Και κάτι για να τελειώνουμε περί ΚΚΕ και ΕΑΜ...
Ένα παράδειγμα: στο θέμα του ΕΑΜ, ας πούμε, και εγώ συμφωνώ ότι επρόκειτο περί μεγαλειώδους αντίστασης απέναντι στον κατακτητή (ίσως, αν το καλοσκεφτούμε, ήταν μεγαλύτερο έπος ακόμη και από το '21) και, ακόμη και αν τα θύματα των κατακτητών δεν ξεπέρασαν ίσως τις μερικές εκατοντάδες άτομα, χάρη στο ΕΑΜ ο άξονας απασχόλησε εδώ 11 γερμανικές και 11 ιταλικές μεραρχίες, οι οποίες ίσως να ήταν πολύτιμες και καθοριστικές στο ανατολικό μέτωπο, εναντίον των Σοβιετικών, σε περίπτωση που η χώρα εδώ ήταν γεμάτη κουίσλιγκς, και υπέκυπτε άνευ όρων στους όρους των κατακτητών. Και χάρη και στο ΕΑΜ, ενδεχομένως, ο κόσμος δεν πέθανε από πείνα.
Από εκεί και πέρα όμως, ειδικά σε ό,τι αφορά το ΚΚΕ:
(α) Προσπαθεί λανθασμένα να ταυτίσει τον εαυτό του με το ΕΑΜ. Το ΕΑΜ ήταν ΜΟΝΟ ο Άρης Βελουχιώτης και διαλύθηκε με τον θάνατό του. Το τι έγινε στον Μελιγαλά (όπου πράγματι ήταν το κέντρο των ταγματασφαλιτών), δεν αφορά τόσο το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ όσο τους σταλινόδουλους ηγέτες του ΚΚΕ οι οποίοι, με την ανοχή και του Άρη ωστόσο, βρέθηκαν στην ηγεσία του και 'λέρωσαν' το ΕΑΜ με την αποδοχή των συμφωνιών της Καζέρτας και του Λιβάνου [στις οποίες το ΕΛΑΣ (ή, σωστότερα οι ΚΚΕέδες ηγέτες του, οι οποίοι ποτέ δεν πολέμησαν στη διάρκεια της κατοχής) αποδεχόταν να προσφέρει τις υπηρεσίες του, ως επίσημος στρατός της Ελλάδας, υπό τις οδηγίες του εγγλέζου ύπατου αρμοστή στην Ελλάδα, στρατηγού Σκόμπι, και αποδεχόμενοι επίσης την πρωθυπουργία Γ. Παπανδρέου, ως εντολοδόχου πρωθυπουργού], γεγονότα που η κοντή, ο Παφίλης, ο ριζοσπάστης και ο Μπογιόπουλος ποτέ δεν πρόκειται να σου πουν.
Οι απλοί ΕΑΜίτες ήταν από αριστεροί μέχρι φιλοβασιλικοί και αγνοί πατριώτες. Το ΚΚΕ λέρωσε τη φήμη του ΕΑΜ με τις ενέργειές του.
(β) Έως και το '41, υπήρχε εν ισχύ η συμφωνία μη επίθεσης Μολότοφ-Ρίμπεντροπ, μεταξύ ναζιστικής γερμανίας και ΕΣΣΔ, και μάλιστα με βάση αυτή τη συμφωνία οι δυο τους μοίρασαν την Πολωνία, έπειτα και από τη γενοκτονία των σοβιετικών στο Κατίν. Μέχρι τότε, το ΚΚΕ ήταν αντίθετο και στην αντίσταση απέναντι στους Ιταλούς, και φυσικά και απέναντι στους ναζί (άστους, ιμπεριαλιστές είναι, θα τα βρούνε, έλεγαν).
(γ) Ο Άρης δεν αυτοκτόνησε (όπως το ΚΚΕ αρέσκεται να λέει) αλλά δολοφονήθηκε με εντολή Ζαχαριάδη, έπειτα και από την προδοτική συμφωνία της Βάρκιζας (Φεβρουάριος του '45), στην οποία ο Άρης είπε το δικό του 'όχι', και φυσικά ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ κάποιος αριστερός να διαφωνεί με τη γραμμή του κόμματος (επίσης προδοτικά οι ΚΚΕέδες 'έδωσαν', αργότερα, και τον Μπελογιάννη, τον οποίο εκτέλεσε ο Πλαστήρας).
Το ότι ο Άρης ήταν ομοφυλόφιλος κλπ, οι ίδιοι οι ΚΚΕέδες φρόντισαν να τα βγάλουν προς τα έξω, θέλοντας να σπιλώσουν τη φήμη του.
Τώρα φυσικά, που έστω και κάποια πράγματα έχουν ξεκαθαριστεί, έστω και μετά θάνατον, προσπαθούν πάλι να πουν ότι ήταν ο μεγάλος ηγέτης και ο μεγάλος κομμουνιστής για να μη χάσουν τις ψήφους.
(δ) Όταν έγιναν τα γεγονότα του Δεκέμβρη του '44, ο Άρης, που δρούσε κυρίως στη Στερεά Ελλάδα, ζήτησε να κατέβει στην Αθήνα Αθήνα για να ξεκαθαρίσει την κατάσταση και να βοηθήσει. Με εντολή Ποπόφ (του Ρώσου εκπρόσωπου του Στάλιν στην ελλάδα), η απάντηση ήταν όχι, και το ΚΚΕ την αποδέχτηκε φυσικά.
Έχει μάλιστα μείνει στην ιστορία η απάντηση του Άρη: 'Ολα του γουρούνια την ίδια μύτη έχουν'
(ε) Όταν έφευγαν οι ναζί από την Ελλάδα, η εντολή των άγγλων ήταν να φύγουν από τη μεσόγειο ανενόχλητοι, για να πάνε να υπερασπίσουν το Βερολίνου από τους σοβιετικούς. Ενώ όλοι οι αντιστασιακοί σε ελλάδα και σερβία τους περίμεναν πώς και πώς, να περάσουν οδικώς από την ηπειρωτική ευρώπη για να τους πιουν το αίμα στην κυριολεξία, για λόγους εκδίκησης για όλα όσα τράβηξαν στη διάρκεια της κατοχής, με την σύμφωνη γνώμη και του ΚΚΕ (αφού είχαν υπογράψει τις συμφωνίες της Καζέρτας και του Λιβάνου), οι ναζί έφυγαν ανενόχλητοι από τη Μεσόγειο.
Αυτά, ας βγει μια φορά ΕΝΑΣ από όλους αυτούς τους δημοκράτες του ΚΚΕ να τα πει όλα αυτά, και εγώ, αν κάνει κόμμα στη συνέχεια (αφού είναι σίγουρο ότι ούτε απέξω από τον περισσό δεν θα τον αφήσουν να περάσει μετά), όποιος και αν είναι, θα τον ψηφίσω.
πηγή:ένας διαβασμένος όπως και εγω Ελληνας.