Πέτρο, στο μυαλό μου σε έχω σαν έναν ακάποτο kamikaze.
Έχουμε τρελή ανάγκη να μας διηγείσαι τα γαμήσια σου.
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑ Sepuku στις καπότες!
Πάρε ένα σκηνικό να ξεροχύσεις μύστη μου!
Πριν λίγες μέρες επισκέφθηκα τα δέλα της σάπιας επαρχίας όπου ζω. Εδώ πέρα οι υπηρεσίες είναι μόνο υπεραπλό πρόγραμμα και εντελώς αποστειρωμένες (σου τον πιάνουν με καπότα, αν ακουμπήσεις τη τσαπού σου πριν σου περάσει καπότα σου λένε να μην τις ακουμπάς και άλλα τέτοια εξωφρενικά...)
Ακόμα και τα σπίτια είναι καθαρά ρε πούστη μου! Μου λείπει η παρακμή της Αθήνας... :'( :'( :'( :'( :'(
Κάνοντας τη βόλτα μου είδα ότι δεν έπαιζε τίποτα αξιόλογο και μπαίνω στο τελευταίο δέλο έχοντας χάσει σχεδόν κάθε ελπίδα. Εκεί η τσατσά ανακοινώνει νέα άφιξη, ένα πιπινορουμανάκι ολοκαίνουργιο ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ!
Ξανθό, γλυκοπρόσωπο, με ζουμερά, μεσαίου μεγέθους στητά βυζάκια, κωλί ποίημα και σώμα/δέρμα για πρόωρη.
Δίνω τα
30 (ολογράφως ΤΡΙΑΝΤΑ ΕΥΡΩ) για το ΑΠΛΟ πρόγραμμα (γαμώ τη βλαχιά) και περνάω στο δωμάτιο.
Έρχεται το μωρό, δε μιλάει γρι ελληνικά, αρχίζει να γδύνεται και τι να δω;; Το μουνάκι της ήταν λίγο αξύριστο!!! Ξερόχυνα ασύστολα, κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό!
Το αρχίζω στο μπαλαμούτι, το χέρι μου κατέβηκε στο μουνάκι της και παραδόξως δεν αντέδρασε ως είθισται στα δελα της σάπιας επαρχίας. Πιάνω το χέρι της και το βάζω πάνω στο πράμα μου και άρχισε να το μαλακίζει. Το μουνάκι της σύντομα άρχισε να στάζει κι εγώ να προσπαθώ να γλυτώσω την πρόωρη!
Σκέφτομαι: "Λες να δοκιμάσω..;" και σπρώχνω τη τσαπού πάνω στην κλειτορίδα της και αυτή άρχιζε να μου τον γυαλίζει με τα μουνόζουμά της, τρίβοντάς τον πάνω στο μουνάκι της.
Έσπρωξα λίγο ακόμα και της μπήκε.. το μωρό αναστέναξε και άρχισε να χοροπηδάει πάνω της αλλά σταμάτησε μετά από 7-8 μέσα-έξω. Μου λέει "gummi" και μου δείχνει την
σκατοκαπότα.
Περνάει τη
μαλακία στο πουλί μου που αν δεν ήταν ΜΟΥΝΑΡΑ η τύπισσα θα είχε γίνει ζυμάρι από το ξενέρωμα.
Αυτό ηταν, δεν καταλάβαινα τίποτα με την καπότα...
Τη γυρνάω στα τέσσερα (να μη βλέπει
) και τραβάω την καπότα προς τα πίσω μπας και σπάσει.. ΤΙΠΟΤΑ Η ΚΑΡΓΙΟΛΑ! Κόντεψε να σπάσει το πουλί μου παρά το λάστιχο!
Τελικά αφού βλέπω ότι το μικρό δεν παίρνει χαμπάρι, βγάζω την καπότα σιγά σιγά, και της τον μπήγω πάλι μέσα.
Μερικά δεπτερόλεπτα αργότερα στον Παράδεισο του ζεστού, φιλόξενου μουνιού της και ένιωσα τη γνώριμη ηδονή του σπέρματος που ανεβαίνει για να γκαστρώσει αυτό το θεσπέσιο πλάσμα.
Τελικά κώλωσα και δεν τα πέταξα βαθιά στη μήτρα της... :'( :'( :'( :'( :'( :'(
Πεθύμησα Αθήνα και μαμά-Νανά, να μου παίρνει το πουλάκι μου χωρίς ταμπού σε ότι τρύπα έχει και δεν έχει...
Αυτά από μένα!
