Νέα

Ετεροφυλική Έχω περάσει πολλά στη ζωή μου!!!

  • Μέλος που άνοιξε το νήμα podhlaths
  • Ημερομηνία ανοίγματος
  • Απαντήσεις 641
  • Εμφανίσεις 227K
  • Tagged users Καμία
  • Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 3 άτομα (0 μέλη και 3 επισκέπτες)
Ετεροφυλικές ερωτικές ιστορίες.

pipinoskistis

Μέγας
Εγγρ.
17 Σεπ 2009
Μηνύματα
22.500
Κριτικές
14
Like
6.546
Πόντοι
3.691
Η ιστορία σου διαβάζεται ευχάριστα. Συνέχισε.
 

Iakwvos

Μέλος
Εγγρ.
4 Σεπ 2011
Μηνύματα
468
Κριτικές
4
Like
113
Πόντοι
1
Πάει να μιμηθεί Παραλίμνιο ο μύστης ή είναι ιδέα μου??? :think: :think: :think:
 
OP
OP
podhlaths

podhlaths

Μέλος
Εγγρ.
10 Αυγ 2008
Μηνύματα
207
Like
240
Πόντοι
21
=====6=====
Πλέον το περπάτημα ήταν χαλαρό. Δεν ήθελα να πάρω ταξί, προτιμούσα να περπατήσω για να σκεφτώ. Από την μία ήμουν πολύ χαρούμενος που επιτέλους γάμησα απο την άλλη δεν ένιωθα ότι το  ευχαριστήθηκα. Εντάξει τι να ευχαριστηθώ σε 2 λεπτά και ήταν και η πρώτη μου φορά!!! Συνέχεια σκεφτόμουν να γυρίσω πίσω και να ζητήσω ξανά την Ντόροθι, αλλά μετά σκέφτηκα αύριο πάλι να πάω πιο προετοιμασμένος.  Και ενώ σιγοτραγουδούσα και σφύριζα χωρίς να καταλάβω πως έφτασα στην Πλ. Κολωνακίου. Μόλις είχαν κάνει την ανακαίνιση και η πλατεία ήταν πολύ ωραία αν και ποτέ δεν κατάλαβα γιατί κάνεις δεν κάθεται στις πλατείες στην Αθήνα. Πάντα την έβλεπα άδεια. Πηγαίνω στο μοναδικό περίπτερο που ήταν ανοιχτό εκείνη την ώρα στην πλατεία μην ξεχνάμε ότι η ώρα είχε φτάσει 04:00 και του λέω:
- Γεια σας. Ένα πακέτο τσιγάρα..
- Ναι τι τσιγάρα Αγόρι μου?
- Εεε δωστε μου Davidoff τα ελαφρια.
Δεν είχα καπνίσει ποτέ στην ζωή μου και δεν γνώριζα απο αυτά αλλά Davidoff έκανε ο πατέρας μου. Και εκείνη τη στιγμή είχα ανάγκη να το γιορτάσω κάπως.
- Απο ότι καταλαβα θέλεις και αναπτήρα μου λέει ο Περιπτεράς
- ναι και ένα αναπτήρα.
Πληρώνω και πηγαίνω λίγο πιο πέρα και κάθομαι στο παγκακι.
Ανάβω ένα τσιγάρο και κάνω ότι το καπνίζω.
Υπο κανονικές Συνθήκες δεν έπρεπε να μου λείπει κάτι.  Ήμουν ένας νέος με δικο του διαμέρισμα στο κέντρο της Αθήνας με ενα αξιοπρεπέστατο οικονομικό background που έχει περάσει σε μια απο τις καλύτερες σχολές της Ελλάδος. Κι όμως κάτι μου έλειπε. Κάθε φορά που φύσαγα το καπνό προς τα πάνω ένοιωθα ότι άθελά μου γινόμουν αυτό που είχα ορκιστεί να μη γίνω ποτέ. Γινόμουν αυτό που στο παρελθόν η μητέρα μου θαύμαζε και τώρα μισούσε. Γίνομουν ο πατέρας μου. Μέχρι και στην Μάρκα του τσιγάρου τον αντέγραψα. Όχι είπα και σφίγγοντας στην γροθιά μου το πακέτο το αφησα να πέσει αργα μπροστά μου. Δεν ξέρω πόση ώρα έμεινα εκεί να το κοιτάζω με ένα βλέμμα κενό και μάτια βουρκωμένα. Μια διαδικασία περισυλλογής που διέκοψε η φωνή ενός περαστικου.
- Φιλαράκι έχεις ένα τσιγάρο?
- Είχα απάντησα!! Δείχνοντας προς το πακέτο. Αμέσως ο κύριος έσκυψε και μάζεψε το πακέτο. Μια ματιά ήταν αρκετή για να καταλάβω ότι πρόκειται για ζητιάνο. Τα ρούχα του ήταν κουρελιασμένα ενώ στον δεξί του ώμο κρατούσε ένα φθαρμένο σακίδιο μέσα στο οποίο μετέφερε όλα του τα υπάρχοντα.
- Μου επιτρέπεις?
- Εεε ναι. Και πριν προλάβω να ολοκληρώσω την φράση μου είχε ήδη καθίσει προσπαθώντας να επαναφέρει το πακέτο στην αρχική του κατάσταση. Αμέσως το άνοιξε και προσεχτικά έβγαλε ένα μισοτσαλακωμενο τσιγάρο αρχίζοντας να το χαϊδεύει με περίσσια στοργή. Το πέρασε με μια αργή κίνηση απο την μύτη του ρουφώντας τόσο δυνατά δίνοντας την εντύπωση πως αυτό το τόσο αρωματικό χαρμάνι εχασε για πάντα το αρωμα του.
-Κύριε έχω και αναπτήρα αν θέλετε!
- Μικρούλη την ειρώνια και το υφάκι στα φιλαράκια σου. Βλέπεις κάνα κύριο εδώ?
Και ενώ είχα απλώσει το χέρι μου να προσφέρω τον αναπτήρα έμεινα να τον κοιτάζω με ένα βλέμμα απορίας. Πρώτη φορά στην ζωή μου έβλεπα σε ένα τόσο βρώμικο πρόσωπο ένα τόσο καθαρό βλέμμα. Και μια ξαφνική και λαίμαργη κίνηση μου άρπαξε τον αναπτήρα από το χέρι και μονομιάς άναψε το  τσιγάρο του.
- Συγνώμη δεν ήθελα να σας ειρωνευτώ απλά δεν γνωριζομαστε και για αυτ.....
- Γιώργος
- Μάρκος.
- Μάρκο ερωτική απογοήτευση?
- Οχι οχι καμια σχεση.
- Ε τότε πως και τέτοια ώρα εδώ?
- Βγήκα να πάρω λίγο αέρα. Είμαι απο χωριό βλέπεις και πνίγομαι μέσα στο κωλοδιαμέρισμα.
- Απο χωριό? Και τι κάνεις εδω?
- Ήρθα να βρω την τύχη μου?
- Ζιγκολίκι?
- Τι???? Τί είναι αυτό?
- Αρσενική Πουτάνα?
- Γαμιέσαι του απάντησα και αμέσως πετάχτηκα πάνω.
- Ηρέμησε μικρέ. Μια ερώτηση έκανα. Αλλά για πες μου τι δουλειά έχει ένα χωριατόπαιδο εδω στο κολονάκι τέτοια ώρα με ένα μισοτσαλακωμένο πακέτο.
- Σου είπα βγήκα να παρω αέρα.
- Καλα και εγω είμαι γιος του Πρωθυπουργού της Χώρας.
- Χάρηκα πολυ κύριε Γιώργο αλλά πρέπει να φυγω.
- Αν ποτέ με χρειαστείς εδω συχνάζω τέτοια ώρα. Αν σε ξαναπνίξει το διαμέρισμα σου κατέβα στο δικό μου. Και στο πρόσωπο του είχε σχηματιστεί το πιο ειρωνικό χαμόγελο που είχα ποτέ συναντήσει, ενώ άρχισε να απλώνεται σιγά σιγά σε όλο το παγκάκι βάζοντας ώς προσκέφαλο τον σάκο του.
- Α και ευχαριστώ για τα τσιγάρα είπε ενώ δεν έκανε καν κίνηση να με κοιτάξει μόνο κούνησε το κεφαλι του 2-3 φορές για να βολευτεί καλύτερα στο προσκέφαλο του.
Αμέσως έφυγα αλλά επειδή φοβόμουν μη με ακολουθήσει έκανα ένα κύκλο και πήγα στο διαμέρισμα μου. Ποτε δεν ξέρεις.
Μπαίνω στο σπίτι και τρέχω αμέσως στο μπάνιο. Αρπάζω το σαπούνι και αρχίζω να το τρίβω σε όλο μου το σώμα λές και η κοπέλα που κοιμήθηκα πριν λίγο είχε όλες τις αρρώστιες του κόσμου, που να ήξερα στα 18 μου ότι σε λίγα χρόνια όχι μόνο δεν θα σιχαινόμουνα τα κορίτσια αυτά αλλά αντιθέτως. Μετά το μπανιο πήγα να ξαπλώσω στο κρεβάτι μου αλλά δεν μπορούσα να ησυχάσω. Συνέχεια σκεφτόμουν την Ντόροθι. Αλλά δεν την ήθελα υπο συνθήκες μπουρδέλου την ήθελα δική μου. Ηθελα να την έχω όλη μερα. Να κοιμάται μαζί μου. Να είμαστε μαζί. Να κανουμε σεξ όλη την μέρα. Και όχι να φοβάμαι μην τελειώσω και εξαφανιστεί. Το ξημέρωμα με βρήκε εξαγνίζοντας την Ντόροθυ με μια ακρως πετυχημένη αλλά συντομη μαλακία.
 

ΧΧΧ-Man

Ανώτερος
Εγγρ.
19 Οκτ 2008
Μηνύματα
2.264
Κριτικές
47
Like
4.465
Πόντοι
5.595
Ωραια ιστοριουλα....  keep going.... :rockon:
Mην μου πεις πως ερωτευτηκες το πουτανακι..την Ντοροθυ...???!!! :grin:
 
OP
OP
podhlaths

podhlaths

Μέλος
Εγγρ.
10 Αυγ 2008
Μηνύματα
207
Like
240
Πόντοι
21
Ωραια ιστοριουλα....  keep going.... :rockon:
Mην μου πεις πως ερωτευτηκες το πουτανακι..την Ντοροθυ...???!!! :grin:
Δεν ξέρω αν το λες ερωτα αυτο που ενιωθα για αυτή. Είναι λίγο περίεργο!! Σε λίγο ανεβάζω τη συνέχεια!!!
 

ass_kavlos

Μέλος
Εγγρ.
21 Οκτ 2009
Μηνύματα
8.224
Κριτικές
2
Like
27
Πόντοι
66
Τύπε, έχω απορία επειδή μπαίνεις κατά καιρούς με κλώνους αν κρίνω από τον τρόπο γραφής, και γράφεις, και καλά κάνεις,

αλλά απλώς ξεδίνεις, ή γράφεις και σε επαγγελματικό επίπεδο με εκδόσεις;
 
OP
OP
podhlaths

podhlaths

Μέλος
Εγγρ.
10 Αυγ 2008
Μηνύματα
207
Like
240
Πόντοι
21
Τύπε, έχω απορία επειδή μπαίνεις κατά καιρούς με κλώνους αν κρίνω από τον τρόπο γραφής, και γράφεις, και καλά κάνεις,

αλλά απλώς ξεδίνεις, ή γράφεις και σε επαγγελματικό επίπεδο με εκδόσεις;

Φίλε δεν είμαι κλωνος κανενος!!! Εχω λογαρισμό απο 2008. Στην ιστορία είμαστε στο 2002 όταν φτασω στο 2008 θα καταλάβεις γιατι έκανα και λογαριασμό στο bou. και στο τέλος γιατι τα γράφω όλα αυτά.
 

Επισκέπτης
Φίλε δεν είμαι κλωνος κανενος!!! Εχω λογαρισμό απο 2008. Στην ιστορία είμαστε στο 2002 όταν φτασω στο 2008 θα καταλάβεις γιατι έκανα και λογαριασμό στο bou. και στο τέλος γιατι τα γράφω όλα αυτά.
θελουμε καιρο ακομη δηλαδη  :S
 

ass_kavlos

Μέλος
Εγγρ.
21 Οκτ 2009
Μηνύματα
8.224
Κριτικές
2
Like
27
Πόντοι
66
Ε καλά τώρα...
παραδέξου το ότι είσαι ο Παραλήμνιος...
 
OP
OP
podhlaths

podhlaths

Μέλος
Εγγρ.
10 Αυγ 2008
Μηνύματα
207
Like
240
Πόντοι
21
=====7=====

Η ώρα 10 το πρωί αλλά δεν ήθελα να κοιμηθώ άλλο.
Στην άρχη ήθελα λίγο χρόνο να συνειδητοποιήσω που είμαι και γιατί το σπίτι τριγύρω θύμιζε βομβαρδισμένο τοπίο. Η εξήγηση απλή, η μάνα είναι 500 χλμ μακριά και αν εγω δεν κάνω κάτι σε λίγο καιρό θα προτιμώ να κοιμάμαι στο διαμέρισμα του αστέγου που γνώρισα χθες το βραδυ. 
Αφού θα έβρισκα κάτι να φάω έπρεπε να βάλω ένα πρόγραμμα στην ζωη γιατι μεχρι τώρα τίποτα δεν είχε νόημα. Αν δεν ιεραρχούσα τις αναγκες μου θα κατεληγα καθε μέρα στην πλ Μεταξουργειου να τρωω τα λεφτα του Πατέρα μου στην Ντόροθι, αν και τώρα που το ξανασκεφτομαι και να τις ιεραρχούσα τις ανάγκες στην παρούσα φαση πάλι εκεί θα κατέληγα.
Αρχικά έπρεπε να γραφτώ στην σχολή. Γιατί χωρίς εγγραφή δεν θα έβλεπα φράγγο. Επίσης σκέφτηκα ότι θα έπρεπε να γνωρίσω και κάποιον νορμάλ στην Αθήνα γιατι οι μόνοι που είχα ανταλλάξει 2 κουβέντες μεχρι στιγμής ήταν ένας Νταβατζής μια τσατσά, μια πουτάνα και ένας ζητιάνος. Καθόλου άσχημα για ένα χωριατόπαιδο σκέφτηκα. Η μάνα μου θα λιποθυμούσε και μόνο στην ιδέα ότι εχω μιλήσει στους μίσους απο αυτούς. Όπως και θα λιποθυμούσε στην ιδέα και μόνο να με έβλεπε να καβαλάω μηχανή. Και εκείνη την στιγμή αμέσως σκέφτηκα ότι αυτο θα είναι το επόμενο μου βήμα. Όσο και αν στην αρχή είχα πάρει το μέρος της μάνας, με το πέρασμα του καιρού και ειδικότερα κατα την  εφηβεία τα πράγματα άλλαξαν και υποστήριζα τον Πατέρα παρόλο που ήταν απών και υποσυνείδητα κατηγόρησα την μητέρα μου που μας εγκατέλειψε. Έτσι κάθε φορά που προσπαθούσε να με καταπιέσει απο αντίδραση έκανα ακριβώς το αντίθετο.
Ντύθηκα βιάστηκα και αφού έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου άφησα γρήγορα το διαμέρισμα μου.
Κατέβηκα Τρέχοντας την Σκάλα και προσπέρασα επιδεικτικά την Θυρωρό. Όπως μου είχε πει ο Πατέρας μου κάθε καλή πολυκατοικία στο Κολονάκι όφειλε να έχει θυρωρό, έτσι και η δική μας. Όμως  ευτυχώς σε μας ήταν  γιατί στους πρώτους ορόφους στεγάζονταν γραφεία και μόνο τις πρωινές ώρες.
-Καλημέρα σας. Προσπάθησε να πεί η καημένη η θυρωρός μια κυρία γύρω στα 55 αλλά πριν ολοκλήρωση την φράση της είχα ήδη βρεθεί στο δρόμο.
Δεν ήθελα να έχω καμία σχέση με την συγκεκριμένη Κυρία η οποία ήταν γνωστή του Πατέρα μου και μου έδινε την εντύπωση ότι με το παραμικρό που θα έβλεπε θα κελαηδούσε.
Αφού ολοκλήρωσα εγγραφή στο Πανεπιστήμιο και έφαγα κάτι περπάτησα μέχρι το Μοναστηράκι. Και ενώ καθόμουν στην Πλατεία αποφάσισα να πάρω τηλ τον Πατέρα μου.
-Εμπρός. Ακούστηκε απο μια γυναικεία φωνή.
-Μπορώ να μιλήσω με τον Πατέρα μου.
-ναι μισο!
-Γιάννη ο γιος σου είναι ο Μάρκος.Θα μπορέσεις να του μιλήσεις?
-Ναι δως τον.
-Γιάννη τι είπε αυτή? Σε ρωτάει εαν μπορείς για να μου μιλήσεις? Και σου σηκώνει και το τηλέφωνο.
Κόψε τα Γιάννη στον Πατέρα σου γιατί δεν θα δεις φράγκο.
Δεν πειράζει μπαμπά άρκει που ήσουν συνέχεια μαζί μου.Τι να τα κάνω τα λεφτά άλλωστε.
Και έκλεισα το τηλ.
Ένω όλα πηγαίναν καλά τι ήθελα και χάλασα την μέρα μου με την παλιοπουτάνα. Αμέσως σηκώθηκα απο το πεζούλι που καθόμουν και άρχισα να τρέμω απο τα νευρα μου.
Εκείμη τη στιγμή το μόνο που μου περασε απο το μυαλό ήταν η Ντόροθι. Βγήκα στην Αθηνάς και ξεκίνησα να πηγαίνω προς Μεταξουργείο. Ήθελα να την δώ. Η ώρα είχε πάει 15:00 όταν έφτασα στο μπουρδέλο. Η πόρτα μισάνοιχτη όπως και το βράδυ. Μπαίνω μέσα, όλα ήταν πολυ διαφορετικά.
-Γεια σας Κα Μαριγώ.
-Βρε Βρε Καλώς τον. Ουτε 12 ώρες δεν περάσανε και παλι εδώ!!!!
-Θέλω να δω την Ντόροθι.
-Δεν δουλεύει Ακόμα. 8 το βράδυ πιάνει, αλλά έχω καλύτερα κορίτσια και πιο έμπειρα.Μισό.
-Θέλω μόνο την Ντόροθυ.
-Τότε έλα πάλι το βραδυ. Και αν την θες και ξεκούραστη να έρθεις απο τι 20 00. Γιατι έχει ζητηση το κοριτσι μας.
-Καλώς είπα και αμέσως έφυγα.

Αυτό το έχει ζήτηση με χτύπησε κατευθειαν στην Καρδιά. Στο μυαλό μου είχα την ψευδαίσθηση ότι ναι μεν δουλευει εκεί, αλλά ότι είναι εκεί μόνο για μένα.  Και στο μυαλό μου άρχισαν να περνάνε διάφορες σκέψεις.
Όλη αυτή την ώρα ο Πατερας μου με καλούσε αλλά δεν το σήκωνα. Δεν ήθελα να μιλήσω σε κανεναν.
Σκέφτηκα ότι για να κάνω καινούριους φίλους και για να φτιάξω λίγο ακόμα το σώμα μου καλά θα ήταν να γραφτώ σε γυμανστήριο. Και έτσι έγινε το ίδιο απόγευμα πήγα και γράφτηκα σε ένα κοντά στο σπίτι. Που απο ότι μπορεσα να δω μάζευε απίστευτα μουνιά, ενώ απο ότι μου είπε ο γυμναστής καλά είναι και το πρωί που μαζεύει μόνο μιλφάρες απο το Κολονακι που ψάχνουν πιτσιρικάδες. Εδω είμαστε σκέφτηκα. Και ένιωσα ότι η ζωη μου αρχίζει και παιρνει μια σειρά. 
Γύρισα σπίτι έκανα ένα καλό μπάνιο φόρεσα τα καλά μου και 19:55 ήμουν ήδη στη δουλειά της Ντόροθι.
-Καλως τον Εγγλέζο είπε η Μαριγώ κοιτώντας το ρολόι της.

Και πριν προλάβω να πω κουβέντα.Φωνάζει την Ντόροθι.
-Γεια σου Ντόροθι.
-Γειά σου Μάρκο.
-Θυμάσαι πως  με λένε?
-Δεν ξεχνιέσαι εύκολα!!!
Τι ήθελε και μου το είπε αυτό.!!!!
-Ορίστε λέω και δίνω πάλι 40 ευρώ.
-Πέρασε μου λέει η Μαριγώ και μου ανοίγει την Πόρτα.
-Μπαίνω μέσα και περιμένω την Ντόροθυ.
Μετά απο 2 λεπτά ήταν μέσα.
Μάρκο τι περιμένεις γιατί δεν έβγαλες τα ρούχα σου.
Ντόροθυ δε θέλω να κάνουμε τίποτα. Θέλω απλά να μιλήσουμε.
Να πούμε τι?
Και έμεινε όρθια στην πόρτα με κοιτάζει σαν να τις έλεγα ότι πιο περίεργο είχε ακούσει ποτέ......
 

Tmac1

Μέλος
Εγγρ.
11 Ιαν 2015
Μηνύματα
299
Κριτικές
1
Like
4
Πόντοι
1
Καλη φαση μαν, μεχρι στιγμης δεν εχεις περασει και πολλα παντως
 

rigormortis

Γλομπεο-Μύστης
Εγγρ.
23 Απρ 2008
Μηνύματα
10.644
Κριτικές
429
Like
5.094
Πόντοι
20.605
Τυπε εκμεταλλεύσου το κονε της μάνας σου και αν ειναι ωραία η γειτόνισσα πήδα την και γαμα τους γάμους. Ασε την μάνα σου τι λέει και μην παιρνεις προσωπικα τι λέει ειναι και αυτή θύμα του conditioning της κοινωνίας μας δεν φταίει  ;)

:thumbsup: :hi:
 

Matt LeBlanc

Ανώτερος
Εγγρ.
19 Ιουλ 2007
Μηνύματα
4.507
Κριτικές
21
Like
6.900
Πόντοι
8.345
Αν ειναι ωραια γκομενα και εχει λεφτα και ειναι καλο κοριτσι και ειναι παρθενα και γαμιεται καλα, να την παρεις - μην την αφησεις
αν ειναι  παρθενα,τοτε να εισαι σιγουρος οτι θα θεκησει καποια στιγμη να δοκιμασει και κατι αλλο :rockon:
 
OP
OP
podhlaths

podhlaths

Μέλος
Εγγρ.
10 Αυγ 2008
Μηνύματα
207
Like
240
Πόντοι
21
Καλη φαση μαν, μεχρι στιγμης δεν εχεις περασει και πολλα παντως
Ακου πως έχει το στορυ. θα περιγράψω 10 περιέργες φασεις που  έχω ζήσει.
ακόμα είμαστε στην 1η και συγκεκριμένα στην 3 μέρα. Οπότε έχουμε δρόμο.
 

Stories

Νέο!

Stories

Top Bottom