είχε πιασει αγκαζέ και ακουμπούσε το κεφαλι της στον ώμο μου.
Πλησιάζοντας στον ζητιάνο του έκλεισα το ματι, ενω απο το βλέμμα του κοιτώντας μια εμένα μια την Ελενα ήταν σα να τον ακουγα να λέει:
“Το ήξερα ότι είσαι Ζιγκολό”
Ευτυχώς δεν είπε τίποτα. Και πριν προλάβω να ηρεμήσω αγχωθηκα στην ιδέα ότι θα είναι στην Πόρτα η θυρωρός, η γνωστή του Πατέρα μου.
Φτάσαμε στην πολυκατοικια και αγχωμένος κοιτούσα στον πάγκο που κάθεται συνήθως. Αλλά δεν την είδα και αμέσως συνηδειτοποίησα ότι ήταν Σάββατο πρωί.
Πάντα είχα αυτό το πρόβλημα όταν ξενυχτούσα και ειδικότερα όταν επινα λίγο, έχανα τις μέρες. Αν και όταν βρήκα δουλεια αργοτερα κατάλαβα ότι η απραξια μου έφταιγε που μου φαινόταν όλες οι μέρες το ίδιο και όχι το ξενύχτι.
Η Έλενα δεν μιλούσε ιδιαίτερα. Τα είχε αφήσει όλα πάνω μου. Με ακολουθούσε πειθήνεια μέχρι που μπήκαμε στο διαμέρισμα. Εγω στάθηκα πίσω απο την πόρτα ακροβατώντας στο ένα πόδι προσπαθώντας να βγάλω το παπουτσι μου. Το στενο τζιν με δυσκόλευε και παραπάτoυσα χοροπηδώντας λίγο μέχρι να τα βγάλω. Πάντα όταν έμπαινα σπίτι πετούσα τα παπούτσια πίσω απο την πόρτα. Καθόλη την διάρκεια η Έλενα έχει σταθεί στη μέση του δωματίου και κοιτούσε τριγύρω κανοντας μια σβούρα γύρω απο τον εαυτό της.
Αμέσως εγώ με μιά κίνηση πήδηξα και κάθισα στον δερματινο καναπέ μου χαζευοντας απο πίσω τα ομορφά της πόδια. Δεν άντεχα άλλο ήδη όλο το βράδυ με έφτανε συνέχεια στα όρια.Σε εκείνες τις ηλικιες δεν θέλεις και πολυ να εκραγείς.
Δεν έρχεσαι εδω να κάτσεις? τι κοιτάς?
ωραίο σπίτι..
Ευχαριστώ, του πατέρα μου είναι..
τι εννοείς του πατερα σου? Η μητέρα σου?
Έχουν χωρίσει!!!
Συγγνωμη δεν ήθελα να…
Δεν πειράζειέλα εδώ.
Αμέσως με πλησίασε αργά, σταθηκε ακριβως μπροστά μου κοιτώντας με στα ματια, με ένα έντονα λάγνο βλεμμα, ενω ταυτόχρονα εβγαλε τα τακούνια που φορούσε. Αμέσως κατεβηκε πάνω απο 15 ποντους, αλλα το ύψος της ήταν το τελευταιο που με αφορούσε εκεινη τη στιγμή. Ενω συνέχισε να με κοιτά έβγαλε το μπλουζάκι με το μέγαλο ντεκολτέ και έμεινε μόνο με το σουτιέν της. Το μπλουζακι εκσφενδονιστηκε στην απέναντι πολυθρόνα. Και ενω έχω μείνει να κοιτάω σαν μαλάκας με μια περίτεχνγη κίνηση ανοιξε το πόδι της και πέρασε το λυγισμένο γόνατο της πάνω απο τα πόδια μου και κάθισε πάνω μου. Αυτο το λίγο ανοιγμα των ποδιών της ήταν ικανό να σηκώσει την στενή μαυρη φούστα της ψηλά αποκαλύπτοντας την μισή κωλάρα της.
Και ενω συνεχίσε να με κοιτάει κατευθείαν μεσα στα μάτια έχει φτάσει το προσωπο της σε απόσταση αναπνοής απο το δικό μου.
Εγω δεν κινούμαι και δεν κάνω τίποτα. Ήταν τόσα πολλά τα ερεθίσματα που δεν ήξερα πως να αντιδράσω.
Αμέσως σταυρώνει τα χεριά της πίσω απο τον λαιμό μου και μου λεει μικρέ σε γουστάρω τρελά και πριν μιλήσω αρχίζει να με φιλά με πάθος. Η γλωσσα της έφτανε βαθιά στο στόμα μου ενω με δαγκωνε ελαφρώς στα χειλη.
Άρχισα σιγα σιγα να λύνομαι και άμεσως χούφτωσα τον κώλο της. Τα κωλομέρια της ήταν αρκετα σφιχτά για την ηλικια της,ενώ με την αφή και έχοντας κλειστά τα μάτια προσπάθησα να συμπληρώσω και να ολοκληρώσω την εικόνα που είχα φτιαξει με την φαντασια μου κοιτώντας την κωλάρα της όλο το βράδυ να χορευει πάνω στο τραπέζι.
Ήδη είχα αρχισει να υποφέρω απο το στενό τζιν. Προσπαθησα να σηκωθώ χωρίς να σταματησω να την φιλάω και αμέσως έμπλεξε τα πόδια της γύρω απο την μέση μου ενω τα χερια της δεθηκαν πιο σφιχτα πίσω απο τον λαιμό μου. Αμέσως έκανα περιστροφή και την έριξα πάνω στον καναπε πέφτοντας πάνω της απαλά. Η μαύρη φουστα είχε φτάσει στη μέση αποκαλύπτοντας το μαυρο στρινγκ που φορούσε. Ξεκίνησα να ξεκουμπώνω το πουκαμισο μου ενω αυτή φαινόταν πως κοιτούσε σαν λυσσασμένη το σώμα μου που σιγα σιγα αποκαλύπτονταν.Πέταξα μακριά το πουκάμισο και ανοιξα τη ζώνη απο τζιν μαζι με 2-3 κουμπιά και αμέσως όρμηξα πάνω της γλύφωντας τον λαιμό της. Το αρωμα της ήταν πιο έντονο απο ποτέ….
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
=====21=====
Εκείνο το πρωινό με βρήκε να κάνω σεξ ξανά και ξανα με την Έλενα. Το κινητό της χτυπησε αρκετές φορές χωρίς να μάθω ποιος την καλούσε, αναγκαζοντας την να το κλείσει κάποια στιγμή. Εγώ ούτε που ήξερα που είναι το δικό μου και ήταν το τελευταιο πράγμα που ένοιαζε εκείνη τη στιγμη. Βλέπεις το 2002 τα κινητά δεν είχαν μπει ακόμα για τα καλά στην ζωή μας. Παρόλο την προχωρημένη της ηλικία η Έλενα δεν έδειξε στιγμή κουρασμένη, εδειχνε να απολμαβανει την καθε φορά και την καθε στιγμή σαν να ήταν μοναδική για εκείνη.
Μόλις η ώρα πήγε 12 00 το μεσημέρι σηκώθηκε και πήγε προς το μπάνιο. Μετα απο 15 λεπτά ήρθε ντυμένη και καθαρή και χτενισμένη. Τίποτα δεν μαρτυρούσε ούτε στην εμφανιση της αλλά ούτε στο προσωπό της τι συνεβει τις προηγούμενες
ώρες. Μίκρε θα τα πούμε το βραδυ μου είπε και μου έδωσε ένα ρουφηχτό φιλί απομυζώντας κάθε ρανίδα ενέργειας που είχε απομείνει. Δεν σας κρύβω ότι ήθελα να φύγει, ήθελα να ξεκουραστώ ήθελα να ξεμεθύσω και πανω απο όλα να κάτσω να συνηδειτοποιήσω τι συνέβει.
Ένα απο τα μεγαλύτερα χαρίσματα που μου έδωσε ο θεος είναι η αντοχή στην μοναξιά. Ποτε δεν φοβηθηκα μην μείνω μόνος και ποτε δεν φοβήθηκα μένοντας μόνος. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι το είχα και ανάγκη. Είναι οι στιγμές που θέλω να χαθώ στις σκέψεις μου, που θελω να τις σπαταλήσω όπως θέλω εγώ, που θέλω τον χώρο μου να συμπεριφερθώ όπως θέλω εγώ. Αν και τώρα που το καλοσκέφτομαι αυτό που με ενοχλούσε δεν ήταν η μοναξιά αλλά η ησυχία. Πάντα καθε στιγμή που έμενα μόνος υπήρχε συνοδεία μουσικής. Άκουγα κάθε είδος μουσικής, ενω υπήρχαν τραγούδια που τα έχω συνδυάσει με στιγμές της ζωής μου. Ενώ όταν κοβόταν το ρευμα απο μικρός θυμαμαι έπαιρνα και γρατσουνούσα την κιθάρα μου. Ναι έπαιζα κιθάρα, όχι τελεια αλλά σε ενα καλο επίπεδο ώστε να μπορώ να γραφώ και κανα τραγουδακι για να ξεγελάω καμια γκομενίτσα.
Με ενοχλούσε τόσο πολύ η ησυχία που ακόμα και το βραδυ για να κοιμηθώ έπρεπε να παίζει η τηλεοραση ακόμα και η εκνευριστική φωνή του εκφωνητή σε διαφημίσεις telemarketing εμένα με βοηθύσε να κοιμηθώ.
Όταν έφυγε η Έλενα απο το σπίτι ανασηκώθηκα λίγο και κοίταξα τριγύρω στο δωμάτιο.Παντού πεταμένα ρούχα και στο κομοδίνο δίπλα μέτρησα τεσσερις συσκευασίες απο προφυλακτικά. Παρόλο που ακόμα δεν είχα ξεμεθύσει τελείως καιένοιωθα μια μικρή αναγούλα, αισθανόμουν ότι επρεπε κάτι να φάω γιατι δεν θα έχω δυνάμεις για το βράδυ. Σηκώθηκα έψαξα στο πάτωμα για το εσωρουχο μου και στο δρόμο για την κουζίνα κοντοστάθηκα λίγο στον καθρεφτη χαζευοντας λίγο το ημιγυμνο σώμα μου. Φτού σου αγόρι μου είπα και αμεσως πήγα στο ψυγειο για να φτιαξω κανα τοστ και να πιω κανα χυμό. Αφου κατεβασαα λαίμαργα όλο τον χυμό απο το κουτί και έφαγα όρθιος 2 τοστ επέστρεψα στο κρεβάτι.
Η μυρωδιά της ήταν παντού στα σεντόνια. Μια μυρωδιά που δεν με άφηνε όυτε να ηρεμήσω αλλά ούτε να χαλαρώσω. Καθε τζούρα που έπαιρνα και ερχόταν στο μυαλό όλο πιο έντονα η χθεσίνη νύχτα. Είχα ήδη καβλώσει στην ιδέα πως θα ξαναβρεθούμε το βράδυ αλλά ήξερα καλά πως αν δεν κοιμηθώ θα κοιμηθώ πάνω της. Έτσι σηκώθηκα άλλαξα σεντόνια και έκανα ένα κρυο ντουζ. Γύρισα στο κρεβατι και κοιμηθηκα. Ενω δεν είχε περάσει ούτε ώρα άρχισε να χτυπά το κινητό μου. Στην αρχή δεν είχα αντιληφθεί τι συμβαίνει. Στη συνέχεια άρχισα να ψάχνω όλο το δωμάτιο να βρω το κινητό μου. Ήταν μέσα στο τζιν το οποίο είχα πετάξει πίσω απο την πόρτα. Δεν το πρόλαβα ρε πόυστη λεω και κοίταξα να δω ποιος είναι. Ηταν ο Κώστας. Αμέσως τον κάλεσα πίσω.
-Πού είσαι ρε Μαλάκα? τι έγινε? ζεις?
-Σπίτι είμαι ρε κοιμόμουν.
-μόνος?
- ναι, έφυγε η Έλενα.
-Ένα θα σου πω Μαλάκα η θεια εχει ενθουσιαστεί μαζί σου. Πήρε την δικία μου και είπε τα καλυτερα. Με πήραν να κανονίσω ρεπό σήμερα για να βγούμε πάλι, αλλά δεν μου δίνουν ρεπό το Σάββατο. Οπότε τι λες να κάνουμε?
-Ε δεν ξερω ότι θέλετε!!
-Καλά θα μιλήσω και θα σου πώ.
-Αν μπορείς παρε μετά τις 7 να κοιμηθώ λίγο, ούτως η άλλως μεσα θα είμαι σε ότι και αν κανονίσετε.
-οκ ρε!!! τα λεμε..
-μίσο..
- τι έπαθες?
-στείλε μου λίγο το κινητό της Έλενας. Ξέχασα να το ζητήσω.
-Χαχαχαχ. καλώς ρε.
και μετα απο ένα λεπτό ήρθε ένα μηνυμα με τον αριθμό της Έλενας.
ήθελα να τις στειλω ένα μηνυμα. Αλλά δεν ήξερα τι να γραψω. Μετά στη σκέψη ότι μπορεί να το διαβαζε ο αντρας της δεν έστειλα τίποτα και αμέσως με πήρε ο υπνος…
Εκείνο το πρωινό με βρήκε να κάνω σεξ ξανά και ξανα με την Έλενα. Το κινητό της χτυπησε αρκετές φορές χωρίς να μάθω ποιος την καλούσε, αναγκαζοντας την να το κλείσει κάποια στιγμή. Εγώ ούτε που ήξερα που είναι το δικό μου και ήταν το τελευταιο πράγμα που ένοιαζε εκείνη τη στιγμη. Βλέπεις το 2002 τα κινητά δεν είχαν μπει ακόμα για τα καλά στην ζωή μας. Παρόλο την προχωρημένη της ηλικία η Έλενα δεν έδειξε στιγμή κουρασμένη, εδειχνε να απολμαβανει την καθε φορά και την καθε στιγμή σαν να ήταν μοναδική για εκείνη.
Μόλις η ώρα πήγε 12 00 το μεσημέρι σηκώθηκε και πήγε προς το μπάνιο. Μετα απο 15 λεπτά ήρθε ντυμένη και καθαρή και χτενισμένη. Τίποτα δεν μαρτυρούσε ούτε στην εμφανιση της αλλά ούτε στο προσωπό της τι συνεβει τις προηγούμενες
ώρες. Μίκρε θα τα πούμε το βραδυ μου είπε και μου έδωσε ένα ρουφηχτό φιλί απομυζώντας κάθε ρανίδα ενέργειας που είχε απομείνει. Δεν σας κρύβω ότι ήθελα να φύγει, ήθελα να ξεκουραστώ ήθελα να ξεμεθύσω και πανω απο όλα να κάτσω να συνηδειτοποιήσω τι συνέβει.
Ένα απο τα μεγαλύτερα χαρίσματα που μου έδωσε ο θεος είναι η αντοχή στην μοναξιά. Ποτε δεν φοβηθηκα μην μείνω μόνος και ποτε δεν φοβήθηκα μένοντας μόνος. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι το είχα και ανάγκη. Είναι οι στιγμές που θέλω να χαθώ στις σκέψεις μου, που θελω να τις σπαταλήσω όπως θέλω εγώ, που θέλω τον χώρο μου να συμπεριφερθώ όπως θέλω εγώ. Αν και τώρα που το καλοσκέφτομαι αυτό που με ενοχλούσε δεν ήταν η μοναξιά αλλά η ησυχία. Πάντα καθε στιγμή που έμενα μόνος υπήρχε συνοδεία μουσικής. Άκουγα κάθε είδος μουσικής, ενω υπήρχαν τραγούδια που τα έχω συνδυάσει με στιγμές της ζωής μου. Ενώ όταν κοβόταν το ρευμα απο μικρός θυμαμαι έπαιρνα και γρατσουνούσα την κιθάρα μου. Ναι έπαιζα κιθάρα, όχι τελεια αλλά σε ενα καλο επίπεδο ώστε να μπορώ να γραφώ και κανα τραγουδακι για να ξεγελάω καμια γκομενίτσα.
Με ενοχλούσε τόσο πολύ η ησυχία που ακόμα και το βραδυ για να κοιμηθώ έπρεπε να παίζει η τηλεοραση ακόμα και η εκνευριστική φωνή του εκφωνητή σε διαφημίσεις telemarketing εμένα με βοηθύσε να κοιμηθώ.
Όταν έφυγε η Έλενα απο το σπίτι ανασηκώθηκα λίγο και κοίταξα τριγύρω στο δωμάτιο.Παντού πεταμένα ρούχα και στο κομοδίνο δίπλα μέτρησα τεσσερις συσκευασίες απο προφυλακτικά. Παρόλο που ακόμα δεν είχα ξεμεθύσει τελείως καιένοιωθα μια μικρή αναγούλα, αισθανόμουν ότι επρεπε κάτι να φάω γιατι δεν θα έχω δυνάμεις για το βράδυ. Σηκώθηκα έψαξα στο πάτωμα για το εσωρουχο μου και στο δρόμο για την κουζίνα κοντοστάθηκα λίγο στον καθρεφτη χαζευοντας λίγο το ημιγυμνο σώμα μου. Φτού σου αγόρι μου είπα και αμεσως πήγα στο ψυγειο για να φτιαξω κανα τοστ και να πιω κανα χυμό. Αφου κατεβασαα λαίμαργα όλο τον χυμό απο το κουτί και έφαγα όρθιος 2 τοστ επέστρεψα στο κρεβάτι.
Η μυρωδιά της ήταν παντού στα σεντόνια. Μια μυρωδιά που δεν με άφηνε όυτε να ηρεμήσω αλλά ούτε να χαλαρώσω. Καθε τζούρα που έπαιρνα και ερχόταν στο μυαλό όλο πιο έντονα η χθεσίνη νύχτα. Είχα ήδη καβλώσει στην ιδέα πως θα ξαναβρεθούμε το βράδυ αλλά ήξερα καλά πως αν δεν κοιμηθώ θα κοιμηθώ πάνω της. Έτσι σηκώθηκα άλλαξα σεντόνια και έκανα ένα κρυο ντουζ. Γύρισα στο κρεβατι και κοιμηθηκα. Ενω δεν είχε περάσει ούτε ώρα άρχισε να χτυπά το κινητό μου. Στην αρχή δεν είχα αντιληφθεί τι συμβαίνει. Στη συνέχεια άρχισα να ψάχνω όλο το δωμάτιο να βρω το κινητό μου. Ήταν μέσα στο τζιν το οποίο είχα πετάξει πίσω απο την πόρτα. Δεν το πρόλαβα ρε πόυστη λεω και κοίταξα να δω ποιος είναι. Ηταν ο Κώστας. Αμέσως τον κάλεσα πίσω.
-Πού είσαι ρε Μαλάκα? τι έγινε? ζεις?
-Σπίτι είμαι ρε κοιμόμουν.
-μόνος?
- ναι, έφυγε η Έλενα.
-Ένα θα σου πω Μαλάκα η θεια εχει ενθουσιαστεί μαζί σου. Πήρε την δικία μου και είπε τα καλυτερα. Με πήραν να κανονίσω ρεπό σήμερα για να βγούμε πάλι, αλλά δεν μου δίνουν ρεπό το Σάββατο. Οπότε τι λες να κάνουμε?
-Ε δεν ξερω ότι θέλετε!!
-Καλά θα μιλήσω και θα σου πώ.
-Αν μπορείς παρε μετά τις 7 να κοιμηθώ λίγο, ούτως η άλλως μεσα θα είμαι σε ότι και αν κανονίσετε.
-οκ ρε!!! τα λεμε..
-μίσο..
- τι έπαθες?
-στείλε μου λίγο το κινητό της Έλενας. Ξέχασα να το ζητήσω.
-Χαχαχαχ. καλώς ρε.
και μετα απο ένα λεπτό ήρθε ένα μηνυμα με τον αριθμό της Έλενας.
ήθελα να τις στειλω ένα μηνυμα. Αλλά δεν ήξερα τι να γραψω. Μετά στη σκέψη ότι μπορεί να το διαβαζε ο αντρας της δεν έστειλα τίποτα και αμέσως με πήρε ο υπνος…
Διαγραμμένο μέλος 159862
Μέλος
- Εγγρ.
- 8 Οκτ 2015
- Μηνύματα
- 386
- Like
- 40
- Πόντοι
- 1
φιλε μου,διαβασα τα τελευταια για αυτη την Ελενα,με λιγα λογια,εδω γραφεις στιγμες απο την ζωη σου?
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
Γράφω για τις 10 γυναικες που με στιγματισαν!!! βρισκόμαστε στην 2η.
Διαγραμμένο μέλος 159862
Μέλος
- Εγγρ.
- 8 Οκτ 2015
- Μηνύματα
- 386
- Like
- 40
- Πόντοι
- 1
αα...μαλιστα...σαν να διαβαζω βιβλιο ειναι...
Velociraptoras
Σπουδαίος
- Εγγρ.
- 8 Σεπ 2013
- Μηνύματα
- 5.428
- Κριτικές
- 36
- Like
- 5.250
- Πόντοι
- 2.966
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
Aντε ακομα
κατσε ρε παιδακι μου εχουμε ολοκληρο χειμώνα!!!
OP
OP
podhlaths
Μέλος
- Εγγρ.
- 10 Αυγ 2008
- Μηνύματα
- 207
- Like
- 240
- Πόντοι
- 21
=======22=======
Κοιμόμουν βαριά.Παρατήρησα ότι όσο πιο μικρός ήμουν τόσο πιο βαριά κοιμόμουν. Τώρα πλεον ξυπναω με το παραμικρό. Δεν ξερω που οφείλεται αυτό, αλλά είναι διαπιστωμένο. Καποιος θα έλεγε ότι εχει να κάνει με τα προβλήματα. Όσο πιο μικρός τόσο λίγοτερα πραγματα σε απασχολούν.Μακάρι να ήταν έτσι. Μπορεί να μην μου έλειπε τίποτα αλλά ενα παιδί χωρισμένων γονιών πάντα έχει κάτι να το απασχολεί. Και ειδικότερα αν έχεις πάρει το μέρος της μητέρα σου τόσο υποστηρικτικά αλλά και όσο αναφορά την επιμέλεια. Ηταν πολλές φορές που έπιανα την μητέρα μου να κλαιει. Να κλαιει για τον αντρα που έχασε,να κλαιει για τον πατερα που δεν μου πρόσφερε, για την ζωή που στερείται για το γαμημενο αδιεξοδο που είχε βρεθεί. Είναι η κοινωνία μας έτσι φτιαγμένη που οι χωρισμένες μητέρες μοιάζουν με κοσμικές καλόγριες, γυναίκες που δεν έχουν δικαίωμα στον έρωτα, δικαίωμα στην ζωή και από την μέρα που χωρίζουν αποκτούν ένα και μόνο ρόλο αυτό του παιδαγωγού. Τώρα όμως μετά απο χρόνια κατεβαίνω ότι μια γυναίκα που δεν είναι ολοκλήρωμένη δεν μπορεί να είναι και καλή μάνα. Τουλάχιστον αισθάνομαι περήφανος που την έχω αφήσει να συνεχίσει την ζωή της.
Ο ύπνος μου ήταν τόσο βαρύς που δεν άκουγα το κινητό μου που χτυπούσε επανειλλημένα. Γύρω στις 8 το βραδυ ξύπνησα γιατι κατουρίομουν. Αλλά δεν είχα δυνάμεις ούτε μέχρι το μπάνιο να πάω. Και αφού έμεινα αρκετή ώρα στο κρεβατι διαπραγματεύοντας με τον ευατό μου στριφογυρίζοντας μια διαπραγματευση που είχε ώς αντικειμενο το κατούρημα με αναταλαγμα τον ύπνο μου, κατέληξα στο μπάνιο να κατουρώ με τις ώρες νοιώθοντας ότι καθε σταγόνα αλκοολ που καταναλωσα την προηγούμενη μέρα περίμενε καρτερικά αυτή την στιγμή να βγεί απο τον οργανισμό μου. Στον γυρισμό κοντοστάθηκα στο χολ προσπαθώντας να σκεφτώ τι είχα να κάνω. Αμέσως έψαξα για το κινητό το οποίο είχε χωθεί κατο απο τα σκεπάσματα. 5 αναπαντητες.ποιος με έπαιρνε?
3 μανα.
2 πατέρας.
ω ρε πούστη είπα έχουμε μερες να μιλήσουμε και θα ανησυχησαν.
Αμέσως κάλεσα την μανα.
-Παρακαλώ
-έλα ρε μανα
-που είσαι αγόρι μου? είσαι καλα?
-μια χαρά, σπίτι κοιμόμουν?
-τέτοια ώρα?
-ναι ρε μανα τετοια ώρα?
-καλα ντε, εγώ στην δουλειά είμαι εδώ στην Μαρία.
-καλά είναι μανα εκεί?
-ναι περνάμε πολυ καλά
-πότε θα έρθεις Γιάννενα?
- δεν ξερω ακομά αλλά σύντομα.
-καλώς σε κλείνω γιατι έχουμε πολυ δουλειά είναι σάββατο σήμερα.
-καλώς τα λέμε μανα, φιλιά
-φιλιά αγόρι μου και να προσέχεις.
Λογικά τον πατέρα μου η μανα μου θα τον ξεσήκωσε. Αλλά κατσε να τον πα΄ρω και αυτόν να ξεμπερδευω γιατι έχουμε μέρες να μιλήσουμε.
-Έλα μπαμπά.
- Έλα Μάρκο. που είσαι?
-σπίτι κοιμόμουν?
-Σε έψαχνε η μανα σου μιλήσατε?
-ναι.
-Βρήκες καμια γκομενα? πολλά λεφτά και λίγα τηλεφωνήματα.
- ε όχι ακόμα.
-καλά,καλα. σε αφήνω να προσέχεις.
-γεια.
Ο πατερας μου ήταν πάντα κυνικός και μιλούσε ξεκάθαρα. Αλλά πότε δεν τον ένοιωσα σαν φίλο για να του πώ κάτι. Περισσότερο τον έβλεπα ανταγωνιστικά, παρά σαν πατρική φιγούρα. Ήθελα να τον ξεπεράσω και όχι να του μοιάσω.
έπεσα στοκρεβάτι κρατώντας το κινητό στο χέρι σκεφτομενος τι να στείλω στην έλενα. Σκέφτηκα ότι θα ήταν πιο φρόνιμο να την έπαιρνα τηλ. Δεν μου είχε δώσει η ίδια το τηλέφωνο και ένα μηνυμα θα μπορούσε να την φέρει σε πολύ δύσκολη θέση. και πριν καλά καλά το σκεφτώ είχα ήδη καλέσει.
-Παρακαλώ. είπε μια αισθησιακή φωνή στην άλλη άκρη του τηλεφώνου. Η φωνή της δεν ήταν έτσι απο κοντά και έκρυβε έναν επιτηδευμένο αισθησιασμό σαν να ήξερε ότι ήμουν έγω.
-Ναι γεια σας. Η κυρία Έλενα?
-Η κυρία Έλενα μας τελειωσε.Έχουμε σκετο Έλενα.
Εμεινα σιωπηλός.
-Μάρκο? Εσυ είσαι?
- Ναι. Πήρα το κινητό σου απο τον Κώστα.
-καλά έκανες, με αυτά και με αυτά ξέχασαμε να ανταλαξουμε κινητά.Πώς είσαι κεκουραστηκες?
- ναι και με τοπαραπάνω.
- Οπότε θαακολουθησεις και σήμερα το σκληρό πρόγραμμα!!ε?
- Βεβαια, για αυτό σε πήρα. δεν βλεπω την ώρα να ξαναβρεθουμε!!!
-Και εμένα μωράκι μου. 12 το βραδυ στου Κώστα. θα μάθεις εκεί λεπτομέρειες.
έκλεισα το κινητό και το πέταξα στο κρεβατι. Πρώτη φορά με αποκαλούσαν έτσι. Ένοιωσα υπέροχα ενω στην ιδεά και μόνο να την δώ κάβλωνα. Κοιταξα το ρόλοι και αμέσως πετάχτηκα πάνω. έπρεπε να βρω τι θα φορεσω να κάνω μπάνιο και να παω νωρίτερα στον Κώστα να πούμε και 2 κουβεντες πριν έρθουν αυτές…..
Κοιμόμουν βαριά.Παρατήρησα ότι όσο πιο μικρός ήμουν τόσο πιο βαριά κοιμόμουν. Τώρα πλεον ξυπναω με το παραμικρό. Δεν ξερω που οφείλεται αυτό, αλλά είναι διαπιστωμένο. Καποιος θα έλεγε ότι εχει να κάνει με τα προβλήματα. Όσο πιο μικρός τόσο λίγοτερα πραγματα σε απασχολούν.Μακάρι να ήταν έτσι. Μπορεί να μην μου έλειπε τίποτα αλλά ενα παιδί χωρισμένων γονιών πάντα έχει κάτι να το απασχολεί. Και ειδικότερα αν έχεις πάρει το μέρος της μητέρα σου τόσο υποστηρικτικά αλλά και όσο αναφορά την επιμέλεια. Ηταν πολλές φορές που έπιανα την μητέρα μου να κλαιει. Να κλαιει για τον αντρα που έχασε,να κλαιει για τον πατερα που δεν μου πρόσφερε, για την ζωή που στερείται για το γαμημενο αδιεξοδο που είχε βρεθεί. Είναι η κοινωνία μας έτσι φτιαγμένη που οι χωρισμένες μητέρες μοιάζουν με κοσμικές καλόγριες, γυναίκες που δεν έχουν δικαίωμα στον έρωτα, δικαίωμα στην ζωή και από την μέρα που χωρίζουν αποκτούν ένα και μόνο ρόλο αυτό του παιδαγωγού. Τώρα όμως μετά απο χρόνια κατεβαίνω ότι μια γυναίκα που δεν είναι ολοκλήρωμένη δεν μπορεί να είναι και καλή μάνα. Τουλάχιστον αισθάνομαι περήφανος που την έχω αφήσει να συνεχίσει την ζωή της.
Ο ύπνος μου ήταν τόσο βαρύς που δεν άκουγα το κινητό μου που χτυπούσε επανειλλημένα. Γύρω στις 8 το βραδυ ξύπνησα γιατι κατουρίομουν. Αλλά δεν είχα δυνάμεις ούτε μέχρι το μπάνιο να πάω. Και αφού έμεινα αρκετή ώρα στο κρεβατι διαπραγματεύοντας με τον ευατό μου στριφογυρίζοντας μια διαπραγματευση που είχε ώς αντικειμενο το κατούρημα με αναταλαγμα τον ύπνο μου, κατέληξα στο μπάνιο να κατουρώ με τις ώρες νοιώθοντας ότι καθε σταγόνα αλκοολ που καταναλωσα την προηγούμενη μέρα περίμενε καρτερικά αυτή την στιγμή να βγεί απο τον οργανισμό μου. Στον γυρισμό κοντοστάθηκα στο χολ προσπαθώντας να σκεφτώ τι είχα να κάνω. Αμέσως έψαξα για το κινητό το οποίο είχε χωθεί κατο απο τα σκεπάσματα. 5 αναπαντητες.ποιος με έπαιρνε?
3 μανα.
2 πατέρας.
ω ρε πούστη είπα έχουμε μερες να μιλήσουμε και θα ανησυχησαν.
Αμέσως κάλεσα την μανα.
-Παρακαλώ
-έλα ρε μανα
-που είσαι αγόρι μου? είσαι καλα?
-μια χαρά, σπίτι κοιμόμουν?
-τέτοια ώρα?
-ναι ρε μανα τετοια ώρα?
-καλα ντε, εγώ στην δουλειά είμαι εδώ στην Μαρία.
-καλά είναι μανα εκεί?
-ναι περνάμε πολυ καλά
-πότε θα έρθεις Γιάννενα?
- δεν ξερω ακομά αλλά σύντομα.
-καλώς σε κλείνω γιατι έχουμε πολυ δουλειά είναι σάββατο σήμερα.
-καλώς τα λέμε μανα, φιλιά
-φιλιά αγόρι μου και να προσέχεις.
Λογικά τον πατέρα μου η μανα μου θα τον ξεσήκωσε. Αλλά κατσε να τον πα΄ρω και αυτόν να ξεμπερδευω γιατι έχουμε μέρες να μιλήσουμε.
-Έλα μπαμπά.
- Έλα Μάρκο. που είσαι?
-σπίτι κοιμόμουν?
-Σε έψαχνε η μανα σου μιλήσατε?
-ναι.
-Βρήκες καμια γκομενα? πολλά λεφτά και λίγα τηλεφωνήματα.
- ε όχι ακόμα.
-καλά,καλα. σε αφήνω να προσέχεις.
-γεια.
Ο πατερας μου ήταν πάντα κυνικός και μιλούσε ξεκάθαρα. Αλλά πότε δεν τον ένοιωσα σαν φίλο για να του πώ κάτι. Περισσότερο τον έβλεπα ανταγωνιστικά, παρά σαν πατρική φιγούρα. Ήθελα να τον ξεπεράσω και όχι να του μοιάσω.
έπεσα στοκρεβάτι κρατώντας το κινητό στο χέρι σκεφτομενος τι να στείλω στην έλενα. Σκέφτηκα ότι θα ήταν πιο φρόνιμο να την έπαιρνα τηλ. Δεν μου είχε δώσει η ίδια το τηλέφωνο και ένα μηνυμα θα μπορούσε να την φέρει σε πολύ δύσκολη θέση. και πριν καλά καλά το σκεφτώ είχα ήδη καλέσει.
-Παρακαλώ. είπε μια αισθησιακή φωνή στην άλλη άκρη του τηλεφώνου. Η φωνή της δεν ήταν έτσι απο κοντά και έκρυβε έναν επιτηδευμένο αισθησιασμό σαν να ήξερε ότι ήμουν έγω.
-Ναι γεια σας. Η κυρία Έλενα?
-Η κυρία Έλενα μας τελειωσε.Έχουμε σκετο Έλενα.
Εμεινα σιωπηλός.
-Μάρκο? Εσυ είσαι?
- Ναι. Πήρα το κινητό σου απο τον Κώστα.
-καλά έκανες, με αυτά και με αυτά ξέχασαμε να ανταλαξουμε κινητά.Πώς είσαι κεκουραστηκες?
- ναι και με τοπαραπάνω.
- Οπότε θαακολουθησεις και σήμερα το σκληρό πρόγραμμα!!ε?
- Βεβαια, για αυτό σε πήρα. δεν βλεπω την ώρα να ξαναβρεθουμε!!!
-Και εμένα μωράκι μου. 12 το βραδυ στου Κώστα. θα μάθεις εκεί λεπτομέρειες.
έκλεισα το κινητό και το πέταξα στο κρεβατι. Πρώτη φορά με αποκαλούσαν έτσι. Ένοιωσα υπέροχα ενω στην ιδεά και μόνο να την δώ κάβλωνα. Κοιταξα το ρόλοι και αμέσως πετάχτηκα πάνω. έπρεπε να βρω τι θα φορεσω να κάνω μπάνιο και να παω νωρίτερα στον Κώστα να πούμε και 2 κουβεντες πριν έρθουν αυτές…..
