Διαβήτης

[assasertzis]

Στα 40. Και μετά από πολλές υπερκαταναλώσεις και λάθη στη διατροφή ήρθε η μόνιμη επίσκεψη του διαβήτη τύπου 2.
Δεν κρύβω πως ψυχολογικά μου κόστισε και τρομοκρατήθηκα μιας και δεν μπορούσαμε με κανένα χάπι να κατεβάσουμε τα υπερβολικά μεγάλα νούμερα που είχα.
Δεν ήθελα με τίποτα να ξεκινήσω ινσουλίνη αλλά οι γιατροί όλοι δεν μου έδιναν άλλη επιλογή.
Έκανα μια τελευταία προσπάθεια με πολύ προσοχή και σε συνεννόηση πάντα με τον διαβητολογο μου και ξεκίνησα μια τρομερή αλλαγή στη ζωή μου.
Άλλαξα εντελώς τη διατροφική μου καθημερινότητα και αναγκάστηκα να ελέγχω τα πάντα σε ποσότητα σακχάρων και υδατάνθρακες.
Ξεκίνησα καθημερινά περπάτημα όπου σταδιακά ανέβαζα τη χιλιομετρική απόσταση με αποτέλεσμα να φτάνω τα 28χλμ με 2 ρεπό τη βδομάδα.
Ξεκίνησα 120 κιλά και μετά από 4 μήνες είδα τη ζυγαριά να γράφει 78..
Όλα είναι μια απόφαση και η αλήθεια είναι πως θεωρώ ότι η αρρώστια αν και με άσχημο τρόπο με αφύπνισε και αυτή τη στιγμή έχω ποιότητα ζωής αν και πάντα θα πρέπει να προσέχω.

 

[DAMDIM100]

Στα 40. Και μετά από πολλές υπερκαταναλώσεις και λάθη στη διατροφή ήρθε η μόνιμη επίσκεψη του διαβήτη τύπου 2.
Δεν κρύβω πως ψυχολογικά μου κόστισε και τρομοκρατήθηκα μιας και δεν μπορούσαμε με κανένα χάπι να κατεβάσουμε τα υπερβολικά μεγάλα νούμερα που είχα.
Δεν ήθελα με τίποτα να ξεκινήσω ινσουλίνη αλλά οι γιατροί όλοι δεν μου έδιναν άλλη επιλογή.
Έκανα μια τελευταία προσπάθεια με πολύ προσοχή και σε συνεννόηση πάντα με τον διαβητολογο μου και ξεκίνησα μια τρομερή αλλαγή στη ζωή μου.
Άλλαξα εντελώς τη διατροφική μου καθημερινότητα και αναγκάστηκα να ελέγχω τα πάντα σε ποσότητα σακχάρων και υδατάνθρακες.
Ξεκίνησα καθημερινά περπάτημα όπου σταδιακά ανέβαζα τη χιλιομετρική απόσταση με αποτέλεσμα να φτάνω τα 28χλμ με 2 ρεπό τη βδομάδα.
Ξεκίνησα 120 κιλά και μετά από 4 μήνες είδα τη ζυγαριά να γράφει 78..
Όλα είναι μια απόφαση και η αλήθεια είναι πως θεωρώ ότι η αρρώστια αν και με άσχημο τρόπο με αφύπνισε και αυτή τη στιγμή έχω ποιότητα ζωής αν και πάντα θα πρέπει να προσέχω.

Άνοιξες μεγάλο θέμα... Να ξέρεις ότι από μια ηλικία και μετά κανένας δεν γλυτώνει σχεδόν...
Είναι η πάθηση του μέλλοντος... Πολυπαραγοντική και πολυσυμπτωματική...

 

[captain 69]

Στα 40. Και μετά από πολλές υπερκαταναλώσεις και λάθη στη διατροφή ήρθε η μόνιμη επίσκεψη του διαβήτη τύπου 2.
Δεν κρύβω πως ψυχολογικά μου κόστισε και τρομοκρατήθηκα μιας και δεν μπορούσαμε με κανένα χάπι να κατεβάσουμε τα υπερβολικά μεγάλα νούμερα που είχα.
Δεν ήθελα με τίποτα να ξεκινήσω ινσουλίνη αλλά οι γιατροί όλοι δεν μου έδιναν άλλη επιλογή.
Έκανα μια τελευταία προσπάθεια με πολύ προσοχή και σε συνεννόηση πάντα με τον διαβητολογο μου και ξεκίνησα μια τρομερή αλλαγή στη ζωή μου.
Άλλαξα εντελώς τη διατροφική μου καθημερινότητα και αναγκάστηκα να ελέγχω τα πάντα σε ποσότητα σακχάρων και υδατάνθρακες.
Ξεκίνησα καθημερινά περπάτημα όπου σταδιακά ανέβαζα τη χιλιομετρική απόσταση με αποτέλεσμα να φτάνω τα 28χλμ με 2 ρεπό τη βδομάδα.
Ξεκίνησα 120 κιλά και μετά από 4 μήνες είδα τη ζυγαριά να γράφει 78..
Όλα είναι μια απόφαση και η αλήθεια είναι πως θεωρώ ότι η αρρώστια αν και με άσχημο τρόπο με αφύπνισε και αυτή τη στιγμή έχω ποιότητα ζωής αν και πάντα θα πρέπει να προσέχω.

Δηλαδή όταν λες μεγάλα νούμερα τί εννοείς; Πόσο η πρώτη μέτρηση νηστείας;

 

[SpermCountry]

Περαστικα

 

[assasertzis]

Δηλαδή όταν λες μεγάλα νούμερα τί εννοείς; Πόσο η πρώτη μέτρηση νηστείας;

Εγώ έκανα γενικές ατσι για να δω τη χοληστερίνη.... Αυτό χτυπούσε κουδούνια και καμπάνες μέρες πριν αφού είχα κλείσει και ραντεβού με οφθαλμίατρο γιατί από το αριστερό μάτι δεν έβλεπα καλά..... Η πρώτη μέτρηση ήταν 860. Γλυκοζιομενη είχα 9.5
Σε 2 εβδομάδες ότι χάπια και να πήρα δεν έπεσε κάτω από 600 οπότε έπρεπε να ξεκινήσω ινσουλίνη ή κάποιο σκεύασμα σαν το γνωστό ozembik.
Τώρα όσο προσέχω και συνεχίζω την άσκηση 2 χρόνια μετά δεν έχω κανένα θέμα με ένα καπάκι τη μέρα.

 

[ΤΙΜΩΡΟΣ(1)]

Αν δεν προσέχεις μια ζωή 24/7, είναι συμβόλαιο θανάτου.
Και δεν είναι τόσο απλό να προσέχεις.
Ξέρω δύο άτομα που ενώ ξεκίνησαν με καλές προδιαγραφές, στην πορεία έκαναν εκπτώσεις και

 

[captain 69]

Εγώ έκανα γενικές ατσι για να δω τη χοληστερίνη.... Αυτό χτυπούσε κουδούνια και καμπάνες μέρες πριν αφού είχα κλείσει και ραντεβού με οφθαλμίατρο γιατί από το αριστερό μάτι δεν έβλεπα καλά..... Η πρώτη μέτρηση ήταν 860. Γλυκοζιομενη είχα 9.5
Σε 2 εβδομάδες ότι χάπια και να πήρα δεν έπεσε κάτω από 600 οπότε έπρεπε να ξεκινήσω ινσουλίνη ή κάποιο σκεύασμα σαν το γνωστό ozembik.
Τώρα όσο προσέχω και συνεχίζω την άσκηση 2 χρόνια μετά δεν έχω κανένα θέμα με ένα καπάκι τη μέρα.

Τεράστια νούμερα και μπράβο για τη προσπάθεια. Το ozempic θα σε βοηθούσε βασικά στη διαχείριση του βάρους, ίσως θα έπρεπενα το συζητήσεις με τον ενδοκρινολόγο σου. Περπάτα όσο περισσοτερο μπορείς. 75-78 κιλά και μέχρι 130 ζακχαρο νηστείας να είναι οι στόχοι σου. Μια χαρά θα τα πας αφού τα κατάφερες έτσι θεαματικά.

 

[Νίπλης]

Τεράστια νούμερα και μπράβο για τη προσπάθεια. Το ozempic θα σε βοηθούσε βασικά στη διαχείριση του βάρους, ίσως θα έπρεπενα το συζητήσεις με τον ενδοκρινολόγο σου. Περπάτα όσο περισσοτερο μπορείς. 75-78 κιλά και μέχρι 130 ζακχαρο νηστείας να είναι οι στόχοι σου. Μια χαρά θα τα πας αφού τα κατάφερες έτσι θεαματικά.

τα έχεις περάσει τυπε ;

 

[captain 69]

τα έχεις περάσει τυπε ;

Ναι. Διαγνώστηκα με κληρονομικό τύπου 2 (η μάνα μου ήταν ινσουλινοεξαρτώμενη) στα 57 μου. Όχι πάντως με τέτοιες τιμές όπως του συναγωνιστή. Με προσπάθεια τον έχω ρεγουλάρει κάτω και από το προδιαβητικό στάδιο χωρίς να καταφύγω σε ινσουλίνη, αλλά θέλει πολλή προσοχή μην ξεφεύγεις και ετήσια τσεκαπ σε ματια, πόδια, νεφρά, καρδιά και βασικές αρτηρίες. Πέραν της διατροφής και ενός καλού σχήματος αγωγής (αν είναι απαραίτητη), το βασικότερο είναι το χαμηλό βάρος και η άσκηση. 15.000 βήματα καθημερινό περπάτημα είναι ο προσωπικός μου στόχος.

 

[malakotianos]

Τεράστια νούμερα και μπράβο για τη προσπάθεια. Το ozempic θα σε βοηθούσε βασικά στη διαχείριση του βάρους, ίσως θα έπρεπενα το συζητήσεις με τον ενδοκρινολόγο σου. Περπάτα όσο περισσοτερο μπορείς. 75-78 κιλά και μέχρι 130 ζακχαρο νηστείας να είναι οι στόχοι σου. Μια χαρά θα τα πας αφού τα κατάφερες έτσι θεαματικά.

Εχετε ακουσει το mounjaro παιδια?

 

[pezoporos]

με αποτέλεσμα να φτάνω τα 28χλμ με 2 ρεπό τη βδομάδα.

28 χιλιόμετρα ημερησίως;

 

[Νίπλης]

28 χιλιόμετρα ημερησίως;

28/5 μερες εννοει

 

[sotos71]

Εύχομαι να πάνε όλα καλά.
Είχα τον πατέρα μου με διαβήτη, μεγάλη ταλαιπωρία.
Εν τω μεταξύ, δεν έκανε ποτέ κακή διατροφή.
Τσιγάρο πολύ όμως και καθόλου άσκηση.
Αν θες, ανάφερε τι διατροφή έκανες, πριν έρθει ο διαβήτης.

 

[BestNot]

Εύχομαι να πάνε όλα καλά.
Είχα τον πατέρα μου με διαβήτη, μεγάλη ταλαιπωρία.
Εν τω μεταξύ, δεν έκανε ποτέ κακή διατροφή.
Τσιγάρο πολύ όμως και καθόλου άσκηση.
Αν θες, ανάφερε τι διατροφή έκανες, πριν έρθει ο διαβήτης.

Εκανα στεφανιογραφία (αυτό που βλέπουν πόσο βουλωμένες είναι οι αρτηρίες)
Η γκόμενα στα μηχανήματα
¨Εχετε ζάχαρο ?"
Ο γιατρός που με ήξερε από φοιτητή
"Οχι, καπνίζει"

Μετά έκανα by-pass (99-98 % βουλωμένες)

Ο διαβήτης τύπου 2 , αν δεν είναι κληρονομικός, είναι καθαρά ασθένεια διατροφής.
Αν τρως σωστά κσι όχι σαβουροφάγια, δεν έχεις κανένα λόγο να πάθεις

Είναι αναστρέψιμη ασθένεια, αρκεί να κόψεις τις μαλακίες. (τις διατροφικές, η original μαλακία δεν πειράζει)

 

[DAMDIM100]

Τα έχουν πει οι παλιοί... Τότε οι άνθρωποι γερνούσαν νωρίς...
Σήμερα ο διαβήτης "δημιουργείται" από τον τρόπο ζωής κυρίως (εκτός από την κληρονομικότητα)... Για να ευθυμήσουμε λίγο (όσο μπορούμε) από την μαυρίλα των ασθενειών...

 

[tarzan71]

Και εγώ πρόσφατα βρήκα ότι είμαι προδιαβητικός. Το σύμπτωμα ήταν να ξυπνάω 3 φορές το βράδυ για κατούρημα. Μιλάμε για πολύ κατούρημα. Ευτυχώς το πρωινό δεν ξεπερνάει τα 140 πράγμα που ρυθμίζεται σχετικά εύκολα χωρίς ινσουλίνη. Επίσης η γιατρός μου είπε ότι πρέπει να χάσω κιλά, είμαι 108 και 1,84. Ο στόχος μου είναι να πάω στα 90.
Θέλει προσοχή στη διατροφή. Θα μου ξεκινήσει σε λίγο το οζέμπικ περισσότερο για την απώλεια βάρους

 

[captain 69]

Και εγώ πρόσφατα βρήκα ότι είμαι προδιαβητικός. Το σύμπτωμα ήταν να ξυπνάω 3 φορές το βράδυ για κατούρημα. Μιλάμε για πολύ κατούρημα.

Ένα άλλο σύμπτωμα που πρέπει να πονηρεύει, είναι όταν ξυπνά κανείς κουρασμένος και συχνά με μια μεταλλική γεύση στο στόμα. Επίσης όταν διψάς χωρίς κάποιο προφανή λόγο. Και πάντα να ψάχνεσαι αν υπάρχει στυτική δυσλειτουργία σε ηλικία στην οποία δεν δικαιολογείται.

 

[koukoskoukou]

Στα 40. Και μετά από πολλές υπερκαταναλώσεις και λάθη στη διατροφή ήρθε η μόνιμη επίσκεψη του διαβήτη τύπου 2.
Δεν κρύβω πως ψυχολογικά μου κόστισε και τρομοκρατήθηκα μιας και δεν μπορούσαμε με κανένα χάπι να κατεβάσουμε τα υπερβολικά μεγάλα νούμερα που είχα.
Δεν ήθελα με τίποτα να ξεκινήσω ινσουλίνη αλλά οι γιατροί όλοι δεν μου έδιναν άλλη επιλογή.
Έκανα μια τελευταία προσπάθεια με πολύ προσοχή και σε συνεννόηση πάντα με τον διαβητολογο μου και ξεκίνησα μια τρομερή αλλαγή στη ζωή μου.
Άλλαξα εντελώς τη διατροφική μου καθημερινότητα και αναγκάστηκα να ελέγχω τα πάντα σε ποσότητα σακχάρων και υδατάνθρακες.
Ξεκίνησα καθημερινά περπάτημα όπου σταδιακά ανέβαζα τη χιλιομετρική απόσταση με αποτέλεσμα να φτάνω τα 28χλμ με 2 ρεπό τη βδομάδα.
Ξεκίνησα 120 κιλά και μετά από 4 μήνες είδα τη ζυγαριά να γράφει 78..
Όλα είναι μια απόφαση και η αλήθεια είναι πως θεωρώ ότι η αρρώστια αν και με άσχημο τρόπο με αφύπνισε και αυτή τη στιγμή έχω ποιότητα ζωής αν και πάντα θα πρέπει να προσέχω.

Αν προσέξεις στην υπόλοιπη ζωή σου τη διατροφή σου και με περπάτημα περίπου 30 λεπτά την ημέρα,να ξέρεις ότι θα ευγνωμωνείς το διαβήτη. Θα σε γλιτώσει από πολλές θανατηφόρες καταστάσεις,τύπου καρδιάς και εγκεφαλικού.

 

[lelosbi]

Ο αδερφος μου περασε ελαφρυ εγκεφαλικο πριν 1 χρονο. Στις εξετασεις που εκανε του βρηκαν σαχαρο κι ενα βημα πριν τον διαβητη. 1,80 υψος, 84 κιλα, καπνισμα 10-12 τσιγαρα τη μερα και πολυ περπατημα. Αλλαξε εντελως τη διατροφη του (ψωμι, ζυμαρικα, πιτσες τα ξεχασε. παρολα αυτα οι τιμες του παραμενουν ψηλα. Δεν ξερω αν και τι φαρμακα παιρνει. Πιστευω οτι ειναι και κληρονομικο γιατι και η μανα μας επασχε απο διαβητη.

 

[tarzan71]

Ο αδερφος μου περασε ελαφρυ εγκεφαλικο πριν 1 χρονο. Στις εξετασεις που εκανε του βρηκαν σαχαρο κι ενα βημα πριν τον διαβητη. 1,80 υψος, 84 κιλα, καπνισμα 10-12 τσιγαρα τη μερα και πολυ περπατημα. Αλλαξε εντελως τη διατροφη του (ψωμι, ζυμαρικα, πιτσες τα ξεχασε. παρολα αυτα οι τιμες του παραμενουν ψηλα. Δεν ξερω αν και τι φαρμακα παιρνει. Πιστευω οτι ειναι και κληρονομικο γιατι και η μανα μας επασχε απο διαβητη.

Είναι κληρονομικό και πρέπει οπωσδήποτε να το προσέχει. Αλλά μια και μιλάμε για εγκεφαλικό εδώ αλλάζουν τα πράγματα και μόνο ο γιατρός μπορεί να εκφέρει γνώμη πλέον