Χρεοκοπεί η Ελλάδα ή η ...ΕΕ

[helios747]

Γαμησε τα...Ολα τα χε δουλεια, σπιτι, γυναικα...Και γυρισε για να τρωει την συνταξη του γερου του...ξαναγαμησε τα...

  κοβετε  και  η  συνταξη  του  γερου  του  τωρα  κανα  25-30%!  αλλα  δεν  πειραζει  ομως!  για  φραπεδακι  και  κωλοβαρεμα  με  τις  ωρες  κανα  5αευρο  δεκαευρω υπαρχει  φανταζομαι

 

[Lucent51]

Το πρόβλημα λοιπόν δεν έιναι ότι αποκαλύφθηκαν οι μαϊμουδιές. Κάποια στιγμή θα έβγαιναν στη φόρα, είτε τώρα είτε αργότερα. Ούτε το πρόβλημα ήταν ότι έγιναν οι μαϊμουδιές. Το πρόβλημα είναι ότι στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ πόσες τέτοιες μαϊμουδιές έχουν γίνει γιατί το Γενικό Λογιστήριο παρουσιάζει εικόνα λογιστηρίου από μπακάλικο

Aν ελεγες απο μπουρδελο θα συμφωνουσαμε!!  

Αυτος ειναι και ενας λογος που οι δανειστες δεν εχουν εμπιστωσυνη στις δηλωσεις της κυβερνησης!! Χρειαζονται αλλαγες,  εκσυνχρωνηση, και αντικειμενικοτητα  στις αναφορες των υπουργειων και της κυβερνησης. Αν δεν ειχε ερθει η ΚΤΕ και το ΔΝΤ ακομη δεν θα ξεραμε τι χρωσταμε!!  

 

[george234]

  κοβετε  και  η  συνταξη  του  γερου  του  τωρα  κανα  25-30%!   αλλα  δεν  πειραζει  ομως!   για  φραπεδακι  και  κωλοβαρεμα  με  τις  ωρες  κανα  5αευρο  δεκαευρω υπαρχει  φανταζομαι

Eτσι...και παει και σουπερ μαρκετ για να τσεπωνει τα ρεστα...40 χρονων μαλακας

 

[Tipos]

Ρε Τύπε, από τη στιγμή που έχει έλλειμα, ΦΥΣΙΚΑ και δε θα δανειστεί μόνο αυτά που χρειαζονται για τόκους και χρεολύσια. Άσε που αν δανείζεσαι για να πληρώσεις τόκους, το μόνο που κάνεις είναι να αυξάνεις το κεφάλαιο και την επόμενη χρονιά να πρέπει να δανειστείς πολλά περισσότερα. Πώς νομίζεις δηλαδή ότι έφτασε ο δανεισμός στο 115% του ΑΕΠ από το 32%; Μόνο με τους τόκους; Τα ελείμματά μας χρηματοδοτούσαμε. Σε ρωτάω όμως: ξέρεις καμία τράπεζα να δανείζει μια επιχείρηση που επί 30 χρόνια δεν έχει βγάλει κέρδος ούτε μια χρονιά και που τα δάνειά της έχουν φτάσει τα ακαθάριστα έσοδά της και τα έχουν ξεπεράσει; Το πρόβλημα μιας επιχείρησης ή ενός νοικοκυριού είναι το πώς θα συνεχίζει να καλύπτει τη χασούρα του ή την κατανάλωση πέρα από τις δυνατότητές του ή το πώς θα έχει περισσότερα έσοδα ώστε όχι μόνο να μη χρειάζεται να δανείζεται αλλά να αρχίσει να αποπληρώνει τα δάνειά του; Τι δεν έχουν πει οι μαλάκες οι πολιτικοί: ότι τα επιτόκια (spreads) δεν ανέβηκαν μόνο επειδή το έλλειμα ήταν στο 13% (ή θα ήταν στο 10% κατά Σαμαρά, λες και το 10% είναι κανένα κατόρθωμα). Αυτό θα μπορούσε να είναι και συγκυριακό λόγω της κατάστασης, όπως ήταν και για την Ιταλία, και την Ισπανία, και την Πορτογαλία και ένα σωρό άλλες χώρες. Και τα αντίστοιχα επιτόκια των χωρών αυτών αυξήθηκαν, αλλά δεν έφτασαν στο 10%-12%. Ούτε το ότι βγήκαμε και είπαμε ότι το έλειμμα και το χρέος ήταν παραπάνω από αυτό που ξέρανε ήταν τόσο που επηρέασε την κατάσταση. Μόνος του ο Σαμαράς το είπε ότι μέχρι τον Ιανουάριο, τα επιτόκια ήταν σε επίπεδα που δεν είχαν ξεφύγει από τον έλεγχο όταν δηλαδή όλοι ξέραμε για το 12-13% έλλειμα. Εκείνο που ανακαλύφθηκε τον Ιανουάριο ήταν ότι στην πραγματικότητα, ακόμα και αυτά που ανακοινώσαμε εν είναι σίγουρο ότι απεικονίζουν την πραγματικότητα, επειδή το Ελληνικό Δημόσιο με ευθύνη ΟΛΩΝ των κυβερνήσεων της μεταπολίτευσης, τηρεί τα λογιστικά του βιβλία με τις μπακάλικες πρακτικές της δεκαετίας του '50. Είναι δηλαδή πολύ πιθανό το πραγματικό (όχι το επίσημο) χρέος να είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που ανακοινώσαμε, αλλά ούτε και εμείς δεν το ξέρουμε αυτό γιατί με τα μαγειρέματα που έγιναν πριν την είσοδο στο ευρώ (και που - επισήμως - συνεχίστηκαν για πολύ καιρό μετά, μέχρι το 2006-2007) μεγάλο μέρος του χρέους μασκαρεύτηκε σε τιτλοποίηση μελλοντικών εσόδων, ώστε να δείχνουμε μικρότερο χρέος από αυτό που έχουμε στην πραγματικότητα. Αυτές οι τιτλοποιήσεις, δεν γίνεται λογιστικά να απεικονιστούν στα δημόσια οικονομικά επειδή δεν υπάρχει σχετικός λογαριασμός προβλέψεων από μελλοντικές υποχρεώσεις, αφού στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ακριβώς υποχρέωση καταβολής από το δημόσιο ταμείο, αλλά η στέρηση μελλοντικών εσόδων από το δημόσιο ταμείο (που κανονικά θα χρησιμοποιούνταν για την αποπληρωμή των δανείων που πήραμε με τη μορφή των τιτλοποιημένων μελλοντικών εσόδων). Στη μία περίπτωση δηλαδή παίρνεις το δάνειο, το εμφανίζεις στον ισολογισμό σου και το αποπληρώνεις μελλοντικά από τα έσοδά σου, ενώ στην άλλη περίπτωση παίρνεις το δάνειο, δεν το εμφανίζεις στον ισολογισμό σου και ο δανειστής σου παίρνει τα έσοδα απευθείας από το φορέα που έχει τα έσοδα (ΟΠΑΠ, ΤΕΟ κ.λπ.) ως τοκοχρεωλυτικές καταβολές για τις οποίες ούτε το κεφάλαιο γνωρίζουμε ποιό ήταν πραγματικά, ούτε και το επιτόκιο.

Θα μου πεις, ότι αυτό το έκαναν λίγο-πολύ και άλλες χώρες... Σύμφωνοι, δεν ανακαλύψαμε και τον τροχό. Άλλο όμως να το κάνει αυτό μια χώρα που έχει μια όπως και να το κάνεις πιο ισχυρή οικονομία και που έχει πιο διαχειρίσιμο χρέος από σένα (γιατί εμείς παλεύαμε με νύχια και με δόντια να μην περάσουμε το 100% του ΑΕΠ, όταν οι άλλοι ήταν προ κρίσης κοντά στο 75-80%) και το έκαναν σε μικρότερο βαθμό και άλλο να το κάνεις εσύ που ως χώρα ψάχνεις να δανειστείς για να βγάλεις το μήνα, επειδή τα έσοδά σου δε φτάνουν ούτε για να καλύψεις τα τρέχοντα λειτουργικά σου έσοδα. Είμαστε δηλαδή στη φάση του "είπαν του τρελού να χέσει, κι αυτός ξεκωλώθηκε".

Όταν λοιπόν οι αγορές ανακάλυψαν ότι η έκταση της χρήσης αυτών των τιτλοποιημένων μελλοντικών εσόδων ήταν (επισήμως) δυσανάλογο σε σχέση με τα ήδη υπάρχοντα χρέη σκέφτονται δύο πράγματα:

1. Με τα ως τώρα έσοδα από αυτά που παραχωρούνται μελλοντικά, η ψωροκώσταινα είχε έλειμμα (επισήμως) 3-3,5% και ανεπισήμως 4-5%. Άρα τώρα που δε θα έχει ούτε αυτά τα έσοδα, το έλειμμα θα αυξηθει (λόγω της στέρησης εσόδων), άρα αυξάνεται και ο κίνδυνος της αποπληρωμής του υπάρχοντος χρέους
2. Και καλά να έχουν μόνο αυτά της Goldman.. Αν έχουν και άλλα της Smith & Wesson, όπου θα παραχωρούν και τα έσοδα από μελλοντικούς φόρους που να το ξέρουμε; Αυτοί είναι αδίστακτοι καραγκιόζηδες, που για να βρουν ρευστό μπορούν να τιτλοποιήσουν και τα μελλοντικά έσοδα από την κόρη τους που θα γίνει πουτάνα.

Απόφαση: ΠΟΥΛΑ ΟΣΟ - ΟΣΟ τα ομόλογα των καραγκιόζηδων

Πράξη: Πουλάνε αντί για το 100% της αξίας του ομολόγου στο 99, στο 98, στο 97, στο 96 και πάει λέγοντας... της ονομασtικής αξίας τους και ακόμα πέφτουν. Αποτέλεσμα, το επιτόκιο που παίρνει αυτός που αγοράζει το ομόλογο να παίρνει μεγαλύτερο επιτόκιο από αυτό που αναγράφεται στο ίδιο το ομόλογο, αφού παίρνει το ίδιο ποσό τόκων για λιγότερο κεφάλαιο. Έτσι αν πας να ξαναδανειστείς οι αγοραστές στη δημοπρασία θα απαιτήσουν να πάρουν το ίδιο επιτόκιο που παίρνει ο αγοραστής του προηγούμενου ομολόγου (αλλιώς παίρνουν το πρώτο ομόλογο από την αγορά και έχουν τα ίδια έσοδα, και αφήνουν εσένα κ. υπουργέ των οικονομικών με το χαρτί στο χέρι).

Το πρόβλημα λοιπόν δεν έιναι ότι αποκαλύφθηκαν οι μαϊμουδιές. Κάποια στιγμή θα έβγαιναν στη φόρα, είτε τώρα είτε αργότερα. Ούτε το πρόβλημα ήταν ότι έγιναν οι μαϊμουδιές. Το πρόβλημα είναι ότι στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ πόσες τέτοιες μαϊμουδιές έχουν γίνει γιατί το Γενικό Λογιστήριο παρουσιάζει εικόνα λογιστηρίου από μπακάλικο της δεκαετίας του 1950 (κάτι σαν το Ζήκο από το Μπακαλόγατο). Ε, ποιός θα δάνειζε σε επιχείρηση που έχει για λογιστή το Ζήκο από το Μπακαλόγατο;

όχι ακριβώς.

Οι "αγορές" δεν "ανακάλυψαν" ξαφνικά μόνες τους τα μαγειρέματα.

Αρχίσαμε να το διαλαλούμε από μόνοι μας! Βγάλαμε τα ματάκια μας διότι ο αλλαζόνας υπεροπτικός άσχετος αποτυχημένος νέος υπουργός μας των οικονομικών ήθελε να θάψει σώνει και καλά τους προηγούμενους. Ή ήθελε σώνει και καλά να πάμε ΔΝΤ. Τέικ γιορ πικ.
Ας μην ομορφαίνουμε γεγονότα που έχουν γραφτεί πια στην ιστορία.

Από κει και πέρα, σαν κράτος μπορείς να συνεχίσεις να δανείζεσαι εσαεί όσο το έλειμμά σου παραμένει χαμηλό, δεν είναι δηλαδή ανάγκη να έχεις πλεόνασμα. (Είμαι σίγουρος ότι ο γάτος θα έχει πρόχειρη τη σχετική θεωρητική απόδειξη σε αυτό)
Το χρέος επίσης δεν πειράζει να είναι ψηλό. Το 2012 το χρέος μας προβλέπεται να πετάξει στο 150% και απότι βλέπεις δεν ανησυχεί κανένας για αυτό. Ας αφήσουμε πια τη τρομοκρατία των αριθμών.

Άρα, κατά τη ταπεινή μου άποψη δεν ήταν θέμα "αριθμών", αλλά διαχείρισης.
Με την %$^$^#%^% διαχείριση μιας δύσκολης κατάστασης καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα επιπρόσθετο πρόβλημα, αυτό του δανεισμού.
Που παραλίγο να μας τινάξει όλους στον αέρα. Εμάς και την ΕΕ.

Για τα υπόλοιπα συμφωνώ. Αλλά έπρεπε η διαχείριση να είναι τελειώς διαφορετική και κυρίως ελεγχόμενη.

Και η λύση?

 

[poppop]

[URL unfurl="true"]http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/09/blog-post_6027.html[/url]
Πολύ ενδιαφέροντα πράγματα ειπώθηκαν από τον επίτιμο αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων Παναγιώτη Γεννηματά σε Κυριακάτικη πρωινή εκπομπή.Φυσικά είναι φανερό ότι ο κ.Γεννηματάς δεν είναι εκφραστής των συμφερόντων του λαού, αλλά απλά ένας άνθρωπος του συστήματος που όμως βλέπει και τονίζει τα αδιέξοδα της φορομπηχτικής πολιτικής που ακολουθείται.
"Γίνεται ένα πείραμα(ακριβώς) στου κασίδη το κεφάλι επειδή δεν υπάρχει στιβαρή κυβέρνηση να πει στην Τρόικα πως δεν μπορεί να ανταποκριθεί η Ελλάδα στα οικονομοτεχνικά μοντέλα που έχουν στα χαρτιά εκείνοι.Η ελληνική οικονομία δεν μπορεί να ανταποκριθεί και να αντιδράσει με τον ίδιο τρόπο που αντιδρούν άλλες ευρωπαικές οικονομίες.Η κάθε χώρα έχει συγκεκριμένες δυνατότητες φοροδοτικότητας.Δεν γίνεται τα ποσοστά αυτής της φοροδοτικότητας να αλλάξουν σε........ μια νύχτα προς τα πάνω επειδή έτσι νομίζουν κάποιοι.
Δεν γίνεται σε μια νύχτα να διορθωθούν λάθη και εγκληματικές πρακτικές δεκαετιών η αιώνων."
...γίνεται γίνεται κύριε πρόεδρε.
Αφου το λένε και όλα τα Πασοκικά  μεσα παραπληροφόρησης.Απλά κάποιοι πρέπει να βοηθησούν λίγο παραπάνω απο τους υπόλοιπους για να το επιτύχουμε

 

[ftlv]

όχι ακριβώς.

Οι "αγορές" δεν "ανακάλυψαν" ξαφνικά μόνες τους τα μαγειρέματα.

Αρχίσαμε να το διαλαλούμε από μόνοι μας! Βγάλαμε τα ματάκια μας διότι ο αλλαζόνας υπεροπτικός άσχετος αποτυχημένος νέος υπουργός μας των οικονομικών ήθελε να θάψει σώνει και καλά τους προηγούμενους. Ή ήθελε σώνει και καλά να πάμε ΔΝΤ. Τέικ γιορ πικ.
Ας μην ομορφαίνουμε γεγονότα που έχουν γραφτεί πια στην ιστορία.

Από κει και πέρα, σαν κράτος μπορείς να συνεχίσεις να δανείζεσαι εσαεί όσο το έλειμμά σου παραμένει χαμηλό, δεν είναι δηλαδή ανάγκη να έχεις πλεόνασμα. (Είμαι σίγουρος ότι ο γάτος θα έχει πρόχειρη τη σχετική θεωρητική απόδειξη σε αυτό)
Το χρέος επίσης δεν πειράζει να είναι ψηλό. Το 2012 το χρέος μας προβλέπεται να πετάξει στο 150% και απότι βλέπεις δεν ανησυχεί κανένας για αυτό. Ας αφήσουμε πια τη τρομοκρατία των αριθμών.

Άρα, κατά τη ταπεινή μου άποψη δεν ήταν θέμα "αριθμών", αλλά διαχείρισης.
Με την %$^$^#%^% διαχείριση μιας δύσκολης κατάστασης καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα επιπρόσθετο πρόβλημα, αυτό του δανεισμού.
Που παραλίγο να μας τινάξει όλους στον αέρα. Εμάς και την ΕΕ.

Για τα υπόλοιπα συμφωνώ. Αλλά έπρεπε η διαχείριση να είναι τελειώς διαφορετική και κυρίως ελεγχόμενη.

Και η λύση?

+1000!!!

 

[Lucent51]

Από κει και πέρα, σαν κράτος μπορείς να συνεχίσεις να δανείζεσαι εσαεί όσο το έλειμμά σου παραμένει χαμηλό, δεν είναι δηλαδή ανάγκη να έχεις πλεόνασμα. (Είμαι σίγουρος ότι ο γάτος θα έχει πρόχειρη τη σχετική θεωρητική απόδειξη σε αυτό)
Το χρέος επίσης δεν πειράζει να είναι ψηλό. Το 2012 το χρέος μας προβλέπεται να πετάξει στο 150% και απότι βλέπεις δεν ανησυχεί κανένας για αυτό. Ας αφήσουμε πια τη τρομοκρατία των αριθμών.

Άρα, κατά τη ταπεινή μου άποψη δεν ήταν θέμα "αριθμών", αλλά διαχείρισης.
Με την %$^$^#%^% διαχείριση μιας δύσκολης κατάστασης καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα επιπρόσθετο πρόβλημα, αυτό του δανεισμού.

Λες πολλα που δεν τα καταλαβαινω!!

Λες να μην ανησυχει κανεις γιατι οι αγορες εχουν βγαλει καποια συμπερασματα?? 

Δεν υπηρχε διαφανεια στους "αριθμους" νομιζω!! Πως το ειπε ο φιλος πιο κατω "Λογιστικα μπακαλικου" 

 

[helios747]

  εχουμε  λοιπον  χρεωκοπησει (πρακτικα)  απλα  οι  ευρωπαιοι  μας  κρατανε  στη  ζωη  με  μηχανικη  υποστηριξη!  αν  παρουμε  ως  δεδομενο  οτι  δεν  θα  μας  εγκαταλειψουν  (λεμε  τωρα, που  δεν  ειναι  καθολου  δεδομενο)  λογω  του  οτι  φοβουνται  την  επεκταση  της  κρισης  στην  υπολοιπη  ευρωπη  αν  μας  παρατισουν  και  τραβηξουν  τη  πριζα   και  μετα  την  τριετια  θα  εχουμε  και  νεα  τριετια  και  ισως  και  νεα  και  παει  λεγοντας....  και  καθε  χρονο  η  φτωχεια  και  η  ανεργια  θα  αυξανονται  κατακορυφα  απο  τα  νεα  σκληρα  μετρα!  θα  ειχε  νοημα  μια  τυπου  εξεγερση  (αυθορμητη)  και  να  τους  παρει  ο  κοσμος  με  τις  πετρες   και  μετα  τι   δραχμη  βεβαια!  δε  θελω  να  το  σκεφτομαι  (ειμαι  της  αποψης  οτι  δεν  επρεπε  να  ειχαμε  μπει  ιδιως  με  τα  ψεμματα  των  μεγαλων  οικονομολογων)   πρεπει  να  κανει  ο  κοσμος  κατι??? τα  επομενα  1-2-3  χρονια   τι  ομως???  η  να  αφησουμε  τους  ευρωπαιους  να  μας  πανε  γα μιοντας  καμια  10ετια  (καλα κανουν- εμεις  του  καλεσαμε  βεβαια)

 

[Tipos]

Λες πολλα που δεν τα καταλαβαινω!!
Λες να μην ανησυχει κανεις γιατι οι αγορες εχουν βγαλει καποια συμπερασματα??  
Δεν υπηρχε διαφανεια στους "αριθμους" νομιζω!! Πως το ειπε ο φιλος πιο κατω "Λογιστικα μπακαλικου"  

Re Luc,

Λέω το απλό: Το μνημόνιο το ίδιο προβλέπει ότι το χρέος μας σε 2 χρόνια θα φτάσει 150%. Το προβλέπει στο roadmap, όχι σαν κίνδυνο. Υποτίθεται ότι θα είναι ελεγχόμενο, η Ελλάδα θα πάει το χρέος της στο 150% και στη συνέχεια θα αρχίσει να μειώνεται και δεν θα ανοίξει μύτη. Άρα, αν ήταν στο 115% δεν είναι καταστροφικό ώστε να χρησιμοποιείται αυτό το νούμερο για τρομοκρατία. Ούτε από τον φίλο, ούτε από τον ΠΑΠ.

Για τα άλλα συμφώνησα.
Μόνο που κανένας δεν το διαλαλούσε μέχρι τώρα.

Και για να είμαστε κυνικοί, www.axiaplus.gr/Default.aspx?id=147490&lang=1&nt=108]στη θέση τους θα τα είχα βρει[/url] όσο ήταν καιρός. Η λύση τους προσφέρθηκε στο πιάτο! όλο το πακέττο!

Γιατί αυτό που συμβαίνει σήμερα, τα γεροντάκια δεν το αξίζουν.

 

[boobmaniac]

Aν ελεγες απο μπουρδελο θα συμφωνουσαμε!!  

Αυτος ειναι και ενας λογος που οι δανειστες δεν εχουν εμπιστωσυνη στις δηλωσεις της κυβερνησης!! Χρειαζονται αλλαγες,  εκσυνχρωνηση, και αντικειμενικοτητα  στις αναφορες των υπουργειων και της κυβερνησης. Αν δεν ειχε ερθει η ΚΤΕ και το ΔΝΤ ακομη δεν θα ξεραμε τι χρωσταμε!!  

Μην προσβάλλεις τα μπουρδέλα! Το Γενικό Λογιστήριο είναι δεκαετίες πίσω από οργάνωση!

 

[boobmaniac]

όχι ακριβώς.

Οι "αγορές" δεν "ανακάλυψαν" ξαφνικά μόνες τους τα μαγειρέματα.

Αρχίσαμε να το διαλαλούμε από μόνοι μας! Βγάλαμε τα ματάκια μας διότι ο αλλαζόνας υπεροπτικός άσχετος αποτυχημένος νέος υπουργός μας των οικονομικών ήθελε να θάψει σώνει και καλά τους προηγούμενους. Ή ήθελε σώνει και καλά να πάμε ΔΝΤ. Τέικ γιορ πικ.
Ας μην ομορφαίνουμε γεγονότα που έχουν γραφτεί πια στην ιστορία.

Από κει και πέρα, σαν κράτος μπορείς να συνεχίσεις να δανείζεσαι εσαεί όσο το έλειμμά σου παραμένει χαμηλό, δεν είναι δηλαδή ανάγκη να έχεις πλεόνασμα. (Είμαι σίγουρος ότι ο γάτος θα έχει πρόχειρη τη σχετική θεωρητική απόδειξη σε αυτό)
Το χρέος επίσης δεν πειράζει να είναι ψηλό. Το 2012 το χρέος μας προβλέπεται να πετάξει στο 150% και απότι βλέπεις δεν ανησυχεί κανένας για αυτό. Ας αφήσουμε πια τη τρομοκρατία των αριθμών.

Άρα, κατά τη ταπεινή μου άποψη δεν ήταν θέμα "αριθμών", αλλά διαχείρισης.
Με την %$^$^#%^% διαχείριση μιας δύσκολης κατάστασης καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα επιπρόσθετο πρόβλημα, αυτό του δανεισμού.
Που παραλίγο να μας τινάξει όλους στον αέρα. Εμάς και την ΕΕ.

Για τα υπόλοιπα συμφωνώ. Αλλά έπρεπε η διαχείριση να είναι τελειώς διαφορετική και κυρίως ελεγχόμενη.

Και η λύση?

Το ότι οι αγορές δεν ανακάλυψαν τώρα τα μεγειρέματα, είναι γνωστό. Εκείνο που ανακάλυψαν, είναι η έκταση των μαγειρεμάτων και το ότι στην πραγματικότητα ούτε και εμείς ξέρουμε πόσο μαγείρεμα έχει πέσει... έχουμε χάσει δηλαδή το λογαριασμό από το πολύ μαγείρεμα. Γι' αυτό έμειναν κάγκελο. Το ότι αρχίσαμε να τα "διαλαλούμε" όπως λες, ήταν κάτι αναπόφευκτο, αφού αναγκαστικά με τις τιτλοποιήσεις, κάποια έσοδα (αυτά που θα χρησιμοποιούνται για την αποπληρωμή των τιτλοποιημένων μελλοντικών απαιτήσεων) ξαφνικά θα φαίνονταν μηδενικά. Ήταν δηλαδή θέμα χρόνου να το διαλαλήσουμε, είτε το θέλαμε, είτε όχι. Οπότε ούτε η μία εξήγηση που λες στέκει, ούτε η άλλη.

Μπορείς να συνεχίζεις να δανείζεσαι, όσο το έλειμμά σου βρίσκεται στα περιθώρια της ανάπτυξης του ΑΕΠ σου και άρα δεν θα αυξάνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ. Γι' αυτό και η Συνθήκη του Μάαστριχτ προβλέπει μέγιστο έλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ και συνολικό δημόσιο χρέος μέχρι 70% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχε ούτε το ένα νούμερο, ούτε το άλλο. Με λογιστικά μαγειρέματα έπιασε το στόχο για την ένταξη και με λογιστικά μαγειρέματα προσπαθούσε και τις 2 φορές να βγει από την επιτήρηση (το κατάφερε την πρώτη... στη δεύτερη μας πρόλαβε η κρίση). όσο για το 150% του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, ποιός είπε ότι κανένας δεν ανησυχεί; Αν δεν υπήρχε ανησυχία δεν θα ζητούσαν εμπράγματες εξασφαλίσεις για το δάνειο της τρόϊκας. Για να μπορεέσει το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ να αρχίσει να πέφτει, τρία πράγματα πρέπει να γίνουν: είτε να έχεις πλεονασματικούς ισολογισμούς που θα σε βοηθήσουν να αποπληρώνεις το χρέος σου, είτε να έχεις αύξηση του ΑΕΠ μεγαλύτερη από την αύξηση του χρέους σου, είτε (το καλύτερο) και τα δύο αυτά μαζί. Με τα ως τώρα στοιχεία η αύξηση του χρέους θα οφείλεται κυρίως στημ μείωση του ΑΕΠ και λιγότερο στην αύξηση των χρεών, θα είναι δηλαδή διαχειρίσιμη η κατάσταση, τουλάχιστον θεωρητικά. Εκείνο που δεν είναι καθόλου βέβαιο είναι αν θα επιβεβαιωθεί η ανάπτυξη της οικονομίας στη συνέχεια, ώστε να αρχίσει η μείωση των χρεών ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά και αν το 2013 (που είναι χρονιά εκλογών) ο Τζέφρι δε θα ακολουθήσει το παράδειγμα του father του ("Τσοβόλα δωσ' τα όλα"), ρίχνοντας όλο το σφίξιμο της τετραετίας στο καλάθι των σκουπιδιών.

Δεν είναι λοιπόν θέμα αριθμών. Οι αριθμοί όταν είναι πραγματικοί και όχι μαϊμουδιασμένοι, αντοκατοπτρίζονται και στον κόσμο, δε μένουν μόνο σα νούμερα στα βιβλία του Γενικού Λογιστηρίου.

Η λύση; Χμ... καλή ερώτηση... η καλύτερη λύση είναι η ανάπτυξη (η πραγματική, όχι η μουσαδένια που παρουσιάζαμε ως τώρα) συνδυασμένη με εξωστρέφεια (βασική προϋπόθεση για υγιή ανάπτυξη), σταθερό φορολογικό περιβάλλον, κίνητρα για απασχόληση και επενδύσεις και ΦΥΣΙΚΑ μείωση της σπατάλης (που δεν είναι οι μισθοί και οι συντάξεις του μέσου δημοσίου υπαλλήλου, αλλά των παχυλά αμοιβόμενων κηφήνων του δημόσιου τομέα), η φορολόγηση τεράστιων εισοδημάτων που μένουν αφορολόγητα με νόμο (π.χ. η εκκλησιαστική περιουσία και τα εισοδήματα από την εκμετάλλευσή της) και ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης από πάνω ως κάτω (όχι αποσπασματικά και σπασμωδικά όπως γίνεται τώρα). Απ' όλα αυτά τίποτε δεν έχει γίνει ως τώρα, ούτε και φαίνεται να υπάρχει διάθεση για να γίνουν. Γι' αυτό και τα ψωμιά μας ως χώρα είναι μετρημένα.

 

[Tipos]

Το ότι οι αγορές δεν ανακάλυψαν τώρα τα μεγειρέματα, είναι γνωστό. Εκείνο που ανακάλυψαν, είναι η έκταση των μαγειρεμάτων και έμειναν κάγκελο. Το ότι αρχίσαμε να τα "διαλαλούμε" όπως λες, ήταν κάτι αναπόφευκτο, αφού αναγκαστικά κάποια έσοδα ξαφνικά θα φαίνονταν μηδενικά. Ήταν δηλαδή θέμα χρόνου να το διαλαλήσουμε, είτε το θέλαμε, είτε όχι. Οπότε ούτε η μία εξήγηση που λες στέκει, ούτε η άλλη.

Και πάλι όχι ακριβως αλλά δεν πειράζει.
Το αναπόφευκτο που λες σηκώνει πολύ νερό (τόσο χρονικά όσο και ποσοτικά).
και σε κάθε περίπτωση είναι ή θα ήταν διαχειρισιμο.

 

[trustworth]

Το ότι οι αγορές δεν ανακάλυψαν τώρα τα μεγειρέματα, είναι γνωστό. Εκείνο που ανακάλυψαν, είναι η έκταση των μαγειρεμάτων και το ότι στην πραγματικότητα ούτε και εμείς ξέρουμε πόσο μαγείρεμα έχει πέσει... έχουμε χάσει δηλαδή το λογαριασμό από το πολύ μαγείρεμα. Γι' αυτό έμειναν κάγκελο. Το ότι αρχίσαμε να τα "διαλαλούμε" όπως λες, ήταν κάτι αναπόφευκτο, αφού αναγκαστικά με τις τιτλοποιήσεις, κάποια έσοδα (αυτά που θα χρησιμοποιούνται για την αποπληρωμή των τιτλοποιημένων μελλοντικών απαιτήσεων) ξαφνικά θα φαίνονταν μηδενικά. Ήταν δηλαδή θέμα χρόνου να το διαλαλήσουμε, είτε το θέλαμε, είτε όχι. Οπότε ούτε η μία εξήγηση που λες στέκει, ούτε η άλλη.

Μπορείς να συνεχίζεις να δανείζεσαι, όσο το έλειμμά σου βρίσκεται στα περιθώρια της ανάπτυξης του ΑΕΠ σου και άρα δεν θα αυξάνεται ως ποσοστό του ΑΕΠ. Γι' αυτό και η Συνθήκη του Μάαστριχτ προβλέπει μέγιστο έλειμμα κάτω από το 3% του ΑΕΠ και συνολικό δημόσιο χρέος μέχρι 70% του ΑΕΠ. Η Ελλάδα στην πραγματικότητα ποτέ δεν είχε ούτε το ένα νούμερο, ούτε το άλλο. Με λογιστικά μαγειρέματα έπιασε το στόχο για την ένταξη και με λογιστικά μαγειρέματα προσπαθούσε και τις 2 φορές να βγει από την επιτήρηση (το κατάφερε την πρώτη... στη δεύτερη μας πρόλαβε η κρίση). όσο για το 150% του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, ποιός είπε ότι κανένας δεν ανησυχεί; Αν δεν υπήρχε ανησυχία δεν θα ζητούσαν εμπράγματες εξασφαλίσεις για το δάνειο της τρόϊκας. Για να μπορεέσει το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ να αρχίσει να πέφτει, τρία πράγματα πρέπει να γίνουν: είτε να έχεις πλεονασματικούς ισολογισμούς που θα σε βοηθήσουν να αποπληρώνεις το χρέος σου, είτε να έχεις αύξηση του ΑΕΠ μεγαλύτερη από την αύξηση του χρέους σου, είτε (το καλύτερο) και τα δύο αυτά μαζί. Με τα ως τώρα στοιχεία η αύξηση του χρέους θα οφείλεται κυρίως στημ μείωση του ΑΕΠ και λιγότερο στην αύξηση των χρεών, θα είναι δηλαδή διαχειρίσιμη η κατάσταση, τουλάχιστον θεωρητικά. Εκείνο που δεν είναι καθόλου βέβαιο είναι αν θα επιβεβαιωθεί η ανάπτυξη της οικονομίας στη συνέχεια, ώστε να αρχίσει η μείωση των χρεών ως ποσοστό του ΑΕΠ, αλλά και αν το 2013 (που είναι χρονιά εκλογών) ο Τζέφρι δε θα ακολουθήσει το παράδειγμα του father του ("Τσοβόλα δωσ' τα όλα"), ρίχνοντας όλο το σφίξιμο της τετραετίας στο καλάθι των σκουπιδιών.

Δεν είναι λοιπόν θέμα αριθμών. Οι αριθμοί όταν είναι πραγματικοί και όχι μαϊμουδιασμένοι, αντοκατοπτρίζονται και στον κόσμο, δε μένουν μόνο σα νούμερα στα βιβλία του Γενικού Λογιστηρίου.

Η λύση; Χμ... καλή ερώτηση... η καλύτερη λύση είναι η ανάπτυξη (η πραγματική, όχι η μουσαδένια που παρουσιάζαμε ως τώρα) συνδυασμένη με εξωστρέφεια (βασική προϋπόθεση για υγιή ανάπτυξη), σταθερό φορολογικό περιβάλλον, κίνητρα για απασχόληση και επενδύσεις και ΦΥΣΙΚΑ μείωση της σπατάλης (που δεν είναι οι μισθοί και οι συντάξεις του μέσου δημοσίου υπαλλήλου, αλλά των παχυλά αμοιβόμενων κηφήνων του δημόσιου τομέα), η φορολόγηση τεράστιων εισοδημάτων που μένουν αφορολόγητα με νόμο (π.χ. η εκκλησιαστική περιουσία και τα εισοδήματα από την εκμετάλλευσή της) και ο εκσυγχρονισμός της δημόσιας διοίκησης από πάνω ως κάτω (όχι αποσπασματικά και σπασμωδικά όπως γίνεται τώρα). Απ' όλα αυτά τίποτε δεν έχει γίνει ως τώρα, ούτε και φαίνεται να υπάρχει διάθεση για να γίνουν. Γι' αυτό και τα ψωμιά μας ως χώρα είναι μετρημένα.

Ανάπτυξη ? με επιχειρηματίες όπως οι μεταφορεις ΔΧ ? με τις πρακτικές και τις πράξεις των τελευταίων ημερών ? που παρόμοια ισχύει για κάθε έλληνα επιχειρηματία, δημόσιο η ιδιωτικό υπάλληλο και γενικότερα για κάθε πολίτη αυτής της χώρας ?

πραγματικά νομίζω οτι πραγματική ανάπτυξη με παραγωγή υλικών / άυλων αγαθών είναι αδύνατη ...

τι μέλλοι γενέσθαι ? πραγματικά δεν γνωρίζω, ούτε έχω την παραμικρή  ελπίδα ...

εσείς ?

 

[boobmaniac]

Και πάλι όχι ακριβως αλλά δεν πειράζει.
Το αναπόφευκτο που λες σηκώνει πολύ νερό (τόσο χρονικά όσο και ποσοτικά).
και σε κάθε περίπτωση είναι ή θα ήταν διαχειρισιμο.

Τι νερό σηκώνει; Από τη στιγμή που είχαμε υποβάλει το πρόγραμμα σταθερότητας στην ΕΕ (μην ξεχνάμε ότι είμασταν υπό επιτήρηση) μόλις θα έβλεπαν οι τηε ΕΕ ότι τα έσοδα από τον ΟΠΑΠ και τα διόδια από Χ ποσό το 2009 έγινε 0 το 2010, δε θα ρωτούσαν να μάθουν πώς διάολο έγινε αυτό; Τι θα λέγαμε; κλείσαμε τον ΟΠΑΠ και τα διόδια;

Από την άλλη λες ότι θα ήταν διαχειρίσιμο... Αυτό δεν το ξέρει κανένας, γιατί κανένας δε γνωρίζει τη συνολική κατάσταση των τιτλοποιήσεων. Μόνο κατά προσέγγιση την ξέρουμε και αυτό παίζεται. Οπότε πώς μπορείς να διαχειριστείς κάτι του οποίου το μέγεθος δε γνωρίζεις; Θα πας σε καφετζού;

 

[ellinaras31]

μην ψαρώνετε μαγκες δεν πρόκειται να συμβει το παραμικρο απλα ενα πειραμα είναι να δουνε πόσο αντέχουμε

 

[trustworth]

μην ψαρώνετε μαγκες δεν πρόκειται να συμβει το παραμικρο απλα ενα πειραμα είναι να δουνε πόσο αντέχουμε

μέχρι να κλατάρουμε τελείως ?

 

[boobmaniac]

Ανάπτυξη ? με επιχειρηματίες όπως οι μεταφορεις ΔΧ ? με τις πρακτικές και τις πράξεις των τελευταίων ημερών ? που παρόμοια ισχύει για κάθε έλληνα επιχειρηματία, δημόσιο η ιδιωτικό υπάλληλο και γενικότερα για κάθε πολίτη αυτής της χώρας ?

πραγματικά νομίζω οτι πραγματική ανάπτυξη με παραγωγή υλικών / άυλων αγαθών είναι αδύνατη ...

τι μέλλοι γενέσθαι ? πραγματικά δεν γνωρίζω, ούτε έχω την παραμικρή  ελπίδα ...

εσείς ?

Δυστυχώς θα συμφωνήσω. Πραγματικές επιχειρήσεις υπάρχουν λίγες στην Ελλάδα. Όλοι οι άλλοι είναι αρπακολλατζήδες, αεριτζήδες και λαμόγια. Τα ζω καθημερινά.

 

[boobmaniac]

μην ψαρώνετε μαγκες δεν πρόκειται να συμβει το παραμικρο απλα ενα πειραμα είναι να δουνε πόσο αντέχουμε

Και μετά ξύπνησες...

 

[ellinaras31]

μέχρι να κλατάρουμε τελείως ?

κανέναν δεν σημφέρει να κλατάρουμε το κόλπο είναι να μας έχουνε στην πρέσα για να μην μπορούμε να δημιουργήσουμε και έτσι να μας κάνουν ότι θέλουν απλό είναι.

 

[ellinaras31]

Και μετά ξύπνησες...

εδώ και χρόνια το θέμα είναι να ξυπνήσουν και οι υπόλοιποι