Τελειώνει η μέρα και, καθώς έχω βυθιστεί στη βραδυνή γαλήνη, φέρνω στο νου το πρωινό μας γαμήσι, γλυκιά μου Τζοάννα.
Αδημονούσα να σε συναντήσω εδώ και τρεις μήνες, όταν τυχαία ανακάλυψα το νήμα σου. Ήθελα να βρεθώ όχι μόνο με το σεξουαλικό πλάσμα που ανάβει τις φαντασιώσεις όλων αλλά και με μια γυναίκα με προσωπικότητα, δυναμική, μια αληθινή βασίλισσα με σάρκα και οστά. Έκλεισα ραντεβού. Είχε προηγηθεί ένα λεπτό και ευγενικό φλερτάρισμα μεταξύ μας, που μας χάρισε οικειότητα και έκανε την αναμονή ακόμα πιο ερεθιστική. Η πρώτη εντύπωση —που θα μου μείνει αλησμόνητη— ήταν το πλατύ σου χαμόγελο μόλις άνοιξε η πόρτα. Μπήκες αεράτη, εντυπωσιακή στη θέα, κι ακόμα πιο ποθητή απ’ όσο σε δείχνουν οι φωτογραφίες. Είχες ντυθεί στο στιλ που μου αρέσει.
Σε έγδυσα με ανυπομονησία και χάζευα το κορμί σου. Απίστευτο για την ηλικία σου, άψογο, νεανικό, αθλητικό και απολύτως προκλητικό. Εντελώς φυσικό, γιατί έτσι το θέλεις: να είσαι και να δείχνεις φυσική και αληθινή. Σε όλα.
Ξέροντας τις προτιμήσεις μου, μου είχες κάνει τη χάρη να φορέσεις μαύρες κάλτσες για να με καβλώσεις περισσότερο.
Δύο ευλογημένες στιγμές θα μείνουν στη μνήμη μου: όταν μου παρέδωσες τα βυζάκια σου να τα ρουφήξω (ήταν σκληρά και πεταχτά, όχι φουσκωτά, για βυζολάγνους, μα εντελώς φυσικά, και λόγος περηφάνιας για σένα), κι όταν σου έβγαλα το στριγκάκι και αποκαλύφθηκε εμπρός μου το μοσχομυριστό μουνάκι σου, που βούτηξα αμέσως να το λατρέψω.
Ο πούτσος μου είχε τεντωθεί ανυπόμονος. Δεν χρειαζόταν κάτι παραπάνω για να σκληρύνει από τα χάδια μας, καθώς εξευρευνούσαμε ο ένας το κορμί του άλλου. Τον πήρες αμέσως στο στόμα. Το ξανθό σου κεφάλι ανεβοκατέβαινε μπροστά μου. Τη μια στιγμή η γλώσσα σου τον έγλειφε από πάνω ως κάτω, την άλλη τον κατάπινες με πάθος, σαν για να τον εξαφανίσεις.
Ο ερεθισμός μου είχε κορυφωθεί. Έπρεπε να μπω μέσα σου. Μου ήταν αδιάφορο σε ποια τρύπα ακριβώς, μουνί ή κωλοτρυπίδα. Με έβαλες κάτω, μου πέρασες την καπότα, έβαλες και στον κώλο σου λιπαντικό, κι έτσι, έτοιμοι πια, αφεθήκαμε σ’ ένα γαμήσι έντονο, όπου την πρωτοβουλία είχες εσύ. Καλά λένε όλοι ότι δεν γαμάμε εμείς, εσύ μας γαμάς. Βασίλισσά μου, εμείς είμαστε οι υπήκοοί σου. Θέλεις —και ξέρεις τον τρόπο— να παίρνεις από τους άντρες τη δύναμή τους, τη ζωτική τους ενέργεια, να την κάνεις δική σου και να τους την επιστρέφεις σαν ηδονή.
Για το τι κάναμε και πώς το κάναμε, αν με ρωτήσεις, δεν μπορώ να σου τα περιγράψω με τη σωστή σειρά, έχω θολώσει. Άλλοτε εσύ επάνω, άλλοτε εγώ, άλλοτε εσύ στα τέσσερα, να τουρλώνεις τον λατρευτό σου κώλο, να με βάζεις μέσα του, εγώ να θυμάμαι ότι είχα χρόνια να απολαύσω κωλαράκι και μάλιστα τόσο σφιχτό, να με περνάς από κώλο σε μουνί και πάλι πίσω...
Και ο καθρέφτης. Παναγία μου, παιχνίδια με τον καθρέφτη! Εσύ, περήφανη για το κορμί σου, να κάνεις και την εικόνα του εργαλείο απόλαυσης. Να με βάζεις κάθε τόσο να κοιτάζω: πώς γαμιόμαστε, πώς σου γαμώ με τον πούτσο το μουτράκι, πώς έχεις στήσει κώλο την ώρα που μου τον ρουφάς. Για να δω «πώς γαμάει η Τζο»... Λες και χρειαζόταν μεγαλύτερη κάβλα...
Πότε ακριβώς έχυσες δε θυμάμαι πια. Ήταν πριν ή μετά το θεσπέσιο εξήντα εννιά; Ήταν όταν με είχες κάβαλα, κι εγώ να έχω χωθεί στο κωλαράκι σου, να σε καρφώνω, κι εσύ να βγάζεις κραυγές ηδονής; Ή μήπως όταν σε γαμούσα στο πλάι (κοιτώντας φευγαλέα στον καθρέφτη πώς μπαίνει το καβλί μου στη μουνάρα σου), να σε φιλάω στο σβέρκο κι εσύ να παίζεις με τα δάχτυλα το κουμπάκι σου;
Θυμάμαι όμως πώς έφτασα εγώ στην κορύφωση. Ένιωσα εκείνη τη γλυκιά ανατριχίλα στη σπονδυλική στήλη να ξαπλώνεται σε όλο μου το είναι, από το κεφάλι μέχρι τις άκρες των δαχτύλων, την ένιωσα να γίνεται ένα ρευστό, να βγαίνει απ’ το κορμί μου και να συγκεντρώνεται στην άκρη του πούτσου μου. Το είδα να αναβλύζει, λευκό και sticky, να χάνεται μέσα στο στόμα σου...
Ήθελα να σου το προσφέρω. Ήταν για σένα. Για την καβλιάρα τη βασίλισσά μου, τη Τζοάννα. My queen.
Έμεινα λίγο ακίνητος μέσα στην ηδονή. Την πρωτόγνωρη...
Τζοάννα, σε ευχαριστώ για τα πάντα. Σ’ ευχαριστώ για την κάβλα, για την προθυμία, σ’ ευχαριστώ για τον επαγγελματισμό σου. Μου φέρθηκες σε όλα σαν να ήμουν ξεχωριστός.
Εννοείται πως θα ξαναβρεθούμε. Έχουμε αφήσει τόσες εκκρεμότητες. Έχουμε να δοκιμάσουμε ένα σωρό στάσεις της Καμασούτρα...
