Τύπε προσωπικα δε θα πήγαινα Αμερικάνα στα μπουζούκια, προς θεού. Γενικά στους περισσότερους ξένους δεν αρέσουν τα μπουζούκια, ειναι εντελώς εκτός της κουλτούρας τους. Ούτε που θα καταλάβουν τι πα να πει καλο τραπέζι και μπουκάλι και τέτοιες πιπες.
Με τρεις γκομενες απέναντι σου θες τουλαχιςτον εναν καλο wingman, αλλιώς πας ακλαφτος, καλυτερα να κάτσεις σπιτι. Πρεπει οπωσδήποτε να βρεις κάποιον, δηλαδη ήμαρτον δεν παίζει να μην εχεις τουλαχιςτον ενα φιλαράκι να σε συνοδέψει. Στην τελική μάζεψε κάναν ακυρο απο το δρόμο, ΜΟΝΟΣ ΜΗΝ ΠΑΣ.
Αν τελικά βρεις παρέα, πηγαινε τις κάπου ωραια για ποτό στην αρχη, να πείτε δυο πιπες, να ειναι κοντα στη θάλασσα, να σπάσει λιγο ο πάγος. Και μετα πρεπει να τις πας σε κλαμπ που ο κοςμος χορεύει, πρεπει να ειναι στα όρθια και να τις κανεις να χορέψουν. Εκει θα αρχίσεις διακριτικά αλλα αποφασιστικά τους χουφτους.
Οι αμερικανες να ξέρεις βγαίνουν σε δυο καλούπια, είτε βλαμενες Μπάρμπι στυλ Παρις Χιλτον, είτε και καλα ψαγμένες ανεξάρτητες. Για τον πουτσο και οι δυο κατηγορίες, αλλα οι πρώτες δεν αντεχονται ούτε λεπτό.