Η δασκάλα στο σχολείο μια μέρα λέει στα παιδάκια στην τάξη:
- Παιδιά σήμερα θα μιλήσουμε για τα επαγγέλματα. Ποιος ξέρει τι είναι επάγγελμα?
Τα περισσότερα χέρια σηκώνονται.
- Ωραία λοιπόν, φαίνεται πως όλοι ξέρετε τι είναι επάγγελμα. Για πες μας λοιπόν εσύ, Κωστάκη, τι επάγγελμα κάνει ο μπαμπάς σου?
- Ο μπαμπάς μου, κυρία, είναι ξυλουργός.
- Μπράβο Κωστάκη. Εσένα Σταματίνα, τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου?
- Εμένα, κυρία, ο μπαμπάς μου είναι δικηγόρος.
- Μπράβο Σταματίνα. Πες μας και συ, Βασίλη, τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου?
- Ο μπαμπάς μου, κυρία, είναι πυροσβέστης.
- Πολύ ωραία, Βασίλη. Να μας πει και ο Πέτρος. Πέτρο, τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου?
- Ο μπαμπάς μου, κυρία, είναι stripper σε ένα gay bar. Χορεύει πάνω στην πίστα, και κάτω υπάρχουν άλλοι άντρες που τον βλέπουν καθώς χορεύει και γδύνεται, και του βάζουν χαρτονομίσματα στο εσώρουχο του. Μερικές φορές, ο μπαμπάς μου κλείνει ραντεβού με κάποιον από αυτούς τους άντρες και πηγαίνουν στο απέναντι ξενοδοχείο και κάνουν ομοφυλοφιλικό έρωτα, και πάλι παίρνει λεφτά γι’ αυτό.
Η δασκάλα αλλάζει εκατό χρώματα, παθαίνει πανικό, και αλλάζει αμέσως κουβέντα και θέμα. Όταν χτύπησε το κουδούνι, λέει στα παιδάκια:
- Να πάτε στο καλό, παιδιά, θα τα πούμε αύριο. Εσύ Πέτρο μείνε λίγο σε παρακαλώ, θέλω να σου μιλήσω.
- Ορίστε, κυρία? Λέει ο Πέτρος που έμεινε πίσω.
- Δε μου λες, Πέτρο, αυτά που είπες για το επάγγελμα του πατέρα σου, είναι αλήθεια?
- Όχι, κυρία.
- Τότε γιατί είπες ψέμματα, Πέτρο, όταν σε ρώτησα τι δουλειά κάνει ο μπαμπάς σου?
- Κοιτάξτε, κυρία, ο μπαμπάς μου είναι διευθυντής στην Τράπεζα της Ελλάδος, και τώρα έχει αποσπαστεί στην Επιτροπή Οικονομικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών. Καμιά φορά πάει και στο Υπουργικό Συμβούλιο, γιατί του ζητάνε τη γνώμη του για οικονομικά θέματα του κράτους. Ξέρετε, εκεί που χαράζεται η οικονομική πολιτική. Αλλά ντρέπομαι να τα πω αυτά στα άλλα παιδιά.