Το οτι ένα γραφείο κρεοπωλείο κρατάει μία λίστα τηλεφώνων με όσους έχουν παραγγείλει κρέας στο παρελθόν, δεν είναι ούτε πρωτοφανές ούτε περίεργο. Το να γνωρίζεις ποιος είναι επαναλαμβανόμενος πελάτης και ποιος πρωτοεμφανιζόμενος, ποιος είναι ο «high standards» και ποιος ο «γαμάω ότι βρω», ποιος είναι ο βίαιος / επικίνδυνος και ποιος ο χαμηλών τόνων μερικές φορές βοηθά να προωθήσεις το εμπόρευμα στοχεύοντας σε συγκεκριμένο target group με την μεγαλύτερη δυνατή ασφάλεια ως προς τις κακοτοπιές και φυσικά την σωματική ακεραιότητα του εμπορεύματος.
Προφανώς όμως το μέλος Professoras εννοεί κάτι άλλο. Κατά πόσο θα μπορούσαν να γνωρίζει το γραφείο ποιος ακριβώς είναι (με στοιχεία πλήρους ταυτότητας) το μέλος που γράφει μία κριτική και μάλιστα κακή κριτική. Από μία κριτική μπορεί να εξαχθούν συμπεράσματα! Πχ αν κι εγώ δεν ενέφερα ακριβή ημερομηνία, ανέφερα πως ήταν ώρα «απογευματινοβραδυνή» και με εξυπηρέτησε «ο» υπάλληλος και όχι «η» υπάλληλος (από τις δύο που απαντούν στο συγκεκριμένο μαγαζί. Από αυτό και μόνο, θα μπορούσε να επιτευχθεί μία αρκετά ακριβής ταυτοποίηση του μέλους. Όλα αυτά «αν»! Αν πράγματι εγώ μίλησα με «τον» υπάλληλο (και όχι μία από «τις» υπαλλήλους), κι αν πράγματι η ώρα της επίσκεψής μου ήταν «απογευματινοβραδυνή» και όχι πχ μεταμεσονύκτια. Λαμβάνοντας υπ’ όψη πως τα νούμερα κινητής τηλεφωνίας που χρησιμοποιώ για τέτοιες δουλειές είναι όλα «Πακιστανικά» (οπότε ακόμη κι αν έχουν δικό τους άτομο σε κατάστημα κινητής τηλεφωνίας δεν έχουν πρόσβαση στα στοιχεία ταυτότητάς μου) και ότι οι συσκευές που έχουν τις κάρτες SIM είναι «παρθένες» (αγοράστηκαν αποκλειστικά για το σκοπό αυτό και δεν έχουν ξαναφορέσει άλλα νούμερα στο παρελθόν) και φυλάσσονται με τις μπαταρίες βγαλμένες σε χώρο / γεωγραφική τοποθεσία την οποία επισκέπτομαι χωρίς να φέρω τον πραγματικό μου αριθμό μαζί μου (οπότε ούτε καν ταυτοποίηση με εγγύτητα GPS με προσωποποιημένη συσκευή δεν μπορεί να επιτευχθεί), το μόνο που μπορούν να κάνουν για εμένα οι νταβατζήδες είναι να αναρωτιούνται.
Ναι, τα μέτρα που λαμβάνω μπορεί να ακούγονται ακραία, αλλά δεν έχω καμία όρεξη να γίνω ανοικτό βιβλίο για τον οποιοδήποτε ψευτόμαγκα νταβατζάκο που ίσως αύριο μεθαύριο αποφασίσει να με εκβιάσει για τα νυχτοπερπατήματά μου με τις πουτάνες του γραφείου του. Κι αν το επιχειρήσει, φροντίζω να έχω ήδη μαζέψει πρώτος ράμματα για την γούνα τους για να είμαι προετοιμασμένος. Το ότι νοικιάζω μουνί από το μαγαζί τους, δεν σημαίνει ότι θα τους δώσω και απεριόριστη πρόσβαση σε οποιαδήποτε πληροφορία μπορεί να γυρίσει μπούμεραγκ εναντίον μου μετά από καιρό. Τώρα θα μου πείτε, υπάρχουν κι αυτοί που τηλεφωνούν στα γραφεία και ζητώντας έκπτωση 10-20 ευρώ λένε «είμαι ο τάδε από το φόρουμ» - η βλακεία είναι ανίκητη.
να τα λετε ακομα κι αν δεν ρωτησει καποιος, μην τα κρατατε μεσα σας
δεν τράβηξε καν το καζανάκι 
