Τύποι μου καλημέρα και χρόνια πολλά. Είμαι στα πρόθυρα των πρώτων άντα και όπως καταλαβαίνετε όλοι μου οι φίλοι και γνωστοί είναι είτε κάπου εκεί είτε μεγαλύτεροι. Οπότε το θέμα της συγκατοίκησης, γάμου, οικογένειας έχει αρχίσει να αναφέρεται σιγά σιγά όλο και περισσότερο.
Από ότι έχω καταλάβει πολλοί συναγωνιστές εδώ μέσα είναι ή υπήρξαν παντρεμένοι, με παιδιά ή χωρίς. Θα ήθελα να μας καταθέσουν τη γνώμη τους αν μπορούν, άξιζε η όλη διαδικασία; Άξιζε για τη συντροφικότητα, άξιζε μόνο για το παιδί, μήπως δεν άξιζε καθόλου; Το έχουν μετανιώσει;
Επίσης ας μας πουν τη γνώμη τους και οι εργένηδες άνω των 40, αυτοί τι πιστεύουν, γουστάρουν ή το ψάχνουν για οικογένεια;
Προσωπικά είμαι μάλλον εναντίον του γάμου, έχω φτάσει κάποιες φορές κοντά σε συγκατοίκηση, αλλά στο τέλος κώλωσα. Θεωρώ πως η οικογένεια κρατά τον άνδρα πίσω.