Ήταν ένας υπάλληλος σε ένα super-market, ο οποίος ήταν εξαιρετικά ετοιμόλογος. Μια μέρα, λοιπόν, μπαίνει μια κυρία και ζητάει μισό πεπόνι.
– «Μα κυρία μου, δεν μπορώ να σας δώσω μισό πεπόνι» ,λέει ο υπάλληλος. «Το άλλο μισό τι να το κάνω;»
-«Όχι», λέει αυτή.» Θέλω μισό πεπόνι!».
-«Μα δεν γίνεται αυτό», λέει ευγενικά ο υπάλληλος.
-«Γίνεται, πως δεν γίνεται! Να με πας αμέσως στον διευθυντή σου θέλω να του μιλήσω!»
Μπαίνει ο υπάλληλος φουριόζος στο γραφείο του διευθυντή και αρχίζει:
– «Κύριε διευθυντά είναι μια παράξενη εκεί έξω και μου ζητά μισό πεπόνι!!!». Πριν όμως προλάβει να τελειώσει τη φράση του βλέπει με την άκρη του ματιού του την κυρία ακριβώς από πίσω του, οπότε συνεχίζει:
– «… και είναι και αυτή η εξαιρετική κυρία, η οποία θέλει να αγοράσει το άλλο μισό!». Τέλος πάντων, τη σώζει την κατάσταση ο υπάλληλος, παίρνει η κύρια το μισό πεπόνι της και αμέσως ο διευθυντής καλεί τον υπάλληλο στο γραφείο του.
-«Λοιπόν ,παιδί μου, σε θαύμασα προηγουμένως. Πόσο ετοιμόλογος ήσουν! Μπράβο, μπράβο! Πες μου σε ποιο κατάστημα θέλεις να σε πάω ως υποδιευθυντή; Αποφάσισα να σου δώσω προαγωγή. Απλά πες μου που θες να πας.»
-«Δεν ξέρω κύριε διευθυντά. Όπου θέλετε εσείς.»
-«Μα πες μου που σου αρέσει».
-«Όπου να ναι δεν έχω πρόβλημα»
-«Καλά λοιπόν θα πας στο Αιγάλεω»
-«Στο Αιγάλεω;; Ε, όχι και στο Αιγαλεω!!»
-«Μα γιατί; Τι έχει το Αιγάλεω;»
-«Ε, να! Το Αιγάλεω μόνο ποδοσφαιριστές και π@υτ@νες βγάζει!»
-«Μα τι λες παιδί μου;;; Η γυναίκα μου είναι απο το Αιγάλεω!!!!»
-«Σοβαρά;;; Σε ποιά ομάδα παίζει;;;»