τιποτα δεν ειναι απλο φιλε...
μας μαθανε,μαθαμε σαν ανθρωποι,σαν κοινωνια, να δουλευουμε,να πλερωνουμε φορους να ψηφιζουμε αντιπροσωπους και να ζουμε στο γυαλινο κοσμο που αλλοι δημιουργησαν για μας.επαναπαυθηκαμε θες,ναι πραγματι...νιωσαμε ασφαλεια μες την οποια ευμαρεια μας,ετσι ειναι...γυρισαμε το κεφαλι οταν ο γειτονας εμεινε ανεργος αλλα θαυμασαμε και τον "αυτοδημιουργητο" που τα αρπαζε και εγινε το προτυπο για τη κοινωνια μας...αλλα το κυριοτερο μαθαμε να ζουμε με το φοβο για το αυριο,που καποιοι αλλοι υποτιθεται μας εξασφαλιζαν.και το αυριο ηρθε και ο γυαλινος κοσμος ραγισε...
ας ξεκινησουμε απ'τα μικρα λοιπον,να ξαναμαθουμε να δειχνουμε αλληλεγγυη,να οργανωθουμε σε τοπικο επιπεδο αρχικα,ας γινει μια αρχη,ας φυτεψουμε το σπορο...ξερω ακουγεται δυσκολο,ως αδυνατο.αλλα ας γινει μια αρχη...
αλλα και το κυριοτερο,οπως ειχε πει μια ψυχουλα στα μεσα του 19ου αιωνα,ας επαναπροσδιορισουμε τις αξιες μας
υπαρχει και η αλλη λυση,συνεχιζουμε ετσι...αλλα αγαπητε μου,1δις κινεζοι δεν εχουν οχι αι φοουν,αλλα ουτε τα στοιχειωδη για μια αξιοπρεπη επιβιωση...