tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.724
- Πόντοι
- 1.306
Χρεοκοπεί η Ελλάδα ή η ...ΕΕ
- Μέλος που άνοιξε το νήμα farkeli
- Ημερομηνία ανοίγματος
- Απαντήσεις 98K
- Εμφανίσεις 2M
- Tagged users Καμία
- Βλέπουν το thread αυτή τη στιγμή 4 άτομα (0 μέλη και 4 επισκέπτες)
gl
Μέγας
- Εγγρ.
- 6 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 129.571
- Κριτικές
- 475
- Like
- 502
- Πόντοι
- 4.906
aigeas
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 10.454
- Like
- 19
- Πόντοι
- 166
Για πρώτη φορά τα spreads έφθασαν τα 505 και το επιτόκιο πάνω από 8%!!! Δεν πρέπει να έχει ξαναγίνει ποτέ και πουθενά. Ούτε στην Αργεντινή, την Κόστα Ρίκα.
Ετοιμαστείτε για γερό ξέσκισμα το οποίο δεν ...
μπορούμε να το απολαύσουμε. Το καταλαβαίνετε; 505 πήγαν και κάναμε φασαρίες όταν ήταν στα 380 τα spreads!
Ετοιμαστείτε για γερό ξέσκισμα το οποίο δεν ...
μπορούμε να το απολαύσουμε. Το καταλαβαίνετε; 505 πήγαν και κάναμε φασαρίες όταν ήταν στα 380 τα spreads!
james070
Μέλος
- Εγγρ.
- 22 Οκτ 2009
- Μηνύματα
- 7.677
- Κριτικές
- 4
- Like
- 8
- Πόντοι
- 66
ρε παιδί μου,οπως βολεύεται ο καθένας!
απλα το σίγουρο είναι ότι τα κλεψιμέϊκα δεν πρόκειται να τα πληρώσουν αυτοί που τα πήραν αλλά όλοι αυτοί που έτυχε να εχουν τα λαμόγια αυτά για ηγέτες!
amjik
Τιμημένος
- Εγγρ.
- 12 Μαΐ 2008
- Μηνύματα
- 45.627
- Κριτικές
- 61
- Like
- 43.326
- Πόντοι
- 22.785
κουρέας προβάτων ήσουνα ???
Κατασκευές φραγμάτων !!!!!
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.724
- Πόντοι
- 1.306
εγκρίνω και επαυξάνω όπως λέγανε και στον στρατό...
Μόλις επιτρέψει η ΤτΕ το σορτάρισμα θα πέσουν....
aigeas
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 10.454
- Like
- 19
- Πόντοι
- 166
Trading advice: Short GRE bonds via CDSπατο θα πιασουν
When Bonds trade for 50%+ of your position unwind trade
When Bonds trading 20 cents on the dollar buy as
much as you can.
Unwind trade when bonds reach gain of 150-300 %
Leave a "Fuck you" notice to your boss and a thank you note to Kahn/Pap
Retire
Buy gold and silver
Enjoy
Ένας απο τους www.zerohedge.com/article/closed-door-meeting-discloses-obvious-greece-no-longer-able-borrow-markets-nor-banks]σχολιαστές [/URL]
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.724
- Πόντοι
- 1.306
Το ζήτημα που αναδεικνύει σήμερα (20-4-2010) με το πρωτοσέλιδό του ο Ελεύθερος Τύπος είναι πολύ σημαντικότερο από ότι φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Αν υπάρχει δόλος και όχι απλή ανοησία (πόση πια;), τότε, τα καταγγελλόμενα είναι, χωρίς υπερβολή και εφόσον βέβαια ευσταθούν, το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως, ίσως, του ελληνικού κράτους, καθώς αποτέλεσε τον πυρήνα του μηχανισμού, με τον οποίο εκτοξεύθηκαν τα spreads στα ύψη και οδηγήθηκε η χώρα στο χείλος της χρεωκοπίας.
Για να γίνει κατανοητό το σκάνδαλο στο ευρύ κοινό, πρέπει να καταλάβει πρώτα κανείς πώς λειτουργεί η υποτιμητική κερδοσκοπία, το λεγόμενο «σορτάρισμα» (από το αγγλικό short selling, βραχεία πώληση) των ομολόγων.
Αυτό συμβαίνει με τον εξής τρόπο: Ο απλός επενδυτής όταν πουλάει, πουλάει ομόλογα που έχει. Αντιθέτως, ο κερδοσκόπος, πουλά ομόλογα που δεν έχει και τα οποία πρέπει να τα βρει και να τα παραδώσει στον αγοραστή μέσα σε συγκεκριμένη προθεσμία μερικών ημερών. Αν μέσα σε εκείνες τις ημέρες, που έχει περιθώριο ο πωλητής-κερδοσκόπος, τα ομόλογα χάσουν σε αξία, τότε αυτός μεν θα τα αγοράσει σε χαμηλότερη αξία, όμως θα τα παραδώσει στον τελικό αγοραστή τους στην αξία που αρχικά συμφωνήθηκε.
Αν δηλαδή συμφωνήσει να πουλήσει με το spread στα 250 (υψηλότερη αξία ομολόγου) και βρει να αγοράσει ομόλογα, μερικές ημέρες μετά, όταν το spread είναι στα 350 (χαμηλότερη αξία ομολόγου), ο κερδοσκόπος θα επωφεληθεί από τη διαφορά των 100 μονάδων βάσης (δηλαδή: 1% επί του κεφαλαίου). Θα έχει κερδίσει δηλαδή 1% επί της αξίας των χρημάτων του μέσα σε ελάχιστες ημέρες. Όταν παίζονται κάμποσα δις ευρώ καθημερινά, προκύπτουν μεγάλα ποσά από τη διαφορά των τιμών.
Με απλά λόγια δηλαδή, ο κερδοσκόπος συμφωνεί να πουλήσει ακριβά κάτι που δεν έχει, και ψάχνει μετά να αγοράσει αυτό το κάτι πιο φθηνά, για να το δώσει στον αγοραστή του. Αυτό είναι όλη η περίφημη κερδοσκοπία.
Το στοιχείο κλειδί σε αυτό το μηχανισμό κερδοσκοπίας αποτελεί, προφανώς, η δυνατότητα του πωλητή να παραδώσει τα ομόλογα, που συμφώνησε να πωλήσει, μερικές ημέρες μετά τη συμφωνία πώλησης. Αν αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τότε η δυνατότητα υποτιμητικής κερδοσκοπίας.
Τώρα ας δούμε τι ακριβώς συνέβη στην περίπτωσή μας.
Μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, το χρονικό περιθώριο για να παραδοθούν τα πωλούμενα ομόλογα στους αγοραστές τους ήταν 3 ημέρες (το λεγόμενο Τ+3). Οι κερδοσκόποι δηλαδή μπορούσαν να περιμένουν (ή να προκαλέσουν) να πέσει η τιμή των ομολόγων (να ανεβεί, δηλαδή, το spread) για τρεις ημέρες, χρονικό διάστημα όχι πολύ μεγάλο.
Στις 22 Οκτωβρίου 2009, η Τράπεζα της Ελλάδος έδωσε τη δυνατότητα οι τρεις αυτές ημέρες να γίνουν δέκα (Τ+10). Δηλαδή, έδωσε πολύ μεγαλύτερα περιθώρια και δυνατότητες στην υποτιμητική κερδοσκοπία, δίνοντας στην ουσία το σύνθημα για το κερδοσκοπικό πάρτυ!
Στις 10 Δεκεμβρίου 2009, έγινε κάτι ακόμη χειρότερο: Η Τράπεζα της Ελλάδος αποφάσισε να μην επιβάλλονται κυρώσεις σε όποιον κερδοσκόπο δεν έδινε τα ομόλογα στον αγοραστή τους μετά τη λήξη των δέκα ημερών! Όχι μόνον δηλαδή είχαν όλον τον καιρό να κάνουν πάρτυ με τα ομόλογα, αλλά μπορούσαν να το κάνουν χωρίς κανένα ρίσκο! Αν δεν έπεφτε η τιμή των ομολόγων (αν δεν ανέβαιναν τα spreads), τότε αυτοί απλούστατα δεν έδιναν ποτέ στον αγοραστή ομόλογα και δεν είχαν, συνεπώς, απολύτως τίποτα να φοβούνται ή να χάσουν σε περίπτωση που δεν είχε πιάσει η κερδοσκοπική τους τακτική! Μονά ζυγά δικά τους, win-win παιχνίδι για τους κερδοσκόπους, lose-lose για τα ελληνικά ομόλογα!
Υπό αυτές τις συνθήκες, όποιος ήθελε να κρατήσει ελληνικά ομόλογα και να μην τα πουλήσει, θα έπρεπε να είναι ένας πραγματικός ήρωας-«χασοσκόπος» στο πάνθεον των απανταχού Φιλελλήνων. Η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδος έλεγε, στην ουσία: «κερδοσκόπησε χωρίς ρίσκο, μπορείς!»
Το εξωφρενικότερο είναι ότι αυτές οι δύο αποφάσεις δεν πάρθηκαν με Πράξη του Διοικητική της Τράπεζας της Ελλάδος, Γ. Προβόπουλου, όπως ήταν το νόμιμο, αλλά με απλές εντολές της Διεύθυνσης Οργάνωσης της ΤτΕ. Η δυνατότητα που δόθηκε δηλαδή στους κερδοσκόπους να κάνουν το πάρτυ ήταν παράνομη! Η παράνομη αυτή κατάσταση επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθεί με την υπʼ αριθ. 158/10-2-2010 Πράξη του Διοικητή της ΤτΕ, την οποία δεν θα υπέγραφε ο ίδιος ο Προβόπουλος, αλλά ο υποδιοικητής Ι. Παπαδάκης. Ούτε όμως αυτή η πράξη υπογράφηκε ποτέ και η προθεσμία 10 ημερών για να κερδοσκοπήσουν στα ομόλογα χωρίς ρίσκο έμεινε παράνομη. Νόμιμη εξακολουθούσε να είναι η προθεσμία των τριών ημερών.
Η δυνατότητα για το κερδοσκοπικό πάρτυ συνεχίστηκε μέχρι τις 8 Απριλίου 2010, οπότε μειώθηκε η κερδοσκοπική προθεσμία στη μία ημέρα και αποτράπηκε σχεδόν πλήρως η δυνατότητα κερδοσκοπίας. Ήταν όμως πια πολύ αργά. Ήδη τα ελληνικά ομόλογα είχαν καταρρεύσει.
Και τώρα τα αμείλικτα ερωτήματα:
- Γιατί ουδέποτε δέχθηκε να νομιμοποιήσει ο Προβόπουλος, αλλά ούτε και ο υποδιοικητής Παπαδάκης, την κερδοσκοπική Κερκόπορτα με την υπογραφή του;
- Πώς ένας απλός Διευθυντής της Διεύθυνσης Οργανωτικού της ΤτΕ να ανοίξει την Κερκόπορτα για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, αντίθετα με τους ισχύοντες κανονισμούς;
- Ήταν δυνατόν να ενεργήσει με τόσο εξόφθαλμα αρνητικό τρόπο υπέρ των κερδοσκόπων ένας απλός διευθυντής χωρίς να έχει κάποια άνωθεν κάλυψη, η οποία προφανώς δεν ήταν από τον Διοικητή του;
- Αν ευσταθεί αυτός ο συλλογισμός, ποια μπορεί να ήταν αυτή η άνωθεν κάλυψη;
- Πόσο άσχετοι μπορεί να είναι στην κυβέρνηση για να μην ξέρουν ότι αυτή η κερδοσκοπική προθεσμία των δέκα ημερών και η άρση των κάθε είδους κυρώσεων προς τους κερδοσκόπους για την παραβίασή της, ήταν ακριβώς αυτός ο μηχανισμός πάνω στον οποίον στηρίχθηκε η κερδοσκοπική επίθεση κατά της χώρας;
- Εάν, έστω, οι της κυβέρνησης ήταν άσχετοι, κανένας Χριστοδούλου και λοιποί αρμόδιοι περί τα ομόλογα, δεν φρόντισε να τους ενημέρωσε για το πώς γίνεται το κερδοσκοπικό παιχνίδι;
- Ο πρωθυπουργός, που κήρυξε διεθνή πόλεμο κατά των κερδοσκόπων, δεν γνώριζε ότι η υπονόμευση γινόταν μέσα στη χώρα του από την παράνομη πρακτική της Τράπεζας της Ελλάδος να θέτει την κερδοσκοπική προθεσμία στις δέκα ημέρες, καταργώντας μάλιστα και το κερδοσκοπικό ρίσκο;
- Ο πρωθυπουργός δεν ήξερε δηλαδή ότι η μάχη κατά των κερδοσκόπων μπορούσε να κερδηθεί μέσα στην Αθήνα, επιβάλλοντας την τήρηση ενός τόσο δα απλού κανονισμού στις συναλλαγές με ομόλογα;
- Το πιο αμείλικτο ερώτημα: Γιατί η Ελληνική Ένωση Τραπεζών ζήτησε το άνοιγμα της κερδοσκοπικής Κερκόπορτας ακριβώς την επομένη των εκλογών;
- Και το τελευταίο ερώτημα: Μήπως τώρα πια, υπό το πρίσμα όλων των παραπάνω ενεργειών, αποκτούν άλλο νόημα οι συναντήσεις του πρωθυπουργού με τα στελέχη της Goldman Sachs, στις οποίες ποτέ δεν μάθαμε τι ειπώθηκε;
Κύριοι του ΠΑΣΟΚ, δυστυχώς για σας, το σενάριο της απλώς ανόητης διαχείρισης του δημόσιου χρέους εξασθενίζει δραματικά. Η ανοησία γίνεται σιγά-σιγά η «ευνοϊκή» (λέμε τώρα…) εκδοχή για σας…
πηγή...
Για να γίνει κατανοητό το σκάνδαλο στο ευρύ κοινό, πρέπει να καταλάβει πρώτα κανείς πώς λειτουργεί η υποτιμητική κερδοσκοπία, το λεγόμενο «σορτάρισμα» (από το αγγλικό short selling, βραχεία πώληση) των ομολόγων.
Αυτό συμβαίνει με τον εξής τρόπο: Ο απλός επενδυτής όταν πουλάει, πουλάει ομόλογα που έχει. Αντιθέτως, ο κερδοσκόπος, πουλά ομόλογα που δεν έχει και τα οποία πρέπει να τα βρει και να τα παραδώσει στον αγοραστή μέσα σε συγκεκριμένη προθεσμία μερικών ημερών. Αν μέσα σε εκείνες τις ημέρες, που έχει περιθώριο ο πωλητής-κερδοσκόπος, τα ομόλογα χάσουν σε αξία, τότε αυτός μεν θα τα αγοράσει σε χαμηλότερη αξία, όμως θα τα παραδώσει στον τελικό αγοραστή τους στην αξία που αρχικά συμφωνήθηκε.
Αν δηλαδή συμφωνήσει να πουλήσει με το spread στα 250 (υψηλότερη αξία ομολόγου) και βρει να αγοράσει ομόλογα, μερικές ημέρες μετά, όταν το spread είναι στα 350 (χαμηλότερη αξία ομολόγου), ο κερδοσκόπος θα επωφεληθεί από τη διαφορά των 100 μονάδων βάσης (δηλαδή: 1% επί του κεφαλαίου). Θα έχει κερδίσει δηλαδή 1% επί της αξίας των χρημάτων του μέσα σε ελάχιστες ημέρες. Όταν παίζονται κάμποσα δις ευρώ καθημερινά, προκύπτουν μεγάλα ποσά από τη διαφορά των τιμών.
Με απλά λόγια δηλαδή, ο κερδοσκόπος συμφωνεί να πουλήσει ακριβά κάτι που δεν έχει, και ψάχνει μετά να αγοράσει αυτό το κάτι πιο φθηνά, για να το δώσει στον αγοραστή του. Αυτό είναι όλη η περίφημη κερδοσκοπία.
Το στοιχείο κλειδί σε αυτό το μηχανισμό κερδοσκοπίας αποτελεί, προφανώς, η δυνατότητα του πωλητή να παραδώσει τα ομόλογα, που συμφώνησε να πωλήσει, μερικές ημέρες μετά τη συμφωνία πώλησης. Αν αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει, δεν υπάρχει τότε η δυνατότητα υποτιμητικής κερδοσκοπίας.
Τώρα ας δούμε τι ακριβώς συνέβη στην περίπτωσή μας.
Μέχρι τον Οκτώβριο του 2009, το χρονικό περιθώριο για να παραδοθούν τα πωλούμενα ομόλογα στους αγοραστές τους ήταν 3 ημέρες (το λεγόμενο Τ+3). Οι κερδοσκόποι δηλαδή μπορούσαν να περιμένουν (ή να προκαλέσουν) να πέσει η τιμή των ομολόγων (να ανεβεί, δηλαδή, το spread) για τρεις ημέρες, χρονικό διάστημα όχι πολύ μεγάλο.
Στις 22 Οκτωβρίου 2009, η Τράπεζα της Ελλάδος έδωσε τη δυνατότητα οι τρεις αυτές ημέρες να γίνουν δέκα (Τ+10). Δηλαδή, έδωσε πολύ μεγαλύτερα περιθώρια και δυνατότητες στην υποτιμητική κερδοσκοπία, δίνοντας στην ουσία το σύνθημα για το κερδοσκοπικό πάρτυ!
Στις 10 Δεκεμβρίου 2009, έγινε κάτι ακόμη χειρότερο: Η Τράπεζα της Ελλάδος αποφάσισε να μην επιβάλλονται κυρώσεις σε όποιον κερδοσκόπο δεν έδινε τα ομόλογα στον αγοραστή τους μετά τη λήξη των δέκα ημερών! Όχι μόνον δηλαδή είχαν όλον τον καιρό να κάνουν πάρτυ με τα ομόλογα, αλλά μπορούσαν να το κάνουν χωρίς κανένα ρίσκο! Αν δεν έπεφτε η τιμή των ομολόγων (αν δεν ανέβαιναν τα spreads), τότε αυτοί απλούστατα δεν έδιναν ποτέ στον αγοραστή ομόλογα και δεν είχαν, συνεπώς, απολύτως τίποτα να φοβούνται ή να χάσουν σε περίπτωση που δεν είχε πιάσει η κερδοσκοπική τους τακτική! Μονά ζυγά δικά τους, win-win παιχνίδι για τους κερδοσκόπους, lose-lose για τα ελληνικά ομόλογα!
Υπό αυτές τις συνθήκες, όποιος ήθελε να κρατήσει ελληνικά ομόλογα και να μην τα πουλήσει, θα έπρεπε να είναι ένας πραγματικός ήρωας-«χασοσκόπος» στο πάνθεον των απανταχού Φιλελλήνων. Η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδος έλεγε, στην ουσία: «κερδοσκόπησε χωρίς ρίσκο, μπορείς!»
Το εξωφρενικότερο είναι ότι αυτές οι δύο αποφάσεις δεν πάρθηκαν με Πράξη του Διοικητική της Τράπεζας της Ελλάδος, Γ. Προβόπουλου, όπως ήταν το νόμιμο, αλλά με απλές εντολές της Διεύθυνσης Οργάνωσης της ΤτΕ. Η δυνατότητα που δόθηκε δηλαδή στους κερδοσκόπους να κάνουν το πάρτυ ήταν παράνομη! Η παράνομη αυτή κατάσταση επιχειρήθηκε να νομιμοποιηθεί με την υπʼ αριθ. 158/10-2-2010 Πράξη του Διοικητή της ΤτΕ, την οποία δεν θα υπέγραφε ο ίδιος ο Προβόπουλος, αλλά ο υποδιοικητής Ι. Παπαδάκης. Ούτε όμως αυτή η πράξη υπογράφηκε ποτέ και η προθεσμία 10 ημερών για να κερδοσκοπήσουν στα ομόλογα χωρίς ρίσκο έμεινε παράνομη. Νόμιμη εξακολουθούσε να είναι η προθεσμία των τριών ημερών.
Η δυνατότητα για το κερδοσκοπικό πάρτυ συνεχίστηκε μέχρι τις 8 Απριλίου 2010, οπότε μειώθηκε η κερδοσκοπική προθεσμία στη μία ημέρα και αποτράπηκε σχεδόν πλήρως η δυνατότητα κερδοσκοπίας. Ήταν όμως πια πολύ αργά. Ήδη τα ελληνικά ομόλογα είχαν καταρρεύσει.
Και τώρα τα αμείλικτα ερωτήματα:
- Γιατί ουδέποτε δέχθηκε να νομιμοποιήσει ο Προβόπουλος, αλλά ούτε και ο υποδιοικητής Παπαδάκης, την κερδοσκοπική Κερκόπορτα με την υπογραφή του;
- Πώς ένας απλός Διευθυντής της Διεύθυνσης Οργανωτικού της ΤτΕ να ανοίξει την Κερκόπορτα για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα, αντίθετα με τους ισχύοντες κανονισμούς;
- Ήταν δυνατόν να ενεργήσει με τόσο εξόφθαλμα αρνητικό τρόπο υπέρ των κερδοσκόπων ένας απλός διευθυντής χωρίς να έχει κάποια άνωθεν κάλυψη, η οποία προφανώς δεν ήταν από τον Διοικητή του;
- Αν ευσταθεί αυτός ο συλλογισμός, ποια μπορεί να ήταν αυτή η άνωθεν κάλυψη;
- Πόσο άσχετοι μπορεί να είναι στην κυβέρνηση για να μην ξέρουν ότι αυτή η κερδοσκοπική προθεσμία των δέκα ημερών και η άρση των κάθε είδους κυρώσεων προς τους κερδοσκόπους για την παραβίασή της, ήταν ακριβώς αυτός ο μηχανισμός πάνω στον οποίον στηρίχθηκε η κερδοσκοπική επίθεση κατά της χώρας;
- Εάν, έστω, οι της κυβέρνησης ήταν άσχετοι, κανένας Χριστοδούλου και λοιποί αρμόδιοι περί τα ομόλογα, δεν φρόντισε να τους ενημέρωσε για το πώς γίνεται το κερδοσκοπικό παιχνίδι;
- Ο πρωθυπουργός, που κήρυξε διεθνή πόλεμο κατά των κερδοσκόπων, δεν γνώριζε ότι η υπονόμευση γινόταν μέσα στη χώρα του από την παράνομη πρακτική της Τράπεζας της Ελλάδος να θέτει την κερδοσκοπική προθεσμία στις δέκα ημέρες, καταργώντας μάλιστα και το κερδοσκοπικό ρίσκο;
- Ο πρωθυπουργός δεν ήξερε δηλαδή ότι η μάχη κατά των κερδοσκόπων μπορούσε να κερδηθεί μέσα στην Αθήνα, επιβάλλοντας την τήρηση ενός τόσο δα απλού κανονισμού στις συναλλαγές με ομόλογα;
- Το πιο αμείλικτο ερώτημα: Γιατί η Ελληνική Ένωση Τραπεζών ζήτησε το άνοιγμα της κερδοσκοπικής Κερκόπορτας ακριβώς την επομένη των εκλογών;
- Και το τελευταίο ερώτημα: Μήπως τώρα πια, υπό το πρίσμα όλων των παραπάνω ενεργειών, αποκτούν άλλο νόημα οι συναντήσεις του πρωθυπουργού με τα στελέχη της Goldman Sachs, στις οποίες ποτέ δεν μάθαμε τι ειπώθηκε;
Κύριοι του ΠΑΣΟΚ, δυστυχώς για σας, το σενάριο της απλώς ανόητης διαχείρισης του δημόσιου χρέους εξασθενίζει δραματικά. Η ανοησία γίνεται σιγά-σιγά η «ευνοϊκή» (λέμε τώρα…) εκδοχή για σας…
πηγή...
aigeas
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 10.454
- Like
- 19
- Πόντοι
- 166
αν κανεις μια αναδρομη στην ιστορια του σημερινου υπουργου οικονομικων τοτε θα καταλαβεις τις πταιει για το συγκεκριμενο θεμα.....ξεκινα απο το '98......
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.724
- Πόντοι
- 1.306
Προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο: Λύση ή Αυτοχειρία;
Η απόφαση από τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για προσφυγή στο μηχανισμό του ΔΝΤ φαίνεται ότι είναι ειλημμένη. Η επιστολή άλλωστε του κ. Παπακωνσταντίνου προλειαίνει το έδαφος για τη τελική ανακοίνωση. Εν τω μεταξύ, και εν μέσω ασφυκτικών πιέσεων στην αγορά ομολόγων, τα κυβερνητικά στελέχη αναλώνονται στην οργάνωση της επικοινωνιακής τακτικής για το πώς θα παρουσιαστεί η επώδυνη λύση. Μάλιστα, εμφανίζουν την προσφυγή στο ΔΝΤ ως εναλλακτικό δρόμο φθηνού δανεισμού για να ξεφύγουμε από τη μέγγενη της οικονομικής κρίσης, λησμονώντας ότι εκτός από το επιτόκιο, εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι οι όροι του δανείου.
Γιατί λοιπόν επιμένει η κυβέρνηση σε αυτή την επιλογή που υποθηκεύει το μέλλον της χώρας; Διότι απλώς απέτυχε παταγωδώς να διαχειριστεί αποτελεσματικά την κρίση. Την κρίση ελλείμματος την μετέτρεψε σε κρίση δανεισμού. Χωρίς σχέδιο για την οικονομία, αν και γνώριζε πολύ καλά τα πραγματικά μεγέθη, παρά τα όσα με υποκριτικό τρόπο υποστηρίζει, καθυστέρησε να πάρει τα αναγκαία μέτρα. Τα στελέχη της ασυστόλως φλυαρούσαν, εξέφραζαν αντιφατικές θέσεις, αδυνατούσαν να κατανοήσουν τη λειτουργία των αγορών, αμαύρωναν με απαράδεκτο τρόπο την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
• - Η αχαλίνωτη εκτίναξη των spreads ήταν στην πραγματικότητα η τιμωρία των αγορών για την αναξιοπιστία της κυβέρνησης και την ανυπαρξία έργου .
• - Όχι μόνο δεν πήρε μέτρα ανάπτυξης για να κινηθεί η αγορά, αλλά κατάφερε πλήγματα και στους πλέον κρίσιμους παραγωγικούς τομείς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κατάργηση των Υπουργείων Εμπορικής Ναυτιλίας και Τουρισμού!
• - Επιπλέον, ο κ. Γ. Παπανδρέου ήταν ο πρώτος που μίλησε για το ΔΝΤ εισάγοντάς το στην ευρωπαϊκή ατζέντα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε προτείνει, κατά δήλωσή του, τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη συγκρότηση της τριμερούς επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας από τον περασμένο Δεκέμβριο. Στη συνέχεια μάλιστα θέλησε να το χρησιμοποιήσει ως μπλόφα για την Ε.Ε., παρά την μάταιη προσπάθειά του να μας πείσει τώρα για το αντίθετο, και τελικά γύρισε μπούμερανγκ εναντίον της χώρας.
Τώρα, η κυβέρνηση αναζητά τη σωτηρία στις εντολές των ξένων οργανισμών, μη αναλογιζόμενη τις ευθύνες από την αποδοχή των προϋποθέσεων συνεργασίας μαζί τους. Προβάλει τα μειωμένα επιτόκια του ΔΝΤ, αποσιωπώντας ότι το πρόβλημα είναι οι όροι του δανεισμού. Μια ματιά στην εμπειρία της Ουγγαρίας, της Λετονίας και της Ρουμανίας θα μπορούσε να μας διδάξει πολλά. Κι όμως, ακόμη και την ύστατη στιγμή υπάρχει εναλλακτικός δρόμος: Η κυβέρνηση να σοβαρευτεί και να προχωρήσει στις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η οικονομία, ώστε να ξεπεράσουμε την κρίση με τις δικές μας δυνάμεις.
Η απόφαση από τον πρωθυπουργό και το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης για προσφυγή στο μηχανισμό του ΔΝΤ φαίνεται ότι είναι ειλημμένη. Η επιστολή άλλωστε του κ. Παπακωνσταντίνου προλειαίνει το έδαφος για τη τελική ανακοίνωση. Εν τω μεταξύ, και εν μέσω ασφυκτικών πιέσεων στην αγορά ομολόγων, τα κυβερνητικά στελέχη αναλώνονται στην οργάνωση της επικοινωνιακής τακτικής για το πώς θα παρουσιαστεί η επώδυνη λύση. Μάλιστα, εμφανίζουν την προσφυγή στο ΔΝΤ ως εναλλακτικό δρόμο φθηνού δανεισμού για να ξεφύγουμε από τη μέγγενη της οικονομικής κρίσης, λησμονώντας ότι εκτός από το επιτόκιο, εκείνο που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι οι όροι του δανείου.
Γιατί λοιπόν επιμένει η κυβέρνηση σε αυτή την επιλογή που υποθηκεύει το μέλλον της χώρας; Διότι απλώς απέτυχε παταγωδώς να διαχειριστεί αποτελεσματικά την κρίση. Την κρίση ελλείμματος την μετέτρεψε σε κρίση δανεισμού. Χωρίς σχέδιο για την οικονομία, αν και γνώριζε πολύ καλά τα πραγματικά μεγέθη, παρά τα όσα με υποκριτικό τρόπο υποστηρίζει, καθυστέρησε να πάρει τα αναγκαία μέτρα. Τα στελέχη της ασυστόλως φλυαρούσαν, εξέφραζαν αντιφατικές θέσεις, αδυνατούσαν να κατανοήσουν τη λειτουργία των αγορών, αμαύρωναν με απαράδεκτο τρόπο την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
• - Η αχαλίνωτη εκτίναξη των spreads ήταν στην πραγματικότητα η τιμωρία των αγορών για την αναξιοπιστία της κυβέρνησης και την ανυπαρξία έργου .
• - Όχι μόνο δεν πήρε μέτρα ανάπτυξης για να κινηθεί η αγορά, αλλά κατάφερε πλήγματα και στους πλέον κρίσιμους παραγωγικούς τομείς. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η κατάργηση των Υπουργείων Εμπορικής Ναυτιλίας και Τουρισμού!
• - Επιπλέον, ο κ. Γ. Παπανδρέου ήταν ο πρώτος που μίλησε για το ΔΝΤ εισάγοντάς το στην ευρωπαϊκή ατζέντα. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είχε προτείνει, κατά δήλωσή του, τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη συγκρότηση της τριμερούς επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας από τον περασμένο Δεκέμβριο. Στη συνέχεια μάλιστα θέλησε να το χρησιμοποιήσει ως μπλόφα για την Ε.Ε., παρά την μάταιη προσπάθειά του να μας πείσει τώρα για το αντίθετο, και τελικά γύρισε μπούμερανγκ εναντίον της χώρας.
Τώρα, η κυβέρνηση αναζητά τη σωτηρία στις εντολές των ξένων οργανισμών, μη αναλογιζόμενη τις ευθύνες από την αποδοχή των προϋποθέσεων συνεργασίας μαζί τους. Προβάλει τα μειωμένα επιτόκια του ΔΝΤ, αποσιωπώντας ότι το πρόβλημα είναι οι όροι του δανεισμού. Μια ματιά στην εμπειρία της Ουγγαρίας, της Λετονίας και της Ρουμανίας θα μπορούσε να μας διδάξει πολλά. Κι όμως, ακόμη και την ύστατη στιγμή υπάρχει εναλλακτικός δρόμος: Η κυβέρνηση να σοβαρευτεί και να προχωρήσει στις απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που έχει ανάγκη η οικονομία, ώστε να ξεπεράσουμε την κρίση με τις δικές μας δυνάμεις.
aigeas
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 10.454
- Like
- 19
- Πόντοι
- 166
α γεια σου......και μετα ειδικος συμβουλος για τα οικονομικα του σιμιτη και δεν ηξερε τιποτα για γκολντμαν σακς.... ε αυτος τωρα θα μας σωσει...οταν ήταν μελος του ΔΣ του ΟΤΕ? και δεν ήξερε τίποτε περί SIEMENS ?
tramountana
Σεβαστός
- Εγγρ.
- 2 Φεβ 2010
- Μηνύματα
- 76.754
- Κριτικές
- 2
- Like
- 2.724
- Πόντοι
- 1.306
μωρέ τα λέμε εμείς .. το πρόβλημα είναι ποιός τ'άκούει...
aigeas
Ενεργό Μέλος
- Εγγρ.
- 4 Ιουλ 2009
- Μηνύματα
- 10.454
- Like
- 19
- Πόντοι
- 166
Ο Ντάριο Φο γράφει πολιτικό θέατρο, αναπτύσσοντας διαλεκτικά το θέμα που δραματοποιεί.
Στο «Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω!» μας μιλά για την επανάσταση των απλών ανθρώπων, των εργατών, όταν η ακρίβεια έχει φτάσει στο απροχώρητο, όταν μαζικές απολύσεις ή μειώσεις ωραρίου και αμοιβών έχουν γίνει καθημερινές και η ζωή έχει γίνει δυσκολότερη από ποτέ.
Ό ένας μετά τον άλλο οι ήρωες του έργου υψώνουν το ανάστημα και τη φωνή τους: «Ακριβαίνετε εσείς τα πράγματα; Ε, κι εμείς λοιπόν, δεν τα πληρώνουμε, τα “απαλλοτριώνουμε”.
Μας κάνετε τη ζωή μας δυσβάσταχτη;
Σας κάνουμε την δική σας δύσκολη».
Παρόμοια θέματα
