Καλοκαίρι '13 στο Κωνσταντινουπόλεως 94.
Η Ίρα Τατάρα χωρίς βοηθητικό προσωπικό, λίγο πριν μετακομίσει την επιχείρηση παρακάτω στον ίδιο δρόμο.
Με μια παραφορτωμένη τσάντα στην πλάτη, ανεβαίνω, χτυπάω και η πόρτα σε λίγο ανοίγει.
Ίρα: Γειά σου! Είμαι η Ίρα μπλα-μπλα, κλπ, κλπ…
εγώ: Γειά σου Ίρα! Βλέπω έχεις αναλάβει μόνη σου το μαγαζί!
Ίρα: Χεχε! ναι-ναι!
εγώ[ξεκινώντας να πάω προς τα μέσα]: Πετσέτες έχει μέσα, έτσι;
Ίρα[κλείνοντάς μου κάπως το δρόμο]: Ναι-ναι… Δε χρειάζομαι άλλες!
εγώ: Εε;
Ίρα: Ναι-ναι! Χεχέ! Πετσέτες έχω πολλές, δε χρειάζομαι άλλες!
εγώ:
Οκ! Έχει μέσα κόσμο; Μήπως να έρθω αργότερα;
Ίρα: Εσύ, πετσέτες πουλάς[πάντως];
…
και αμέσως μετά