Lucent51
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 14 Σεπ 2008
- Μηνύματα
- 14.679
- Κριτικές
- 36
- Like
- 151
- Πόντοι
- 2.046
ρε γιατι παντα μπαινει ο μεμοσεξ μετα τις 3 τα χαραματα?
Γιατι γαμαει μοντελα ολη μερα! Δεν στα ειπε ο μεμος?
ρε γιατι παντα μπαινει ο μεμοσεξ μετα τις 3 τα χαραματα?
Γιατι γαμαει μοντελα ολη μερα! Δεν στα ειπε ο μεμος?
όσοι γιατροί είναι καλοί αποκτήσανε και όνομα και πελατεία... όσοι είναι κουμπούρες πήρανε τα αρχίδια μου και καλά να πάθουνε... το ίδιο συμβαίνει και σε στους δικηγόρους, τους μηχανικούς κλπ κλπ κλπ ...
3 λαλούν και 2 χορευουν...ειναι γνωστη η αξιοκρατικη ανελιξη κι η απουσια οικογενειοκρατιας σε καθε κλαδο. Ο Κυριάκος Μητσοτακης είναι συνωνιαμια με τον Κων/νο Μητσοτακη, το ιδιο κι ο ΓΑΠ, με τον Αντρεα και το γερο.
Οι μηχανικοι τρωνε χοντρο παλουκι αυτη τη στιγμη απο την καθιζηση της οικοδομης αυτη τη στιγμη και τις ταμειακες εισφορες τους που τους στερουν πρακτικα την δυνατοτητα να λεγονται μηχανικοι.
Στις ιατρικες σχολες δε θα βρεις πατερες προφεσορες, γιους και κορες και γαμπρους και γαμιαδες αναπληρωτες, υφηγητες, λεκτορες κοκ
παντού και σε κάθε καθεστώς και πολιτικό σύστημα θα βρείς νεποτισμό ... τι ακριβώς θέλεις να γίνει και το κυριώτερο που έγινε κάτι γιαυτό... ακόμη και στις ιδεατές για κάτι τύπους σαν και σένα κοινωνίες και οικονομικά συστήματα της Κούβας και της Βόρειας Κορέας ο αδελφός του Κάστρο και ο γιός του Κιμ-Που-Ψόφησε πήραν τα ηνία
από την μια φωνάζετε για την κατάργηση των εισαγωγικών στα πανεπιστήμια και από την άλλη διαμαρτύρεστε γιατί έχουμε πληθώρα επιστημόνων.. δεν σας βρίσκει κανείς πουθενά..
και τα πανεπιστήμια δεν υποβαθμιστήκανε από κανέναν άλλον πλήν της ακαδημαικής κοινότητας των φοιτητών συμπεριλαμβανομένων που έθεταν σαν στόχο το δημοκρατικό πέντε και διαμαρτυρόντουσαν (και διαμαρτύρονται) για την εντατικοποίηση των σπουδών.. όταν σε ένα χώρο δεν υπάρχει αξιολόγηση από έξω και ο έλεχος της διοίκησης ασκείται από τους διοικούντες αυτά συμβάινουν
και όσο για την εισαγωγή αποφοίτων από "υποπτα" ιδρύματα του εξωτερικού, όσο εύκολη είναι η εισαγωγή τόσο αντίστοιχα εύκολη είναι και η εξαγωγή.. έλα όμως που κανένας δεν θέλει τα προιόντα μας ...
περιγραφεις πολύ σωστα ένα κρατος σε ...αυτοματο πιλοτο, χωρις κυβερνητική πολιτική σχέδιο και αξιολογηση. Χωρις διοίκηση, μετρα, πολιτικές... Η διαφθορα κι η ανικανοτητα ανθισε επειδη το πελατειακο κρατος την ευνοησε και της επετρεψε ! Αν ειναι δυνατον ο φοιτητης να επιβαλει πολιτικη σε πρυτανη ή υπουργο
μωρέ μια χαρά την επιβάλλει ... και αν ο πρύτανης δεν κάνει τα χατήρια των φοιτητών τον χτίζουνε και μέσα στο γραφείο του ..
και οσο για την αξιολόγηση δεν είδα και κανέναν έλληνα δημόσιο υπάλληλο να την θέλει... όλοι φωνάζουν να μην ισχύσει το οποιο σύστημα αξιολόγησης τους προτείνεται
και φυσικά γιατί ο μαστρο μήτσος ήθελε και εκεί να κάνει την ματσαραγκιά του και να ξεπεράσει την λίστα που υπήρχε στο νοσοκομείο και να πάει η μάνα του πρώτη πρώτη.. εεε οι λαμογιές έχουν και αυτές το τίμημα τους...
Νοσηλευαμε κάποτε ένα συγγενη μας. Στο διπλανο... ραντζο, ένας κακομοίρης του θεού με κωλικο νεφρού. Αφραγκος γερακος, χωρις συγγενεις. Ο καθηγητης καθε μερα περνουσε επισκεψη, χαμογελουσε αγγελικα σε όλους εμας που τα ειχαμε σκασει για να μπουν οι ανθρωποι μας στη λίστα του ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΙΩΣ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΜΠΑΙΝΕ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ και στο γεράκο σημασια καμιά, ουτε που να τον φτύσει. Μια βδομαδα διπλωνοτανε ο γερος απο τους πόνους, μεχρι να βεβαιωθεί ο καθηγητης οτι ο ανθρωπάκος οντως δεν ειχε συγγενείς και να τον πασαρει σε εναν επιμελητη να τον χειρουργησει την επομενη βδομαδα. Ο γερος μπηκε χειρουργειο την 9ή 10 μερα, εχασε το νεφρό φυσικά κι απο κει μαθαμε οτι μετα πολλα βασανα κατεληξε σε μια κλινικη του ΙΚΑ - αποθηκη ψυχών.
φυσικά πως θα μπεί στο χειρουργείο ο γεράκος όταν τις θέσεις στα χειρουργεία τις είχαν καταλάβει κάτι λαμόγια σαν τον συγγενή σου που τα χώνανε στο λαμόγιο τον καθηγητή για να μπούνε μπροστά...?? που να περισσέψει χρόνος για τον γεράκο αφού η λίστα με τα λαμόγια που τα χώνανε ήταν ατελείωτη ??
ααα ναι και κάτι ακόμη... την Siemens την έχουμε βάλει στην μπούκα γιατί λάδωνε (γιατί αν δεν λάδωνε δεν θα έπαιρνε δουλεια στο ελληνικό δημόσιο στον αιώνα τον άπαντα)... τον συγγενή σου που λάδωσε δεν πρέπει να τον βάλουμε στην μπούκα ??? ποιά η διαφορά του από την Siemens??
Για τα υπόλοιπα που απαντας δεν εχει νοημα να σου ξανα-απανταω.
Εχουμε διαφορετικές αντιλήψεις.
φυσικά και έχουμε διαφορετικές αντιλήψεις ... εγώ ζω στον πλανήτη γη και σύμφωνα με τους νόμους που η ίδια η φύση επιβάλλει στα έμβια όντα εσύ σε κάποιον πλανήτη του Αλφα του Κενταύρου στον οποίον δεν υπάρχει ζωή (προφανώς γιατί αυτή εκφυλίστηκε από κάποιο σύστημα σαν και αυτό που προτείνεις)
Για σενα - ολα δικαια στη ζωη κι αγγελικα πλασμενα.
πουθενά δεν είπα ότι είναι όλα όμορφα και αγγελικά πλασμένα... αλλά προκειμένου να έχω ένα συστημα ισοπέδωσης των πάντων εξίσωσης χχρησίμων και αχρήστων και χωρίς ευκαιρίες προτιμώ αυτό που δίνει ευκαιρίες τις οποίες μπορώ να αδράξω...
Για μενα - ένα αδηφαγο ολιγαρχικο σύστημα συνεχους εκμεταλλευσης που θελει άλλαγμα απο τα θεμελια.
και αντικατάστασης του με ένα σύστημα πλήρους ισοπέδωσης στο οποίο ο καθένας προσφέρει ότι μπορεί (φυσικά αν γουστάρει, όποτε γουστάρει και όπως γουστάρει) και αμείβεται όσο με αυτόν που προσφέρει πολύ παραπάνω (λογω ικανοτήτων, θέλησης, διάθεσης)
Γιατι γαμαει μοντελα ολη μερα! Δεν στα ειπε ο μεμος?
ελα τυπε διαβασε για τις ΗΠΑ το προτυπο σου
"Τι δείχνουν οι αριθμοί
Εξετάζοντας κανείς τα στατιστικά στοιχεία που συγκεντρώνονται στην Υπηρεσία Πληθυσμιακής Απογραφής των ΗΠΑ, βλέπει να ανακύπτουν πολλά ανησυχητικά ζητήματα. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να σημειωθεί ότι το 2012, το όριο της φτώχειας για μια μέση τετραμελή οικογένεια, αντιστοιχούσε σε μικτό ακαθάριστο εισόδημα 23,050 δολαρίων. Σημειώστε ότι ο δείκτης αυτός αντλείται από το ακαθάριστο εισόδημα σε αντίθεση με το καθαρό εισόδημα, οπότε δεν αντανακλά καν την σοβαρότητα της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες αυτές. Όποιος έχει έστω και μια στοιχειώδη αντίληψη του κόστους ζωής στις ΗΠΑ μπορεί να συμπεράνει αυτομάτως ότι το «όριο της φτώχειας» στις ΗΠΑ δεν είναι παρά ένα σκληρό αστείο. Το εισοδηματικό αυτό επίπεδο ισοδυναμεί με εξαθλίωση, με παντελή αδυναμία κάλυψης των βασικών, ανθρώπινων, βιοτικών αναγκών. Με αυτή την έννοια, δεν μιλάμε για «τους φτωχούς» , αλλά για εκείνους που βρίσκονται στο κατώφλι του θανάτου και αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως ο υποσιτισμός, οι σοβαρές ασθένειες που είναι θεραπευτικά αντιμετωπίσιμες και αναρίθμητοι άλλοι παράγοντες που στέκονται εμπόδιο στην ανθρώπινη ύπαρξη. Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το μέσο οικογενειακό εισόδημα ( για όλες τις οικογένειες, και όχι απλώς για τις φτωχιές) συνεχίζει να μειώνεται δραματικά, σημειώνοντας πτώση της τάξης του 8.1% από το 2007. Έτσι, γίνεται εμφανές ότι, η φτώχεια όχι μόνο εξαπλώνεται αλλά αυξάνεται.
Η Καλιφόρνια, η οποία θεωρείτο από χρόνια μια από τις πιο οικονομικά ευημερούσες πόλεις των ΗΠΑ, δεν φημίζεται σήμερα μόνο για την Silicon Valley και τις πανέμορφες ακτές της αλλά δυστυχώς και για τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με την Συμπληρωματική Μέτρηση της Φτώχειας από την Υπηρεσία Πληθυσμιακής Απογραφής, το ποσοστό της φτώχειας στην Καλιφόρνια βρίσκεται στο 23.5%, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πρακτικά δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ένταξης σε αυτό το ποσοστό της φτώχειας αλλά σε μεγάλο βαθμό βρίσκονται σε οριακό σημείο, αποδεικνύοντας ότι η φτώχεια παίρνει μορφή επιδημίας στην πολιτεία της Καλιφόρνια. Όπως εξηγεί ο οικονομολόγος Timothy Smeeding, από το Πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν στο Μάντισον «Συνολικά το δίχτυ ασφαλείας συντηρεί πολλούς ανθρώπους, ενώ στην Καλιφόρνια δίνεται μεγαλύτερος αγώνας για επιβίωση λόγω του, ότι δύσκολα πληροί κανείς τις προϋποθέσεις ώστε να εξασφαλίσει κουπόνια σίτισης και άλλα οφέλη.» Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι, στην πιο πυκνοκατοικημένη και σημαντική από οικονομικής άποψης πολιτεία των ΗΠΑ, η κατάσταση της φτώχειας γίνεται όλο και πιο ολέθρια καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι εξαρτώνται από τα προγράμματα σίτισης της κυβέρνησης απλώς και μόνο για να επιβιώσουν. Όλα αυτά βρίσκονται φυσικά στον αντίποδα της παρασκηνιακής λιτότητας ή της λεγόμενης «μεταρρύθμισης των δικαιωμάτων» της οποίας υπεραμύνονται τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί, η οποία θα μπορούσε να περικόψει τα προγράμματα αυτά την ίδια στιγμή που γίνονται ολοένα και πιο σημαντικά για την επιβίωση εκατομμυρίων Αμερικανών.
Το εισόδημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτό μόνο ως δείκτης του επιπέδου της φτώχειας και της οικονομίας. Πραγματικά, υπάρχουν πολλοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στην σωστή διατροφή, που είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε συνθήκες φτώχειας. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ένωσης Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης, τουλάχιστον 18 εκατομμύρια νοικοκυριά στις ΗΠΑ, βρίσκονταν σε συνθήκες επισιτιστικής ανασφάλειας από το 2011. Αυτή δεν είναι ούτε καν η κορυφή του παγόβουνου, αν αναλογιστεί κανείς ότι υπάρχουν εκατομμύρια νοικοκυριά που δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία αλλά δεν έχουν πρόσβαση σε υψηλής διατροφικής αξίας τρόφιμα και ακόμα περισσότερες οικογένειες που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα επισιτιστικής ανασφάλειας χάρη σε κυβερνητικά προγράμματα , όπως το Πρόγραμμα Βοήθειας Συμπληρωματικής Διατροφής (SNAP), που αντικατέστησε τα κουπόνια για το φαγητό. Η έλλειψη πρόσβασης σε τρόφιμα υψηλής θρεπτικής αξίας είναι χαρακτηριστική των φτωχών, αστικών περιοχών, όπου κυρίως οι έγχρωμοι κυρίως αγωνίζονται να ταΐσουν τα παιδιά τους με άλλη τροφή εκτός του γρήγορου φαγητού ή του φαγητού χαμηλής θρεπτικής αξίας που μπορεί να προμηθευτεί κανείς από το γωνιακό μαγαζί.
Αυτό που γίνεται εμφανές ακόμα και με μια πρόχειρη εξέταση αυτών των πληροφοριών είναι ότι η επισιτιστική ανασφάλεια και η φτώχεια δεν αποτελούν απλά δείκτες της οικονομικής δυσπραγίας αλλά ταξικής κατηγορίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες φιλοξενούν μια συνεχώς διευρυνόμενη, κατώτερη κοινωνική τάξη, στους κόλπους της οποίας εντάσσονται ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι και λευκοί άνθρωποι, αλλά μαστίζει κυρίως τις έγχρωμες κοινότητες. Σε κάθε μεγάλη πόλη και ολοένα περισσότερο στα πρώην εύπορα λευκά προάστια, η φτώχεια αποτελεί μια πραγματικότητα που κάνει όλο και πιο αισθητή την παρουσία της. Μια πραγματικότητα που παραμένει κρυμμένη , την ώρα που οι Αμερικανοί εξακολουθούν να αυταπατώνται περιμένοντας την «οικονομική ανάκαμψη»."
ελα τυπε διαβασε για τις ΗΠΑ το προτυπο σου
"Τι δείχνουν οι αριθμοί
Εξετάζοντας κανείς τα στατιστικά στοιχεία που συγκεντρώνονται στην Υπηρεσία Πληθυσμιακής Απογραφής των ΗΠΑ, βλέπει να ανακύπτουν πολλά ανησυχητικά ζητήματα. Πρώτα απ’ όλα πρέπει να σημειωθεί ότι το 2012, το όριο της φτώχειας για μια μέση τετραμελή οικογένεια, αντιστοιχούσε σε μικτό ακαθάριστο εισόδημα 23,050 δολαρίων. Σημειώστε ότι ο δείκτης αυτός αντλείται από το ακαθάριστο εισόδημα σε αντίθεση με το καθαρό εισόδημα, οπότε δεν αντανακλά καν την σοβαρότητα της κατάστασης που αντιμετωπίζουν οι οικογένειες αυτές. Όποιος έχει έστω και μια στοιχειώδη αντίληψη του κόστους ζωής στις ΗΠΑ μπορεί να συμπεράνει αυτομάτως ότι το «όριο της φτώχειας» στις ΗΠΑ δεν είναι παρά ένα σκληρό αστείο. Το εισοδηματικό αυτό επίπεδο ισοδυναμεί με εξαθλίωση, με παντελή αδυναμία κάλυψης των βασικών, ανθρώπινων, βιοτικών αναγκών. Με αυτή την έννοια, δεν μιλάμε για «τους φτωχούς» , αλλά για εκείνους που βρίσκονται στο κατώφλι του θανάτου και αντιμετωπίζουν προβλήματα, όπως ο υποσιτισμός, οι σοβαρές ασθένειες που είναι θεραπευτικά αντιμετωπίσιμες και αναρίθμητοι άλλοι παράγοντες που στέκονται εμπόδιο στην ανθρώπινη ύπαρξη. Επιπλέον, θα πρέπει να σημειωθεί ότι το μέσο οικογενειακό εισόδημα ( για όλες τις οικογένειες, και όχι απλώς για τις φτωχιές) συνεχίζει να μειώνεται δραματικά, σημειώνοντας πτώση της τάξης του 8.1% από το 2007. Έτσι, γίνεται εμφανές ότι, η φτώχεια όχι μόνο εξαπλώνεται αλλά αυξάνεται.
Η Καλιφόρνια, η οποία θεωρείτο από χρόνια μια από τις πιο οικονομικά ευημερούσες πόλεις των ΗΠΑ, δεν φημίζεται σήμερα μόνο για την Silicon Valley και τις πανέμορφες ακτές της αλλά δυστυχώς και για τα υψηλότερα ποσοστά φτώχειας στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με την Συμπληρωματική Μέτρηση της Φτώχειας από την Υπηρεσία Πληθυσμιακής Απογραφής, το ποσοστό της φτώχειας στην Καλιφόρνια βρίσκεται στο 23.5%, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που πρακτικά δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ένταξης σε αυτό το ποσοστό της φτώχειας αλλά σε μεγάλο βαθμό βρίσκονται σε οριακό σημείο, αποδεικνύοντας ότι η φτώχεια παίρνει μορφή επιδημίας στην πολιτεία της Καλιφόρνια. Όπως εξηγεί ο οικονομολόγος Timothy Smeeding, από το Πανεπιστήμιο του Γουισκόνσιν στο Μάντισον «Συνολικά το δίχτυ ασφαλείας συντηρεί πολλούς ανθρώπους, ενώ στην Καλιφόρνια δίνεται μεγαλύτερος αγώνας για επιβίωση λόγω του, ότι δύσκολα πληροί κανείς τις προϋποθέσεις ώστε να εξασφαλίσει κουπόνια σίτισης και άλλα οφέλη.» Έτσι λοιπόν βλέπουμε ότι, στην πιο πυκνοκατοικημένη και σημαντική από οικονομικής άποψης πολιτεία των ΗΠΑ, η κατάσταση της φτώχειας γίνεται όλο και πιο ολέθρια καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι εξαρτώνται από τα προγράμματα σίτισης της κυβέρνησης απλώς και μόνο για να επιβιώσουν. Όλα αυτά βρίσκονται φυσικά στον αντίποδα της παρασκηνιακής λιτότητας ή της λεγόμενης «μεταρρύθμισης των δικαιωμάτων» της οποίας υπεραμύνονται τόσο οι Ρεπουμπλικάνοι όσο και οι Δημοκρατικοί, η οποία θα μπορούσε να περικόψει τα προγράμματα αυτά την ίδια στιγμή που γίνονται ολοένα και πιο σημαντικά για την επιβίωση εκατομμυρίων Αμερικανών.
Το εισόδημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να γίνεται αντιληπτό μόνο ως δείκτης του επιπέδου της φτώχειας και της οικονομίας. Πραγματικά, υπάρχουν πολλοί παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης στην σωστή διατροφή, που είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα παιδιά που μεγαλώνουν σε συνθήκες φτώχειας. Μάλιστα, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία της Ένωσης Αλληλεγγύης και Ανάπτυξης, τουλάχιστον 18 εκατομμύρια νοικοκυριά στις ΗΠΑ, βρίσκονταν σε συνθήκες επισιτιστικής ανασφάλειας από το 2011. Αυτή δεν είναι ούτε καν η κορυφή του παγόβουνου, αν αναλογιστεί κανείς ότι υπάρχουν εκατομμύρια νοικοκυριά που δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία αλλά δεν έχουν πρόσβαση σε υψηλής διατροφικής αξίας τρόφιμα και ακόμα περισσότερες οικογένειες που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα επισιτιστικής ανασφάλειας χάρη σε κυβερνητικά προγράμματα , όπως το Πρόγραμμα Βοήθειας Συμπληρωματικής Διατροφής (SNAP), που αντικατέστησε τα κουπόνια για το φαγητό. Η έλλειψη πρόσβασης σε τρόφιμα υψηλής θρεπτικής αξίας είναι χαρακτηριστική των φτωχών, αστικών περιοχών, όπου κυρίως οι έγχρωμοι κυρίως αγωνίζονται να ταΐσουν τα παιδιά τους με άλλη τροφή εκτός του γρήγορου φαγητού ή του φαγητού χαμηλής θρεπτικής αξίας που μπορεί να προμηθευτεί κανείς από το γωνιακό μαγαζί.
Αυτό που γίνεται εμφανές ακόμα και με μια πρόχειρη εξέταση αυτών των πληροφοριών είναι ότι η επισιτιστική ανασφάλεια και η φτώχεια δεν αποτελούν απλά δείκτες της οικονομικής δυσπραγίας αλλά ταξικής κατηγορίας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες φιλοξενούν μια συνεχώς διευρυνόμενη, κατώτερη κοινωνική τάξη, στους κόλπους της οποίας εντάσσονται ολοένα και περισσότεροι εργαζόμενοι και λευκοί άνθρωποι, αλλά μαστίζει κυρίως τις έγχρωμες κοινότητες. Σε κάθε μεγάλη πόλη και ολοένα περισσότερο στα πρώην εύπορα λευκά προάστια, η φτώχεια αποτελεί μια πραγματικότητα που κάνει όλο και πιο αισθητή την παρουσία της. Μια πραγματικότητα που παραμένει κρυμμένη , την ώρα που οι Αμερικανοί εξακολουθούν να αυταπατώνται περιμένοντας την «οικονομική ανάκαμψη»."
λάθος κάνεις δεν είναι οι ΗΠΑ το πρότυπο μου...
Βρε Κωστακη, βαλε και μια πηγη γιατι και ο μεγαλος Καζακης μπορει να τα γραφει!
Οπως σου ειπα, οσα δεν τα φθανει η αλεπου τα κανει κρεμασταρια! ;)
ελα ρε τραμου ξερω ειναι η Αγγλια εσενα για τον λυνσεντ51 τ γραψα
πηγη ειναι του Στελιου Κουλογλου....αλλα εγω τα ξερω απο πρωτο χερι τ 2012 παλι εκει ημουν ρε μαν :-
ούτε η Αγγλία είναι.. υπάρχουν ακόμη περισσότερο νεοφιλελεύθερες χώρες στην Ευρώπη ;)
πηγη ειναι του Στελιου Κουλογλου....αλλα εγω τα ξερω απο πρωτο χερι τ 2012 παλι εκει ημουν ρε μαν :-
έπλενες πιατα κατά Αστόρια μεριά?
για πες.............ποιες ειναι?
Εμ καθεται ο Κουλογλου και τα γραφει απο την Ελλαδα και οτι μαλακια θελει. Αν εσυ πηγες παλι το 2012, εγω παω 3-4 φορες το χρονο. ;)
εχεις κάνει καμμιά βόλτα κατά Νορβηγία μεριά ??
δηλαδη προτεινεις αμεση μεταναστευση σ παραδεισο ΗΠΑ
οχι Ν.Υορκη ημουν και δν επλενα πιατα
Εγω δεν προτεινω τιποτα αλλα ο κοσμος αλλα σκεφτεται.