foufoutos_30
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 26 Νοε 2009
- Μηνύματα
- 12.365
- Like
- 36
- Πόντοι
- 166
oλοι μαζι και ελληνες δεν παιζει
εκτος εαν υπαρχει κονομα στην μεση
εκτος εαν υπαρχει κονομα στην μεση
ναι, αλλά πάει η εποχή που τις έπαιρνες.O Λιακό λέει από 100000πΧ
γιαυτό οι περισσοτεροι ειναι μπάσταρδοι ελληναραδες
Πέστα μεγάλε
όταν υπάρχει κονόμα βγάζουμε τα μάτια μας ο ένας με τον άλλονoλοι μαζι και ελληνες δεν παιζει
εκτος εαν υπαρχει κονομα στην μεση
ναι, αλλά πάει η εποχή που τις έπαιρνες.
όποιος τις πήρε, τις πήρε
τώρα εν συμφέρει.
η καλή εποχή ήταν πριν από 2 χρόνια.
Τα διαμαντια εκτος απο πολυ γνωση και γερο ματιΕχει όμως μεγάλη αγοραστική αξία και μεταφέρεται ευκολα
υγ.τα διαμάντια ειναι ακόμα καλύτερα αλλά θέλουν αρκετη γνώση
Έχουν περάσει πάρα πολλά χρόνια από τότε που η Πορτογαλία έπαιζε κάποιον αποφασιστικό ρόλο στα παγκόσμια πράγματα. Η Συνθήκη Tordesillas, που μοίρασε το 1494 τον μη ευρωπαϊκό κόσμο μεταξύ Πορτογαλίας και Ισπανίας, ίσως και να ήταν η τελευταία συνεισφορά της χώρας στην παγκόσμια ιστορία, άσχετα αν δεν είχε αίσιο τέλος.
Σήμερα όμως, η χρονιά που διανύουμε μπορεί να είναι αυτή κατά την οποία η Πορτογαλία επανέρχεται δριμεία στην παγκόσμια σκηνή. Πως; Ανατινάσσοντας το ευρώ!
Η Ελλάδα έχει ουσιαστικά χρεοκοπήσει, και αυτό κοστολογήθηκε ήδη από τις αγορές. Στην ίδια όμως μοίρα βρίσκεται και η Πορτογαλία, με κάπως μεγαλύτερο φυτίλι. Διολισθαίνει προς στάση πληρωμών, και όταν το κάνει, αυτό θα είναι το τελειωτικό χτύπημα στο ενιαίο νόμισμα, και στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, σημαίνοντας την απόλυτη καταστροφή τους.
Γνωρίζουμε εδώ και καιρό ότι η Πορτογαλία παραπαίει. Τον περασμένο Μάιο χρειάστηκε διάσωση. Τα σπρεντς της ξεπέρασαν το κρίσιμο όριο του 7%, και αναγκάστηκε να ζητήσει βοήθεια από το ΔΝΤ και την ΕΕ, όπως είχε κάνει και η Ελλάδα. Η συνταγή που της επιβλήθηκε ήταν παρόμοια με αυτήν της Ελλάδας: αυξήσεις φόρων, περικοπές δαπανών, μειώσεις μισθών, και κάποιες θεσμικές μεταρρυθμίσεις. Η χώρα, που αποτελεί μια από τις φτωχότερες της ΕΕ, με κατά κεφαλήν εισόδημα $21.000 (μικρότερο από αυτό της Ελλάδας), αναγκάστηκε να στοχεύσει στο να μειώσει το έλλειμμά της στο 4.5% το 2012, και στο 3% το 2013.
Πως τα πάει άραγε; Όπως και η Ελλάδα. Δηλαδή, καθόλου καλά.
Η ελληνική οικονομία προβλέπεται να μειωθεί κατά 6% φέτος, και ακολουθεί και η Πορτογαλία. Σύμφωνα με την Citigroup, η οικονομία της Πορτογαλίας θα συρρικνωθεί κατά 5.7% το 2012, και ακόμη 3% το 2013. Η αύξηση των φόρων διαλύει την οικονομία της. Μια μελέτη του πανεπιστημίου του Πόρτο, αποκάλυψε πως η σκιώδης οικονομία, που δεν πληρώνει φόρους, αυξήθηκε πέρσι κατά 2.5%, και σήμερα αντιστοιχεί στο 25% της συνολικής οικονομικής δραστηριότητας της χώρας. Αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει σύντομα. Οι πορτογαλικές επιχειρήσεις δεν έχουν δυνατότητα επιβίωσης, πληρώνοντας τους υψηλούς φόρους που τις έχουν επιβληθεί.
Το αποτέλεσμα είναι να μην πετυχαίνονται οι στόχοι μείωσης του ελλείμματος. Ήδη, η κυβέρνηση άλλαξε τον στόχο της, προβλέποντας έλλειμμα 5.9%, αντί για 4.5%. Αν πάρουμε το παράδειγμα της Ελλάδας, θα δούμε και άλλες τέτοιες προσαρμογές προς τα πάνω. Η οικονομία μαραζώνει, οι εισπράξεις φόρων μειώνονται, και ο περισσότερος κόσμος στρέφεται προς την μαύρη οικονομία, προκειμένου να επιβιώσει. Παράλληλα, αυξάνονται και τα ελλείμματα. Από την πλευρά της, η ΕΕ απαιτεί ακόμη περισσότερη λιτότητα, κάτι που επιταχύνει την συρρίκνωση της οικονομίας. Πρόκειται για έναν φαύλο κύκλο. Κανένας δεν γνωρίζει πως μπορεί η χώρα να βγει από αυτόν.
Η Standard & Poor’s έχει ήδη υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας, και έπεται συνέχεια. Τα σπρεντς ανεβαίνουν. Πριν από μερικές μέρες ξεπέρασαν το 14%. Αναμένεται περαιτέρω αύξηση. Τα αντίστοιχα ελληνικά βρίσκονται στο 33%. Σίγουρα, εκεί θα καταλήξουν και τα πορτογαλικά. Η ελληνική κρίση, μπορεί να ήταν ιδιάζουσα περίπτωση. Όχι όμως η πορτογαλική. Εκεί δεν υπήρξε κάποια παραποίηση στοιχείων. Δεν υπήρχαν τερατώδη ελλείμματα. Μάλιστα, πριν από το 2008, η Πορτογαλία είχε έλλειμμα κάτω του 3% του ΑΕΠ της, και σαφώς μέσα στα όρια που όριζε η ευρωζώνη. Δεν υπήρχε δημοσιονομική ανευθυνότητα. Απλά, δεν μπορούσε να συναγωνιστεί τις ισχυρότερες οικονομίες, μέσα στα πλαίσια του ενιαίου νομίσματος. Και έτσι τώρα, η Πορτογαλία βυθίζεται σε μια άνευ προηγουμένου ύφεση. Η κατάσταση μπορεί να εξελιχθεί χειρότερα και από την Ελλάδα.
Η ελληνική κυβέρνηση δανείζονταν τεράστια ποσά, τα οποία και σπαταλούσε ανεύθυνα. Οι Έλληνες καταναλωτές όμως, όπως και οι επιχειρήσεις, ήταν σχετικά συγκρατημένοι. Όχι όμως και οι Πορτογάλοι. Σύμφωνα με στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας Διακανονισμών, το συνολικό πορτογαλικό χρέος αγγίζει το 479% του ΑΕΠ, ενώ το αντίστοιχο ελληνικό είναι 296%. Άρα, μιλάμε για €783 δισ, και όχι για €703 δισ που είναι το συνολικό ελληνικό χρέος. Οι ευρωπαϊκές τράπεζες είναι περισσότερο εκτεθειμένες απέναντι στην Πορτογαλία, από ότι στην Ελλάδα. Συνολικά, είναι εκτεθειμένες κατά $244 δισ, συγκρινόμενα με τα $204 δισ της Ελλάδας.
Τι πρόκειται να γίνει; Η Ελλάδα σίγουρα θα χρεοκοπήσει μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2012. Έτσι, η πίεση θα μεταφερθεί στη Λισαβόνα. Έχει τα ίδια ακριβώς προβλήματα, και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό. Αν η Ελλάδα δεν μπορεί να ξοφλήσει τα χρέη της, γιατί να μπορεί η Πορτογαλία; Θα υπάρξουν λοιπόν δυο συνέπειες:
Πρώτον, θα πληγεί ανεπανόρθωτα το τραπεζικό σύστημα της ευρωζώνης. Το μεγαλύτερο μέρος του πορτογαλικού χρέους, βρίσκεται στα χέρια της Γαλλίας και της Γερμανίας. Ένα μεγάλο μέρος του ιδιωτικού χρέους, που είναι περισσότερο από το αντίστοιχο δημόσιο, βρίσκεται στα χέρια της Ισπανίας, οι τράπεζες της οποίας είναι ήδη στα κόκκινα. Θα μπορέσουν να αντέξουν τη χασούρα; Μάλλον όχι.
Δεύτερον, θα πληγεί το ευρώ. Μια χρεοκοπία εντός της νομισματικής ένωσης, είναι μια ατυχία. Κάθε οικογένεια έχει το μαύρο πρόβατό της. Αν υπάρξει όμως και δεύτερη χρεοκοπία, τότε τα πράγματα σοβαρεύουν. Δεν ισχύει πια η δικαιολογία, ότι φταίνε κάποιες ανεύθυνες κυβερνήσεις. Μάλλον θα πρέπει να αρχίσουμε να θεωρούμε το ευρώ, ως δυσλειτουργικό, και ως εργαλείο που σπέρνει τον όλεθρο σε ολόκληρη την ήπειρο!
Μια χρεοκοπία της Πορτογαλίας θα πυροδοτήσει εξόδους από την ευρωζώνη, και ίσως κατάρρευση της.
Εδώ και πέντε αιώνες, η Πορτογαλία απέχει από την διαμόρφωση του παγκόσμιου γίγνεσθαι. Η αναμονή όμως τελείωσε. Τώρα, όλα δείχνουν πως επανέρχεται στο προσκήνιο, με έναν κρίσιμο ρόλο για την παγκόσμια οικονομία.
και ο τροπος αντιμετωπισης ομως που τους επιβληθηκε-υψηλοτεροι φοροι κτλ.-δυστυχως αποτελειωσε και τους πορτογαλλους!αγαπητέ μου φίλε, καλέ μου άνθρωπε.
το ευρώ κατέστρεψε τις φτωχές χώρες του νότου γιατι δε φρόντισε να τις κάνει πολιτείες όπως αυτές της Αμερικής.
το ευρώ θα αυτοκαταστραφεί τέλος γιατι δεν εγινε αυτό που έπρεπε δλδ δολλάριο.
ας πούμε........
το π0αρανοικό μοντέλο της ΟΝΕ εάν το προβάλλουμε στην Αμερική θα ήταν σαν οι φτωχές πολιτείες να έχουν πέσος αλλα να ανήκουν στις ΗΠΑ. Οι εταιρείες θα εξαθλίωναν τις φτωχες με πέσος πολιτείες για μεγάλο κέρδος και θα έστελναν όλοι οι κερδοσκόποι τις υπερχρεωμένες όπως η Καλιφόρνια σε μεξικοποιηση.
και κάπου εκεί θα ξανάρχιζε ο β εμφύλιος των αμερικανών.....
ο μπενυ διαφωνει!Δεν είναι το τέλος η καταστροφή,
ευτυχία είναι αυτό, που περιμένουμε να 'ρθει...
μπα τον προοωθουν αρκετα τον μπενυ...Είναι τόσο σκατόψυχος, που τα μπαστόκια μέχρι και τον σάμινα τον ανίκανο είναι ικανά να ψηφίσουν για πρόεδρο.
Μην σου πω και τον εκφωνητή τζουμακιών...
Πέρσυ, το πρόβλημα του Σάβρα (εκτός του ότι είναι πασοκεμόν) είναι ότι προσπαθεί να εξηγήσει κοινωνικά φαινόμενα (γιατί και τα οικονομικά, κοινωνικά είναι) με επιστημονική βεβαιότητα. Δυστυχώς, όμως, τα οικονομικά δεδομένα δεν είναι σαν ένα πρόβλημα φυσικής "ρίχνω την πέτρα από τα 2 μέτρα, είμαι στον Ισημερινό, η πέτρα είναι μισό κιλό πότε θα φτάσει στο έδαφος". Εδώ το κάθε πρόβλημα έχει χιλιάδες παραμέτρους, χώρια βέβαια τον ανθρώπινο παράγοντα που επιτρέπει αποκλίσεις ακόμα και από πράγματα που θεωρείς δεδομένα.
Το να συγκρίνεις πχ. την αγορά της Ινδίας με την αγορά της Ελλάδας είναι κάτι που αψηφά πάντως την λογική. Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ δεν έχει νόημα, γιατί δεν μοιράζεται ούτε το προϊόν, ούτε το εισόδημα ομοιόμορφα σε όλους. Μια αγορά που έχει 110 φορές (και βάλε) το μέγεθος μιας άλλης, ακόμα και αν το 80% του πληθυσμού της να είναι κατώτερο εισοδηματικά, πάλι σου αφήνει μια αγορά 20 φορές μεγαλύτερη. Όταν δε οι εξαγωγές ως μέγεθος στις δυο αυτές αγορές είναι σχεδόν ίσες, τότε λογικά συμβαίνουν 2 τινά: ή στην μικρή έχεις μεγαλύτερη του κανονικού διείσδυση (αν κανονική μπορεί να χαρακτηριστεί η παρουσία σου στην άλλη) ή στην μεγάλη έχεις μικρότερη (με αντίστροφη αναφορά). Η και τα δύο μαζί.
Ακουγα σημερα τους Γερμανους βουλευτες να μιλανε για την Ελλαδα και ντραπηκα.Ε βέβαια, ποιός την χρειάζεται την επιστήμη των οικονομικών.
Μας αρκούν οι "αναλύσεις" του Αυτιά και του Καζάκη.
Και τι να κλάσουν οι Άνταμ Σμιθ, ο Ρικάρντο, ο Μάλθους, ο Μαρξ, ο Κεϋνς, ο Χάγιεκ, ο Λεόντιεφ, ο Γκαλμπρέϊθ, ο Φρίντμαν, ο Άρροου και τόσοι άλλοι μπροστά στον Χρύσανθο και στον Καμμένο.
Ποιός χρειάζεται στατιστκή, οικονομετρία, θεωρία παιγνίων, πιθανότητες, διαφορική ανάλυση....
Ως γνωστόν ο Ορθός Λόγος είναι Δυτικό κατασκεύασμα και εδώ βασιλεύει η Ορθοδοξία.
Σκέφτομαι μόνον ώρες - ώρες τον Μαρξ να περνάει τις μέρες του κλεισμένος στην Βρεττανική Βιβλιοθήκη και να προσπαθεί να βρει τις μαθηματικές φόρμουλες για το μεταβλητό ποσοστό του κέρδους.
Υ.Γ. Με τις ανοησίες περί Ινδίας δεν ασχολούμαι. Άμα ήταν έτσι η Κίνα θα ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγέας καταναλωτικών και κεφαλαιουχικών αγαθών στον κόσμο και στην πρώτη δεκάδα των Γερμανικών εξαγωγών θα φιγουράριζαν το Πακιστάν, η Νιγηρία και το Μπαγκλαντές.
Εκεί που τελειώνει η λογική αρχίζει το bou.com.