Κι ο πατέρας μου πολέμησε (γενν. 1919). Ήταν στις αντιαεροπορικές πυροβολαρχίες του ΒΝ (σήμερα ΠΝ) που "προστάτευαν" τον Πειραιά από τα βομβαρδιστικά του άξονα (Ιταλικά και Γερμανικά) που την έπεφταν, όσο γινόντουσαν μάχες στην Αλβανία, για να μην μπορούν να έρχονατι εφόδια από τους Άγγλους. Σημαιοφόρος (ανθυπολοχαγός) στρατεύσιμος.
Είδε πολλούς φίλους του να πέφτουν, από τους πολυβολυσμούς των εχθρικών αεροπλάνων.
Θα μπορούσε να είναι κι αυτός μέσα σ' αυτούς.
Δεν έφυγε για τη Μέση Ανατολή γιατί ο αδερφός του (όταν έπρεπε να πάρει την απόφαση να φύγει ή όχι) δεν είχε επιστρεψει ακόμα από την Αλβανία, δεν ήξεραν στην οικογένεια αν θα γύριζε ή αν είχε σκοτωθεί, και είχε 2 γέρους γονείς στην Αθήνα. Έτσι δεν έφυγε.
Δηλαδή και ο πατέρας μου, και ο αδερφός του (γενν. 1917) πολέμησαν.
Δεν το κάνουμε θέμα όμως.
Ενώ αυτός ο καραβανάς, το κάνει.
Μην την πατάς κι εσύ.
Στο κάτω-κάτω, δουλειά του ήταν.
Όπως ήταν και το να φύγει, να πάει στην Αίγυπτο και να συνεχίσει να πολεμάει εκεί.
Πολλοί πήγαν, ξέρεις. Και μάλιστα έφυγαν ακόμα κι εν μέσω κατοχής (με διάφορους τρόπους).
Ντενεκές ήταν (και είναι).
Και άμυαλος.
