οχι τυπε μου, σε καμια περιπτωση δεν ειναι πιο μπροστα απ'τις ηπα στη βιοχημεια, δεν χρειαζεται να γινεις κομμουνιστης.
ουτε εγω που πηγα καποτε για σεξοτουρισμο σε μια υποτιθεμενη υπαναπτυκτη χωρα και αυτα που ειδα εμει με διεψευσαν εγινα κομμουνιστης.
εμαθα ομως να μην ειρωνευομαι πιστευοντας μως εγω ειμι το φως και τα ξερω ολα.
Το φως δεν ξέρω ποιός είναι αλλά οι Κουβανοί έχουν άποψη για τη χώρα τους και μας την παρουσιαζουν......
Άρθρο του Μιχάλη Μητσού στα ΝΕΑ της 19/4/2003
Είμαι ένας τυχερός άνθρωπος.Έχω ένα ραδιόφωνο που πιάνει Radio France Internationale, καθώς και ισπανικούς και ολλανδικούς σταθμούς.Για μας, είναι ζωτικής σημασίας να έχουμε ενημέρωση από το εξωτερικό.Η κυβέρνησή μας έχει μηδενική πολιτική ενημέρωσης.Θα ήθελε να μπορούσε να ελέγχει ακόμη και τις σκέψεις των ανθρώπων.Εκείνοι που διαθέτουν μόνο την κρατική τηλεόραση είναι πεισμένοι ότι όλοι οι άνθρωποι στον κόσμο ονειρεύονται να ζήσουν όπως οι Κουβανοί και οι Κορεάτες, ότι η κυβέρνηση μας βοηθά, μας αγαπά, ότι το Κόμμα μας προστατεύει.Όλα είναι ψέματα εδώ, η Κούβα είναι ένα μεγάλο θέατρο όπου οι περισσότεροι προσπαθούν να παίξουν τον ρόλο που τους έχει ανατεθεί.Εδώ και πολλά χρόνια, κανείς δεν αποφασίζει για τίποτα.Το Κράτος είναι ο μοναδικός εργοδότης.Τα μόνα πράγματα που μπορείς να έχεις είναι αυτά που σου παρέχει το Κράτος.Δεν μπορείς να ταξιδέψεις,να αγοράσεις ένα αυτοκίνητο,να πας διακοπές,να αποφασίσεις πού θα σπουδάσουν τα παιδιά σου.Σε αυτή τη μίζερη ζωή δεν γίνεται τίποτα και πολλοί θέλουν να φύγουν.Οι νέοι,κυρίως,έλκονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τα μπλουτζήν,τη μουσική.Η αντιαμερικανική προπαγάνδα εδώ είναι πρωτόγονη και δεν έχει καμία αξιοπιστία,γιατί υπάρχουν χιλιάδες ανταλλαγές με τους Κουβανούς του εξωτερικού.Όταν έφυγαν,πέθαιναν από την πείνα.Τώρα έχουν σπίτι,αυτοκίνητο.Η κυβέρνηση αυτή ενθαρρύνει τους ανθρώπους να κλέβουν, γιατί οι μισθοί δε φτάνουν για να ζήσεις.Σε αυτή την κοινωνία, θαυμάζουν τους κλέφτες!Είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να συμβούν σε μία χώρα.Στο σχολείο,οι μαθητές λένε κάθε πρωί:[size=14pt]"Θα γίνουμε σαν τον Τσε!".Κι ύστερα φεύγουν για το Μαϊάμι[/size].Οι νέοι δεν θέλουν πια κανένα συμβιβασμό με αυτό το καθεστώς.Από τότε που γεννήθηκαν,οι άνθρωποι που κυβερνούν είναι γέροι.Η κυβέρνηση δεν παύει να υπόσχεται ένα λαμπρό μέλλον,κι όλος ο κόσμος γερνά χωρίς να βλέπει το μέλλον.Όλα αυτά τα προβλήματα συνδέονται μεταξύ τους:το ψέμα, η προπαγάνδα, η φτώχεια, η καταστροφή των συναισθηματικών σχέσεων.
Ο κουβανικός λαός έχει συνηθίσει να υφίσταται τα πιο σκληρά πράγματα χωρίς να διαμαρτύρεται, γιατί είναι αδύνατο να διαμαρτυρηθείς.Δεν υπάρχει κοινή γνώμη στην Κούβα.Έτσι, οι άνθρωποι υπομένουν τα πάντα.Οι άνθρωποι σωπαίνουν γιατί φοβούνται.
Η κυβέρνηση λέει ότι η χώρα είναι ηρωική.Όχι, δεν είναι ηρωική, είναι φιμωμένη, δεν έχει επιλογή.
Ερχεται και στην Ελλάδα. Ξεκίνησε και παίζεται στους κινηματογράφους.
(Απόσπασμα συνέντευξης που είχε δώσει τον περασμένο Οκτώβριο ο Κουβανός ποιητής και δημοσιογράφος Ραούλ Ριβέρο στον Νουβέλ Ομπζερβατέρ.Μαζί με δεκάδες ακόμη διαφωνούντες, ο Ριβέρο καταδικάστηκε πριν από δέκα ημέρες σε κάθειρξη 20 ετών για "υπονομευτικές δραστηριότητες που απειλούν την ανεξαρτησία και την εδαφική ακεραιότητα της Κούβας")