γελούσε ο χαίρέκακος αυτιστικόσ όταν χλευαζαμε τα εκάστοτε γιουσουφάκια και δεν έχανε ευκαιρία να σταζει κι αυτός το δηλητήριο του πάνω στην αναμπουμπουλα.στο ηλίθιο παιδικό αυτιστικό του μυαλό νόμιζε ότι ήταν καλύτερος απ τα γιουσουφάκια γι αυτό και δε βρισκόταν στη θέση τους,τώρα όμως η αμφιβολία του κατασπαραζει τα σωθικά.'μήπως είμαι κι εγώ άλλος ένας μικρός αχαχουχας?','μήπως αν δεν είχα χλευασει με τόσο μίσος τον σταματάκη,τώρα δε συνέβαιναν όλα αυτά?',είναι σκέψεις που τον έχουν κάνει να χάσει την ισορροπία που νόμιζε ότι είχε και η κατάρρευση να φαίνεται πλέον αναπόφευκτη.
Ίσως ακόμη να ελπίζει ότι έχοντας δει το δράμα που έζησαν οι προηγούμενοι,θα ξέρει τι να αποφύγει και πως να το χειριστεί .δεν ξέρει όμως ότι ο διασυρμος του θα είναι νέου τύπου και με μια σκληρότητα άνευ προηγουμένου.
Μάριε καλώς ήρθες στον απόλυτο εξευτελισμό σου που μόλις ξεκίνησε και δε θα σταματήσει ούτε όταν σπάσεις.ετοιμάσου να πάρεις ένα μάθημα που θα το θυμάσαι για όλη σου τη ζωή.