Γενικως στα μυνήματα σου σου έχεις μία ψύχραιμη φωνή
Μερικές παρατηρήσεις πάνω στο κείμενο σου
1 όχι μόνο το κκε
Αλλά και το κκε εσωτερικού
Ήταν εναντίον της κατάληψης
Γιατι σταμάταγε τον μερικό εκδημοκρατισμό με το μαρκεζίνη που είχαν μερικως υποστηρίξει δρακόπουλος και κύρκος
Κάποιοι που παρουσιάζονται σήμερα σε τηλεοπτικές εκπομπές το λένε μάλιστα
Αρχικά στο πολυτεχνείο μαζεύτηκαν κυριως ακροαριστεροι και αναρχικοί
Και για αυτό στην αρχή υπήρχαν και συνθήματα κάτω το κεφάλαιο και λοιπά
Και το κκε εσωτερικού και το κκε
Βλέπε ρήγας και αντιεφεέ προσπαθήσαν στις συνελεύσεις των σχολών για αν θα γίνει η κατάληψη ή όχι να τορπιλίσουν την κατάληψη
Όταν όμως είδαν ότι είχαν μειοψηφία
Από κει και πέρα συμμετείχαν στις καταλήψεις
2 όπως σωστά έγραψες υπήρχε και παιδάκι νεκρό
Από πυρά τανκς στου ζωγράφου
Είναι ερωτηματικό αν πρέπει να θεωρείται για μένα νεκρός του πολυτεχνείου ή όχι όπως και τρεις τέσσερις άλλοι
Ας πούμε μία μεγάλη κυρία στην ταράτσα της στους αγίους αναργύρους από πυρά τανκς
Από κει και πέρα υπήρχαν στο μπαχαλο εκείνων των ημερών και ένοπλοι πού προσπάθησαν να καταλάβουν μάλιστα την νομαρχία αθηνών και το υπουργείο δημοσίας τάξεως
Και που σκοτώθηκαν από πυροβολισμούς αντίστασης των αστυνομικών
Κάποιες περιγραφές για αυτό μπορείς να τα βρεις από site αναρχικών
Στο τέλος του μηνύματος σου έχω μία τέτοια περιγραφή
3 η αντιμετώπιση των φοιτητών από τους περισσότερο μεγαλύτερους εκείνη την εποχή
Να το πω ευγενικά
Δεν είχε και μεγάλη στήριξη
Οι απόψεις των φοιτητών και οι απόψεις των μεγαλύτερων είχαν μεγάλη απόκλιση
Και επειδή θα μπορεί να πει κανείς ότι αυτό είναι προσωπική μου άποψη από τα προσωπικά μου βιώματα
Ισχυρή ένδειξη για αυτό
Υπάρχει στα αποτελέσματα των εκλογών του 1974
Η νέα δημοκρατία στις εκλογές πήρε πάνω από 50%
Και η δαπ η φοιτητική παράταξη της νέας δημοκρατίας στις πρώτες ελεύθερες φοιτητικές εκλογές πήρε 10%
Τι λένε οι αναρχικοί
Από το βιβλίο του καλιβρετάκη
Ολοκληρώνοντας την παρουσίαση, θα σταθούμε λίγο στην Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973, για να υπογραμμίσουμε και τον τίτλο του βιβλίου.
Η πρώτη αναφορά για διαδηλώσεις γίνεται από τον αστυνομικό διευθυντή Αθηνών Λουκά Χριστολουκά. «
Την 14.30 ώραν περίπου επραγματοποιήθησαν αι πρώται πορείαι 1.000 ατόμων […] κατευθύνονται προς Ομόνοια Αιόλου, Σταδίου, Πεζματζόγλου, Πανεπιστημίου, Πατησίων, Πολυτεχνείον».
Κατά τις 15.30, σύμφωνα με αναφορές του ραδιοφωνικού σταθμού του Πολυτεχνείου, «
ομάδες διαδηλωτών, 500 περίπου άτομα, ανέβηκαν την οδό Αιόλου-Σταδίου» με σκοπό να φτάσουν στην πλατεία Συντάγματος. […] «
έφτασαν μέχρι την Κοραή […]». «
Μετά από διαπραγματεύσεις με την Αστυνομία, η διαδήλωση δεν προχώρησε προς το Σύνταγμα. Όμως μετά από λίγο ξαναεμφανίστηκε στην Πανεπιστημίου».
Περίπου στις 18.00 αναφέρεται από τους ασύρματους της αστυνομίας διαδήλωση 2.000-3.000 ατόμων που κινούνται στην οδό Σταδίου. Οι μπάτσοι παίρνουν εντολή να «
ανακοπούν» αλλά οι διαδηλωτές τούς επιτίθενται «
αποδεκατίζοντάς» τους (κατά την έκφραση του Χριστολουκά). Η πορεία διαλύεται λίγο αργότερα, με τη συνδρομή ενισχύσεων από μεριάς των κατασταλτικών δυνάμεων, αλλά οι διαδηλωτές ανασυντάσσονται λίγο πιο κάτω, στα Χαυτεία. Χαρακτηριστικά ο αστυνομικός διευθυντής Διονύσιος Ζιάννης, σύμφωνα με αναφορά του, εγκλωβίζεται μαζί με 70 περίπου αστυνομικούς, από πορεία περίπου 5.000-6.000 διαδηλωτών «
με κακές διαθέσεις .[…]
Συγχρόνως άλλοι διαδηλωταί ήρχοντο από πίσω [σημ. ΛΚ: από την Σταδίου, προφανώς επιστρέφοντας από την Κλαυθμώνος]». Τραυματίζεται, σύμφωνα με την αναφορά του, ο ίδιος στο κεφάλι από καρέκλα που του πέταξε διαδηλωτής, καθώς και άλλοι 3-4 μπάτσοι. Την μονάδα του απεγκλώβισε η μονάδα του αστυνομικού διευθυντή Αθανάσιου Καρανίκα, με χρήση (για πρώτη φορά) δακρυγόνων.
Γύρω στις 19.00 πραγματοποιείται μερική κατάληψη του κτιρίου της Νομαρχίας Αττικής, στην οδό Αιόλου 102, «
ακριβώς δηλαδή στο σημείο των συγκρούσεων μεταξύ των διαδηλωτών και της αστυνομικής δύναμης Ζιάννη, στα Χαυτεία».
Από τις επιθέσεις που καταγράφονται, «
η σημαντικότερη από κάθε άποψη φαίνεται ότι εκτυλίχθηκε στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως, που βρισκόταν τότε επί της οδού Γ΄ Σεπτεμβρίου 48, στη διασταύρωση με τις οδούς Μάρνη και Αβέρωφ (στο κτίριο που στεγάζεται σήμερα το Εργατικό Κέντρο Αθήνας). […]
Γύρω στις 19.30, μια ομάδα διαδηλωτών προερχόμενη από την πλευρά του Πολυτεχνείου, κατέβηκε την οδό Αβέρωφ κινούμενη στο πεζοδρόμιο απέναντι από τη γωνία του υπουργείου, με συνθήματα «Κάτω ο φασισμός» και «ΕΣΑ, SS, βασανιστές». Λίγο αργότερα, «παρατηρήθηκε κίνηση μεγάλου πλήθους, το οποίο όπως αποδείχθηκε αργότερα, έφευγε για να αποφύγει τα δακρυγόνα που είχαν ριχθεί στην περιοχή της Ομόνοιας», αναφέρει ο ανθυπομοίραρχος Νικόλαος Κέφης, «τότε όμως δεν το ξέραμε». Κατόπιν αυτού, ο συνταγματάρχης Καραγιάννης διέταξε να διανεμηθούν στους άνδρες της φρουράς υποπολυβόλα τύπου Thomson και τουφέκια τύπου Enfield.
Γύρω στις 20.00 με 20.30, που ήταν -ας μην το ξεχνάμε- η ώρα που άρχισε ο βομβαρδισμός της περιμέτρου του Πολυτεχνείου με δακρυγόνες βολίδες, 300-500 περίπου διαδηλωτές εγκατέλειψαν την οδό Πατησίων -που είχε πνιγεί από τα αέρια- και κατέβηκαν τρέχοντας την οδό Αβέρωφ […]
Η φρουρά αρχικά αιφνιδιάστηκε από τα «στίφη των αναρχικών αριθμούμενα εις πολλάς εκατοντάδας[…]», κατά τη χαρακτηριστική έκφραση του φρούραρχου, αλλά τελικά απώθησε τους διαδηλωτές σε απόσταση περίπου 50 μέτρων από το κτίριο.»
Περίπου στις 20.30 με 21.00, οι διαδηλωτές επανακάμπτουν και κατορθώνουν να φτάσουν στην είσοδο του υπουργείου. Η φρουρά προσπαθεί να κλείσει την πύλη, όμως περίπου 30 διαδηλωτές εισβάλουν στον προθάλαμο και φτάνουν στον ανελκυστήρα. «
Τότε ο αντισυνταγματάρχης Ηλίας Δαδώλης πήρε ένα υποπολυβόλο Thomson κι έριξε πρώτος μια ριπή και αμέσως μετά η υπόλοιπη φρουρά, οπισθοχωρώντας προς τη σκάλα, άρχισε να πυροβολεί. Προ των πυρών, οι διαδηλωτές υποχώρησαν στην οδό Γ΄ Σεπτεμβρίου, προς την κατεύθυνση της οδού Ηπείρου. […]
Πληροφορούμενοι την εξέλιξη των γεγονότων, ο Παπαδόπουλος με τον αρχηγό του μικτού Επιτελείου αντιστράτηγο Σταύρο Βαρνάβα έδωσαν το πράσινο φως για χρήση όπλων, προκειμένου να «διαφυλάξουν το Υπουργείο». Ο στρατηγός Βαρνάβας, ειδικότερα, διέταξε ρητά «Βαράτε στο ψαχνό» […]
Από τη στιγμή εκείνη, κάθε εμφάνιση διαδηλωτών στην περιοχή γινόταν δεκτή με πυκνά πυρά και αρκετοί κατέφευγαν στις γύρω πολυκατοικίες για να προφυλαχθούν, ενώ ορισμένοι έστηναν οδοφράγματα με αυτοκίνητα, σιδηρά στέγαστρα στάσεων λεωφορείων κ.τ.λ.» […]
Συσπείρωση Αναρχικών
Δημοσιεύθηκε στην ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ.243, Δεκέμβριος 2023
Κοινοποιήστε: