Αποποινικοποιείται η χρήση ναρκωτικών

[alex71]

Εγώ ξέρω ότι όσο η κοινωνία γίνεται πιο ανεκτική, ηθικά και νομικά στο έγκλημα, τόσο αυτό αυξάνεται...

Και καλα, το "νομικα" δεν εχει τοση σημασια.
Η κοινωνια ομως ΠΑΝΤΑ θα στιγματιζει τον χρηστη. Και αυτο θα παραμενει παντα αποτρεπτικος παραγοντας.

 

[antisthenis]

Επειδή είναι ένα ξεπερασμένο παραμύθι, πως η νεανική αμφισβήτηση, η επαναστατικότητα και ο πειραματισμός εκφράζονται με τη χρήση οιασδήποτε ουσίας

Επειδή η δήθεν ελεύθερη επιλογή στο life style και στο ντοπάρισμα δεν μπορεί να καλύψει την ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ, την ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ, το ΦΟΒΟ, την ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ, την ΠΑΡΑΙΤΗΣΗ, την ΠΛΗΞΗ… που έχουν επιβληθεί

Επειδή οι ουσίες που «ανεβάζουν» και οι ουσίες που «κατεβάζουν» είναι εξ ίσου κατασταλτικές

Επειδή κάθε είδους νάρκωση, ΠΑΡΑΝΟΜΗ ή ΝΟΜΙΜΗ, είναι ακόμη μια φυλακή

Γι’ αυτό τα οδοφράγματα απέναντι σε κράτος κι εξουσία ορθώνονται και ενάντια σε κάθε είδους νάρκωση κι εξάρτηση

Αυτά που λες κι αν είναι νάρκωση πνευματική. Επίσης είναι και άρες, μάρες, κουκουνάρες.  

 

[alex71]

Επιπλεον δε, ο τιτλος του θρεντ ειναι λαθος.
Η μετατροπή σε πταίσμα δεν ειναι αποποινικοποιηση.

 

[antisthenis]

Πες τα ρε φιλε...Που ασχολουνται καποιοι με το ποσο ειναι "δικαιωμα" και "ελευθερια" να παρουν ναρκωτικα...

Φυσικά και είναι ελεύθερος κάποιος να βλάψει τον εαυτό του κάτι που οι εχθροί της ελευθερίας δε μπορούν να δεχτούν φυσικά.

 

[james70]

Πες τα ρε φιλε...Που ασχολουνται καποιοι με το ποσο ειναι "δικαιωμα" και "ελευθερια" να παρουν ναρκωτικα...

Αυτά που λες κι αν είναι νάρκωση πνευματική. Επίσης είναι και άρες, μάρες, κουκουνάρες. 

α συγνώμη!

ξέχασα πηγούλα!

http://anarchypress.wordpress.com/2010/02/13/ενάντια-σε-κάθε-είδους-νάρκωση-και-εξά/#more-4023

 

[apolyto_arseniko]

Μιλάμε για άτομο με πυγμή, όχι αστεία.

και δες και τον ρουντι τυπε

Ρούντι Τζουλιάνι, ένας ανθρώπινος «σκληρός» ήρωας
Πανταχού παρών, αμέσως μετά το πλήγμα ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης έχει αποσπάσει την καθολική εκτίμηση για την αποτελεσματικότητά του

Του Αθανασιου Ελλις

Την ώρα που η πόλη της Νέας Υόρκης βιώνει τις πιο δραματικές στιγμές της ιστορίας της ένας άνθρωπος έχει αναδειχθεί σε σύμβολο αντίστασης, ελπίδας και ενότητας. Είναι ο επί οκτώ χρόνια δήμαρχος, Ρούντι Τζουλιάνι, που από την πρώτη στιγμή ηγείται της γιγαντιαίας προσπάθειας αντιμετώπισης της κρίσης.

Ο 57χρονος πρώην γενικός εισαγγελέας έχει αποσπάσει εύσημα από όλους τους πολιτικούς, οικονομικούς και κοινωνικούς παράγοντες της πόλης και της πολιτείας της Νέας Υόρκης όπως και τις ηγεσίες και των δύο μεγάλων κομμάτων της χώρας, ενώ έχει τύχει καθολικής εκτίμησης για την ταχύτητα, ευαισθησία, αλλά και αποτελεσματικότητα με την οποία χειρίσθηκε από την πρώτη στιγμή και μέχρι τώρα, τον συντονισμό της πολυδιάστατης επιχείρησης.

Ο κ. Τζουλιάνι έσπευσε αμέσως στο σημείο της καταστροφής. Ενώ την πόλη αλλά και τη χώρα είχε κυριεύσει ο φόβος, αυτός επέδειξε αξιοζήλευτη αυτοσυγκέντρωση και αποφασιστικότητα, συντονίζοντας τους υπευθύνους των αρμοδίων υπηρεσιών για την έγκαιρη εκκένωση του κάτω μέρους του Μανχάταν και τον έλεγχο των πυρκαγιών που προκλήθηκαν από τη σύγκρουση των δύο αεροσκαφών στους δίδυμους πύργους.

Ηταν εκεί

Τις ημέρες που ακολούθησαν ήταν και πάλι εκεί όταν δεκάδες σωστικά συνεργεία έδιναν τη μάχη για την ανεύρεση επιζώντων. Ηταν εκεί όταν εκατοντάδες γιατροί και νοσοκόμοι μετέφεραν τραυματισμένους μακριά από τον χώρο της καταστροφής. Ηταν εκεί όταν οι ειδικοί ψυχολόγοι του δήμου αλλά και άλλων ανεξάρτητων υπηρεσιών προσπαθούσαν να καθησυχάσουν τους φοβισμένους πολίτες και να εξηγήσουν στα μικρά παιδιά τι ακριβώς συνέβη και να τα προετοιμάσουν για το διαφορετικό αύριο, για την απώλεια ενός γονέα, φίλου ή συμμαθητή, ή την κατάρρευση ενός σχολικού κτιρίου.

Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι όσοι συνεργάσθηκαν με τον κ. Τζουλιάνι εκείνες τις ώρες εξήραν τη στάση του και συνεχίζουν να τον συγχαίρουν για το έργο που επιτελεί. Η πρωτοφανής αυτή καθολική υποστήριξη «απείλησε» και το Σύνταγμα της πολιτείας της Νέας Υόρκης που δεν επιτρέπει τρίτη τετραετία για τον δήμαρχο, η θητεία του οποίου λήγει στις 31 Δεκεμβρίου.

Γενική αποδοχή

Ο κυβερνήτης και τα μέλη της πολιτειακής Βουλής και Γερουσίας συζήτησαν μέχρι και το ενδεχόμενο αναθεώρησης του Συντάγματος για να επιτραπεί στον κ. Τζουλιάνι να παραμείνει στη θέση του. «Αν ήταν στο χέρι μου θα το έκανα», δήλωσε ο κυβερνήτης Τζορτζ Πατάκι που αν και Ρεπουμπλικανός είχε για πολλά χρόνια μια τεταμένη σχέση με τον δήμαρχο. Οχι πια. Το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου άλλαξε τα πάντα. Οι πολιτικοί αντίπαλοί του χθες έγιναν σήμερα σύμμαχοι και συνεργάτες. Ακόμη και η Χίλαρι Kλίντον, που παρ' ολίγον να συγκρουσθεί με τον κ. Τζουλιάνι για το αξίωμα του γερουσιαστή και κάθε άλλο παρά καλές σχέσεις είχε μαζί του, εκθειάζει τον ρόλο του δημάρχου σε κάθε ευκαιρία.

Τελικά, παρά τις πρώτες σκέψεις, αποφασίσθηκε ότι δεν είναι δυνατόν να αναθεωρηθεί το πολιτειακό Σύνταγμα. Τώρα, ο ίδιος ο κ. Τζουλιάνι ζητεί να παραταθεί η θητεία του για τρεις μήνες, έτσι ώστε να ολοκληρώσει το πρώτο στάδιο της αντιμετώπισης της κρίσης και του καθαρισμού του χώρου της καταστροφής.

Οι υποψήφιοι δήμαρχοι και των δύο κομμάτων -οι γενικές εκλογές θα γίνουν στις 6 Νοεμβρίου- εξετάζουν σοβαρά την πρότασή του. Αλλά και αυτό να μη γίνει είναι βέβαιο ότι ο πρόεδρος Μπους θα τον τοποθετήσει στην ηγεσία κάποιας σημαντικής ομοσπονδιακής υπηρεσίας.

Ο Ρούντι Τζουλιάνι δεν είναι απλά ο δήμαρχος της Νέας Υόρκης που έτυχε να κατέχει το συγκεκριμένο αξίωμα στην πιο δύσκολη στιγμή της πόλης. Είναι η προσωποποίηση της αντιφατικότητας που διακρίνει την επιβλητική αμερικανική μεγαλούπολη.

Ρεπουμπλικανός δήμαρχος σε μια δημοκρατική πόλη (σύμφωνα με όλα τα στοιχεία και τις δημοσκοπήσεις η αναλογία Δημοκρατικών και Ρεπουμπλικανών στη Ν. Υόρκη είναι τέσσερα προς ένα), ιταλικής καταγωγής σε μια πόλη όπου ο πληθυσμός αποτελείται κυρίως από τη μαύρη, την εβραϊκή και την ισπανόφωνη κοινότητα (η κάθε μία από τις οποίες αποτελεί το 30% περίπου των κατοίκων της).

Ψυχρός επαγγελματίας, σκληρός χαρακτήρας, φιλελεύθερος σε μερικά κοινωνικά ζητήματα όπως το δικαίωμα στην έκτρωση το οποίο υποστηρίζει πηγαίνοντας ενάντια στο ίδιο του το κόμμα. Συντηρητικός σε άλλα, όπως για παράδειγμα το περιεχόμενο εκθέσεων έργων Τέχνης που τον έκανε επανειλημμένα να συγκρουσθεί με την καλλιτεχνική κοινότητα. Αφορμή οι εκθέσεις σε δημοτικά μουσεία που περιλάμβαναν έργα που πολλοί θεωρούσαν προκλητικά και τις οποίες προσπαθούσε να σταματήσει. Αποτέλεσμα ήταν να καταλήγει συχνά στα δικαστήρια.

Αποτελεσματικός στη μάχη κατά της μαφίας

Γεννήθηκε το 1944, σε μια οικογένεια της εργατικής τάξης. Τρίτη γενιά Ιταλών μεταναστών στο Μπρούκλιν. Σπούδασε σε κολέγια της Νέας Υόρκης, αρχικά στο Μπρούκλιν και μετά στο Μπρονξ για να αποφοιτήσει τελικά από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης με άριστα. Σε ηλικία 29 ετών ανέλαβε προϊστάμενος του τμήματος δίωξης ναρκωτικών της Νέας Υόρκης. Λίγα χρόνια αργότερα διορίσθηκε στο προσωπικό του υπουργού Δικαιοσύνης στην Ουάσιγκτον. Από το 1977 ώς το '81 άσκησε το επάγγελμα του δικηγόρου για να αναλάβει το 1981, υφυπουργός Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Ρέιγκαν. Το 1983 ανέλαβε γενικός εισαγγελέας για τη νότια περιφέρεια της Νέας Υόρκης, μιας από τις πιο «δύσκολες» της χώρας. Εγινε γνωστός σε όλη την Αμερική για τη μάχη που κήρυξε κατά της μαφίας. Πέτυχε κάτι που ελάχιστοι εισαγγελείς έχουν καταφέρει: 4.152 καταδίκες υπόπτων.

Η κάθοδος

στην πολιτική

Η μεγάλη επιτυχία του και η δημοσιότητα που προσέλκυσε η επιτυχημένη εκστρατεία του κατά του οργανωμένου εγκλήματος τον έσπρωξαν στην πολιτική.

Το φθινόπωρο του '89 διεκδίκησε το αξίωμα του δημάρχου, χάνοντας με τη μικρότερη διαφορά στην ιστορία των δημοτικών εκλογών της Νέας Υόρκης. Δεν πτοήθηκε και τέσσερα χρόνια αργότερα επέστρεψε νικητής.

Στη διάρκεια της θητείας του, από το 1993 έως σήμερα, αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο επιτυχημένους δημάρχους στην ιστορία της πόλης, έχοντας πετύχει κατακόρυφη πτώση (57%) της εγκληματικότητας που ήταν και το μεγαλύτερο πρόβλημα της πόλης, ενώ ειδικότερα οι φόνοι έχουν στο ίδιο διάστημα μειωθεί κατά 65%. Η Νέα Υόρκη που ήταν κάποτε «διάσημη» για την εκληματικότητά της, έχει χαρακτηρισθεί από το FBI ως η ασφαλέστερη μεγάλη πόλη της Αμερικής, τα πέντε τελευταία χρόνια.

 

[alex71]

Φυσικά και είναι ελεύθερος κάποιος να βλάψει τον εαυτό του κάτι που οι εχθροί της ελευθερίας δε μπορούν να δεχτούν φυσικά.

Οχι βεβαια, δεν ισχυει αυτο.
Εφοσον εισαι πολιτης μιας χωρας, δεν δικαιουσαι να βλαπτεις τον εαυτο σου.
Η χωρα σου σε θελει υγιη, ωστε να μπορεις να πολεμησεις αν χρειαστει, να δουλεψεις για να πληρωσεις φορους, να συνεισφερεις στην κοινωνικη ασφαλιση.
Κοινωνικα, επεισης δεν δικαιουσαι να βλαπτεις τον εαυτο σου.
Γιατι επιβαρυνεις οικονομικα και ψυχικα συγγενεις, φιλους, γονεις, όλον τον περιγυρο.
Επιβαρυνεις το νοσοκομειο που θα σε περιθαλψει.
Γινεσαι επικινδυνος οδηγος οδηγωντας υπό την επηρεια.
Δεν προφερεις στο κοινωνικο συνολο. Αχρηστευεσαι.
Αυτο ΔΕΝ ειναι ελευθερια. Και ΔΕΝ το δικαιουσαι.

 

[str81977]

Αυτό για τη χρήση ναρκωτικών δε νομίζω να ισχύει.

Χμμμμ...
Αν λάβουμε ως δεδομένό ότι η τάση παγκοσμίως είναι πιο φιλελεύθερες πολιτικές στα ναρκωτικά, τότε λογικά ο αριθμός των εξαρτημένων θα έπρεπε να μειώνεται, σωστά;
Ωστόσο, δεν φαίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

 

[james70]

Φυσικά και είναι ελεύθερος κάποιος να βλάψει τον εαυτό του κάτι που οι εχθροί της ελευθερίας δε μπορούν να δεχτούν φυσικά.

για μένα το θέμα είναι άλλο!
η χρήση ενός ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΥ εμπορεύματος είναι παράνομη!

αφού δηλ ένα προϊόν απαγορεύεται, λογικό είναι να έχει κυρώσεις ο χρήστης του.
είτε είναι ναρκωτικά, είτε εκμεταλεύεται εμπορικό σήμα μιας εταιρίας, είτε πάει αντίθετα σε μονόο μπορείς να φανταστείς!!!!!

δεν ξέρω αν με καταλαβαίνεις!

τώρα, αν πιστεύεις ότι κακώς το χασίς πχ είναι απαγορευμένη ουσία (ή το να πας αντίθετα στο μονόδρομο) είναι άλλο.

για μένα καλώς και απαγορεύεται.

 

[str81977]

Φυσικά και είναι ελεύθερος κάποιος να βλάψει τον εαυτό του κάτι που οι εχθροί της ελευθερίας δε μπορούν να δεχτούν φυσικά.

Αν οι "εχθροί της ελευθερίας" θα πρέπει μετά να πληρώνουν το κόστος αποτοξίνωσης και νοσηλείας του χρήστη, τη διατροφή του γιατί δεν μπορεί να εργαστεί, τυχόν παραπτώματα που έκανε στη μαστούρα του (πχ πάτησε κάποιον ενώ οδηγούσε υπό την επήρρεια) και άλλα πολλά, τότε ορθώς δεν το δέχονται.

 

[alex71]

Χμμμμ...
Αν λάβουμε ως δεδομένό ότι η τάση παγκοσμίως είναι πιο φιλελεύθερες πολιτικές στα ναρκωτικά, τότε λογικά ο αριθμός των εξαρτημένων θα έπρεπε να μειώνεται, σωστά;
Ωστόσο, δεν φαίνεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο.

Θυμαμαι τον μακαριτη τον Βαγγελη τον Γιαννοπουλο, οταν ηταν υπουργος δικαιοσυνης.
Τον ρωταγαν τι θα γινει με τα ναρκωτικα και αν θα υπαρξουν ελαφρυνσεις ποινων.
Και ειπε το πολυ απλο (περιπου, οπως το θυμαμαι).
"Σας ειπαμε εκατο φορες σε εσας τους νεους, οτι τα ναρκωτικα σκοτωνουν. Το ειπαμε, το εξηγησαμε, το φωναξαμε. Μορφωμενη γενια ειστε, ολα τα ξερετε. Ειπαμε οτι απαγορευεται. Οτι κινδυνευετε να θεωρηθειτε εμποροι και να πατε φυλακη. Σας ειπαμε οτι υπαρχουν ενα εκατομμυριο πραγματα να ασχοληθειτε. Αθλητισμος, τεχνες, ζωη. Μολαταυτα πατε και ασχολειστε με ναρκωτικα. Ε τι να σας κανουμε πια? Εμεις φταιμε"?

 

[alex71]

Αν οι "εχθροί της ελευθερίας" θα πρέπει μετά να πληρώνουν το κόστος αποτοξίνωσης και νοσηλείας του χρήστη, τη διατροφή του γιατί δεν μπορεί να εργαστεί, τυχόν παραπτώματα που έκανε στη μαστούρα του (πχ πάτησε κάποιον ενώ οδηγούσε υπό την επήρρεια) και άλλα πολλά, τότε ορθώς δεν το δέχονται.

Αναρωτιεμαι αν θα διαφωνησουμε ποτέ πουθενα.

 

[james70]

"Είτε μέσα από «νόμιμες» ουσίες όπως είναι το αλκοόλ και τα συνταγογραφημένα χάπια, είτε μέσα από «παράνομες» ουσίες, όπως είναι το χάσις, η κοκαίνη, το lsd, το mdma, τα τριπάκια,η ηρωίνη κ.α. Η χρήση ναρκωτικών είναι μια ακόμα φυλακή που χτίζεται με ψευδαισθήσεις ελευθερίας, συναισθημάτων και δημιουργικότητας μέσα από την χρήση ουσιών..."

http://anarchypress.wordpress.com/2010/02/20/η-ναρκωση-ειναι-μια-ακομα-φυλακη/#more-4182

 

[str81977]

Αναρωτιεμαι αν θα διαφωνησουμε ποτέ πουθενα.

Τώρα που μέχρι και με τον υ/π συμφωνήσαμε, ποιος μας πιάνει; 

 

τυχόν παραπτώματα που έκανε στη μαστούρα του (πχ πάτησε κάποιον ενώ οδηγούσε υπό την επήρρεια) και άλλα πολλά, τότε ορθώς δεν το δέχονται.

αν ειναι δεξιος αυτος που θα πατησει μπορει να παρει και συνταξη

 

[str81977]

αν ειναι δεξιος αυτος που θα πατησει μπορει να παρει και συνταξη

Αγωνιστή εθνικής αντίστασης να υποθέσω; 

 

[james70]

Αν οι "εχθροί της ελευθερίας" θα πρέπει μετά να πληρώνουν το κόστος αποτοξίνωσης και νοσηλείας του χρήστη, τη διατροφή του γιατί δεν μπορεί να εργαστεί, τυχόν παραπτώματα που έκανε στη μαστούρα του (πχ πάτησε κάποιον ενώ οδηγούσε υπό την επήρρεια) και άλλα πολλά, τότε ορθώς δεν το δέχονται.

κι από χριστιανικής άποψης να το πάρουμε, το σώμα μας είναι ο "ναός του θεού" οπότε δεν δικαιούμαστε να το βλάψουμε!

άσε που συμφωνούν και οι ανάρχες!


τις καλησπέρες μου φίλτατε, σε σένα και σε όλη την παρέα! ;)

 

[james70]

"Επειδή πολύς λόγος γίνεται σχετικά με την ελευθερία του να επιλέγεις πως θα διαχειριστείς το σώμα σου. Επειδή πολλά ακούγονται σχετικά με “ακίνδυνες” και μη εξαρτησιογόνες ουσίες, επιλέξαμε να δημοσιεύσουμε τη συνέντευξη του Χρήστου, πρώην χρήστη. Χωρίς φόβο, αλλά με πάθος καταθέτει τη προσωπική του άποψη. Ο Χρήστος μπορεί να στάθηκε ¨τυχερός”  και να καθάρισε. Όμως αυτό δεν είναι ο κανόνας ακόμα και για εκείνους τους ελάχιστους που καταφέρνουν να ακολουθήσουν ένα πρόγραμμα απεξάρτησης, οι υποτροπές είναι το πιο πιθανό σενάριο, ακόμα και μετά την απεξάρτηση. Η συνέντευξη δόθηκε την άνοιξη του 2004, αλλά παραμένει επίκαιρη"

http://anarchypress.wordpress.com/2009/12/23/ναρκωτικά-και-εξάρτηση-μια-δημοσιοπο/#more-2647

ρε τους ανάρχες!

 

[james70]

και μια επιστημονική άποψη...

Χασίς μαριχουάνα: Σε μικρές δόσεις προκαλούν ευφορία, ταχυκαρδία, υπνηλία, διαφοροποιημένη αντίληψη χρόνου, άρση αναστολών, ψυχοκινητικά προβλήματα. Οι ουσίες αυτές μπορούν να δράσουν και ως παραισθησιογόνα.
Σε συστηματική χρήση προκαλούνται, ρινίτιδα, λαρυγγίτιδα, βαριά πνευμονική βλάβη, διαταραχή γονιμότητας, στυτική δυσλειτουργία και ανικανότητα, καρδιακές αλλοιώσεις, έκπτωση γνωστικών λειτουργιών.
Αναστασία Μοσχοβάκη
Ιατρός Ειδική Παθολόγος

http://www.dromostherapeia.gr/patho...ntikatathliptika-lsd-sinoptiki-enimerosi.html

 

[alex71]

Ελατε τωρα μωρε.
Πού ξερει αν βλαπτει ή οχι το χασις ο χρηστης στο βιντεακι?
Εδω απεφανθησαν ηδη οι φορουμιτες του μπουρδελα κομ οτι δεν βλαπτει.