Βραδιές ποίησης

[gl]

Τα πάθη της βροχής (Κική Δημουλά)

Εν μέσω λογισμών και παραλογισμών
άρχισε κι η βροχή να λιώνει τα μεσάνυχτα
μ’ αυτόν τον πάντα νικημένο ήχο
σι, σι, σι.
Ήχος συρτός, συλλογιστός, συνέρημος,
ήχος κανονικός, κανονικής βροχής.

Όμως ο παραλογισμός
άλλη γραφή κι άλλην ανάγνωση
μού’ μαθε για τους ήχους.
Κι όλη τη νύχτα ακούω και διαβάζω τη βροχή,
σίγμα πλάι σε γιώτα, γιώτα κοντά στο σίγμα,
κρυστάλλινα ψηφία που τσουγκρίζουν
και μουρμουρίζουν ένα εσύ, εσύ, εσύ.

Και κάθε σταγόνα κι ένα εσύ,
όλη τη νύχτα
ο ίδιος παρεξηγημένος ήχος,
αξημέρωτος ήχος,
αξημέρωτη ανάγκη εσύ,
βραδύγλωσση βροχή,
σαν πρόθεση ναυαγισμένη
κάτι μακρύ να διηγηθεί
και λέει μόνο εσύ, εσύ, εσύ,
νοσταλγία δισύλλαβη,
ένταση μονολεκτική,
το ένα εσύ σαν μνήμη,
το άλλο σαν μομφή
και σαν μοιρολατρία,
τόση βροχή για μια απουσία,
τόση αγρύπνια για μια λέξη,
πολύ με ζάλισε απόψε η βροχή
μ’ αυτή της τη μεροληψία
όλο εσύ, εσύ, εσύ,
σαν όλα τ’ άλλα νά’ ναι αμελητέα
και μόνο εσύ, εσύ, εσύ.

 

"True Faith"

I feel so extraordinary
Something's got a hold on me
I get this feeling I'm in motion
A sudden sense of liberty
I don't care 'cause I'm not there
And I don't care if I'm here tomorrow
Again and again I've taken too much
Of the things that cost you too much
I used to think that the day would never come
I'd see delight in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost, replaced by fear
I used to think that the day would never come
That my life would depend on the morning sun...

When I was a very small boy,
Very small boys talked to me
Now that we've grown up together
They're taking drugs with me
That's the price that we all pay
Our valued destiny comes to nothing
I can't tell you where we're going
I guess there was just no way of knowing
I used to think that the day would never come
I'd see delight in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost, replaced by fear
I used to think that the day would never come
That my life would depend on the morning sun...

I feel so extraordinary
Something's got a hold on me
I get this feeling I'm in motion
A sudden sense of liberty
The chances are we've gone too far
You took my time and you took my money
Now I fear you've left me standing
In a world that's so demanding
I used to think that the day would never come
I'd see delight in the shade of the morning sun
My morning sun is the drug that brings me near
To the childhood I lost, replaced by fear
I used to think that the day would never come
That my life would depend on the morning sun...

με τον οριτζιναλ λογοκριμενο στιχο....



για τον φιλο τον κιθαρα

Χαχαχαχα τώρα το είδα...θενξ ρε μαν....το'χεις ψάξει βλέπω ;) ;) ;)


Συνήθως στα λάιβ τους χρησιμοποιούν τον ορίτζιναλ στίχο....όπως και σε πολλά λάιβ ο sumner συνηθίζει να αλλάζει τα λόγια των στίχων....

 

[gl]

Ο Αντώνης         

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Μαρία Φαραντούρη



Εκεί στη σκάλα την πλατιά
στη σκάλα των δακρύων
στο Βίνερ Γκράμπεν το βαθύ
το λατομείο των θρήνων

Εβραίοι κι αντάρτες περπατούν
Εβραίοι κι αντάρτες πέφτουν,
βράχο στη ράχη κουβαλούν
βράχο σταυρό θανάτου.

Εκεί ο Αντώνης τη φωνή
φωνή, φωνή ακούει
ω καμαράντ, ω καμαράντ
βόηθα ν' ανέβω τη σκάλα.

Μα κει στη σκάλα την πλατιά
και των δακρύων τη σκάλα
τέτοια βοήθεια είναι βρισιά
τέτοια σπλαχνιά είν’ κατάρα.

Ο Εβραίος πέφτει στο σκαλί
και κοκκινίζει η σκάλα
κι εσύ λεβέντη μου έλα εδω
βράχο διπλό κουβάλα.

Παίρνω διπλό, παίρνω τριπλό
μένα με λένε Αντώνη
κι αν είσαι άντρας, έλα εδώ
στο μαρμαρένιο αλώνι.

και η κλεμμενη μουσικη του θεοδωρακη φτανει στο αφγανισταν και γινεται υμνος της βορειας συμμαχιας

 

[gl]

ΕΝΑ ΜΟΥΝΙ ΣΤΗΝ ΛΕΜΟΝΙΑ
ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΣΟΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ
ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΣΟΣ Του ΕΦΩΝΑΖΕ ΜΟΥΝΙ ΚΑΤΕΒΑ ΚΑΤΩ.
ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΠΟΥΤΣΑΡΕ
ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΣΚΑΝΤΑΛΙΑΡΗΣ
ΣΚΛΗΡΟΣ ΣΑΝ ΠΕΤΡΑ ΓΙΝΕΣΑΙ
ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΑΛΙΑΡΗΣ.

 

[lustforlife]

ΕΝΑ ΜΟΥΝΙ ΣΤΗΝ ΛΕΜΟΝΙΑ
ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΣΟΣ ΑΠΟ ΚΑΤΩ
ΚΑΙ Ο ΠΟΥΤΣΟΣ Του ΕΦΩΝΑΖΕ ΜΟΥΝΙ ΚΑΤΕΒΑ ΚΑΤΩ.
ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΑΙΝΩ ΠΟΥΤΣΑΡΕ
ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΣΚΑΝΤΑΛΙΑΡΗΣ
ΣΚΛΗΡΟΣ ΣΑΝ ΠΕΤΡΑ ΓΙΝΕΣΑΙ
ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΑΛΙΑΡΗΣ.

 

[sarouman]

Ισως απλά
τα όνειρα που κάνουμε
νανουρίζουν τις εγνοιες μας

...και πάλι πίσω απ'τις μάσκες
της δήθεν απόλαυσης...

ξεχνάμε να ουρλιάξουμε
τον πόνο της ψυχής μας.

(sarouman)

 

[sarouman]

Κομμάτια οι στιγμές μας
μια συλλογή από όνειρα
που χρωματίσαμε βιαστικά..
και ύστερα ήρθε η σιωπή της συνάντησης...
κοιταζόμασταν αμήχανα
λες και όλα αυτά
που ετοιμάζαμε να πούμε
χάθηκαν...
σαν παιδιά
που ξεχνούνε τα λόγια τους σε μια γιορτή
και κλαίνε...

(sarouman)

 

[kouklakis]

Χρονια Πολλα αφιερωμενω στις Δημητρουλες  :-* :-* :-* :-*

Στίχοι: Πάνος Τούντας
Μουσική: Πάνος Τούντας
Πρώτη εκτέλεση: Ρόζα Εσκενάζη

Άλλες ερμηνείες:
Χαρούλα Αλεξίου


Δημητρούλα μου,
θέλω απόψε να μεθύσω
και με σένανε
μερακλού μου να γλεντήσω
έλα πάμε στην Ραφήνα αλανιάρα μου
που΄χει ψάρια και ρετσίνα παιχνιδιάρα μου

Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα

Δημητρούλα μου,
τράβα ένα κρασάκι ακόμα
Βάλ' το κούκλα μου
το ποτήρι σου στο στόμα
ρούφα ακόμα μια ρετσίνα να μεθύσουμε
και το βράδυ, βρε τσαχπίνα, θα γλεντήσουμε

Θα σου φέρω λατέρνα
κάνε κέφι και κέρνα
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα

Ταβερνιάρη μου,
φέρε μας και κοκκινέλι
κι αγάπη μου
τον καρσιλαμά χορεύει
κούνησε μου το λιγάκι το κορμάκι σου
χτύπα μου το -τικι-τικι-τακ- το τακουνάκι σου

Δημητρούλα μου γεια σου!
πάρτα όλα δικά σου!
τα ναζάκια σου άσ' τα
με τη γάμπα σου σπάσ' τα
κι όλα εγώ τα σπασμένα
τα πληρώνω για σένα

 

[kouklakis]

Το ΟΧΙ του Σαράντα

Στην ιστορία των λαών
σύμβολο θα' ναι πάντα
οι Έλληνες, το ΟΧΙ τους
κι ο Οκτώβρης του Σαράντα!

Τ' αηδόνι απ' την Ανατολή
και τα πουλιά απ' τη Δύση,
σ' όλο τον κόσμο τραγουδούν
κι οι ουρανοί αντιλαλούν.

Πως πάλι η `Ελλάδα μια φορά
το δρόμο για τη Λευτεριά,
το δρόμο για τη Λευτεριά
στον άνθρωπο θα δείξει!

Στης Αλβανίας τα βουνά
κι απάνω στ' άσπρο χιόνι,
της νιότης και της λεβεντιάς
ο ανθός με το αίμα της καρδιάς.

Γράφει πως πάντα εδώ θα ζει
του Λεωνίδα η ψυχή
του Λεωνίδα η ψυχή
και του Κολοκοτρώνη.

 

[kouklakis]

                    ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

Τώρα τους έπιασε ο πόνος για το τι θέλει ο λαός;
Επρεπε  να φανε την ωμελετα  και να πουνε  τω δοξα  ο Θεος ?
Γιατί δεν έκαναν δημοψήφισμα όταν έφεραν το ΔΝΤ;
Μας  φεραν πρωτα  τα  αγρια νεα μετρα  με το  Δονητη  !
Τωρα ξαφνικα  βρηκαν  την άλλη συνταγη !
Μεχρι  να  μας  κανουνε  ταπι !

Γιατί δεν έκαναν δημοψήφισμα στο μνημόνιο;
Μας  βλεπουν να μεθάμε με το ...κώνειο!
Μα  μίκρυνε και  το ...καλάθι!
Με τα πολλά τα  λάθη!

Γιατί δεν έκαναν δημοψήφισμα στο μεσοπρόθεσμο;
Μας λεγαν Το «μεσοπρόθεσμο» είναι η μόνη βραχυπρόθεσμη λύση
Το νέο Mνημόνιο δεν βγάζει τη χώρα από την κρίση».
Ακόμα και αν τα επιχειρήματα αυτά έχουν σημαντική δόση
Θα μας οδηγησει  σε άλλη κωνειο- ποση

Γιατί δεν έκαναν δημοψήφισμα στο εφαρμοστικό;
Τωρα  βρηκαν που δινουμε  στα ρωσιδια το κοκο !

Γιατί δεν έκαναν δημοψήφισμα στο κούρεμα του Ιούλη;
Μονο  μας πεταξαν  τα ματια  με την Τζουλη !

Όχι άλλη κοροϊδία!
Ακομα να ρθουν τα βιβλια στα σχολεια !
Ε ρε κοροϊδία, αυτά τ' αφεντικά
Δεν ξερουν ουτε πως γινετε  η μοιρασια
Μονο τους αρεζουν να τους πετουν τα  σαπια αυγα !

......................................

 

[kouklakis]

        Κινδυνευει ο ελληνικος λαος

Κινδυνεύει ο ελληνικός λαός
Θα πάρει φωτιά ο κάθε ποπος
Ζούμε σε ένα εφιάλτη
Θα μας μαυρίσουν  κι το άλλο ματη
Τι θα γίνει αν το δίλημμα "ευρώ ή δραχμή"
Θα  υπάρξει  κι  άλλη  συνταγή
το μέλλον της Ελλάδας στην Ευρώπη
Ίσως κινδυνέψει η 6η δόση.
παίζει κορόνα γράμματα
όλοι τους μιλούν για θαύματα
Να διαλύσετε την Ελλάδα?
Μα δεν θα χει  ο κόσμος  ούτε νερό για φασολάδα.
Μήπως το  «δημοψήφισμα  είναι παρωδία»:
Το ξέρει κι η κουτσή Μαρία
Και «ναι» να βγει στο δημοψήφισμα, γίνεται πια δύσκολο να βελτιωθεί η συμφωνία μελλοντικά.
Οπότε να περιμένουμε  και άλλα  κακά !
Αν βγει «όχι», θα ξεσπάσει σοβαρό πρόβλημα σε όλη την ευρωζώνη και θα κλονιστεί η θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη.
Οπότε  δεν θα υπάρχει  ούτε Ευρώ ούτε η Πόπη !
Μήπως  όλα  είναι απάτη
Και κοιτούν τον αυγολοματη !
«δεν θα γίνουν όμως μαγικά».
Όταν  μας λεγαν  πριν  καιρό  υπάρχουν τα λεφτά
Ειτε πουμε ναι ειτε όχι  αλλοι είναι κερδισμενοι
Ποιοι οι Ευρωπαιοι
Εμεις σαν λαος ειμαστε  από καιρο χαμενοι
Και μαλιστα από πρωτο χερι  :'( :'( :'(

 

[kouklakis]

Η Πατρίς αιμορραγεί

Η Ελλάδα είναι κάθε μέρα στο χειρουργείο
Και δεν αλλάζει κανένα υπουργείο
Δυο χρόνια  τα ίδια λόγια
Οι γέροι έφτασαν να τρώνε τα κομπολόγια
Η Ελλάδα έγραψε πάλι την δική της  ιστορία
Απ  τότε    που είπε  ο Μπος τότε μια μαλακια
τρεις ολάκερες πτωχεύσεις
κι όλο γίνονται μεθοδεύσεις
Οι Γερμανοί Ξανάρχονται  όχι πλέον  με την Μπότα
Αλλά  οικονομικά  μας γαμούν  και δίχως  καπότα
βλέπεις όλο και περισσότερους νέους ανθρώπους να ψάχνουν στα σκουπίδια του πεζοδρόμου της Ερμού.
Δεν περιμένουν  πια  απ τον Γιωργάκη να κάνει Βουντού.
Κι ας μετράς  ένα  ένα  τα πάμπολλα μαγαζιά  'Ενοικιάζεται' και 'Πωλείται'.
Κι μας τάζουν κάθε μέρα  με το θα βγείτε…
μάς περιμένει  ένας  βαρύς  χειμώνας
μας έμεινε ο  Κυρβενοπολεμος και ο 21ος αιώνας
Ένα πρόβλημα που κανένα ΔΝΤ, κανένας ΓΑΠ και καμία Τρόικα δεν είναι σε θέση να λύσουν.
Μόνος  σκοπός τους  είναι να μας γαμησουν
Ακόμα κι όταν η πατρίδα  τελικά επέζησε με την κοινή αυλή
Γιατί τότε είχε αυτήν την  μοναδική συνταγή
Με  την κοινή κατσαρόλα
Όπως λέει ο Μητροπάνος  "Φίλε μου ξεκόλλα"

 

[gl]

Στη λεωφόρο της αγάπης που μεθάς
πριν το τέλος μια στιγμή να σταματήσεις.
Ό,τι πήρες κι ό,τι έδωσες στον έρωτα
δίχως φόβο και ντροπή να το μετρήσεις.

Θα χαμηλώνουνε τα φώτα στη σκηνή
και μια ορχήστρα θα σου παίζει το φινάλε
όταν θα σβήνεις μ' ένα δάκρυ στη σιωπή
δικέ μου έρωτα μεγάλε.

Στη λεωφόρο της αγάπης που μεθάς,
τόσοι άνθρωποι στον έρωτα χαμένοι.
Έτσι είναι όλα ψεύτικα σαν όνειρο
μα δεν υπάρχει αγάπη ευτυχισμένη.

Θα χαμηλώνουνε τα φώτα στη σκηνή
και μια ορχήστρα θα σου παίζει το φινάλε,
όταν θα σβήνεις μ' ένα δάκρυ στη σιωπή
δικέ μου έρωτα μεγάλε.

Στίχοι: Ανδρέας Νεοφυτίδης

 

[kouklakis]

Αλλαξε ο Μανωλιος και φορεσε τα ρουχα του αλιως !

Κατασπαταλήθηκε πολύτιμος χρόνος της αυταρέσκειας τους
Και τώρα  θα λένε πάλι τα δικά τους
Συμφωνήσαν κατόπιν εορτής
Μιας και είναι  ίδια  η συνταγής

Αδιαφορώντας για την τραγωδία
που ζει  τούτη  η κοινωνία
τους νοιάζει  μόνο το "Φαβορί" για την πρωθυπουργία
και να υπογραφεί η ιστορική συμφωνία

Αδέρφια μου  όλοι στους δρόμους,
μην πειθαρχείτε  τους βάρβαρους  νόμους,
Οι εφοπλιστές έβγαλαν, έξω τα λεφτά τους
Και το πλήθος προσπαθεί να τα δώσει  το υστέρημα από τον κουμπαρά τους.

Κάποτε  θα σκάσει  η  μπάλα
Γιατί  δεν θα βγάζει  άλλο γάλα  η αγελάδα
Χρέος  μας όλων μας  είναι  να σωθούμε
Αλλά όχι με τα νέα  μέτρα να πνιγούμε

 

[gl]

It was January, 1963
When Johnny came home with a gift for me
He said I bought it for you because I love you
And I bought it for you 'cause it's your birthday, too
He was so very nice, he was so very kind
To think of me at this point in time
I used to think of him, he used think of me

He told me to close my eyes
My gift would be a great surprise
I saw tears were in his eyes
He never meant to hurt me oh, God

Johnny, don't point that gun at me
There's so many ways our lives have changed
But please, I beg, don't do this to me
Johnny, don't point that gun at me
Can I save my life at any price?
For God's sake won't you listen to me?

And though he was ashamed that he had took a life
Johnny came home with another wife
And he often remembered how it used to be
Before that special occasion, 1963
There's too many ways that you could kill someone
Like in a love affair, when the love has gone
He used to think of her, she used to think of him

He told me to close my eyes
My gift would be a great surprise
I saw tears were in his eyes
But he never meant to hurt me oh, God

Johnny, don't point that gun at me
There's so many ways our lives have changed
But please, I beg, don't do this to me
Johnny, you keep on using me
Can I change my life for any price?
Oh, Johnny, won't you listen to me?

He told me to close my eyes
My gift would be a great surprise
I saw hatred in his eyes
But he never meant to hurt me oh, God

Johnny, don't point that gun at me
There's so many ways our lives have changed
But please, I beg, don't do this to me
Johnny, you keep on using me
Can I change my life for any price?
Oh, Johnny, won't you listen to me?

I just want you to be mine
I don't want this world to shine
I don't want this bridge to burn
Oh, Johnny, do you miss me?
I just want to feel free

I will always feel free
I will always feel free
I will always feel free
I will always feel free

According to the band's lyricist, Bernard Sumner, the song is about the JFK assassination, which occurred in 1963. In the song, Sumner sings from the point of view of Jackie Kennedy, and theorises that John F. Kennedy (a devout Catholic for whom divorce was unthinkable) paid the mobster Jack Ruby to arrange for a hitman to take out his wife so that he could continue his relationship with actress Marilyn Monroe.[citation needed] It further theorises that Monroe committed suicide when she found out that the hired gun, Lee Harvey Oswald, had hit the wrong target. Oswald was, according to Sumner, then in turn assassinated by Ruby for causing his hitman business to go bust.
Sumner's theory is unlikely to be intended seriously, given that Marilyn Monroe died in 1962, over a year before the assassination took place.
The producer Stephen Hague has referred to the song as "the only song about domestic violence you can dance to".

:o

 

It was January, 1963
When Johnny came home with a gift for me
He said I bought it for you because I love you
And I bought it for you 'cause it's your birthday, too
He was so very nice, he was so very kind
To think of me at this point in time
I used to think of him, he used think of me

He told me to close my eyes
My gift would be a great surprise
I saw tears were in his eyes
He never meant to hurt me oh, God

Johnny, don't point that gun at me
There's so many ways our lives have changed
But please, I beg, don't do this to me
Johnny, don't point that gun at me
Can I save my life at any price?
For God's sake won't you listen to me?

And though he was ashamed that he had took a life
Johnny came home with another wife
And he often remembered how it used to be
Before that special occasion, 1963
There's too many ways that you could kill someone
Like in a love affair, when the love has gone
He used to think of her, she used to think of him

He told me to close my eyes
My gift would be a great surprise
I saw tears were in his eyes
But he never meant to hurt me oh, God

Johnny, don't point that gun at me
There's so many ways our lives have changed
But please, I beg, don't do this to me
Johnny, you keep on using me
Can I change my life for any price?
Oh, Johnny, won't you listen to me?

He told me to close my eyes
My gift would be a great surprise
I saw hatred in his eyes
But he never meant to hurt me oh, God

Johnny, don't point that gun at me
There's so many ways our lives have changed
But please, I beg, don't do this to me
Johnny, you keep on using me
Can I change my life for any price?
Oh, Johnny, won't you listen to me?

I just want you to be mine
I don't want this world to shine
I don't want this bridge to burn
Oh, Johnny, do you miss me?
I just want to feel free

I will always feel free
I will always feel free
I will always feel free
I will always feel free

According to the band's lyricist, Bernard Sumner, the song is about the JFK assassination, which occurred in 1963. In the song, Sumner sings from the point of view of Jackie Kennedy, and theorises that John F. Kennedy (a devout Catholic for whom divorce was unthinkable) paid the mobster Jack Ruby to arrange for a hitman to take out his wife so that he could continue his relationship with actress Marilyn Monroe.[citation needed] It further theorises that Monroe committed suicide when she found out that the hired gun, Lee Harvey Oswald, had hit the wrong target. Oswald was, according to Sumner, then in turn assassinated by Ruby for causing his hitman business to go bust.
Sumner's theory is unlikely to be intended seriously, given that Marilyn Monroe died in 1962, over a year before the assassination took place.
The producer Stephen Hague has referred to the song as "the only song about domestic violence you can dance to".

:o

Αυτό δε παίζει προφανώς γιατί η Jackie Kennedy γεννήθηκε τον Ιούλιο....ενώ το τραγούδι αναφέρει στον στίχο:


"It was January, 1963
When Johnny came home with a gift for me
He said I bought it for you because I love you
And I bought it for you 'cause it's your birthday, too"




Οπότε κάτι άλλο παίζει

 

[gl]

και η merilyn επισης ιουνιο γεννηθηκε.....αρα δεν κολλαει....ποιητικη αδοια....

 

και η merilyn επισης ιουνιο γεννηθηκε.....αρα δεν κολλαει....ποιητικη αδοια....

Η πιο πιθανή εξήγηση είναι ο Sumner -που έχει όντως γενέθλια τον Ιανουάριο-  να αναφέρετε ότι και καλά ήρθε ο JFK σπίτι του και ήθελε να τον σκοτώσει.....

 

[kouklakis]

Ποτε Βουδας ποτε Κουδας ...{παραλλαγη}
Μουσική: Πέτρος Βαγιόπουλος

Πότε Δημος , πότε Κουκουδημος , πότε Παπαδημος
Έχω καταλάβει ήδη  της  φοροκαρτας  το παιχνίδι
Έχω καταλάβει ήδη της ζωής μας  το παιχνίδι
Πότε Δημος , πότε Κουκουδημος , πότε Παπαδημος

Όλο ίδια και τα ίδια, με τα φοροκανίδια
άλλο ο Αντωνης  ο ανοιχτομάτης κι άλλο ο Ανδρεας  ο αυγουλομάτης
άλλο ο ανοιχτομάτης κι άλλο ο αυγουλομάτης
Όλο ίδια και τα ίδια, του μυαλού σας  τα  ροκανίδια.

Στο 'πα μια και στο 'πα δύο, στο 'πα χίλιες δέκα δύο
βρε δεν είναι εδώ το Βερολινο , εδώ γιορταζουν  κάθε  μερα  τον  Βαλεντινο
βρε δεν είναι εδώ το Παριση , εδώ είναι  χωρα  του  Γαμησι
Στο 'πα μια και στο 'πα δύο, στο 'πα χίλιες δέκα δύο.

Πότε Δημος , πότε Κουκουδημος , πότε Παπαδημος
Έχω καταλάβει ήδη  της  φοροκαρτας  το παιχνίδι
Έχω καταλάβει ήδη της ζωής μας  το παιχνίδι
Πότε Δημος , πότε Κουκουδημος , πότε Παπαδημος

 

[kouklakis]

Μαλαματένια λόγια

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Λάκης Χαλκιάς & Χαράλαμπος Γαργανουράκης & Τάνια Τσανακλίδου ( Τερτσέτο )

Άλλες ερμηνείες:
Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Δημήτρης Υφαντής & Λιζέττα Καλημέρη ( Τερτσέτο )


Μαλαματένια λόγια στο μαντήλι
τα βρήκα στο σεργιάνι μου προχθές
τ' αλφαβητάρι πάνω στο τριφύλλι
σου μάθαινε το αύριο και το χθες
μα εγώ περνούσα τη στερνή την πύλη
με του καιρού δεμένος τις κλωστές

Τ' αηδόνια σεχτηκιάσανε στην Τροία
που στράγγιξες χαμένα μια γενιά
καλύτερα να σ' έλεγαν Μαρία
και να 'σουν ράφτρα μες στην Κοκκινιά
κι όχι να ζεις μ' αυτή την κομπανία
και να μην ξέρεις τ' άστρο του φονιά

Γυρίσανε πολλοί σημαδεμένοι
απ' του καιρού την άγρια πληρωμή
στο μεσοστράτι τέσσερις ανέμοι
τους πήραν για σεργιάνι μια στιγμή
και βρήκανε τη φλόγα που δεν τρέμει
και το μαράζι δίχως αφορμή

Και σαν τους άλλους χάθηκαν κι εκείνοι
τους βρήκαν να γαβγίζουν στα μισά
κι απ' το παλιό μαρτύριο να 'χει μείνει
ένα σκυλί τη νύχτα που διψά
γυναίκες στη γωνιά μ' ασετυλίνη
παραμιλούν στην ακροθαλασσιά

Και στ' ανοιχτά του κόσμου τα καμιόνια
θα ξεφορτώνουν στην Καισαριανή
πώς έγινε με τούτο τον αιώνα
και γύρισε καπάκι η ζωή
πώς το 'φεραν η μοίρα και τα χρόνια
να μην ακούσεις έναν ποιητή