Ελληνικά οικονομικά θαύματα
Του Πετρου Παπακωνσταντινου
Οι τρεις πρώτοι μήνες εφαρμογής του Mνημονίου άφησαν κυβέρνηση και τρόικα συγκρατημένα ικανοποιημένες. Οι κοινωνικές αντιδράσεις περιορίστηκαν, το δημοσιονομικό έλλειμμα μειώθηκε και οι διεθνείς τραπεζίτες εισέπραξαν κανονικά τα τοκογλυφικά τους επιτόκια. Ηδη, όμως, η κυβέρνηση έρχεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες των επιλογών της και η ελληνική οικονομία συμπεριφέρεται σαν μεθυσμένο καράβι, που βαδίζει ολοταχώς προς το παγόβουνο, αψηφώντας όλα τα συμβατικά, οικονομικά εγχειρίδια.
Παράδοξο πρώτο: Παρά την πτώση της κατανάλωσης, ο πληθωρισμός σημειώνει ρεκόρ 15ετίας. Τη στιγμή που όλος ο κόσμος φοβάται τον αποπληθωρισμό, η Ελλάδα νεκρανασταίνει τον... στασιμοπληθωρισμό! Ενα φαινόμενο της δεκαετίας του '70, ερμηνεύσιμο σε συνθήκες πλήρους απασχόλησης και ανόδου των μισθών πάνω από την παραγωγικότητα, αλλά εντελώς αλλόκοτο στις σημερινές συνθήκες ακρωτηριασμού μισθών και συντάξεων.
Παράδοξο δεύτερο: Παρά την τεχνητή διόγκωση των παραγομένων αξιών λόγω πληθωρισμού, το ΑΕΠ σημειώνει απροσδόκητα απότομη πτώση, η οποία εκτιμάται από τον Economist ότι θα κυμανθεί στο 4,8%. Το γεγονός αυτό διογκώνει ακόμη περισσότερο το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ - από 115% που ήταν πέρυσι, αναμένεται να ξεπεράσει το 130% φέτος, για να φτάσει το 150% το 2014. Αυτό σημαίνει ότι, ακόμη και αν το Μνημόνιο υλοποιηθεί μέχρι κεραίας, θα βρεθούμε, ύστερα από έναν πενταετή Μαραθώνιο λιτότητας, πίσω από το σημείο αφετηρίας, υποχρεωμένοι να ξεκινήσουμε έναν δεύτερο, πιο ανηφορικό Μαραθώνιο ευθύς αμέσως!
Παράδοξο τρίτο: Ακόμη και στις συνθήκες βαθιάς ύφεσης και περιορισμού των εισαγωγών, το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών όχι μόνο δεν μειώνεται, αλλά οριακά αυξάνεται. Αυτό σημαίνει ότι η διαβόητη «εσωτερική υποτίμηση», σε βάρος των μισθωτών, αντί να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα, οδηγεί σε περαιτέρω υποβάθμισή της.
Παράδοξο τέταρτο: Αντί η αιματηρή λιτότητα να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη των αγορών στην ελληνική οικονομία, η αγορά των περίφημων CDS αποφαίνεται ότι η Ελλάδα είναι πιο πιθανό να χρεοκοπήσει από όσο η Αργεντινή, το Πακιστάν και η Ουκρανία. Εξ άλλου, τον πρώτο μήνα μετά την επιβολή του Μνημονίου, τον Ιούνιο, σημειώθηκε μεγάλο κύμα φυγής ξένων κεφαλαίων από την Ελλάδα. Και να σκεφτεί κανείς ότι οι κυβερνώντες απέκλεισαν κάθε σκέψη στάσης πληρωμών με το επιχείρημα ότι θα... έκαναν φτερά τα ξένα κεφάλαια! Αν όλα αυτά συνδυαστούν με την κατάρρευση των δημοσίων εσόδων και την πτώση του τουρισμού, μπορεί κανείς να εικάσει ότι οι ήσυχες μέρες του Αυγούστου θα δώσουν τη θέση τους σε έντονες φθινοπωρινές καταιγίδες.
"
"
