Ο Γιωργος ηθελε να πιασει δουλεια σε μπουγατσαδικο, αλλα ειχε αμφιβολιες αν του αρεσε η οχι. Γι αυτο ρωτησε 2 φιλους του που εκαναν ηδη αυτη τη δουλεια.
Ο Κωστας δουλευε 5 χρονια, οταν ακουσε την ερωτηση του φιλου του, φρικαρε:
-Τρελος εισαι Γιωργο μου που θες να κανεις αυτην την δουλεια; Εχω απηυδησει εδω και 5 χρονια και μια χαρα δεν ειδα. Ο μισθος για τον πουτσο και με εχει 3 μηνες μεσα, το αφεντικο με εχει ολη μερα στο μπινελικι και στην αγγαρεια, απο ωραρια ειναι αστα να πανε, δεν εχω βγει ενα Σαββατοβραδο σαν ανθρωπος. Ασε τις συνεχεις φασαριες με ιδιοτροπους πελατες και μια ουρα που μονιμως εχει 5 ατομα ακατεβατα και ολοι βιαζονται. Γαμιεμαι σαν τον πουστη και ολα αυτα τα χρονια ενα ευχαριστω δεν εχω ακουσει. Μαυρη η ωρα που πηγα σ αυτην την δουλεια
Ο φιλος προβληματιστηκε και ρωτησε τον δευτερο φιλο του τον Αντωνη:
- Γιωργακη μου τι να σου πω, εχω βρει την υγεια μου. Παω 8 ωριστες στη δουλιτσα μου, το μαγαζακι σχετικα ησυχο χωρις πολλη δουλεια, το περιβαλλν ωραιο (ασε που μοσχομυριζουν και οι μπουγατσες ολη μερα), το αφεντικο μαλαμα και μ εχει στα ωπα-ωπα. Παιρνω 8 κατοσταρικακια και παντα στην ωρα τους και αν τυχει καμια μερα που εχει αγωνα και γινεται ντου και καθομαστε παρπανω, με δινει και το κατιτις μου. Και εννοειτε τρωω, παιρνω για το σπιτι και κερναω και φιλους οση μπουγατσα θελω.
Εχω βρει την υγεια μου. Εχω τα λεφτα μου, εχω το δικο μου σπιτακι και το αμαξι μου, κανενας δε με πρηζει, η κοινωνια με βλεπει με καλο ματι, και ολοι με φερονται σαν τζεντλεμαν. Ξυπναω το πρωι και εχω εναν σκοπο στη ζωη μου και φευγω απ το σπιτι τραγουδωντας.
Ευχαριστω το Θεο που βρηκα αυτην την δουλιτσα
Ο Γιωργος προβληματιστηκε. Το βραδυ δε μπορεσε να κοιμηθει και στριφογυριζε αναποφασιστος για το τι θα πει στο αυριανο τηλεφωνημα για την αγγελια...
