Το ΛΑΟΣ νοσταλγεί το πραξικόπημα
Η τίμια χούντα του κ. Καρατζαφέρη
Οσο περνάνε τα χρόνια και αποσύρονται από το μάταιο τούτο κόσμο οι γενιές που έζησαν από πρώτο χέρι τη δικτατορία των συνταγματαρχών, τόσο μένει ανυπεράσπιστη η ιστορική αλήθεια από κάθε λογής επιθέσεις εχθρών της δημοκρατίας που θεωρούν ότι έχει έρθει η ώρα να αποκαταστήσουν τους προσφιλείς τους πραξικοπηματίες. Δεν έχασε την ευκαιρία, για παράδειγμα, ο αρχηγός του ΛΑΟΣ την περασμένη Δευτέρα να γιορτάσει με τον τρόπο του την 41η επέτειο από το πραξικόπημα της 21 Απριλίου 1967. Και αφού επανέλαβε ότι υπέστη δίωξη επί Ιωαννίδη και ότι γενικώς η δημοκρατία είναι καλύτερη από τη δικτατορία έριξε το δηλητήριο: «αυτοί τουλάχιστον πέθαναν στην ψάθα». Και άρχισε να συγκρίνει την οικονομική δυσκολία που αντιμετωπίζει η χήρα του δικτάτορα ή ο Στυλιανός Παττακός με την κληρονομιά που άφησε στη δική του χήρα ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Πρόκειται για ένα «επιχείρημα» που απευθύνεται κυρίως στους νέους και όσους έχουν απαυδήσει από τα σκάνδαλα, τις σπατάλες και την πολυτελή ζωή των σύγχρονων κοινοβουλευτικών πολιτικών. Μόνο που το επιχείρημα αυτό δεν έχει καμιά σχέση με την πραγματικότητα. Τα οικονομικά σκάνδαλα της μεταπολίτευσης είναι απλά λογιστικά λάθη αν συγκριθούν με τη ληστρική οικονομική πολιτική της δικτατορίας. Μόλις έγινε το πραξικόπημα, η χούντα φρόντισε μέσα σε λίγες βδομάδες να κλείσει όλες τις αμαρτωλές συμβάσεις που δεν διανοήθηκαν να πραγματοποιήσουν οι προδικτατορικές κυβερνήσεις: Litton, AEG-Telefunken, Esso-Pappas, Ωνάσης, Νιάρχος. Πραγματικό ξεπούλημα με αποκιοκρατικούς όρους εις βάρος της χώρας.
Οσο για την δήθεν «λιτή» προσωπική τους ζωή, ο Παπαδόπουλος ζούσε σε μια παραθαλάσσια και μια ορεινή βίλα (Λαγονήσι και Πάρνηθα), το ζεύγος Ζωιτάκη ζούσε με βασιλική χλιδή (ως «αντιβασιλείς») ενώ ο Παττακός που κάνει τώρα τον αδικημένο, προκαλούσε τον κόσμο με τους πολυτελείς γάμους της κόρης του, δεχόταν τα πλούσια δώρα των (διορισμένων από τον ίδιο) δημάρχων και φρόντιζε να συνάψει ο γαμπρός του συμβόλαια με την Esso-Pappas, το Μετοχικό Ταμείο Στρατού, τη ΔΕΗ και την Κόκα Κόλα.
Και τότε πώς ζουν σήμερα τόσο φτωχικά ορισμένοι από τους πρωταίτιους και τους συγγενείς τους; Η απάντηση είναι εξαιρετικά απλή. Οι δικτάτορες πίστευαν ότι το καθεστώς τους δεν κινδυνεύει από τίποτα και ότι θα διατηρηθεί για αόριστο χρονικό διάστημα. Ούτε ο Παπαδόπουλος είχε ποτέ διανοηθεί ότι θα τον ανατρέψει ο Ιωαννίδης ούτε ο Ιωαννίδης φανταζόταν ότι το σιδηρόφρακτο καθεστώς του θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος. Ζούσαν μέσα στην πολυτέλεια και τη διαφθορά χωρίς να φαντάζονται ότι θα αλλάξει ποτέ η κατάσταση.
Αν λοιπόν θα έπρεπε να τους αποδώσει κανείς κάποιο χαρακτηρισμό, αυτός δεν έχει σχέση με «τιμιότητα». Περισσότερο τους ταιριάζει ο όρος «πολιτικός κρετινισμός».
(Ελευθεροτυπία, 25/4/2008)
