Η"διευρυνση της παραγωγικης βασης της οικονομιας μας"δεν υπηρξε ποτε:Τουρισμος και οικοδομη απο το 1949 και δωθε.
Επιπλεον,η"παραγωγικη βαση της οικονομιας μας"επαιζε στις τραπεζοοικονομικοκατιυπηρεσιες εδω και ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ εικοσι χρονια:Aυτο ηταν το νεο Ελντοραντο στα 90's,για οποιον θυμαται.
Ακομη ομως και αν υποθεσουμε οτι η Ελλαδα θα γινοταν μια απεραντη χαιτεκ φαμπρικα(εδω οι ΙΝΔΟΙ εχουν αυτοματοποιημενα εργοστασια),υπαρχει το ζητημα του ΤΙ ΤΑ ΚΑΝΕΙΣ ολα αυτα τα εμπορευματα.
Και αυτο ΞΕΠΕΡΝΑ τις,μικρες η μεγαλες,στρεβλωσεις της Ελλαδας-εκτος και αν νομιζει κανεις οτι ΜΟΝΟ στην Ελλαδα παιζει κριση.
Λάθος...
Μέχρι το 1981 υπήρξε και αξιόλογη τηρουμένων κάποιων αναλογιών βιομηχανία (από αυτοκίνητα και κλωστοϋφαντουργεία έως λάστιχα και ηλεκτρικές συσκευές)...
Δεν χρειάζεται να ξαναπούμε ποιοι κυνήγησαν ανελέητα κάθε τέτοια δραστηριότητα όπως δεν χρειάζεται να πούμε ποιοι μετέτερψαν τους αγρότες σε θαμώνες καφενείων που ζούσαν από την κοινοτική επιδότηση ή τον τουρισμό σε ρουμςλετατζίδικα, όχι φυσικά χωρίς τη συναίνεση αρκετών εκ των "θιγομένων" του ταύτισαν την τεμπελιά τους με δημοκρατικό δικαίωμα.
Ανάλογα γεγονότα είχαμε και στην παιδεία και σε κάθε τομέα της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας.
Το τραπεζικό "ελντοράντο" που ξεκίνησε στα μέσα του 1990 και γιγαντώθηκε λίγο μετά το 2000, ήταν κλασσική περίπτωση ελληνικού μεσαζοντιλικίου και αέρα κοπανιστού, όπως αποδείχθηκε- αφού είχαμε ξεριζώσει πρωτογενή και δετυερογενή τομέα, δάνειζε ο ένας στον άλλον και όλοι μαζί τα έπαιρναν από το κράτος που και αυτό δανειζόταν.
Ακόμη και ο τομέας των κατασκευών, είτε μιλάμε για οικοδομές είτε για μεγάλα δημόσια έργα, στα δανεικά βασίστηκε...
Φυσικά δεν είμασταν οι μόνοι που το ρίξαμε στα δανεικά, φυσικά δεν είμαστε η μοναδική υπερχρεωμένη χώρα...
Αλλά είμαστε ίσως από τις λίγες χώρες που η κρίση τη βρήκε με πλήρως αποσαρθωμένο τον παραγωγικό ιστό και με έναν λαό που με αρκετές λαμπρές εξαιρέσεις αλλά όχι επαρκείς να σώσουν την παρτίδα (όχι πατρίδα, μην θίξουμε κανάν διεθνιστή) είχε μάθει στο ξύσιμο και στο να έχει ως βασικό όνειρο ζωής να τρουπώσει στο δημόσιο.
Μπορεί η κρίση να είναι παγκόσμια αλλά όπως και στις πανδημίες, τους ασθενεός οργανισμούς τους τσακίζει ενώ άλλοι την περνάνε με ασπιρίνες.
Μαντέψτε τί ήταν η Ελλάδα.