Έχοντας την εντύπωση ότι το θέμα διαβάζεται από γιατρούς , και έχοντας θητεύσει κάμποσα χρόνια στον χώρο, κυρίως, της εφαρμοσμένης και δευτερευόντως της βασικής έρευνας, απλά να πω ότι η ψυχιατρική αποκαλείται καταχρηστικά επιστήμη αφού δεν πληρεί σωρεία σχετικών κριτηρίων. Ψευδοεπιστήμη ή πρωτοεπιστήμη ίσως ... επιστήμη όμως σε καμία περίπτωση. Οπότε ας ξεκαβαλικέψουν οι λευκοφορεμένοι καλαμοκαβαλάριδες του κλάδου ...
Όσοι διαφωνούν ας ρίξουν μια ματιά εδώ ... και τα ξαναλέμε ...
Δεν καταλαβαινω ποιο ειναι το επιχειρημα σου? Η ψυχιατρικη ειναι επιστημη μονο 120 χρονια και αφορα ενα οργανο εξαιρετικα πολυπλοκο στο οποιο για λογους ηθικους δεν εχουμε ελευθερη προσβαση.
Η λοβοτομη χρησημοποιηθηκε πολυ περισοτερο απο οσο επρεπε αλλα εδινε αποτελεσματα πολλα εκ των οποιων ηταν καλα. Δεν ηταν τρελοι που την χρησημοποιουσαν. Οταν εχεις εναν ανθρωπο με συνδρομη σχιζοφρενεια και ιδεοψυχαναγκαστικη που σχιζει το δερμα του με τα χερια του για να φυγουν τα μικροβια ολη μερα, το να του κανεις λοβοτομη και να πας απο αυτο σε μια κατασταση σχετικα νορμαλ που απλα δειχνει μια συναισθηματικη αποστασιοποιηση ειναι προοδος.
Οι λοβοτομες εδιναν ενα 20% πολυ προβληματικων παρενεργειων, το οποιο τοτε ηταν ανεκτο ποσοστο οταν το 100% των ανθρωπων που ηταν υποψυφιοι ειχαν ζωες μαρτυριο. Φυσικα εγινε τρελλη καταχρηση. Οπως λενε the road to hell is paved with good intentions.
Υπαρχει μια προσπαθεια ομως και το μεγαλυτερο μερος της γνωσιακης νευροψυχιατρικης εχει καλες πια επιστημονικες βασεις.