Δεν θα μπορέσουμε να συνεννοηθούμε Pornopape, γιατί ξεκινάμε από αντίθετες σχολές σκέψης.
π.χ. εγώ λέω διορθώνοντας με το δικό μου σκεπτικό την πρότασή σου: η "λιτότητα" (δηλαδή η παύση κατασπατάλησης χρημάτων του φορολογουμένων σε αντιπαραγωγικές δημόσιες δαπάνες και στην συντήρηση ενός διογκωμένου δημόσιου τομέα χωρίς ανταποδοτικό κοινωνικό όφελος), καθώς και η γενικότερη απελευθέρωση της οικονομίας από τον κρατισμό, θα σημάνει ΑΥΞΗΣΗ εισοδημάτων (μέσω της αύξησης παραγωγικότητας και της αξιοποίησης των κεφαλαιουχικών πόρων σε επενδύσεις υψηλότερης προστιθέμενης αξίας στα πλαίσια της ελεύθερης οικονομίας), ΑΥΞΗΣΗ συντάξεων (μέσω της αύξησης των εισφορών που θα προκύψουν από την άνοδο του ΑΕΠ και ενός κεφαλαιοποιητικού συστήματος επενδύσεων των αποθεματικών), ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ των εργατικών δικαιωμάτων και ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΗ ΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ (καθώς αφενός θα υπάρξει ριζική αύξηση των άμεσων επενδύσεων του ιδιωτικού τομέα καθώς και κινητικότητα του ανθρώπινου δυναμικού υπέρ της παραγωγικότητας και της κάλυψης των πραγματικών εργασιακών αναγκών), κ.ο.κ...
Ας απαντήσω όμως απλά στο ερώτημά σου. Αν η Ελλάδα δεν πληρώσει τα ληξιπρόθεσμα χρέη της και κηρύξει χρεοστάσιο, δεν θα μπορεί να δανειστεί καθόλου στις αγορές. Έστω ότι δεν εφαρμόζει και μέτρα λιτότητας. Αν δεν επιδεινωθεί η κατάσταση (ανέφικτο, και θα το εξηγήσω απλά μετά), η χώρα έχει ετήσια έξοδα 100 δραχμές και έσοδα 87 δραχμές (έλλειμα 13%, λέω τα νούμερα χοντρικά). Από την στιγμή που η χώρα δεν θα μπορεί πια να δανειστεί για να καλύψει τα έξοδα των 100 δραχμών, θα φέρει τα έξοδα στις 87 δραχμές αναγκαστικά, δηλαδή κάποιοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν θα πάρουν μισθούς, ή κάποια σχολεία δεν θα έχουν λεφτά για να αγοράσουν θρανεία.
Βέβαια η πραγματικότητα είναι ότι αν η Ελλάδα κηρύξει χρεοστάσιο, τότε τα έσοδα του κράτους θα πέσουν από τις 87 δραχμές στις 70 ή στις 60, λόγω πρωτοφανούς οικονομικής ύφεσης. Ο τραπεζικός δανεισμός θα παύσει ολοσχερώς οδηγώντας σε πτώχευση πολλές επιχειρήσεις, και οι ίδιες οι τράπεζες θα πτωχεύσουν λόγω του ακριβού χρήματος και της έλλειψης ρευστότητας (γιατί οι τράπεζες δανείζονται υπό τους ίδιους ή χειρότερους όρους από το κράτος, επομένως αν το κράτος δεν μπορεί να δανειστεί καθόλου ή θεωρητικά μπορεί να δανείζεται με 30% ετήσιο επιτόκιο, τότε οι τράπεζες πρέπει να δανείζονται με 35% και οι ιδιώτες και οι επιχειρήσεις από τις τράπεζες με 50%, και αντιλαμβάνεσαι τι σημαίνει αυτό, είναι απλά φαύλος κύκλος - αυτά δεν είναι τυχαία νούμερα, τα κρατικά ομόλογα της Ουκρανίας πριν την προσφυγή στο ΔΝΤ προ ενάμιση χρόνου είχαν απόδοση 30%, δηλαδή αυτός ήταν ο τόκος με τον οποίο θα μπορούσε να δανειστεί η χώρα στην ελεύθερη αγορά, και βέβαια προσέφυγε στο ΔΝΤ αντί να κηρύξει πτώχευση).
"Διάσωση" είναι απλά η παροχή δανείων με ευνοϊκό επιτόκιο από το ΔΝΤ (ή στην δική μας περίπτωση από την Ε.Ε.) για να μπορεί να χρηματοδοτεί η χώρα τις δαπάνες της υπό τον όρο της λήψης μέτρων όπως κατ΄ελάχιστον αυτά που πήραμε ήδη, ώστε κάποια μέρα να έχει το κράτος ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, αλλά ΚΥΡΙΩΣ ανταγωνιστική και ελεύθερη οικονομία - για αυτό και η Ε.Ε. πιέζει για μόνιμη μείωση δαπανών στο δημόσιο και διαρθρωτικά μέτρα, και δεν εφησυχάζεται μόνο με τα φοροεισπρακτικά μέτρα προσωρινού χαρακτήρα.