jhonny64
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 31 Μαρ 2007
- Μηνύματα
- 67.511
- Like
- 2.738
- Πόντοι
- 1.306
είπαμε ο κόσμος πεινάεικαι τρώει από τα σκουπίδια....
.... και τσακιζει τα διπλοπιτα...
είπαμε ο κόσμος πεινάεικαι τρώει από τα σκουπίδια....
Είναι συχνότατα συνεπιβάτες και συνταξιδιώτες μας στις διαδρομές μας με τα μέσα σταθερής τροχιάς, με τον ηλεκτρικό -κυρίως- και το μετρό εσχάτως αλλά πιο διστακτικά. Είναι εκείνη η ομάδα ανθρώπων που στοχεύουν να κινητοποιήσουν τις ενοχές μας και τη συμπόνια μας. Ετσι, επιστρατεύουν διάφορα χαρτιά και σε άθλια ελληνικά αραδιάζουν τις «παθήσεις» των ίδιων ή των μελών της οικογένειάς τους (συχνότερα πρόκειται για τα παιδιά τους ή τα αδελφάκια τους, πάντως οπωσδήποτε υπάρχουν ανήλικα στην ιστορία), ελπίζοντας στη συνδρομή και τη φιλανθρωπία των ευκαιριακών συνεπιβατών τους. Φαίνεται όμως ότι όσοι κινούν τα νήματα αυτής της ιδιότυπης «επιχείρησης» επαιτείας αντιλήφθηκαν ότι ο τρόπος που επιχειρούν να αντλήσουν ελεημοσύνη πείθει όλο και λιγότερο, με αντίκτυπο, ασφαλώς, στα έσοδα αυτής της «επιχείρησης». Γι’ αυτό και σκέφτηκαν να ανανεώσουν την επιχείρησή τους με τρόπο εξαιρετικά έξυπνο, που στοχεύει ευθέως το αίσθημα αλληλεγγύης των επιβατών-πολιτών.
Μου συνέβη γύρω στις 20 Ιουνίου σε μια διαδρομή με τον ηλεκτρικό προς το λιμάνι του Πειραιά. Μια καλοβαλμένη νεαρή γυναίκα στεκόταν στην άκρη του βαγονιού. Ξαφνικά χτυπάει το κινητό της. Οσοι είναι γύρω της αντιλαμβάνονται ότι η κοπέλα σιγοκλαίει και μιλάει στην άλλη άκρη της γραμμής ζητώντας απεγνωσμένα βοήθεια: «Είστε η τελευταία που έχω να πάρω. Ολοι οι άλλοι δεν μπορούν να βοηθήσουν. Είμαι νηστική από χθες το βράδυ και δεν έχω να πάρω γάλα στο μωρό μου. Χρειάζομαι 18 ευρώ, τόσο κάνει το γάλα». Η κοπέλα, καθαρή, περιποιημένη, μετακινείται και πιάνει ένα άδειο κάθισμα. Η κίνησή της δηλαδή ουδεμία σχέση έχει με τον μέχρι τώρα γνωστό τρόπο επαιτείας. Μιλάει λίγα λεπτά ακόμα, μετά κλείνει το τηλέφωνο και συνεχίζει να κλαίει σιωπηλά. Κάποιοι επιβάτες την πλησιάζουν, διστακτικά, γιατί η κοπέλα δεν ζητιάνευε, και της βάζουν στο χέρι χρήματα. Τα παίρνει έκπληκτη και ευχαριστεί. Πάντως τα παίρνει. Οσοι ζήσαμε το περιστατικό, μόνο αδιάφοροι δεν μείναμε. Ενοχές, οργή, θλίψη και αναστάτωση ήταν τα πρωτογενή συναισθήματα και πολλά ερωτηματικά για το πώς ζουν αρκετοί άνθρωποι γύρω μας.
Μέχρι που την επόμενη μέρα περιγράφει ακριβώς το ίδιο περιστατικό, μα το ίδιο, ο κριτικός λογοτεχνίας Δημοσθένης Κούρτοβικ στη σελίδα του στην εφημερίδα «Τα Νέα». «...Πριν από δύο εβδομάδες, πηγαίνοντας με το μετρό σε έναν γάμο, βρέθηκα να έχω συνεπιβάτες ένα νεαρό ζευγάρι που έκλαιγε βουβά, κουρνιασμένο σε μια γωνιά. Τους ρώτησα τι είχαν, μήπως μπορούσα να βοηθήσω. Μου απάντησαν, όχι χωρίς αναστολές, ότι το μωρό τους υπέφερε από κολικούς και δεν είχαν τα δεκαοκτώ ευρώ που χρειάζονταν για να αγοράσουν το ειδικό γάλα...».
Στην Ελλάδα των πολλών ανθρώπων που εξακολουθούν να περνούν δύσκολα, υπάρχουν πάντα κι εκείνοι οι εξαιρετικά επικίνδυνοι που «διαβάζουν» πολύ καλά πού πρέπει να ποντάρουν. Και κάνουν την επαιτεία να μοιάζει με τέχνη!
είπαμε ο κόσμος πεινάει και τρώει από τα σκουπίδια....
.... και τσακιζει τα διπλοπιτα...
νταξει δεν ειναι λογικη αυτη....και στη ζιμπαμπουε ψοφανε απο την πεινα,τι παει να πει αυτο?????ημουν με μια βουλγαρα φιλη μου εξω Θεσσαλονικη κ μου λεει μα καλα ποια κριση πατε καλα?εσεις χλαπακιαζετε καθε βδομαδα εξω σε ταβερνες
στη βουλγαρια οι συνταξιουχοι μονο ψωμι κ γιαουρτι τρωνε :S :S :S
δουλευατε 30-40 χρονια εσεις κ οι γονεις σας κ δν εχετε λεφτα....κοψτε το δουλεμα....
τι να της πεις τωρα αυτηνης??
νταξει δεν ειναι λογικη αυτη....και στη ζιμπαμπουε ψοφανε απο την πεινα,τι παει να πει αυτο?????
το ζητουμενο ειναι που θες να κοιταξεις.....
ετσι...γιατι αν κοιταξεις προς μελλον μερια, θα δεις την βουλγαρια....εγω προσωπικα στο παρελθον....γιατι παλια πιο γεματες ηταν οι ταβερνες
ετσι...γιατι αν κοιταξεις προς μελλον μερια, θα δεις την βουλγαρια....
ημουν με μια βουλγαρα φιλη μου εξω Θεσσαλονικη κ μου λεει μα καλα ποια κριση πατε καλα?εσεις χλαπακιαζετε καθε βδομαδα εξω σε ταβερνες
στη βουλγαρια οι συνταξιουχοι μονο ψωμι κ γιαουρτι τρωνε :S :S :S
δουλευατε 30-40 χρονια εσεις κ οι γονεις σας κ δν εχετε λεφτα....κοψτε το δουλεμα....
τι να της πεις τωρα αυτηνης??
Ότι έχει μαλάκα φίλο
Eμενα αυτη η καργιολα μου εφαγε 80εΕίναι συχνότατα συνεπιβάτες και συνταξιδιώτες μας στις διαδρομές μας με τα μέσα σταθερής τροχιάς, με τον ηλεκτρικό -κυρίως- και το μετρό εσχάτως αλλά πιο διστακτικά. Είναι εκείνη η ομάδα ανθρώπων που στοχεύουν να κινητοποιήσουν τις ενοχές μας και τη συμπόνια μας. Ετσι, επιστρατεύουν διάφορα χαρτιά και σε άθλια ελληνικά αραδιάζουν τις «παθήσεις» των ίδιων ή των μελών της οικογένειάς τους (συχνότερα πρόκειται για τα παιδιά τους ή τα αδελφάκια τους, πάντως οπωσδήποτε υπάρχουν ανήλικα στην ιστορία), ελπίζοντας στη συνδρομή και τη φιλανθρωπία των ευκαιριακών συνεπιβατών τους. Φαίνεται όμως ότι όσοι κινούν τα νήματα αυτής της ιδιότυπης «επιχείρησης» επαιτείας αντιλήφθηκαν ότι ο τρόπος που επιχειρούν να αντλήσουν ελεημοσύνη πείθει όλο και λιγότερο, με αντίκτυπο, ασφαλώς, στα έσοδα αυτής της «επιχείρησης». Γι’ αυτό και σκέφτηκαν να ανανεώσουν την επιχείρησή τους με τρόπο εξαιρετικά έξυπνο, που στοχεύει ευθέως το αίσθημα αλληλεγγύης των επιβατών-πολιτών.
Μου συνέβη γύρω στις 20 Ιουνίου σε μια διαδρομή με τον ηλεκτρικό προς το λιμάνι του Πειραιά. Μια καλοβαλμένη νεαρή γυναίκα στεκόταν στην άκρη του βαγονιού. Ξαφνικά χτυπάει το κινητό της. Οσοι είναι γύρω της αντιλαμβάνονται ότι η κοπέλα σιγοκλαίει και μιλάει στην άλλη άκρη της γραμμής ζητώντας απεγνωσμένα βοήθεια: «Είστε η τελευταία που έχω να πάρω. Ολοι οι άλλοι δεν μπορούν να βοηθήσουν. Είμαι νηστική από χθες το βράδυ και δεν έχω να πάρω γάλα στο μωρό μου. Χρειάζομαι 18 ευρώ, τόσο κάνει το γάλα». Η κοπέλα, καθαρή, περιποιημένη, μετακινείται και πιάνει ένα άδειο κάθισμα. Η κίνησή της δηλαδή ουδεμία σχέση έχει με τον μέχρι τώρα γνωστό τρόπο επαιτείας. Μιλάει λίγα λεπτά ακόμα, μετά κλείνει το τηλέφωνο και συνεχίζει να κλαίει σιωπηλά. Κάποιοι επιβάτες την πλησιάζουν, διστακτικά, γιατί η κοπέλα δεν ζητιάνευε, και της βάζουν στο χέρι χρήματα. Τα παίρνει έκπληκτη και ευχαριστεί. Πάντως τα παίρνει. Οσοι ζήσαμε το περιστατικό, μόνο αδιάφοροι δεν μείναμε. Ενοχές, οργή, θλίψη και αναστάτωση ήταν τα πρωτογενή συναισθήματα και πολλά ερωτηματικά για το πώς ζουν αρκετοί άνθρωποι γύρω μας.
Μέχρι που την επόμενη μέρα περιγράφει ακριβώς το ίδιο περιστατικό, μα το ίδιο, ο κριτικός λογοτεχνίας Δημοσθένης Κούρτοβικ στη σελίδα του στην εφημερίδα «Τα Νέα». «...Πριν από δύο εβδομάδες, πηγαίνοντας με το μετρό σε έναν γάμο, βρέθηκα να έχω συνεπιβάτες ένα νεαρό ζευγάρι που έκλαιγε βουβά, κουρνιασμένο σε μια γωνιά. Τους ρώτησα τι είχαν, μήπως μπορούσα να βοηθήσω. Μου απάντησαν, όχι χωρίς αναστολές, ότι το μωρό τους υπέφερε από κολικούς και δεν είχαν τα δεκαοκτώ ευρώ που χρειάζονταν για να αγοράσουν το ειδικό γάλα...».
Στην Ελλάδα των πολλών ανθρώπων που εξακολουθούν να περνούν δύσκολα, υπάρχουν πάντα κι εκείνοι οι εξαιρετικά επικίνδυνοι που «διαβάζουν» πολύ καλά πού πρέπει να ποντάρουν. Και κάνουν την επαιτεία να μοιάζει με τέχνη!
είπαμε ο κόσμος πεινάει και τρώει από τα σκουπίδια....
Eμενα αυτη η καργιολα μου εφαγε 80ε
Αφου της τα ειχα δωσει και εφευγα, σκεφτομουν"Μα καλα αφου δεν ειχε να φαει, το αψογο μανικιουρ-πεντικιουρ τι το ηθελε?" ή γιατι δεν σπρωχνει το ρολοι να παρει κανα δυο κατοσταρικα? Και το καλυτερο, πως μιλαει στο κινητο μες το μετρο χωρις διακοπες? Εκει αρχισαν να ξεκαθαριζουν τα πραγματα
Περιμενω να την ξαναπετυχω καποια στιγμη
πας καλα?80ευρω?
Ότι έχει μαλάκα φίλο
Τι να κανω, ειμαι ευαισθητο παιδι
Ηταν οσα ειχα πανω μου, δεν λες καλα που δεν ειχα κι αλλα
εγω οταν βλεπω τετοιους μου ρχεται να ριξω χλεπιδια...ειμαι κ γω ευαισθητος
Τι να κανω, ειμαι ευαισθητο παιδι
Ηταν οσα ειχα πανω μου, δεν λες καλα που δεν ειχα κι αλλα
Και εγω ρε τυπε, ομως η συκεκριμενη ηταν πολυ drama queen. Aφου να φανταστεις ενιωσα πολυ μαλακας που ειχα 80ε πανω μου ενω γυρω παιζουν τετοια σκηνικα :S
μηπως εισαι και πυρφορος τυπε?
δν παιζουν τιποτα τετοια σκηνικα τουλαχιστον εγω π ειμαι επαρχια...επρεπε να σκεφτεις οτι κατι δν παει καλα
Ναι ρε τραμουντανα, καθε μερα τα λεμε, αντε ας το πουμε και σημερα. Ολα βαινουν καλως. Success story. Ευχαριστημενος?...
είπαμε ο κόσμος πεινάει και τρώει από τα σκουπίδια....